Ρόδου Κύριλλος: 'Αποκούμπι η Εκκλησία στους δύσκολους καιρούς'

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 22 Μαρτίου 2012

Γράφτηκε από τον/την Rodosalarm - Π. Ντ. 17.40

Περισσότεροι άνθρωποι ήρθαν πιο κοντά, αγνοώντας την κακόπιστη κριτική και τις επιθέσεις λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων

Από την κρίση την οποία διερχόμαστε ως χώρα και φυσικά ως κοινωνία δεν μπορεί να λείπει η Εκκλησία η οποία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της.

Είναι γεγονός ότι η σχέση του Έλληνα με τη θρησκεία του, που πηγάζει από την πίστη του και την ιδιαίτερη σχέση του με τον Θεό, αποτελεί ένα από τα βασικά κομμάτια της παράδοσης που μας έφερε έως εδώ, σήμερα ως έθνος.

Αν και η Εκκλησία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένας εύκολος στόχος πολλών συμφερόντων, κακόπιστης κριτικής και κυρίως πολιτικών σκοπιμοτήτων, η διαχρονικότητά της, παραμένει σταθερή αξία στην κοινωνία μας και αποδεικνύει ότι είναι ακόμη το αποκούμπι των πιστών.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ρόδου κ.κ. Κύριλλος, αναφέρει ότι αυτή η κρίση έφερε περισσότερους ανθρώπους κοντά στην Εκκλησία που αναζητούν όχι μόνον την υλική αλλά και την ηθική στήριξη.

Μιλώντας τέλος για την Μεγάλη Σαρακοστή αναφέρει ότι είναι μια ευκαιρία για να ανακαλύψουμε ότι το νόημα πρέπει να είναι περισσότερο πνευματικό και όχι υλικό.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:

Σεβασμιότατε, από τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης και της κρίσης που βιώνει η χώρα μας, δεν ξέφυγε η Ρόδος. Καθημερινά παρακολουθούμε τραγικές καταστάσεις οικογενειών και μεμονωμένων συνανθρώπων μας να μην έχουν τα προς το ζην. Οι άνθρωποι ζητούν βοήθεια από την Εκκλησία με κάθε τρόπο. Περιγράψτε μας τι αντιμετωπίζετε τα τελευταία δύο χρόνια.

Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι που ζητούν τη βοήθεια της Εκκλησίας κατά το τελευταίο διάστημα, έχουν πολλαπλασιαστεί.

Γενικότερη κρίση η οποία άπτεται και της δικής μας πραγματικότητας. Μπορούμε να πούμε ότι η αίτηση βοήθειας από την Εκκλησία, επικεντρώνεται σε περιπτώσεις ασθενειών, φαρμάκων, πληρωμής διαφόρων λογαριασμών –το ‘χαράτσι’ της ΔΕΗ συνέβαλε πάρα πολύ σε αυτό- και στην πληρωμή ενοικίων για να μην γίνονται εξώσεις.

Όσον αφορά το θέμα των συσσιτίων η Μητρόπολη Ρόδου προσφέρει γύρω στις 200 μερίδες καθημερινά ενώ προσφέρονται και τρόφιμα από τις ενορίες και τους διάφορους συλλόγους.  

Η Μητρόπολη Ρόδου ανά το νησί, περιλαμβάνει πολλές ενορίες. Μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της κοινωνίας που αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς;

Οι ενορίες ανταποκρίνονται στα αιτήματα των ενοριτών στο μέτρο του δυνατού.

Όλες οι ενορίες, δυστυχώς δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες. Έχουμε ενορίες που με δυσκολία μπορούν να αντεπεξέλθουν στα λειτουργικά τους έξοδα ενώ άλλες προσπαθούν και με την αρωγή συμπολιτών μας να προσφέρουν σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Φρονώ ότι οι ενορίες σε όλο το νησί προσπαθούν να είναι κοντά στον ενορίτη, στον άνθρωπο και να τον βοηθούν όταν το χρειάζεται.

Βέβαια, οι ενορίες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν καλύτερα όταν ο κόσμος συνειδητοποιήσει ότι η δράση της ‘ενορίας’ δεν πρέπει να εξαντλείται στα πόσα έσοδα έχει το παγκάρι, αλλά στο να συμβάλλουν στη δημιουργία μιας ενοριακής ζωής –το αίσθημα της αλληλεγγύης σύμφωνα με το οποίο, ο καθένας προσφέρει αυτό που μπορεί όχι μόνον υλικά αλλά και σε επίπεδο συμπαράστασης, ηθικής υποστήριξης και ψυχολογικής βοήθειας.

Είναι και αυτοί τομείς τους οποίους έχουμε παραθεωρήσει. Αρκούμεθα όλοι σε ‘αριθμούς’ (τροφίμων, μερίδων φαγητού, χρημάτων κ.λπ.) και δεν βλέπουμε την πραγματική σημασία της ενορίας.

Η ιδιωτική πρωτοβουλία συμβάλλει στο έργο της Εκκλησίας;

Πράγματι, η ιδιωτική πρωτοβουλία συμβάλλει στο έργο της Εκκλησίας.

Για παράδειγμα, οι μερίδες φαγητού οι οποίες δίδονται στους Αγίους Αποστόλους αποτελούν προσφορά επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στο νησί μας.

Βεβαίως και υπάρχει ευαισθησία όμως, πιστεύω ότι θα μπορούσε να καλλιεργηθεί περισσότερο.

Η κρίση την οποία διερχόμεθα έχει επηρεάσει τη σχέση του ποιμνίου με την Εκκλησία;

Σίγουρα έχει επηρεάσει την σχέση του ποιμνίου με την Εκκλησία, διότι δεν είναι έξω από την κοινωνία.

Άλλωστε και οι ίδιοι οι άνθρωποι της Εκκλησίας ανήκουν στο ποίμνιο, είναι ποιμενόμενοι.

Η κατάσταση αυτή, μας αφορά όλους. Παρατηρούμε ότι με την κρίση, ο κόσμος εκκλησιάζεται περισσότερο, έρχεται στην Εκκλησία και για να μιλήσει, να αισθανθεί ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να τον ακούσει, να εξομολογηθεί και να μοιραστεί τα προβλήματά του με τον κλήρο.

Βέβαια, δεν πρέπει να περιμένουμε μια ‘κρίση’ για να ευαισθητοποιήσει το εκκλησιαστικό και θρησκευτικό μας συναίσθημα, αλλά σε αυτή την κρίση θα πρέπει τελικά όλοι να προβληματιστούμε και να δούμε ποιες είναι οι αρχές πάνω στις οποίες μπορούμε να στηριχθούμε.

Κι αυτά είναι η πίστη μας, η παράδοσή μας, η πατρίδα μας, η γλώσσα μας, η θρησκεία και όλα αυτά που διαχρονικά μας στήριξαν.

Για να κλείσουμε θα ήθελα το μήνυμά σας για τους πιστούς καθώς βρισκόμαστε στη Σαρακοστή.

Η Σαρακοστή είναι μια ιδιαίτερη περίοδος μέσα στην πορεία του χρόνου που ουσιαστικά καλούμεθα να ασχοληθούμε περισσότερο με τον εαυτό μας, να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να νηστέψουμε, να εξομολογηθούμε και να αφιερώσουμε πιο εντατικά χρόνο στη νηστεία, την προσευχή και την σχέση μας με τον Θεό.

Βέβαια, ίσως οι σύγχρονες συνθήκες και ο σύγχρονος τρόπος ζωής, να μην μας επιτρέπουν να είμαστε συνεπείς.

Η Σαρακοστή και το πνεύμα της είναι μια διαχρονική αξία για τους Έλληνες.

Άλλωστε και η σχέση μας ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι με  το Πάσχα έχει μια ιδιαιτερότητα λόγο της Σαρακοστής, Μεγάλη Εβδομάδα, πορεία για την Ανάσταση.

Το νόημα πρέπει να είναι περισσότερο πνευματικό και όχι υλικό.

Αυτή η κρίση μπορεί να δημιούργησε πάρα πολλά προβλήματα και να μας έφερε προ τετελεσμένων δυσμενών καταστάσεων αλλά μας δίνει την ευκαιρία να προβληματιζόμαστε, να σκεφτόμαστε και ίσως να είναι μια ευκαιρία για να αλλάξουμε τον εαυτό μας.