Άδης και Χριστός...

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 05 Μαΐου 2013

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 17.09

Του Αρχιμ. Πορφυρίου, Ηγουμένου Ι.Μ. Τιμ. Προδρόμου Βέροιας | Romfea.gr

Ο παγκόσμιος άγιος των ημερών μας – και ποιός άγιος δεν είναι άραγε παγκόσμιος;! – ο Άγιος Σιλουανός έγινε γιά εμάς τους νεότερους αγιορείτες δάσκαλος και πρύτανις στο μήνυμα της απελπισίας. Η απελπισία είναι μάλλον το μήνυμα της εποχής.

Δεν είναι η κρίση στον κορβανά που την έφερε ή την ακολουθεί. Είναι η ατμόσφαιρα των καιρών.
Και ποιό μήνυμα κάνει τον άγιο και σύγχρονο και επίκαιρο;
Έζησε στις παραμονές του δεύτερου πολέμου.

Έζησε όλη εκείνη την κακοδαιμονία. Και όμως στην γραπτή παρακαταθήκη που μάς άφησε, δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη αναφορά στην τότε επικαιρότητα.

Δεν σχολιάζω το ότι σήμερα κάθε κήρυγμα ρασσοφόρου σίγουρα και θα έχει αναφορά στην οικονομική εξαθλίωση.

Μήπως και γιά τον λόγο αυτόν δεν έχουμε καμία πέραση και καμία διαχρονικότητα; Μήπως η επικαιροθηρία σκοτώνει την αιωνιότητα;

Ο μέγας Σιλουανός λέει: «κράτα στον Άδη τον νου σου, αλλά μην απελπίζεσαι». Είναι ή δεν είναι επίκαιρος και παγκόσμιος και ο άγιος και ο λόγος του;

Άδης λοιπόν. Σκότος. Δυσωδία αποσύνθεσης. Κόκκαλα γυμνά. Από τον παπού μας τον Αδάμ με την γιαγιά μας την Εύα μέχρι και τον φίλο του τον Λάζαρο.

Και φυσικά ο Μέγας Πρόδρομος, γιά να κηρύξει και στον Άδη την μετάνοια κ το ότι έρχεται ο Χριστός, ο ξάδελφός του.

Και τί έγινε όταν ο Χριστός κατέβηκε στα βασίλεια τα σκοτεινά;
Κάτι που δεν υπήρχε στην παλαιά διαθήκη. Κάτι που δεν το έλπιζαν ούτε και οι δίκαιοι.

Μόνο ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάκτυλα ίσως της μιάς χειρός. Τίιιι;! 
Χώρισε στα δύο ο Άδης και έγινε παράδεισος και κόλαση. Και πρώτος εκείνος που ήξερε από ληστείες μπήκε στον Παράδεισο.

Ποιός; Ο δίκαιος ληστής, που αργότερα – και είναι μοναδική αυτή η μαρτυρία- θα θεραπεύσει τον Άγιο Πορφύριο, πριν γίνει Γάζης επίσκοπος.

Τώρα προγεύεται ο καθένας αυτά που ετοίμασε γιά την αιωνιότητά του. Τώρα χωρίζουμε. Και μακάριοι αυτοί που προγεύονται Παράδεισο.

Ο Χριστός κατέβηκε στον Άδη και τον σύντριψε. Τόν έσπασε το κέντρο, δηλαδή το κεντρί.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι πλέον έχουμε την δύναμη, όταν υπάρχει και η ανάλογη θέληση, να αντιστεκόμαστε και να νικούμε την αμαρτία. Γιατί έχουμε το Άγιο Πνεύμα. Γιατί ο Χριστός σύντριψε το κεντρί του Άδη.

Ξέρω ανθρώπους που ευγνωμονούν τον όσιο γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ που μας παρέδωσε αυτόν τον φοβερό λόγο.
Και ξέρω ανθρώπους που κρατούμε στην απόλυτη απελπισία τον νου τους και δεν απελπίζονται.

Κάποιες φορές μας παίρνει από κάτω, αλλά γιά λίγο.

Ύστερα πάλι σηκώνονται και κατεβαίνουν ακόμα πιο χαμηλά στην συντριβή της καρδιάς και στην ταπείνωση. Και ζουν στην μεγάλη σιωπή, μαρτυρικά αλλά ολοθύμως.

Κρατούμε τον νου μας στην απελπισία του Άδη, γιατί εκεί κατέβηκε και κατεβαίνει ο Χριστός.


Δεν ελπίζουμε τίποτα και σε τίποτα, γιατί μόνη και μοναδική μας ελπίδα είναι ο Χριστός.
Δεν έχουμε τίποτα δικό μας, γιατί θέλουμε να ανήκουμε μόνο στον Χριστό.

Και ο Χριστός Ανέστη. Και ανίσταται, και ανασταίνεται σε κάθε Θεία λειτουργία. Και σε κάθε καρδιά, όταν και όπως και σε όποιον, θέλει.

Αδελφοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.