Πνευματική Σύναξη Βοηθ. Αδελφ. Κυριών «Αγ. Αγάθη» στο Harrow

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 25 Φεβρουαρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Πρωτοπρ. Αναστάσιος Σαλαπάτας - 13.50

Την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014 πραγματοποιήθηκε η Πνευματική Σύναξη της Βοηθητικής Αδελφότητας Κυριών και Δεσποινίδων "Η Αγία Αγάθη" της Κοινότητας Αγίου Παντελεήμονος, Harrow - ΒΔ Λονδίνου.

Ομιλήτρια ήταν η κα Βαρβάρα Καμπουρίδη, Σύμβουλος Εκπαίδευσης της Ελληνικής Πρεσβείας  Λονδίνου, η οποία ανέπτυξε το θέμα "Η σημασία της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης για τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας στον Απόδημο Ελληνισμό".

Τη Σύναξη των Κυριών και Δεσποινίδων της Κοινότητας που προσήλθαν αθρόα, καθώς και των προσκεκλημένων που παρέστησαν, καλωσόρισε ο Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος και Αγίας Παρασκευής Πρωτοπρ. Αναστάσιος Σαλαπάτας.

Την ομιλήτρια παρουσίασε ο κ. Νικόλαος Σκηνίτης, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού και εκπρόσωπος της Ι.Α. Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας στον ΕΦΕΠΕ.

Η κυρία Καμπουρίδη άρχισε την ομιλία της συστήνοντας στο ακροατήριο το Γραφείο Συντονιστή Εκπαίδευσης Λονδίνου, του οποίου προΐσταται από το 2011, την εξέλιξη και τη δράση του στη Μεγάλη Βρετανία και άλλες εννέα χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης. 

Εκπαιδευτικοί που  αποσπώνται από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδος και ανήκουν στη δύναμη του Γραφείου υπηρετούν σε αμιγή και απογευματινά - Σαββατιάτικα ΤΕΓ (Τμήματα διδασκαλίας Ελληνικής Γλώσσας) σε Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Δανία, Λιθουανία, Ελβετία.

Το Γραφείο υπηρετεί την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση στις χώρες αυτές με σκοπό τη "διδασκαλία και προώθηση της ελληνικής γλώσσας, ιστορίας, πολιτισμού και στοιχείων ορθόδοξης πίστης σε παιδιά και ενήλικες ελληνικής καταγωγής και όχι μόνο, ώστε η Ελληνική διασπορά να διατηρήσει την εθνική της ταυτότητα μέσα σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον", όπως αυτός περιγράφεται στο Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρο 108) και τους σχετικούς Νόμους του κράτους.

Προκειμένου να αποδείξει την τελευταία πρόταση του σκοπού αυτού, η ομιλήτρια αναφέρθηκε αρχικά επιγραμματικά στη σπουδαιότητα της Γλώσσας και της φύσης της Γλώσσας.

Υποστήριξε μέσα από βιβλιογραφικές αναφορές ότι η επινόηση της γλώσσας σηματοδότησε "το εκρηκτικό απελευθερωτικό άλμα από το χώρο της ζωϊκής αναγκαιότητας στον -αποκλειστικά ανθρώπινο-χώρο της ελευθερίας".

Υπογράμμισε την εξέλιξη της γλώσσας μέσα στους αιώνες και συγκεκριμένα της Ελληνικής γλώσσας που έχει αδιάσπαστη προφορική παράδοση 40 αιώνων με τεράστια μορφολογική ποικιλία.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη η Ελληνική γλώσσα διαθέτει 284 τύπους μόνο για το ρήμα. Το ελληνικό λεξιλόγιο δηλώνει περίπου 300.000 σημασίες (μη συμπεριλαμβανομένων των επιστημονικών όρων) και μια ιστορική-ετυμολογική ορθογραφία που καλύπτει τη μορφή και την εξέλιξη  των λέξεων για πολλούς αιώνες.

Η γλώσσα είναι ένας κοινωνικός θεσμός, αφού σε αυτήν έχουν εγγραφεί όλα τα βιώματα, όλες οι αξίες, οι αντιλήψεις και οι αρχές που έχουν υιοθετηθεί με το πέρασμα του χρόνου από τη γλωσσική κοινότητα, η οποία κάτω από μια ευρύτερη προοπτική συμπίπτει με την έννοια του έθνους.

Πολλοί ιστορικοί της γλώσσας θεωρούν ότι γλώσσα και εθνικός πολιτισμός καταλήγουν να αποτελούν τις δύο όψεις ενός και του αυτού νομίσματος.

Στη συνέχεια η ομιλήτρια προσέγγισε μέσα από μια σύντομη ιστορική διαδρομή το πώς συγκροτήθηκε η νεοελληνική εθνική ταυτότητα των πολιτών του νεοελληνικού κράτους που προέκυψε με τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.

Αναφέρθηκε στις δράσεις και στους τρόπους με τους οποίους η εκπαίδευση, από τη στοιχειώδη έως την πανεπιστημιακή, συνετέλεσε ιστορικά στην ανάπτυξη της έννοιας του έθνους και της εθνικής ταυτότητας έχοντας ως βασικό εργαλείο την εγκαθίδρυση της γλωσσικής ομοιογένειας.

Φτάνοντας στη σύγχρονη εποχή και στη σχέση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας με την Ευρώπη, προσδιόρισε την ταυτότητα του σύγχρονου νεοέλληνα και πάλι μέσα από το λόγο του καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη: «Η μια μεριά της ψυχής μας, αυτή του Ρωμιού, βλέπει προς την Ανατολή, την Ορθόδοξη πίστη και τη λαϊκή παράδοση· η άλλη μας μεριά, του Έλληνα, κοιτάζει προς τη Δύση, την κλασική παιδεία, την ορθολογική και νεωτεριστική σκέψη. Και τα δύο μαζί συνθέτουν τον Έλληνα».

Ειδικότερα δε, σύμφωνα με τον καθηγητή Μ. Δαμανάκη, η ταυτότητα του νεοέλληνα της διασποράς προσδιορίζεται από τη συμβολική αλληλεπίδραση των δύο ταυτοτήτων, την προσωπική και την κοινωνική που είναι πολυσύνθετη και εμπεριέχει επί μέρους ταυτότητες, όπως θρησκευτική,  πολιτισμική, εθνοτοπική, πολιτική, επαγγελματική.

Το σχολείο θα τον βοηθήσει να διατηρήσει την πίστη στην καταγωγή, την οικογένεια, την κοινότητα, τις πεποιθήσεις και τα σύμβολα, χαρακτηριστικά ποιοτικά του αυτοπροσδιορισμού και της ταυτότητας.

Η Ελληνόγλωσση εκπαίδευση αποτελεί μια δυναμική διαδικασία συνάντησης, αλληλεπίδρασης και αλληλοεμπλουτισμού των πολλαπλών εκφάνσεων της ελληνικότητας ή αλλιώς των πολλαπλών ελληνικών ταυτοτήτων.

Τέλος, η ομιλήτρια υποστήριξε ότι και οι συναντήσεις αυτές, οι πνευματικές συνάξεις που διοργανώνονται από τις αδελφότητες, ο διάλογος και ο προβληματισμός που αναπτύσσεται  αποτελούν στοιχεία της δυναμικής διαδικασίας ανάπτυξης της εθνικής ταυτότητας μέσα από τη δύναμη της γλώσσας.

Ακολούθησε συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν πολλά άτομα από το ακροατήριο, κυρίως εκπαιδευτικοί, μεταξύ των οποίων και ο Συντονιστής του ΚΕΣ Φιλόλογος κ. Παναγιώτης Τοφή και ο Αρχιμ. Δρ. Χρυσόστομος Τύμπας.

Οι Κυρίες της Αδελφότητας δεξιώθηκαν τους παρισταμένους με πλούσια και νοστιμότατα κεράσματα.