Ιδού οι Bασιλείς συνήχθησαν

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 28 Μαΐου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 17.10

του Αρχιμανδρίτου Αλεξάνδρου Κανταράκια

Από μικρό παιδί έμαθα να αγαπώ τον ευλογημένο και Θεοπρόβλητο θεσμό της Βασιλείας. Σ΄αυτό συνήργησε ο καλός ευχέτης του νησιού μας π. Γεώργιος Σταματάς, ο οποίος αποτελεί το καύχημα και τον πνευματικό θησαυρό της Σκιάθου.

Για το λόγο αυτό θέλησα να εργαστώ σχετικά με τους αγίους Βασιλείς, οι οποίοι εδόξασαν το στέμμα τους.

Τούτη την μικρή εργασία την δημοσιοποιώ ώστε οι σεβαστοί αδελφοί κληρικοί και οι φιλάγιοι λαϊκοί να έχουν την δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, να επικαλούνται την προς τον Θεό μεσιτεία Τους.

Το δημοσιευόμενο, αποτελεί τμήμα μια μεγαλύτερης εργασίας η οποία Θεού θέλοντος θα εκδοθεί μαζί με τις ακολουθίες των Αγίων Βασιλέων Ιουστινιανού Α΄ του Μεγάλου (+14.11.565) και Νικηφόρου Β΄ του Φωκά (+10.12.969).

Επιπρόσθετα και επειδή πλησιάζει η αποφράδα ημέρα της αλώσεως της Πόλεως αναδημοσιεύω την ακολουθία που εξεδόθη επί Αθηνών Ιερωνύμου του Α΄ επί τη αλώση της Βασιλευούσης και που παραχωρήθηκε σε μένα από τον π. Γεώργιο.

Κατάλογος των αγίων ενδόξων ευσεβών βασιλέων και βασιλισσών·

Παρατίθεται σε γενική πτώση προς χρήσιν κατά την μνημόνευση.

Κερκύρας θυγατρός Κερκυλλίνου βασιλέως α’ αιών

Δροσίδος θυγατρός Τραϊανού βασιλέως +117

Θεοδοσίας θυγατρός Αδριανού βασιλέως +140

Αλεξάνδρας γυναικός Διοκλητιανού βασιλέως +3058

Γοβδελαά και Κασδόας τέκνων Σαβωρίου του Α΄ βασιλέως Περσίας +317

Φλαβίου Κωνσταντίνου Βαλερίου Αυγούστου του ισαποστόλου 306 - + 22 Μαΐου 337

Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 272 στην Ναϊσό της Σερβίας.

Ήταν ο 55ος αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Θέση του Μεγάλου Κωνσταντίνου είναι ότι ο αυτοκράτορας δεν είναι θεός

αλλά ο εκλεκτός του θεού που κυβερνά με τη θεία Πρόνοια.

Έργο του :

α. Ένωσε το μεσογειακό κόσμο σε ένα ισχυρό κράτος.

β. Στήριξε και προστάτευσε τον Χριστιανισμό από τις αιρέσεις. (Α’ Οικ. Σύνοδος)

γ. Έκτισε λαμπρές εκκλησίες.

Πέθανε στη Νικομήδεια της Μ. Ασίας την Πεντηκοστή 22 Μαΐου του 337 σε ηλικία 65 χρονών.

Φλαβίας Ιουλίας Ελένης της ισαποστόλου +11 Ιουλίου 328

Γεννήθηκε το 248 στη Βιθυνία της Μ. Ασίας.

Ο υιός της το 324 της απονέμει τον τίτλο της Αυγούστα

Στη Βηθλεέμ και το Γολγοθά ανήγειρε ναούς που μέχρι σήμερα αποτελούν μνημεία

του Χριστιανισμού.

Η μεγάλη δόξα της Αγίας Ελένης οφείλεται στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Αργότερα εγκαταστάθηκε στη Νικομήδεια.

Εκεί πέθανε σε ηλικία 80 ετών έχοντας στο πλευρό της τον υιό της Μέγα Κωνσταντίνο.

Θεοδοσίου του Μεγάλου και Πλακίλλης (48 χρ.) +17-1-395, +390

Το έργο του Μεγάλου Κωνσταντίνου το συμπληρώνει ο Μ. Θεοδόσιος.

Ο χριστιανισμός γίνεται πλέον κρατική θρησκεία. Διώκει τους αιρετικούς (Β’ Οικ. Σύνοδος).

Το κύρος της Εκκλησίας μεγαλώνει.

Ιωάσαφ υιού Αβενήρ Βασιλέως Ινδιών +397

Θεοδοσίου Β’ και Ευδοκίας (Γ’ Οικ. Σύνοδος) +28 Ιουλίου 450, +460

Έκτισε το μέγα τείχος από την Προποντίδα έως τον Κεράτιο Κόλπο.

Για δέκα αιώνες το τείχος αυτό βοήθησε την Κωνσταντινούπολη.

Έκτισε τον ναό του Αγ. Νικολάου στα Μύρα της Λυκίας.

Μαρκιανού και Πουλχερίας (Δ’ Οικ. Σύνοδος) (61 χρ.) +457, +453

Λέοντα Α’ του Μακέλλη (73 χρ.) 457 - +18-1-474

Ιουστίνου του Α’ και Μαρκιανής (77 χρ.) +527

Επί της εποχής του καθιερώθηκε να ψάλλονται εν Εκκλησίαις οι ύμνοι:

«Οι τα Χερουβείμ» και «Του δείπνου Σου του μυστικού».

Ιουστινιανού του Α’ (83 χρ.) 527 - +14 Νοεμβρίου 565

Ανηψιός του Ιουστίνου του Α’. Διώκει τους αιρετικούς. (Ε’ Οικ. Σύνοδος)

Έκτισε τον ναό της του Θεού Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως.

Επεδίωξε την ενότητα του κράτους με το νομοθετικό του έργο (Ιουστινιάνειος κώδιξ, Πανδέκτης).

Έκλεισε την σχολή των Αθηνών. Ποιητής του Ύμνου «Ο μονογενής Υιός και Λόγος».

Αλμπέρτου Α’ χριστιανού βασιλέως Αγγλίας +616

Κωνσταντίνου Αγγλίας του μάρτυρος +640

Φεβρωνίας Θυγατρός Ηρακλείου Βασιλέως +641

Κωνσταντίνου του Γ’ υιού Ηρακλείου Βασιλέως (29 χρ.) +641

Έθελ Αγγλίας +679

Ανθούσης θυγατρός Κοπρωνύμου +775

Θεοδώρας της υπερασπισάσης τας σεπτάς εικόνας +867

Μπόρις Βουλγαρίας +907

Λέοντος Στ’ του Σοφού και Θεοφανώς (46 χρ.) 886 - + 11 Μαΐου 912, +896

Υιός του Βασιλείου Α’ του Μακεδόνα. Λόγιος, ευσεβής και υμνογράφος.

Αγαπούσε πολύ τον Άγ. Νικόλαο Μύρων. Δημιουργός των αναστασίμων εωθινών.

Ο υιός του Κωνσταντίνος Z’ Πορφυρογέννητος συνέγραψε τα αναστάσιμα εξαποστειλάρια

Λουτμίλας Τσεχίας (Λουτμίλα =αγάπη) +917

Όλγας Ρωσίας της μετονομασθείσης Ελένης +969

Νικηφόρου Β’ του Φωκά (57 χρ.) 963 - +10 Δεκεμβρίου 969

Άξιος στρατηγός. Ανέκτησε την Κρήτη και την Κύπρο.

Ήταν ανηψιός του οσίου Μιχαήλ του Μαλεϊνού. Αυστηρή και ασκητική μορφή.

Μετά το θάνατο του Ρωμανού του Β’ παντρεύτηκε την χήρα του Θεοφανώ

και στέφτηκε αυτοκράτορας. Δολοφονήθηκε αργότερα με τη συνεργασία

της Θεοφανώς από τον ανηψιό και διάδοχό του Ιωάννη Τσιμισκή. (969-976)

Ο Τσιμισκής δολοφονήθηκε επτά χρόνια αργότερα.

Πέτρου του Α’ Βουλγαρίας Σύζυγος Μαρίας, εγγονής Ρωμανού του Λεκαπηνού. +970

Εδουάρδου Αγγλίας του μάρτυρος Δολοφονήθηκε από τη μητριά του. +978

Βλαδιμήρου του Α’ Ρωσίας Εγγονός Αγ. Όλγας Ρωσίας. +1015

Σύζυγος Άννας, αδελφής Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου.

Ιωάννου Βλαδιμήρου Βουλγαρίας του μάρτυρος +1025

Στεφάνου Α’ βασιλέως Ουγγαρίας +1038

Άννας μητρός Βλαδιμήρου Ρωσίας +1050

Γιαροπόλκ Κιέβου +1087

Ειρήνης της μετονομασθείσης Ξένης μοναχής, γυναικός Ιωάννου Β’ του Κομνηνού +1134

Γαβριήλ Ρωσίας +1138

Ροτισλάβου Κιέβου +1176

Tαμάρας Γεωργίας +1213

Θεοδώρου Ρωσίας αδελφού Αλεξάνδρου Νιέφσκι +1218

Θεοδοσίας Ρωσίας της μετονομασθείσης Ευφροσύνης μοναχής, μητρός Αλεξάνδρου Νιέφσκι +1244

Ιωάννη Βατάτζη του ελεήμονος (62 χρ.) + 3 Νοεμ. 1254

Ενυμφεύθη πρώτα την Ειρήνη Λασκαρίνα, κόρη του Θεοδώρου Α’ του Λάσκαρη.

Μαζί της απέκτησε έναν γιο, τον Θεόδωρο Β’ τον Λάσκαρη.

Η Ειρήνη πέθανε το 1239 αφού είχε γίνει μοναχή με το όνομα Ευγενία.

Άφησε φήμη γυναίκας σεμνής και συνετής με ηθικές αρχές.

Ο Ιωάννης Δ. Βατάτζης παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το 1245 την Κωνσταντία,

κόρη του γερμανού βασιλιά Φρειδερίκου του Β’ .

Αλεξάνδρου Νιέφσκι Ρωσίας +1263

Δαυίδ Γεωργίας +1269

Θεοδώρας Άρτας Ηπείρου γυναικός Μιχαήλ Β’ του Αγγέλου +1280

Δημητρίου Γεωργίας +1289

Ευδοξίας Ρωσίας θυγατρός Αλεξάνδρου Νιέφσκι +1290

Στεφάνου Δραγούτιν Σερβίας +1316

Στεφάνου Μιλιούτιν Σερβίας +1321

Στεφάνου Σερβίας του μάρτυρος +1371

Ιωάννη Σερβίας του μετονομασθέντος Ιωάσαφ μοναχού +1372

Θεοδώρας γυναικός Ανδρέα Κωνσταντίνοβιτς Ρωσίας +1378

Λαζάρου Σερβίας του μάρτυρος +1389

Ελένης της μετονομασθείσης Υπομονής μοναχής, γυναικός Μανουήλ Β’ του Παλαιολόγου +1450

Mητέρα του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορος Κωνσταντίνου ΙΑ’ Δραγάση του Παλαιολόγου.

Δαυίδ Κομνηνού Τραπεζούντος των τέκνων αυτού και του ανηψιού αυτού Αλεξίου +1461

Κάτεβαν Γεωργίας της μάρτυρος +1624

Παύλου Ρωσίας Δολοφονήθηκε δια στραγγαλισμού. +1801

Δοσιθέας Ρωσίας +1810

Νικολάου του Β’ Ρωσίας και της οικογενείας αυτού +1918

Επέτειος 29ης Μαίου 1453

Εις την μνημόνευση: ... των ψυχών των ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωϊκώς πεσόντων επί των επάλξεων της βασιλίδος των πόλεων τελευταίων αυτής προμάχων,

Κωνσταντίνου του αειμνήστου ημών βασιλέως του Παλαιολόγου

και των συν αυτώ ελλήνων και ξένων χριστιανών,

έτι δε και των εν τη αυτή πόλει σφαγιασθέντων και μαρτυρικώς θανόντων

υπέρ της ορθοδόξου ημών πίστεως και της ενδόξου πατρίδος

πατέρων, μητέρων, αδελφών και τέκνων ημών κατά την 29ην Μαΐου του 1453,

και υπέρ του συγχωρηθήναι αυτοίς πάν πλημμέλημα εκούσιόν τε και ακούσιον.

Κατά την Θ. Λειτουργία ψάλλονται τα τροπάρια: Σώσον Κύριε τον λαόν Σου. Του Σταυρού Σου τον τύπον. Μνήσθητι Κύριε ως αγαθός. και το Τη Υπερμάχω Στρατηγώ.

Μετά τη θ. λειτουργία τελείται τρισάγιο με την προαναφερθείσα αίτηση και ακολουθεί η ευχή·

Του Κυρίου δεηθώμεν·

Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών,

ο ενανθρωπήσας δι ημάς και αποθανών εν τω Σταυρώ,

ο κατελθών εν τω Άδη και τον θάνατον σκυλεύσας,

ο αναστάς εκ νεκρών και ζωήν ημίν χαρισάμενος,

ο εν δόξη αναληφθείς εις τους ουρανούς και υπέρ της σωτηρίας ημών εντυγχάνων,

ο μέλλων πάλιν ελθείν εν δόξη ίνα κρίνης ζώντας και νεκρούς,

Αυτός Κύριε,

ο Σωτήρ και η ελπίς ημών,

ο της ζωής και του θανάτου κυριεύων,

ο εν τη ενανθρωπήσει και τω πάθει Σου λύτρωσιν ημίν δωρισάμενος και διδάγματα σωτήρια δους,

ότι πάντοτε τη θυσία η νίκη ακολουθεί,

και τω Σταυρώ η Ανάστασις.

Επάκουσον ημών δεομένων της Σης ισχύος και της Σης φιλανθρωπίας.

Ισχύος μεν,

ίνα το έθνος ημών διαφυλάττων,

από νίκης εις νίκην οδηγής και από δόξης εις δόξαν ανάγης∙

Φιλανθρωπίας δε,

ίνα τας ψυχάς των υπέρ της ιεράς ημών πίστεως και της πατρίδος

ευκλεώς αγωνισαμένων και ενδόξων πεσόντων επί των επάλξεων της βασιλίδος των

πόλεων τελευταίων αυτής προμάχων,

Κωνσταντίνου του αειμνήστου ημών βασιλέως του Παλαιολόγου

και των συν αυτώ ελλήνων και ξένων χριστιανών,

έτι δε και των εν τη αυτή πόλει σφαγιασθέντων και μαρτυρικώς θανόντων,

εν τη χορεία των εκλεκτών Σου κατατάξης.

Ώσπερ εν τη γη την φάλαγγα των επιλέκτων απετέλεσαν,

ούτω και εν ουρανώ στρατιάν αγίων μαρτύρων συγκροτήτωσαν∙

και ώσπερ παρ’ ανθρώποις τίμιοι γεγόνασιν,

ούτω παρά Σοι τω Θεώ άγιοι έστωσαν∙

τον γαρ αγώνα τον καλόν ηγωνίσαντο και τον δρόμον ως γενναίοι αθληταί

νικηφόρως ετέλεσαν∙

απόδος ουν αυτοίς ως δίκαιος κριτής τον της δικαιοσύνης στέφανον.

Ημίν δε ο Θεός,

δώρισε της θυσίας αυτών πάντοτε μνημονεύειν,

και την ανδρείαν αυτών μιμείσθαι∙

τω γαρ εκείνων θανάτω ημείς ελεύθεροι ζώμεν

και η της τελευτής αυτών ημέρα της νυν ημών πατρίδος ημέρα γενέθλιος γέγονεν.

Εν τη χειρί Σου Κύριε ημών η ζωή και ο θάνατος,

διόπερ και Σοι ευγνωμόνως την δόξαν και ευχαριστίαν αναπέμπομεν,

συν τω ανάρχω Σου Πατρί και τω παναγίω και ζωωποιώ Σου Πνεύματι,

νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Του Κυρίου δεηθώμεν∙

Ο Θεός των πνευμάτων.

Κωνσταντίνου του αειμνήστου ημών βασιλέως του Παλαιολόγου

και των συν αυτώ ευκλεώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων επί των επάλξεων της βασιλίδος των πόλεων

αιωνία η μνήμη.

Αιωνία η μνήμη εκ γ’

Των κατά την άλωσιν της βασιλίδος των πόλεων και των εν τοις μετέπειτα χρόνοις της ζοφεράς δουλείας του γένους ημών υπέρ της ημών πίστεως και της πατρίδος θανάτω μαρτυρικώ τελειωθέντων πατέρων, μητέρων, αδελφών και τέκνων ημών αιωνία η μνήμη.

Αιωνία η μνήμη εκ γ’

Δι ευχών των αγίων πατέρων ημών.