Μητροπολίτης Σπάρτης: «Το πρόσωπο σήμερα είναι δυσδιάκριτο»

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 26 Ιανουαρίου 2012

Του Μητροπολίτη Σπάρτης κ. Ευσταθίου, 10.40

Στις μέρες μας το πρόσωπο έχει υποστεί φοβερή αλλοίωση.

Βλέπεις έναν άνθρωπο και δεν μπορείς να καταλάβεις, όσο σοφός και αν είσαι, όση πείρα και αν διαθέτεις, αν είναι καλός, άκακος, άνθρωπος του Θεού η άνθρωπος που φιλοξενεί μέσα του κάθε κακία.

Κάποτε, αλλά όχι παντοτε, μπορείς να υποψιαστείς, ότι αυτό το αγγελικό πρόσωπο, αυτός ο ευγενικός άνθρωπος ίσως να κρύβει μέσα του τον παλαιό Αδάμ.

Μπορεί για τον κάθε συνάνθρωπό μας «ο παλαιός άνθρωπος» να μην έχει «πεθάνει» ακόμη. Μπορεί τα πάθη, η αμαρτία και άλλες αδυναμίες να κατευθύνουν τη ζωή του.

Μπορεί να ζει μια διπλή ζωή και με τις δύο όψεις άψογες. Μπορεί να διαθέτει μια ζωή που τη χαρακτηρίζει η καλοσύνη, η ευγένεια, η προθυμία και να κάνει επίσης σε άλλο τόπο και σε άλλο χρόνο αίσχη, ανήθικες και ανέντιμες πράξεις που προσβάλλουν τον άνθρωπο και ζημιώνουν τον συνάνθρωπο.

Μπορεί να τρέχει στην Εκκλησία από πολύ πρωί και συχνά πυκνά να τρέχει επίσης σε άλλες στιγμές στα καταγώγια.

Να ομιλεί για τον Χριστό με γλώσσα που στάζει μέλι και σε κάποιες στιγμές αδυναμίας να υβρίζει τον Θεό, να βλασφημεί τον Κύριό μας και να προσβάλλει κάθε ιερό και όσιο.

Μπορεί να διδάσκει σαν τον Χρυσόστομο την αξία της αγνής ζωής και να αναλαμβάνει και έργο διαφωτιστή ανάμεσα στους νέους, περιγράφοντάς τους την αξία της εγκράτειας και τα αγαθά αποτελέσματά της, και σε άλλο τόπο και σε άλλη στιγμή να κυλιέται σαν το χοιρινό στη διαφθορά και να ζει χωρίς ηθικούς φραγμούς.

Μπορεί να κόπτεται για την κλεψιά ανθρώπων της ανώτατης τάξης και ο ίδιος να πίνει το αίμα των εργαζομένων στο σπίτι του και στις δουλειές του.

Σε κάποιες στιγμές τον καμαρώνεις, τον θαυμάζεις και τον επαινείς και σε άλλες στιγμές τον κοιτάζεις από τα νύχια έως την κορυφή και δεν αναγνωρίζεις στο πρόσωπό του τον προηγούμενο άνθρωπο, γιατί το προσωπείο του ήταν άριστα προσαρμοσμένο στο πρόσωπό του.

Ω, αν μπορούσαμε να ιδούμε τον καθένα όπως είναι στην πραγματικότητα! Ω, αν είχαμε την ικανότητα να ξεκλειδώνουμε τα κρανία των ανθρώπων, για να μαθαίνουμε τι σκεπτονται! Ω, αν είχαμε τη δύναμη να μπούμε μέσα στις καρδιές τους και να δούμε τι φιλοξενούν οι άνθρωποι!

Όμως, τέτοιες ικανότητες δεν έχουμε. Αυτές τις έχει μόνο ο Θεός και μάλιστα στον απόλυτο βαθμό τους.

Εκείνος γνωρίζει τα λόγια μας και το βαθύτερο περιεχόμενό τους. Εκείνος γνωρίζει τη σιωπή μας και το νόημά της. Εκείνος γνωρίζει με ενάργεια τους λογισμούς και τις επιθυμίες μας, τις ενθυμήσεις μας και τις λεπτομέρειες της προσωπικής μας ζωής.

Εμείς, επειδή δεν έχουμε αυτές τις ικανότητες, καλό είναι να προσέχουμε και να προσευχόμαστε να μας φυλάει ο Θεός από τα πρόσωπα που είναι κοντά μας η μακριά μας. Να μας προστατεύει από τους εχθρούς μας, αλλά περισσότερο από τους φίλους μας και τους συνεργάτες μας. Από εκείνους που κόπτονται για μας φανερά και από εκείνους που κρυφά θέλουν να μας ζημιώσουν.

Από εκείνους που περιμένουμε να εκδηλωθεί η κακία τους και να ξεσπάσει η οργή τους, ώστε, όταν εκδηλωθούν τα αισθήματά τους, να έχουμε ηρεμία. «Ητοιμάσθην και ουκ εχαράχθην» έλεγε ο Δαυίδ. Δηλαδή, όταν περιμένεις κάτι κακό από κάποιον, είσαι έτοιμος και δεν ταράζεσαι πολύ, όταν γίνει. Να μας προστατεύει, όμως, περισσότερο από εκείνους που δείχνουν αγάπη και ενδιαφέρον και παρουσιάζουν το καλό πρόσωπό τους, γιατί αυτών η κακία, όπου υπάρχει, ως απρόσμενη είναι πιο πικρή και περισσότερο επικίνδυνη.

Τέλος, ας έχουμε κατά νου, και πρώτος ο γράφων, αυτό που έλεγε ένας Γέροντας σοφός «τη διαίρεση για τον κάθε ανθρωπο να μην την κάνεις 4 δια 2, αλλά 5 δια 2 για να μένει και ένα κρατούμενο!».