Κερκύρας Νεκτάριος: «Σας υποδεχόμαστε ως τον Πατέρα και Πρώτο συμπάσης της Ορθοδοξίας» (ΦΩΤΟ)

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 10 Δεκεμβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 13.48

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης

Με πομπή και παρουσία εκατοντάδων πιστών έφτασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνα, ο οποίος σήμερα πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στο Νησί.

Ο Πατριάρχης κατά την είσοδο στον Ιερό Ναό προσκύνησε το άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα, και προσευχήθηκε για λίγα λεπτά.

Αμέσως μετά τελέστηκε επίσημη Δοξολογία με αφορμή την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.

Μετά το πέρας της Δοξολογίας τον Οικουμενικό Πατριάρχη προσφώνησε ο Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων κ. Θεόδωρος Γαλιατσάτος, ο οποίος καλωσόρισε τον Πατριάρχη στο Νησί.

Στη συνέχεια τον Πατριάρχη του Γένους προσφώνησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, ο οποίος ξεκίνησε ως εξής: «Η Κέρκυρα σήμερα λαμπρά λαμπρώς εορτάζει» (Οίκος της εορτής του Αγίου Σπυρίδωνος).»

«Πενήντα και ένα χρόνια, μετά την ιστορική επίσκεψη του από Κερκύρας και Αμερικής προκατόχου σας, του οραματιστή, ηγετικού και αρχοντικού Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρου του Πρώτου, η νήσος μας αξιούται της σεπτής υμετέρας Πατριαρχικής επισκέψεως, παρουσίας, ευλογίας. Είναι μεγίστη η τιμή για όλους μας, τον Επίσκοπο, τον κλήρο, τους άρχοντες, τον λαό του Θεού. Είναι μεγίστη η τιμή για τον τόπο μας. Αυτόν που συνδέεται με την Βασιλίδα των Πόλεων και με την Μητέρα Εκκλησία δια πολλών δεσμών», ανέφερε ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος.

Ο Σεβασμιώτατος ακόμη πρόσθεσε: «Εκ της Βασιλίδος των Πόλεων και εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου προέρχονται οι πολυτίμητοι θησαυροί του τόπου μας, οι προστάτες άγιοί μας. Σπυρίδων ο της Τριμυθούντος επίσκοπος, ο θαυματουργός, ο φέρων δια της εν τω σώματι αφθαρσίας τον τύπον της Αναστάσεως και ο δειχθείς πύλη δια της οποίας οι προπάτορές μας εσπούδασαν την σημασία της πίστεως, της ακεραίου και ακαινοτομήτου, τον σύνδεσμο της αγάπης Θεού και ανθρώπου, ο οποίος εις άπαντας μένει αδιαλώβητος ως παράδοση πνευματική, αλλά και σε σκεύη εκλογής -Κύριος οίδεν για ποιούς ξεχωριστούς λόγους- και στον τρόπο του σώματος.»

«Σας υποδεχόμαστε λοιπόν σήμερα, Παναγιώτατε, ως τον Πρώτο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Σε μία εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι, επηρεασμένοι από την οίηση του ορθολογισμού, διακηρύσσουν ότι δεν θέλουν αυθεντίες και θεσμούς να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ζωή τους, η Ορθόδοξη Εκκλησία στο πρόσωπο και τον θεσμικό ρόλο της Σεπτής Υμετέρας Κορυφής δεν διαβλέπει απλώς την ιστορική συνέχεια της εμπειρίας και της διακονίας της, δηλαδή μία ανάμνηση από το παρελθόν, απαραίτητη για να μην απολεσθή αυτό στον κυκεώνα της συγχύσεως», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Κερκύρας.
Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι «στο σεπτό Πρόσωπό Σας διαβλέπουμε τον θεσμό εκείνον ο οποίος αποτυπώνει την ελευθερία της εκκλησιαστικής ζωής, η οποία κοινοποιείται ως πρότυπο στον κόσμο. Διότι η ελευθερία στην Εκκλησία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αγάπη και όχι με τον καταναγκασμό. Και η αγάπη πηγάζει από την πατρότητα. Ο πατέρας αγαπά τα τέκνα του όχι για να τα εξουσιάζει, αλλά για να τα καθοδηγεί στην ελευθερία. Και όταν αυτά ενηλικιωθούν, μιμνήσκονται της αγάπης και της δωρεάς την οποία έλαβον και ως αντιπελάργωσι προσφέρουν στον πατέρα τους όχι τον φόβο και την υποταγή, αλλά την ευγνωμοσύνη και την συμπόρευση στην οδό της κατά Θεόν προόδου. Αν για τους ορθολογιστές ανθρώπους ελευθερία σημαίνει το ίδιον θέλημα, ενίοτε και η αταξία, για την Εκκλησία ελευθερία σημαίνει τάξη, σημαίνει ιεραρχία, σημαίνει οδηγός και σημείον αναφοράς. Και άπαντα λειτουργούν με γνώμονα την πατρότητα.»

«Εμείς λοιπόν σήμερα, καίτοι ενηλικιωθέντες και ανήκοντες εις την θυγατέρα της Μητρός Εκκλησίας Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ελλάδος Σας υποδεχόμαστε ως τον Πατέρα και Πρώτο συμπάσης της Ορθοδοξίας, για να σας δηλώσουμε ότι δεν είμεθα επιλήσμονες του χρέους της αγάπης», υπογράμμισε ο Μητροπολίτης Νεκτάριος.

Ακόμη ο δυναμικός Ιεράρχης χαρακτήρισε τον Πατριάρχη πνευματική αυθεντία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τονίζοντας ότι «Σας υποδεχόμαστε σήμερα, Παναγιώτατε, ως την κατεξοχήν πνευματική αυθεντία της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τόσο Εσείς, όσο και οι περί Υμάς, Πατριάρχες, Προκαθήμενοι και συνεπίσκοποι εγγυώμαστε την συνέχεια και την ακρίβεια της πίστεως και των κανόνων οι οποίοι την διέπουν, εμπνέοντας τον λαό να παραμείνει ακέραιος και ακαινοτόμητος ως προς την πίστι. Στον αγώνα αυτό όμως η Εκκλησία δεν μπορεί να παραμείνει κλεισμένη στον εαυτό της. Ο Πρώτος της Εκκλησίας φέρει την ιστορική ευθύνη να καταδείξει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού στο οποίο άπαντες χωρούσι «εν Πνεύματι και Αληθεία» (Ιωάν. 4,24).»

«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ετόλμησε, πρωτοπορώντας, να θέσει τα σύγχρονα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει η οικουμένη υπό το πρίσμα και την προοπτική της ορθοδόξου χριστιανικής παραδόσεως. Έδειξε ότι η ρίζα του οικολογικού προβλήματος είναι η εγωκεντρική αμαρτία και απληστία, η οποία οδηγεί τον άνθρωπο να μην σέβεται την κτίση, διότι δεν έχει κοινωνία με τον Κτίσαντα» ανέφερε ο κ. Νεκτάριος.

Για να συμπληρώσει: «Έδειξε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να εργαστεί για έναν δικαιότερο κόσμο εάν λειτουργεί ως συνασπισμός συμφερόντων, αλλά χρειάζεται να καλλιεργήσει το ήθος της χριστιανικής αγάπης, της μέριμνας για τους ασθενέστερους, της συμπαραστάσεως στον κάθε άνθρωπο, ως εικόνα του Θεού. Έδειξε ότι ο κόσμος δεν θα πορευθεί προς την αληθινή πρόοδο, εάν δεν αποξηράνει τις ρίζες του πολέμου και του σπαραγμού, οι οποίες τρέφονται από την απουσία της αγάπης, από την διάσπαση την προκαλούμενη εκ του φανατισμού, τόσο του θρησκευτικού όσο και κάθε άλλης μορφής, από την αδυναμία των ανθρώπων να διαλεχθούν και να συνυπάρξουν. Και ιδίως Εσείς, Παναγιώτατε, αόκνως εργαζόμενος φέρατε αυτά τα μηνύματα. Ενίοτε εις ώτα μη ακουόντων. Τήν ίδια στιγμή όμως δείξατε ότι η Ορθοδοξία, χάρις στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο διέσωσε το ήθος της αγάπης των αγίων μας, παραμένει μοναδική πνευματική παρακαταθήκη και εφεδρεία. Εάν η Ευρώπη και ο κόσμος στηριχτούν στό ορθόδοξο ήθος, θα μπορέσουν να ζήσουν αληθινά.»

Επίσης ο Μητροπολίτης Κερκύρας ανέφερε ότι «ήρθατε σε έναν τόπο στον οποίο τα έθιμα και οι παραδόσεις μας παραμένουν κραταιά στοιχεία, όχι απλώς κατάλοιπα του παρελθόντος, σύνδεσμοι νεωτέρων και μεγαλυτέρων με την Ορθοδοξία. Πολλά εξ αυτών έχουν την αφετηρία τους στην Κωνσταντινούπολη, στην Βασιλίδα των Πόλεων. Και γι’ αυτό ήρθατε σε έναν τόπο ο οποίος μπορεί εξωτερικά να μην φαίνεται συνδεδεμένος με το Βυζάντιο, όποιος όμως τον ζήσει καταλαβαίνει ότι αναπνέει βυζαντινά, αναπνέει ορθόδοξα, αναπνέει ελληνικά.»

«Σας υποδέχεται, Παναγιώτατε, μία Εκκλησία η οποία σε μία περίοδο μεγάλης κρίσεως αγωνίζεται να κρατήσει ζωντανό το ορθόδοξο ήθος. Κοντά στον άνθρωπο ο οποίος δοκιμάζεται. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς φανατισμό, χωρίς ακρότητες. Με ανθρώπους οι οποίοι εμπιστεύονται τα καλέσματα της Εκκλησίας, διακονούν, στηρίζουν, κάνουν τον πόνο του άλλου δικό τους. Με έναν κλήρο ο οποίος διατηρεί άσβεστη την φλόγα της πίστεως, θέλει η Εκκλησία να δίνει μαρτυρία δυναμική, αγκαλιάζει τον επανευαγγελισμό του λαού. Με μοναστήρια συνήθως μικρά σε δύναμη, αλλά πνευματικούς φάρους σε ο,τι αφορά στην αγάπη για τον Θεό, καταφύγια των ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να λατρεύσουν τον Κύριό μας, να ακούσουν έναν λόγο πνευματικό και να βιώσουν την θέρμη της φιλοξενίας. Με άρχοντες οι οποίοι επειδή κατανοούν ότι χωρίς την Εκκλησία ο τόπος δεν μπορεί να προχωρήσει, συμπαρίστανται με τον τρόπο τους, αναδεικνύοντας μία ευλογημένη ενότητα και ομόνοια. Με σχολεία και Πανεπιστήμιο, τα οποία γίνονται κυψέλες μορφώσεως, προβληματισμού και καλλιέργειας του νου. Σας υποδέχεται, τελικά, ένας τόπος στον οποίο, παρά τα όποια προβλήματα ηθικά και πνευματικά, ο τουρισμός γέννησε και κρατά ζωντανή την φλόγα της συναντήσεως ανθρώπων διαφορετικής προελεύσεως, διαφορετικών πνευματικών και κοινωνικών καταβολών, αλλά την ίδια στιγμή ευαίσθητων, χαρούμενων, έτοιμων να καταστήσουν την ξένη γη πατρίδα τους. Σας υποδέχεται ένας τόπος και μία Εκκλησία ανοιχτοί στα δεδομένα της σύγχρονης πραγματικότητας, όπου δεσπόζει η δίψα για αλήθεια και ελευθερία», πρόσθεσε κλείνοντας ο κ. Νεκτάριος.

Στην αντιφώνησή του ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ξεκίνησε λέγοντας: «Προερχόμενοι από τους ιερούς εκείνους χώρους της καθ ἡμᾶς Ανατολής, τους χώρους των Οικουμενικών Συνόδων της Μιας και Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Εκκλησίας, εις την πρώτην των οποίων εν Νικαία, την καθιερώσασαν το Σύμβολον της Πίστεως, υπέρμαχος ανεδείχθη ο πολιούχος και κηδεμών της ευλογημένης νήσου σας Άγιος Σπυρίδων, χάριτας και ευχαριστίαν πολλήν οφείλομεν εις τον Παντοκράτορα Κύριον, ο Οποίος μας αξιώνει να ευρισκώμεθα σήμερον υπό τους θόλους του πανσέπτου τούτου Ιερού Ναού του, της Επτανησιακής αυτής Βασιλικής, όπου από το 1589 μέχρι σήμερον ανελλιπώς ιερουργείται το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας, το μυστήριον της εν Χριστώ καινής ζωής, δια του οποίου αγιάζεται και ο χώρος και όλαι αι διαδραμούσαι γενεαί των πατέρων μας Κερκυραίων και Επτανησιωτών. Αυτό είναι το βιωματικόν μυστήριον της σοφίας του Θεού.»

Στη συνέχεια ο Πατριάρχης ευχαρίστησε τον λαό της Κέρκυρας για την παλλαϊκή υποδοχή και για την αγάπη του, τονίζοντας ότι «Ομολογούμεν ότι συγκινούμεθα και ενισχυόμεθα και από τον ιερόν χώρον αλλά και από την «ζώσαν σκηνήν», όλους εσάς, αγαπητοί πατέρες, αδελφοί και τέκνα.»

«Για τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον τηρητή της παρακαταθήκης της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, ιδιαιτέρα συγκίνηση προκαλεί το γεγονός ότι οι Επτανήσιοι υπήρξατε ιερόν αυτής μέλημα και αγλάϊσμα, διο και ηγωνίσθητε σθεναρώς υπέρ πίστεως και πατρίδος υπό την σοφή και συνετή και σθεναρά και υπομονετική καθοδήγηση φωτεινών Ιεραρχών του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις καιρούς χαλεπούς, όταν «λαοί πόρρωθεν ιταμοί και ανελέητοι ανέβησαν ως λέοντες εκ της μάνδρας αυτών, εξήλθον εκ του τόπου αυτών εξολοθρεύοντες έθνη, τιθέντες την γην εις ερήμωσιν και πόλεις καθαιρούντες», πρόσθεσε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Επίσης συμπλήρωσε: «Η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, κενουμένη εσαεί και αποψιλουμένη και περιοριζομένη συνεχώς «εντός των τειχών», «οία κοινή μήτηρ και προστάτις υπέρμαχος» απέβλεψε και αποβλέπει πάντοτε εις το ευρύτερον πανορθόδοξον συμφέρον. Ως προς την περίπτωσίν σας, αδελφοί, παραλείποντες τα πολλά υπό της αψευδούς ιστορίας μαρτυρούμενα, μνημονεύομεν μόνον ότι όταν το Ιόνιον Κράτος ετέλει υπό την Μεγάλην Βρεταννίαν, «προνοία εκκλησιαστική» του Οικουμενικού Πατριαρχείου «εισήχθη εν ταις θεοσώστοις ταύταις Επαρχίαις της Επτανήσου εύρυθμος όσον ενήν εκκλησιαστική κυβέρνησις υπό την περιοδικήν διαδοχικήν εξαρχίαν ενός των τεσσάρων αυτών Μητροπολιτών, χειροτονηθέντων τότε δια Πατριαρχικών εκδόσεων του εν Πατριάρχαις κυρού Ανθίμου». Ας μη λησμονώμεν, λοιπόν, την προσφοράν ταύτην οι πάντες, οι εγγύς και οι μακράν, και ας «μη λακτίζωμεν προς κέντρα».

«Αυτή είναι η ιστορική μαρτυρία την οποίαν γνωρίζετε, την οποίαν σας κομίζομεν και σήμερον και η οποία είναι τόσον εύγλωττος, ώστε πας λόγος να είναι περιττός…. Δια τούτο το νόημα και το μήνυμα συνάξεων αλλά και αναπολήσεως της μεμαρτυρημένης αληθείας του αναλλοιώτου συνδέσμου μεταξύ Μητρός Εκκλησίας και Επτανήσου, ως πράττομεν κατά την παρούσαν δοξολογικήν αναφοράν, δεν περιορίζονται μόνον εις την συγκίνησιν και την χαράν της μετ ἀλλήλων, πρόσωπον προς πρόσωπον, κοινωνίας. Αποτελεί και το χθες, και το νυν, αλλά και το αεί του συνδέσμου και της σχέσεως ταύτης.», συμπλήρωσε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Κλείνοντας ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στον Μητροπολίτη Κερκύρας τον οποίο χαρακτήρισε εκλεκτό Ιεράρχη του Θεού και αγαπητό αδελφό, σοφό, ταπεινό, πράο και ειλικρινώς φοβούμενο τον Κύριο.

«Χαίρομεν δια τούτο. Σας ευλογούμεν πατρικώς και Πατριαρχικώς σας συνιστώμεν να αγωνίζεσθε καθημερινώς, ώστε να πλουτήτε με ευαγγελικάς αρετάς και χαρίσματα, πρώτιστον μέλημα έχοντες την προσευχήν και την προσφοράν θυσίας αινέσεως και δοξολογίας τω Θεώ υπέρ πασών των καθ ἡμέραν δωρεών Αυτού», ανέφερε ο Πατριάρχης του Γένους.

Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ