H μαγεία εισέβαλε σε ορθόδοξο Ναό - Το σύμβολο της παιδεραστίας "Αγιογραφία"

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 02 Μαΐου 2010

Γράφτηκε από τον/την Εφημερίδα - "Γνώμη Κιλκίς" 22:04

Κατά τα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου του 2007 ξέσπασε  μεγάλος  θόρυβος σχετικά με την  απαράδεκτη, για την ορθόδοξη παράδοση, εικονογράφηση στο Ναό της  «Παναγίας  Άξιόν Εστι » στην Αξιούπολη του Νομού  Κιλκίς.

Το θέμα με τις επίμαχες αυτές τοιχογραφίες, όπως είχε παρουσιαστεί τότε στην Τηλεόραση και σε δημοσιεύματα του ημερήσιου Τύπου,  είναι ωστόσο πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι τουλάχιστον φάνηκε με την  προβολή που του έγινε από τα  Μ.Μ.Ε. και τις εντυπώσεις που άφησε πίσω της η δημοσιοποίησή του.

Τα σχόλια και οι  παρατηρήσεις των Μ.Μ.Ε. είχαν εστιαστεί – τότε –  μόνο σε κάποιες αγιογραφίες και είχαν προκαλέσει σάλο (τρία-τέσσερα θέματα: ο Λένιν που κόβει  με ένα ψαλίδι τα γένεια του αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως , οι προσωπογραφίες άθεων λογοτεχνών – Κ. Βάρναλη, του δωδεκαθεϊστή – παγανιστή Άγγελου Σικελιανού  που οραματίστηκε την επικράτηση της πανθρησκείας στην Ελλάδα , κ.ά.).

Σύμφωνα όμως με στοιχεία που κατέχουμε, τίθεται θέμα για απαλοιφή (ξήλωμα) πολύ περισσότερων απ’ αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω. Πρόκειται για παραστάσεις που αναπαριστούν και προπαγανδίζουν στοιχεία ειδωλολατρικά-παγανιστικά και νεοεποχίτικα, σύμβολα αποκρυφιστικά που χρησιμοποιεί το κίνημα της Νέας Εποχής (New Age)!!!

Πρέπει πρώτα να διευκρινίσουμε ότι η Ορθόδοξη εικονογραφία είναι μια γλώσσα που εκφράζει τη διδασκαλία της Εκκλησίας με σχήματα  και χρώματα, το ίδιο καλά όσο και  ο λόγος.

Είναι τέχνη λειτουργική  και αποσκοπεί στην κατανόηση  του βαθύτερου περιεχομένου της θείας Λατρείας, βοηθώντας τον πιστό να μετέχει πιο συνειδητά σ’ αυτήν.

Το πρόβλημα όμως που δημιουργείται στο χώρο της Εκκλησίας είναι όταν η εικονογραφία δεν εκφράζει τα «πιστεύω» της Ορθόδοξης Λατρείας, αλλά και το ίδιο το έργο επίσης του αγιογράφου διίσταται φανερά με την Ορθόδοξη εικονογραφία, όσον αφορά στο δογματικό της περιεχόμενο, και όχι μόνο ...

Ένα από τα  θέματα της τοιχογραφίας του  Ναού είναι η παράσταση με  την Παναγία Πλατυτέρα και  τον Άγγελο.

Πιο αναλυτικά:  Στην κόγχη του Ιερού, στην παράσταση της Πλατυτέρας, εκατέρωθεν της Παναγίας υπάρχουν δυο όρθιοι άγγελοι. Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στον αριστερό άγγελο. 

Στον μανδύα του αγγέλου που είναι δίπλα και δεξιά της Πλατυτέρας, σ’ ένα τμήμα του, ο αγιογράφος έχει απεικονίσει μέσα σ’ ένα ορθογώνιο πλαίσιο μια παράσταση που προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Η παράσταση αυτή παραπέμπει αφενός  στην αρχαία ελληνική μυθολογία και αφετέρου… στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία (!!!). 

Συγκεκριμένα στο τμήμα αυτό αναπαριστάνεται ένας «νέος της αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας, θαυμαστός δια την ωραιότητά του…», ο οποίος κατά τον ΄Ομηρο ήταν ο ομορφότερος από όλους τους θνητούς (βλ.Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΥ,τ.5ος, σ.24-25).  Πρόκειται για τον Γανυμήδη, υιό του Τρώα και της Καλλιρόης ο οποίος «ήταν ο ωραιότερος άνδρας που γέννησε η φύση και τον ερωτεύτηκε ο Δίας…

Ο έρωτας του Δία για τον θνητό Γανυμήδη  τον έκανε να αρπάξει το νεανία… και να τον κάνει οινοχόο των θεών    (ή μόνο του εαυτού του) στον  Όλυμπο. Μάλιστα ο ίδιος ο Δίας πήρε τη μορφή αετού και άρπαξε τον ωραίο νεανία …Ο τελικός μύθος του Γανυμήδη είναι έκφραση της εξιδανικευμένης παιδεραστίας…», αναφέρει ανάμεσα σε άλλα η Εγκυκλοπαίδεια «ΥΔΡΙΑ»,  ενώ επιπλέον τονίζει ότι η «μορφή του Γανυμήδη έγινε αφορμή να γίνει πρότυπο παιδεραστίας» (βλ. Εγκυκλοπ. «ΥΔΡΙΑ», τ. 16ος, σ.435).

Ανατρέχοντας έτσι σε άλλη μια Εγκυκλοπαίδεια (ΧΑΡΗ  ΠΑΤΣΗ, τ.9ος, σ.328) για να πλουτίσουμε  περισσότερο τις γνώσεις μας για το μυθολογικό αυτό πρόσωπο της  αρχαιότητας, διαβάζουμε ότι «ο Γανυμήδης  ήταν ερωμένος του Δία», ενώ στο Εγκυκλ. Λεξικό  του Ελευθερουδάκη (τ.3ος, σ.754) και στο «Νεώτερον Εγκυκλ. Λεξικόν «ΗΛΙΟΥ» (τ.5ος, σ.24) αποδίδονται οι ίδιοι επίσης χαρακτηρισμοί.

Παρόμοιες όμως απόψεις που αναφέρουν ότι ο νεαρός Γανυμήδης ήταν ερωμένος του Δία και ότι αποτέλεσε πρότυπο παιδεραστίας βρίσκει κανείς – όπως είδαμε –  στην Εγκυκλ. «ΥΔΡΙΑ» (τ.16ος, σ.435), αλλά και στην Εγκυκλ. «ΠΑΠΥΡΟΣ – ΛΑΡΟΥΣ» (τ.16ος, στο λήμμα Γανυμήδης) όπου ο Γανυμήδης αναφέρεται ως «ενσάρκωση της θηλυπρεπούς ανδρικής ομορφιάς» ενώ παράλληλα γίνεται σαφής νύξη για την ερωτική σχέση μεταξύ Δία και Γανυμήδη.

Στην «Παγκόσμια Μυθολογία» της Εκδοτικής Αθηνών (τ.25ος, σ. 101-102,) αναφέρεται επίσης ότι ο Γανυμήδης  για την εξαιρετική ομορφιά του μεταφέρθηκε με εντολή του Δία στον Όλυμπο και ορίστηκε οινοχόος των θεών, για να χαίρεται έτσι (ο Δίας) αιώνια τη νεότητα και την ομορφιά του…». Και σ’ αυτήν την Εγκυκλοπαίδεια τονίζεται ότι «ο μύθος του Γανυμήδη...σφραγίστηκε από το στοιχείο της παιδεραστίας».

Επιπρόσθετα όμως σε όλα αυτά που έχουμε αναφέρει υπάρχει και  ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του γνωστού αγιογράφου Ιωάννη Βράνου (βλ. περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ, αρ.φύλ.21, Αύγουστος 2007).

Ανάμεσα στις άλλες  συνταρακτικές αποκαλύψεις που αναφέρει  ο αγιογράφος αυτός  για την Καπέλα Σιξτίνα (Capella Sixtina – το Ναό όπου λειτουργεί ο Πάπας στο Βατικανό) και τις τοιχογραφίες της,  υπάρχει στο περιοδικό αυτό δημοσιευμένο και ένα σκίτσο που απεικονίζει το Γανυμήδη να αναρπάζεται από αετό. Το σκίτσο επιγράφεται «Ο βιασμός του Γανυμήδη».

Aφήσαμε τελευταίους  τους εκκλησιαστικούς Πατέρες   Ξεχωρίσαμε  δύο μεγάλα και  λαμπρά πνευματικά αναστήματα  της Χριστιανοσύνης, που οι απόψεις  τους έρχονται να στηρίξουν τα όσα παραπάνω αναφέρουμε. Είναι μάλιστα καταπέλτες στο θέμα  αυτό.

Ο Μέγας Αθανάσιος (ο Αλεξανδρείας), ένας από τους  μεγάλους  αγίους της Εκκλησίας και από τους επιφανέστερους οικουμενικούς διδασκάλους της, στον στηλιτευτικό του Λόγο «Κατά ειδωλολατρών», καυτηριάζει με δριμύτητα την ασεβή συνήθεια που είχαν στην αρχαιότητα οι άνθρωποι να αναγορεύουν σε θεούς τα ίδια τα πάθη τους, δηλαδή να θεοποιούν και να προσκυνούν την ηδονή και την επιθυμία.

Ο άγιος αναφέρεται στην περίπτωση του Γανυμήδη που τον απήγαγε ο Δίας στον Όλυμπο και από  άνθρωπο τον έκανε θεό για να ασελγεί πάνω του!   ( Μ. Αθανασίου, Ε.Π.Ε, τ.1ος, σ. 110-112).

Αλλά και ο ιερός  Χρυσόστομος δεν είναι λιγότερο καυστικός και δριμύς από τον  Μέγα Αθανάσιο αναφορικά με την ηθική  αυτή διαστροφή των ανθρώπων κατά τα χρόνια εκείνα που επικρατεί η  ειδωλομανία. Στην Ομιλία του στον ΡΙΓ΄(113ο) ψαλμό (βλ. Ε.Π.Ε., τ. 6ος, σ. 502) μιλάει επιτιμητικά για τα είδωλα (ξόανα) των εθνικών (ειδωλολατρών) που απεικονίζουν πορνικές και ασελγείς εικόνες και φέρνει σαν παράδειγμα την παράσταση του αετού (Δία) και του Γανυμήδη.

Αυτή η διεστραμμένη και σιχαμερή πράξη του κιναιδισμού, αναφέρει ο άγιος, δείχνει σε ποιά φοβερή κατάπτωση είχαν φθάσει κάποιοι άνθρωποι που είχαν αυτό το πάθος.

Έχοντας λοιπόν υπόψη  όλες τις παραπάνω αναφορές που γίνονται σε διάφορες Εγκυκλοπαίδειες και  σε εκκλησιαστικά κείμενα της πατερικής γραμματείας σχετικά με το πρόσωπο του Γανυμήδη, η συγκεκριμένη τοιχογραφία της Αξιούπολης, μας δημιουργεί  ήδη πολλά ερωτηματικά και απορίες. Πώς αλήθεια,  ο Γανυμήδης   το σύμβολο της παιδεραστίας, βρέθηκε  μέσα σε ένα ορθόδοξο χριστιανικό ναό.

Αν σκεφτούμε ότι  μια μορφή ενός αγίου αποτυπωμένη  σε μια εικόνα αγιογραφίας μεταδίδει στον πιστό κάτι από το θείο, του  δημιουργεί πνευματική ανάταση και κατανυκτική διάθεση,  τον διδάσκει και τον παιδαγωγεί κατά Θεόν, του προβάλλει πρότυπα προς μίμηση, τότε η συγκεκριμένη παράσταση με τον ημίγυμνο Γανυμήδη (που ήταν, όπως αναφέρεται ο θεός των κιναίδων!) και οι παραστάσεις με τα ολόγυμνα παιδιά, τι μηνύματα άραγε θέλουν να του περάσουν;

Τι θέλουν να τον διδάξουν;  Μήπως την  ανατριχιαστική και κτηνώδη  πράξη της παιδεραστίας; Είναι κάτι το πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει!

Ένα άλλο, ακόμη πιο  παράξενο στοιχείο που παρατηρείται στην τοιχογραφία αυτή που απεικονίζει την αρπαγή του Γανυμήδη από τον  αετό (Δία)  είναι ο …βέβηλος σταυρός  που κρατά στο δεξί του χέρι ο Γανυμήδης! Ομολογούμε ότι κυριολεκτικά σοκαριστήκαμε μόλις τον αντικρίσαμε.

Η εικονογράφηση ενός τέτοιου σατανικού συμβόλου είναι βλασφημία, καταφέρεται άμεσα στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού  και δείχνει άρνηση του Θεού! Το σατανικό αυτό σύμβολο που είναι αναπόσπαστο μέρος κάθε μαγικής τελετουργίας, εφόσον χρησιμοποιείται από σατανιστές και μάγους που αντιτίθενται φανερά και πολεμούν τη Χριστιανική θρησκεία, απεικονιζόμενο μέσα σ’ ένα ορθόδοξο χριστιανικό Ναό, τι άραγε θέλει να δηλώσει;

Πώς κατόρθωσε και εισέδυσε μέσα σε ορθόδοξο χριστιανικό ναό ένας σταυρός που έχει σχέση με τη δαιμονική μαγεία, δηλαδή ένας σταυρός σατανικός; Με μεγάλη έκπληξη αντικρίσαμε να απεικονίζεται – και μάλιστα στο ιερότερο σημείο του Ναού, στο Ιερό Βήμα, πάνω ακριβώς από την Αγία Τράπεζα – το φοβερό και αποκρουστικό σύμβολο του σατανισμού! Τονίζουμε μάλιστα με έμφαση εδώ ότι ο «σταυρός» αυτός είναι όχι μόνο ειδωλολατρικός (εικονίζεται σε αιγυπτιακές πυραμίδες), αλλά είναι ολωσδιόλου αντιχριστιανικός!  Χρησιμοποιείται δηλαδή από τη μαύρη Μαγεία και την Μασονία!

Στο βιβλίο της Constanse Cumbey, «Η Συνωμοσία του Υδροχόου», (σελ. 255, έκδ. Μπίμπης), αναφέρεται ότι  ο  σταυρός αυτός «είναι αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο της γονιμότητας  και της μετεμψύχωσης (διάβαζε: μετενσάρκωσης). Σχετίζεται με αρχαίους αιγυπτιακούς θεούς όπως τον Όσιρι, την ΄Ισιδα, την Μάατ, τον Κνούμ  κ.λπ. και βρίσκεται χαραγμένο στο νεκρικό θάλαμο των πυραμίδων.

Πολλές φορές αναφέρεται σαν «σταυρός της ζωής» αλλά βέβαια καμιά σχέση δεν έχει με το Σταυρό του Χριστού. Απεικονίζεται σε κάρτες ταρώ και «φοριέται» από πολλούς αδαείς νέους ή New Age(rs)  (Νεοεποχίτες), που πιστεύουν ότι θα τους φέρει μακροβιότητα, υγεία, σοφία, ειρήνη και ευημερία».

Σ’ ένα άλλο επίσης βιβλίο («Ο Σατανισμός της Νέας Εποχής», σελ. 48-49, εκδ. ΣΤΕΡΕΩΜΑ) στο οποίο γίνεται αναφορά στον βέβηλο αυτό σταυρό, διαβάζει κανείς ότι είναι «σύμβολο της γονιμότητας και του σεξ. Πολλές μάγισσες που λάτρευαν σε διάφορες τελετές τη σεξουαλικότητα, φοράνε το σύμβολο αυτό».

Ο σταυρός αυτός, που  είναι όπως προαναφέραμε, αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο, η αναφορά που γίνεται στον αιγυπτιακό θεό Όσιρι και η σχέση μαζί του, μας κέντρισε την περιέργεια και μας έδωσε αφορμή να αναζητήσουμε σε διάφορα βιβλία πληροφορίες σχετικά με το θέμα αυτό.

Βρήκαμε λοιπόν ότι η μεγάλη θεά των Αιγυπτίων Ίσις, (η αδελφή και σύζυγος του Οσίριδος), παριστάνεται σε μια παλιά αιγυπτιακή τοιχογραφία να κρατά στο αριστερό της χέρι το ιερογλυφικό σημείο «Ζωή» – δηλαδή αυτόν τον αντιχριστιανικό «σταυρό της ζωής» που αναφέραμε παραπάνω  (βλ. Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, τόμ. 6ος, σελ. 827).  Για όσους δεν γνωρίζουν,  η θεά Ίσις:

α) «Είχε  μεγάλη μαγική δύναμη…Χαρακτηριζόταν  ως η τέλεια μάγισσα». (Βλ. Εγκυκλ. ΧΑΡΗ  ΠΑΤΣΗ,  τόμος 14ος, σελ.308).

β)  Ήταν «κατ’  εξοχήν θεραπεύτρια και μάγισσα» και της αποδιδόταν ο ρόλος της μαγείας, της γοητείας, του μυστηρίου. (Βλ. Παγκόσμια Μυθολογία, τόμος 25ος , σελ.237, έκδ. «Εκδοτική Αθηνών»).

Ο  Κνούμ επίσης ήταν θεός της μαγείας και εικονίζεται  να κρατά στο χέρι του τον σταυρό αυτό (δηλ. τον βέβηλο σταυρό) (Βλ. «Τα Μυστικά των Μάγων» σελ. 365).

Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι ο ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΣ ή ΒΕΒΗΛΟΣ  ΣΤΑΥΡΟΣ  ΤΗΣ  ΜΑΓΕΙΑΣ (ΑΝΚ):                        

1) Χρησιμοποιείται  κυρίως στη μαγεία. (Βλ. α)  Μοναχού Αρσενίου Βλιαγκόφτη Δρ Θεολογίας – Πτ. Φιλοσοφίας, «ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ – Μία πραγματική απειλή», σελ. 79, εκδ. « Παρακαταθήκη» και  β) Γιώργη Καραφουλίδη «Τα Μυστικά των Μάγων»  έκδ. «Δρόμων»).

2)  Είναι ένα  δυνατό μαγικό σύμβολο που  χρησιμοποιείται σε αιγυπτιακά φυλαχτά κατά του κακού και είναι ενσωματωμένο στις σύγχρονες  απόκρυφες τελετουργίες. (Βλ.Γιώργη Καραφουλίδη, «Τα Μυστικά των  Μάγων»  σελ. 361, εκδ.«Δρόμων»).                

3) Χρησιμοποιείται στις Μασονικές στοές (βλ. Τεκτονισμός) και  στο έμβλημα της Θεοσοφίας. (Η Θεοσοφία είναι μια κίνηση που αποσκοπεί στην «αποδυνάμωση και την εξαφάνιση του μοναδικού στο δρόμο της εμποδίου, του Χριστιανισμού – Βλ. Εγκυκλοπαιδικό ΛΕΞΙΚΟ Θρησκειών και Αιρέσεων, σελ. 382).

Φαινόμενα νεοειδωλολατρίας, Αποκρυφισμός, Θεοσοφία, Μασονία, Μαύρη  Μαγεία, Λαγνεία, Παιδεραστία…είναι  μερικά μόνο κομμάτια από το ευρύτερο παζλ που ονομάζεται  Νέα Εποχή (New Age).

Κι όλα αυτά, αλληλοσυμπλεκόμενα και αλληλοσυμπληρούμενα σε μια παράσταση τοιχογραφίας σε ορθόδοξο Ναό στην Αξιούπολη του Κιλκίς,  υπό τα ανυποψίαστα και…αδιάφορα βλέμματα των χριστιανών πιστών…

Τι σχέση έχουν όλα αυτά τα…αποκρυφιστικά, μαγικά και διεστραμμένα ερωτικά σύμβολα μεταξύ τους; Αμείλικτα τίθενται τα ερωτήματα και περιμένουν εναγώνια μια απάντηση.