O αντιστασιακός αθλητής

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 09 Νοεμβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Καστορίας - 21.57

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Μιλώντας ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για τους Αγίους της Εκκλησίας μας και τη ζωντανή παρουσία τους ανάμεσά μας σε κάθε ώρα και στιγμή, λέγει τα εξής χαρακτηριστικά: «Ο θάνατος των μαρτύρων είναι παρηγοριά των πιστών, παρρησία των εκκλησιών, σύσταση του χριστιανισμού, κατάλυση του θανάτου, απόδειξη της αναστάσεως, γελοιοποίηση των δαιμόνων, κατηγορία του διαβόλου, διδασκαλία της ενάρετης ζωής, προτροπή προς περιφρόνηση των παρόντων πραγμάτων και οδός προς επιθυμία των μελλοντικών, παρηγοριά για τα κακά που μας κάνουν να υποφέρουμε και αιτία για υπομονή, αφορμή καρτερίας, καθώς και ρίζα και πηγή και μητέρα όλων των αγαθών»1.

Παρηγοριά μας οι Άγιοι. Μάς παραθέτουν καθημερινά στο Ιερό Θυσιαστήριο, το οποίο είναι θεμελιωμένο στα μαρτυρικά λείψανά τους, την αγία τους ζωή, τους αγώνες και τα ηρωικά τους κατορθώματα, τα οποία πραγματοποίησαν προς δόξα του ονόματος του Ιησού Χριστού, και μας προσκαλούν προς μίμηση.

Αισθανόμαστε πνευματική ευφροσύνη και αγαλλίαση όταν ασπαζόμαστε τα χαριτόβρυτα λείψανά τους, τα οποία αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Μένουμε έκθαμβοι από την πολιτεία τους και τα μαρτύριά τους.

«Έκαμον εκείνοι, και χαίρομεν ημείς· επάλαισαν εκείνοι, και ημείς αγαλλόμεθα· εκείνων ο στέφανος, και κοινόν το κλέος, μάλλον δε της Εκκλησίας απάσης η δόξα»2.

Τρέχουμε κι εμείς μαζί με τους Αγίους κοντά στον Χριστό, αφού η μνήμη τους είναι μια πρόσκληση στην ευχαριστιακή κοινωνία.

Συγκροτούν τη λειτουργική μας γιορτή και μάς συνάγουν γύρω από την Αγία Τράπεζα για να ευχαριστήσουμε τον Κύριο για τους φίλους που μάς χάρισε και να Τον δοξάσουμε για τα πλούσια ελέη Του που μάς δίδει καθημερινά.

Όταν ζούσαν οι Άγιοι, δόξαζαν με τη επίγεια ζωή τους τον Χριστό. Και τώρα που βρίσκονται στο Ουράνιο Θυσιαστήριο, στο Θρόνο του Εσφαγμένου Αρνίου, χαίρονται που η μνήμη τους γίνεται αιτία δοξολογίας του ονόματος του Θεού.

Ένας τέτοιος μαγνήτης πνευματικός είναι για την Εκκλησία μας και ιδιαίτερα για την ακριτική Ιερά Μητρόπολη Καστορίας ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ.

Είναι ο προστάτης και ο έφορος, ο βοηθός εν ανάγκαις, αλλά και εκείνος πού της χάρισε την ελευθερία το 1912 κατά την ημέρα της μνήμης του.

Είναι αυτός ο οποίος πάντοτε προΐσταται στη ζωή των Καστοριανών όχι μόνον τα τελευταία 102 χρόνια, αλλά πάντοτε.

Το φανερώνουν οι πολλές Ιερές Εικόνες που κοσμούν τα Ιερά Εικονοστάσια των Μεταβυζαντινών Ιερών Ναών, αλλά και οι περίφημες τοιχογραφίες στον Άγιο Νικόλαο του Κασνίτζη και στο Νάρθηκα της Ακαταμάχητης Καστριώτισσας ή Κουμπελίδικης.

Γι΄ αυτό και ο ευσεβής Καστοριεύς, όπου κι αν βρίσκεται, θυμάται πάντοτε τον Αη-Μηνά, προστρέχει στην πρεσβεία του και στη μεσιτεία του και απολαμβάνει την προστασία και τη βοήθεια του θαυματουργού Αγίου.

Αν μελετήσει κανείς τή ζωή του Αγίου, θα διαπιστώσει : α) τήν Ἀντίσταση καί β) τή Θαυματουργία.

Πρώτον. Αντιστασιακός ο Άγιος Μηνάς. Προέβαλε σθεναρή αντίσταση στην αμαρτία της εποχής του.

Γνώριζε από τον ασκητή της Αιγύπτου, τον Μέγα Αντώνιο, ότι ουδείς «απείραστος» εισέρχεται στη Βασιλεία των Ουρανών.

Και όπως τα δένδρα όταν σαλεύονται από τους ανέμους ριζώνουν και ψηλώνουν περισσότερο, έτσι και όσοι έλαβαν ευλογίες από το Θεό οφείλουν να αντιμετωπίσουν πειρασμούς και δυσκολίες.

Δεύτερον. Αντιστασιακός ο Άγιος Μηνάς στη λατρεία των ειδώλων της εποχής του.

Εξανέστη, μάς λέγει ο ιερός συναξαριστής, και πέταξε τη στρατιωτική του ζώνη, που ήταν το διακριτικό γνώρισμα του υψηλόβαθμου αξιωματικού και μάλιστα του παλαιμάχου, όταν πληροφορήθηκε το διωγμό των Χριστιανών.

Και ως ένδειξη διαμαρτυρίας αποχώρησε από το στρατό και αναχώρησε για το Κοτύαιο Όρος, προκειμένου να ζήσει ως ασκητής με τα άγρια θηρία που τα ήθη τους ήταν ηπιότερα από εκείνα των ειδωλολατρών.

Τρίτον. Αντίσταση και συγχρόνως ανδρεία έδειξε και τις ώρες της ομολογίας και του μαρτυρίου. Αρνείται τις προτάσεις να ξαναεπιστρέψει στο στράτευμα με προαγωγή προσφέροντας θυσία στα είδωλα.

Γι΄ αυτό και υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια, αφού κομματιάζουν τις σάρκες του και με αναμμένους δαυλούς κατακαίουν όλο το σώμα του. Έτσι απαλλάσσεται από τους δερματίνους χιτώνες, τους οποίους ντύθηκε ο Αδάμ αλλά και οι απόγονοι του Αδάμ, δηλαδή όλοι μας.

Αποτέμνεται, τέλος, η τιμία του κεφαλή πάνω σε ένα βράχο πού σώζεται μέχρι σήμερα στην Κιουτάχεια. Λαμβάνει, ταυτόχρονα, από το Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας να συντρέχει, να βοηθά, να ελευθερώνει, να σκεπάζει όλους εκείνους πού θα επικαλούνται το όνομά του.

Αυτή την αλήθεια διατυπώνει και ο ιερός υμνογράφος σ΄ ένα τροπάριο του Παρακλητικού Κανόνος: «Μόνον ως φωνώ την αγίαν Μηνά κλήσιν σου επελθόντων εκλυτρούμαι δυσχερών, διά τούτό σε προστάτην επιγράφομαι».

Τέταρτον. Θαυματουργός ο Άγιος Μηνάς. Δεν έπαυσε μετά το μαρτυρικό του τέλος να είναι παρών στη ζωή των Χριστιανών. Αυτός έσωσε τους κατοίκους του Ηρακλείου από τη σφαγή το 1826. Εμφανίσθηκε ως τρομερός καβαλάρης έχοντας στο χέρι του γυμνό ξίφος και σκορπίζοντας τον πανικό μεταξύ των Τούρκων.

Αυτός θαυματουργικά επενέβη στην αποφασιστική μάχη του Ελ Αλαμέιν το 1942 προκαλώντας σύγχυση στα ναζιστικά στρατεύματα, τα αήττητα μέχρι την ώρα εκείνη.

«Τα ποδοβολητά του αλόγου του Αη-Μηνά ακούγαμε το φοβερό εκείνο βράδυ της 11ης Νοεμβρίου του 1912» εξιστορούσαν παλαιοί Καστοριανοί.

Και το μήνυμα που εκπέμπει η μορφή του Αγίου Μηνά, ιδιαίτερα σήμερα, είναι η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ:

Αντισταθείτε στο πνεύμα της πλάνης και στους τρόπους που χρησιμοποιούνται για τη θεοποίηση του δαιμονικού συστήματος που θέλει να κυριαρχήσει στον καιρό μας.

Αντισταθείτε στο κατακάθι της αμαρτίας και του κοινωνικού πυθμένος με την αφόρητη δυσοσμία και τα νοσηρά συμπτώματα.

Αντισταθείτε στο μυστήριο της ανομίας, κατά την έκφραση του Αποστόλου Παύλου3, προβάλλοντας, όχι τον εαυτό μας ούτε έχοντας στο μέτωπό μας την επιγραφή του σωτήρος, αλλά την αλήθεια του Χριστού, τη δικαιοσύνη, την αγάπη, το ορθόδοξο ήθος, αλλά και τη λάμψη της αυτοθυσίας χάρη των άλλων.

Όχι ότι ο κόσμος θα μας πει εύγε, αλλά θα μιλήσει για μας ο Ουρανός.

Αντισταθείτε!

Αντισταθείτε . . . , επιμένει ο Θαυματουργός Μεγαλομάρτυς.

Σ΄ αυτόν καταφεύγουμε κι εμείς τις δύσκολες αυτές μέρες που περνά η πατρίδα μας και ιδιαιτέρως ο μαρτυρικός τόπος μας.

Αυτόν παρακαλούμε να μας λυτρώνει από τους κινδύνους, τις ανάγκες και τις θλίψεις, τις προσβολές και τις βλάβες του αντικειμένου εχθρού επαναλαμβάνοντας την ικεσία του ιερού υμνογράφου:

«Ω Μαρτύρων λαμπρότης, στρατιώτα Κυρίου, Μηνά, των ευσεβούντων προστάτης, προστατεύων μη παύση αεί των προσιόντων ταις σαις αντιλήψεσι και φωνήν την ικέσιον δέχου των ευλαβώς βοώντων, χαίροις Μάρτυς πολύαθλε» (Χαιρετισμοί Αγίου Μηνά).

---

1 Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,Εγκώμιον εις την αγίαν μεγαλομάρτυρα Δροσίδα, και εις το μεμνήσθαι θανάτου, PG 50, 685.

2 Του ιδίου, Εγκώμιον εις τον άγιον μάρτυρα Ρωμανόν α΄, PG 50, 605.

3 Β΄ Θεσσ. 2,7.