Διπλή δικαίωση Ιάκωβου Γιοσάκη στο Στρασβούργο

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 15 Φεβρουαρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 16:50

Διπλή δικαίωση για τον Αρχιμανδρίτη Ιάκωβο Γιοσάκη θεωρούνται οι πρόσφατες

αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, της 12ης Φεβρουαρίου 2009, που αφορούν στο χειρισμό των υποθέσεων στις οποίες κατηγορήθηκε  ο Αρχιμανδρίτης από τις δικαστικές αρχές της χώρας μας.

 

Συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μετά από δύο προσφυγές του Αρχιμ. Ιάκωβου Γιοσάκη, καταδίκασε την Ελλάδα για διπλή παραβίαση της Σύμβασης στην περίπτωση της αρχαιοκαπηλίας στα Κύθηρα για την οποία ο Αρχιμανδρίτης αθωώθηκε ομόφωνα το 2006 από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά και για τριπλή παραβίαση της Σύμβασης στην υπόθεση του παραδικαστικού κυκλώματος, ενώ του επιδίκασε συνολικό ποσό 14.000 ευρώ για ηθική ικανοποίηση.

 

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, με τις παραπάνω αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου καλείται η χώρα μας να εφαρμόσει υποχρεωτικά την «αρχή της ισότητας των όπλων» μεταξύ κατηγορούμενου και εισαγγελικής αρχής, για την αυτοπρόσωπη εμφάνιση και ακρόαση του κατηγορουμένου, όχι μόνο ενώπιον των δικαστικών συμβουλίων, αλλά και ενώπιον του ανακριτή κάτι που δεν συνέβαινε μέχρι σήμερα.

 

Συνήγοροι του Αρχιμανδρίτη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ήταν οι γνωστοί ποινικολόγοι Ιωάννης Ματζουράνης και Ιπποκράτης Μυλωνάς.

 

Κατωτέρω δημοσιεύονται σε περίληψη οι δύο Αποφάσεις.

 

No 1:  Περίληψη της Αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί της προσφυγής no. 42778/05 του Αρχιμανδρίτη ΙΑΚΩΒΟΥ ΓΙΟΣΑΚΗ κατά ΕΛΛΑΔΟΣ

Δικαστές:

Πρόεδρος NINA VAJIC, CHRISTOS ROZAKIS, KHANLAR HAJIYEV, DEAN WPIELMANN, SVERRE-ERIK JEBENS, GIORGIO MALINVERNI, GEORGE NIKOLAOU

Συνήγοροι:

Ιωάννης Ματζουράνης, Ιπποκράτης Μυλωνάς

Ο προσφεύγων που είναι Αρχιμανδρίτης και γεννήθηκε στον Πειραιά το 1965, κλήθηκε στις 26-01-2005 να καταθέσει ενώπιον του Ανακριτή για φυσική και ηθική αυτουργία σε κλοπή αρχαιοτήτων από τη νήσο Κύθηρα.

 

Λόγω διαφωνίας ανακριτή και εισαγγελέα επί της προσωρινής κρατήσεως του προσφεύγοντος, η υπόθεση εισήχθη στο Συμβούλιο Πλημ/κών Πειραιά και το τελευταίο διέταξε την προσωρινή κράτηση του προσφεύγοντος, απορρίπτοντας όμως το αίτημα του τελευταίου για αυτοπρόσωπη εμφάνιση, για τον λόγο ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η διαδικασία ενώπιον των Συμβουλίων δεν είναι δημόσια.

 

Στις 26-04-2005 ο προσφεύγων έκανε αίτηση απόλυσης υπό όρους ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Πειραιώς στο οποίο εν τω μεταξύ είχε παραπεμφθεί η υπόθεση λόγω αρμοδιότητας.

 

Στις 1-08-2005 το Συμβούλιο Εφετών απέρριψε το αίτημά του και παρέπεμψε τελικά τον προσφεύγοντα μόνο για ένα από τα έξι αδικήματα για τα οποία κατηγορήθηκε αρχικά, καθόσον γι΄ αυτά, έκρινε ότι δεν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής σε βάρος του προσφεύγοντος.

 

Στις 10-02-2006 το Εφετείο Πειραιά έκρινε ομόφωνα αθώο τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων παραπονείται για την προσωρινή του κράτηση σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 4 της ΕΣΔΑ.

 

Ειδικότερα, παραπονείται αφενός για παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων ενώπιον του Συμβουλίου Πλημ/κών Πειραιά, η οποία, όπως ισχυρίζεται, είναι αποτέλεσμα της απορρίψεως του αιτήματός του να εμφανισθεί αυτοπροσώπως ενώπιον αυτής της δικαστικής αρχής, σε αντίθεση με τον εισαγγελέα ο οποίος είχε τη δυνατότητα να ακουσθεί και αφετέρου ότι, κατά την εξέταση της από 26-04-2005 αιτήσεώς του αποφυλάκισης υπό όρους από το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά, δεν τηρήθηκε η βραχεία προθεσμία εξέτασής της όπως απαιτεί η Σύμβαση.

 

Το 1ο τμήμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (ΕΔΔΑ) έκρινε ομόφωνα ότι:

 

α) υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5 παρ. 4 της ΕΣΔΑ, αφενός διότι με την απόρριψη του αιτήματος της αυτοπρόσωπης εμφάνισης του προσφεύγοντος, το Συμβούλιο Πλημ/κών Πειραιά του στέρησε την δυνατότητα να αντικρούσει κατάλληλα τους επικαλούμενους λόγους διατήρησης της κρατήσεώς του.

 

β) διότι το χρονικό διάστημα των τριών μηνών που απαιτήθηκαν για την εκδίκαση της αιτήσεώς του αποφυλάκισης από το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά, ήτοι από 26-04-2005 μέχρι και την 1-08-2005, οπότε η αίτηση απερρίφθη, δεν μπορεί να θεωρηθεί βραχεία σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 4.

 

Το ΕΔΔΑ επιδίκασε στον προσφεύγοντα το συνολικό ποσό των επτά χιλιάδων ευρώ για ηθική ικανοποίηση και δικαστικά έξοδα.

 

No 2:  Περίληψη της Αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί της προσφυγής no. 42778/05 του Αρχιμανδρίτη ΙΑΚΩΒΟΥ ΓΙΟΣΑΚΗ κατά ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Δικαστές: Πρόεδος NINA VAJIC, CHRISTOS ROZAKIS, KHANLAR HAJIYEV, DEAN WPIELMANN, SVERRE-ERIK JEBENS, GIORGIO MALINVERNI, GEORGE NIKOLAOU

 

Συνήγοροι: Ιωάννης Ματζουράνης, Ιπποκράτης Μυλωνάς

Στις 1-06-2005, ασκήθηκε δίωξη κατά του προσφεύγοντος για μία σειρά από αξιόποινες πράξεις σε σχέση με δικαστικούς λειτουργούς και στις 16-01-2006 μετά την απολογία του προσφεύγοντος διατάχθηκε η προσωρινή του κράτηση.

 

Στις 20-01-2006 ο προσφεύγων προσέβαλλε τη διάταξη του Ανακριτή ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών το οποίο στις 29-03-2006 απέρριψε την αίτησή του.

 

Στις 19-05-2006 ο προσφεύγων επανήλθε ενώπιον του Ανακριτή με αίτημα την άρση υπό όρους της προσωρινής του κράτησης, την οποία ο τελευταίος απέρριψε στις 30-05-2006 χωρίς όμως προηγουμένως να ακούσει τον προσφεύγοντα.

 

Στις 5-06-2006 ο προσφεύγων κατέθεσε νέα αίτηση αποφυλακίσεως την οποία το Συμβούλιο απέρριψε στις 24-07-2006 και διέταξε την παράταση της προσωρινής του κρατήσεως.

 

Εν τέλει στις 14-07-2007, το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών έκανε δεκτή την αίτηση του προσφεύγοντος και αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Ο προσφεύγων παραπονείται για την προσωρινή του κράτηση σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 4 της ΕΣΔΑ.

 

Ειδικότερα, παραπονείται αφενός για παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων ενώπιον του Εφέτη Ειδικού Ανακριτή Αθηνών, η οποία, όπως ισχυρίζεται, είναι αποτέλεσμα της απορρίψεως του αιτήματός του να εμφανισθεί αυτοπροσώπως ενώπιον αυτής της δικαστικής αρχής, σε αντίθεση με τον εισαγγελέα ο οποίος είχε τη δυνατότητα να ακουσθεί και αφετέρου ότι, κατά την εξέταση των από 20-01-2005 και από 5-06-2005 αιτήσεών του αποφυλάκισης υπό όρους από το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, δεν τηρήθηκε η βραχεία προθεσμία εξέτασής τους όπως απαιτεί η Σύμβαση.

 

Το 1ο τμήμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (ΕΔΔΑ) έκρινε ομόφωνα ότι:

 

α) υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5 παρ. 4 της ΕΣΔΑ, αφενός διότι με την απόρριψη του αιτήματος της αυτοπρόσωπης εμφάνισης του προσφεύγοντος, ενώπιον του  Εφέτης Ειδικού Ανακριτή Αθηνών, ο τελευταίος του στέρησε την δυνατότητα να αντικρούσει κατάλληλα τους επικαλούμενους λόγους διατήρησης της κρατήσεώς του.

 

β) διότι το χρονικό διάστημα των εξήκοντα εννέα ημερών που απαιτήθηκαν για την εκδίκαση της αιτήσεώς του αποφυλάκισης από το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά, ήτοι από 20-01-2006 μέχρι και την 29-03-2006, οπότε η αίτηση απερρίφθη, και το χρονικό διάστημα των σαράντα εννέα ημερών, ήτοι από 5-06-2005 μέχρι και την 24-07-2006,  οπότε και πάλι η αίτηση απερρίφθη, δεν μπορεί να θεωρηθεί βραχεία σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 4.

 

Το ΕΔΔΑ επιδίκασε και σ΄ αυτή την περίπτωση στον προσφεύγοντα το συνολικό ποσό των επτά χιλιάδων ευρώ για ηθική ικανοποίηση και δικαστικά έξοδα.