Γεράσιμος Μιχελής: «φούσκα» το σκάνδαλο της Πάτμου!

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 14 Οκτωβρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Δημοκρατική Ρόδου - 12:10

"Φούσκα" χαρακτηρίζει το επονομαζόμενο σκάνδαλο της διαχείρισης των ακινήτων της Ιεράς Μονής Πάτμου σε συνέντευξη

που έδωσε στη "Δημοκρατική Ρόδου" λίγες μέρες πριν την απολογία του ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων ο μοναχός Γεράσιμος Ελευθέριος Μιχελής - Μητροπολίτης Δωδ/νήσου Γ.Ο.Χ.

 

Ο κατηγορούμενος στην υπόθεση που προσέλαβε πανελλήνια διάσταση για πρώτη φορά αποκαλύπτει τις θέσεις του και δίνει εξηγήσεις για όλα τα ζητήματα τα οποία έχουν σκανδαλίσει το ποίμνιο εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση του ότι θα αθωωθεί από το δικαστήριο.

 

Ο μοναχός που κατηγορείται για υπεξαίρεση του αντίτιμου της αξίας πώλησης 42 ακινήτων και συγκεκριμένα ποσού 362.685,25 ευρώ, σε λογαριασμούς του οποίου πέρασαν δεκάδες εκατομμύρια δραχμές την επίδικη περίοδο, επισημαίνει ότι η μόνη περιουσία που έχει είναι το ξερό του το ράσο προκαλώντας μάλιστα τον οποιονδήποτε να κάνει έλεγχο στα περιουσιακά του στοιχεία.

 

Στην ίδια συνέντευξη ο μοναχός αποδίδει ευθύνες για την εξέλιξη που είχε η υπόθεση στον πατέρα Αμφιλόχιο υποστηρίζοντας ότι προκάλεσε το θόρυβο για ίδιον όφελος και συγκεκριμένα για να αναρριχηθεί στην ηγεσία της Μονής.

 

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γεράσιμου Μιχελή:

 

-Κύριε Μιχελή, η διαβόητη υπόθεση των εκποιήσεων ακινήτων της Μονής Πάτμου έχει χαρακτηριστεί ως σκάνδαλο και ως τέτοιο φέρεται να αντιμετωπίζεται και από τη δικαιοσύνη. Ποια είναι η άποψή σας;

 

Οικονομικό σκάνδαλο με την έννοια της κατάχρησης ή της υπεξαίρεσης χρημάτων ή της εκποίησης της ακίνητης περιουσίας της Μονής ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ. Ούτε από τις πωλήσεις των οικοπέδων της Μονής έχασε μία δραχμή το Δημόσιο.

 

Υπάρχουν ενδεχομένως άδολες παρατυπίες και παραλείψεις ή άλλα διαδικαστικά λάθη που απέβλεπαν στην εξυπηρέτηση του Πατμινιώτικου λαού. Αυτό όμως είναι κάτι διαφορετικό.

 

Πρώτον. Εκποίηση και υπεξαίρεση δεν σημαίνει ότι μοίραζα ή πωλούσα τα οικόπεδα της Μονής κατά βούληση, εν αγνοία της Αδελφότητας και ότι έβαζα τα χρήματα στην τσέπη μου.

 

Ερωτώ τον οποιοδήποτε. Υπάρχει έστω ένα οικόπεδο της Μονής που πούλησα Εγώ ο Γεράσιμος εν αγνοία της Αδελφότητας ή του Ηγουμένου; Την αίτηση του αγοραστού εγώ την έπαιρνα ή κατατίθετο στην Μονή. Εγώ αποφάσιζα για την αίτηση, για την πώληση ή δωρεά, για την τοποθεσία και την τιμή ανά τ.μ. ή το Ηγουμενοσυμβούλιο;

 

Και κάτι άλλο, υπάρχει έστω ένα συμβόλαιο από πώληση, δωρεά, διάθεση οικοπέδου που να φέρει την υπογραφή μου ως εκπροσώπου της Μονής; Που βρίσκεται επομένως η ευθύνη μου; Πού είναι οι εκποιήσεις και υπεξαιρέσεις; Πού είναι το σκάνδαλο και η παρανομία μου; Σας βεβαιώ ότι όλα αυτά που ειπώθηκαν είναι συκοφαντίες. Δεν έχω λοιπόν παρανομήσει κι ας τα ρίχνουν όλα σ' εμένα.

 

Δεύτερον. Η Μονή μας σύμφωνα με την υπ' αρ. 142/1979 γνωμοδοτική απόφαση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους είναι Νομικό Πρόσωπο ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.

 

Γιατί είναι λοιπόν παράνομο και από πού πρέπει να πάρει την έγκριση ένας Ιδιωτικός φορέας για να πουλήσει το ακίνητό του ή όχι. Την στιγμή που η πώληση - δωρεά - μεταβίβαση με κάθε τρόπο ενός ακινήτου γίνεται με την κρίση και την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (εν προκειμένω του Ηγουμενοσυμβουλίου) μπορεί κανείς να απαγορεύσει ή να χαρακτηρίσει την απόφαση παράνομη ή άκυρη; Πού βρήκαν αυτά τα νομικίστικα ορισμένοι;

 

Τρίτον μπορεί να κατηγορήσει κανείς την αδελφότητα της Μονής ότι έβλαψε το Δημόσιο όταν αποφάσιζε για φιλανθρωπικούς, οικιστικούς και άλλους λόγους να πουλάει οικόπεδα χαμηλότερα από την αντικειμενική αξία της Εφορίας; Είναι δικαίωμα του κάθε ιδιώτη να πουλά σε όποια τιμή θέλει το ακίνητό του Ναι ή όχι.

 

Τέταρτον. Ενδεχομένως να υπάρχει παρατυπία αλλά χωρίς δόλο στην ενέργεια της Μονής να έχει πωλήσει ένα οικόπεδο να έχει πάρει χρήματα και την ημέρα που υπογράφεται το συμβόλαιο να δέχεται μετά από αίτηση του αγοραστού να ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ αλλά στο όνομα κάποιου άλλου που υπεδείκνυε ο ίδιος με αίτησή του π.χ. Γονιός στο παιδί ή άλλο συγγενικό ή μη πρόσωπο.

 

Οι περιπτώσεις αυτές είναι πάμπολλες και γνωρίζουμε όλοι γιατί γινόταν. Το ότι η Μονή επέτρεπε στον αρχικό αγοραστή να μεταπουλάει το οικόπεδο που του παραχώρησε και να μπαίνει το όνομα ενός άλλου αγοραστή στο συμβόλαιο που υπογραφόταν, είναι κάτι που έχει παρεξηγηθεί.

 

Η Μονή σε κάθε περίπτωση έπαιρνε τα χρήματα που είχε ορίσει η αδελφότητα και δεν την ενδιέφερε πόσο το πούλησε ο αρχικός αγοραστής. Εδώ θα παραδεχθώ ότι υπάρχει κάποια παρατυπία.

 

Άλλωστε στον έλεγχο που έγινε δεν υπάρχει έλλειμμα στο ταμείο της Μονής από τα οικόπεδα που έχει πωλήσει η Μονή με την τιμή που είχε καθορίσει η Αδελφότητα ανά τ.μ.

 

-Πού αποδίδετε τότε το θόρυβο που ξέσπασε για την υπόθεση πανελληνίως; Είναι αναληθή τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας; Διαψεύδετε τα όσα αναφέρουν οι ελεγκτές και η δικαιοσύνη στα παραπεμπτικά της Βουλεύματα;

 

ΝΑΙ, όλα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας και ακούστηκαν ήσαν φτιαχτά και καλοστημένα. Περιμένετε την τελική κρίση της δικαιοσύνης και θα πεισθείτε. Όσον αφορά τους Δημόσιους φορείς που αναφέρατε δεν θα απαντήσω αν δεν τελειώσει η δίκη.

 

Προβλέπω όμως ότι στο τέλος το λεγόμενο σκάνδαλο που όλοι μιλάνε θα αποδειχθεί ΦΟΥΣΚΑ, και θα εξευτελίσει και θα στραφεί πλέον εναντίον εκείνων που το μεθόδευσαν και το υποκίνησαν για ίδιον όφελος.

 

Για μένα σκάνδαλο και μάλιστα έγκλημα εκ προμελέτης κατά της Μονής, του Μοναχισμού και του νησιού ήταν η ενέργεια του πρώην Ηγουμένου π. Αμφιλόχιου να ζητήσει την παρέμβαση του Πατριαρχείου, της Δικαιοσύνης, της Εφορίας, του Δήμου, των ΜΜΕ και του λαού προκειμένου να του λύσουν το προσωπικό του πρόβλημα, δηλαδή την διένεξη που είχε με όλη ανεξαιρέτως την Αδελφότητα της Μονής (κανένας δεν τον ήθελε).

 

Είχε έλθει σε κόντρα με όλους τους αδελφούς της Μονής για αποφάσεις του που αφορούσαν τα εσωτερικά της Μονής και για να τους εκδικηθεί και να ΚΡΑΤΗΣΕΙ την καρέκλα του Ηγουμένου, που ο ίδιος την είχε υποσκάψει, έφερε μέσα στη Μονή εξωθεσμικά όργανα και πρόσωπα και εν πολλοίς αναρμόδια, τους έδωσε όλα τα αρχεία και τα απόρρητα έγγραφα της Μονής και αυτοί εκμεταλλεύθηκαν την ευκαιρία ο καθένας για δικό του όφελος.

 

Κυρίως εγκλημάτησε όταν έδωσε απόρρητα στοιχεία σε δημοσιογράφους, ραδιόφωνα και εφημερίδες που δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα σκανδαλολογίας που έβλαψε ανεπανόρθωτα κυρίως το νησί μας, τη Μονή και τους ίδιους τους Μοναχούς.

 

Ο μακαριστός γέροντας Παύλος έγραψε στον τότε Ηγούμενο π. Αμφιλόχιο (στις 1-5-1999) 40 ημέρες πριν πεθάνει τα εξής: «Επιθυμώ να μείνεις Ηγούμενος με την επιθυμία της Αδελφότητας ημών και όχι με την υποστήριξη του Οικουμ. Πατριαρχείου ή άλλων ομάδων. Εχομεν κανονισμόν σύμφωνα με τους όρους που επικαλείσαι πάντοτε. Η Αδελφότης ψηφίζει και το Πατριαρχείο εγκρίνει. Σεβαστείτε τον εαυτόν σας, την αξιοπρέπειά σας. Πράξατε κατά Θεόν. Η Αδελφότης είναι ενωμένη. Μη διαλύσετε το Μοναστήρι του Θεολόγου και του Οσίου Χριστοδούλου. Αυτά γράφω σαν πνευματικός και δάσκαλός σου». Ο καθένας λοιπόν αντιλαμβάνεται το έγκλημα που έκανε ο π. Αμφιλόχιος.

 

Δυστυχώς για όλους μας απεδείχθη εκδικητικός και άπειρος να χειριστεί δύσκολες καταστάσεις και να ξεπεράσει εσωτερικά προβλήματα της Μονής. Εμείς όλοι τον τιμήσαμε και τον αναδείξαμε Ηγούμενό μας.

 

Τι του φταίμε εμείς αν τα μούσκεψε. Γιατί εμείς έπρεπε να πληρώσουμε τα όποια λάθη του. Κήρυξε σε όλους μας πόλεμο, λες κι αυτός ήταν ηθικά άμεμπτος και αμώμητος και έγινε υπαίτιος μιας αναταραχής στη Μονή που είχε τα γνωστά δυσάρεστα αποτελέσματα.

 

-Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι θεωρείστε υπαίτιος και πρωτεργάτης και ποια ήταν τα αίτια που οδήγησαν στην προσωρινή σας κράτηση;

 

Η Ιστορία έχει πολλά παραδείγματα σαν το δικό μου. Κατασκευάσθηκαν κατηγορίες και ψεύτικες μαρτυρίες εις βάρος μου (π.χ. εκποίηση Μοναστηριακής περιουσίας) και η δικαιοσύνη παραπλανήθηκε με όλα αυτά σε πρώτη φάση. Δεν είμαι επομένως ο πρώτος που φυλακίστηκε άδικα και που έπεσε θύμα πλάνης και συκοφαντίας.

 

Ήδη ο λαός της Πάτμου 4 χρόνια μετά τα γεγονότα σιγοψιθυρίζει μέσα του τη φράση «σε φάγανε Γεράσιμε όχι γι' αυτά που σε κατηγορούνε αλλά γιατί σε φοβόντουσαν και σε ζήλευαν». Πιστεύω να την έχετε ακούσει κι εσείς αυτή την φράση. Πικρή αλήθεια αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

 

Πιστεύω ότι η δράση και η κοινωνική μου προσφορά ενοχλούσε ορισμένους. Ζήλευαν την εκτίμηση και την ανταπόκριση που είχα από τον κόσμο και θεωρούσαν ότι τους παραμέριζα όταν έκανα εξυπηρετήσεις που δεν μπορούσαν να κάμουν αυτοί. Δέστε ποιοι πρωτοστάτησαν εναντίον μου και βγάλετε συμπεράσματα. Ησαν όλοι άνθρωποι που είχαν ή ήθελαν να αποκτήσουν εξουσία.

 

Έπρεπε λοιπόν να με βγάλουν από τη μέση και η ευκαιρία τους δόθηκε με την αναστάτωση που δημιούργησε ο π. Αμφιλόχιος. Μεγιστοποίησαν λοιπόν ορισμένα λάθη και αδυναμίες μου, έριξαν επάνω μου την ευθύνη για τα οικόπεδα και με παρουσίασαν ως αρχιεπαναστάτη και επικίνδυνο για τη Μονή.

 

Παραπονούμαι όμως που εν μια νυκτί ο Πατμινιώτικος λαός ξέχασε τι του είχα προσφέρει. Και ερωτώ. Ποίος περισσότερο από μένα είχε τέτοια κοινωνική δράση στην Πάτμο; Ποίος Πατμινιώτης ή ποίο Πατμινιώτικο σπίτι δεν έτυχε της δικής μου εξυπηρέτησης, φιλανθρωπίας, ευσπλαχνίας, φιλοξενίας, διορισμού, ή κάθε άλλου είδους συμπαράστασης όπως οφείλει να κάνει κάθε Ιερωμένος. Αυτή δεν είναι η αποστολή μας;

 

Το ότι εξυπηρέτησα ανθρώπους να πάρουν ένα φτηνό οικοπεδάκι για τα παιδιά τους ήταν σκάνδαλο; Το ότι εξυπηρέτησα επίσης ορισμένους επώνυμους μη Πατμινιώτες το έκανα για τον εαυτό μου ή για το νησί μας και το Μοναστήρι μας;

 

Ποίος περισσότερο από μένα και τον πρώην Ηγούμενο Ισίδωρο διαφήμισε τόσο πολύ το νησί μας και το κάναμε τόσο γνωστό σε πολύ κόσμο εκτός Πάτμου. Η δράση μου επομένως ενοχλούσε ορισμένους και η εκτίμηση του κόσμου στο πρόσωπό μου προκαλούσε ζήλια.

 

Ένα απλό παράδειγμα. Λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση μέσα στη Μονή επισκέφθηκε την Πάτμο κάποιος Κυβερνητικός παράγων που τον γνώριζα χρόνια. Λόγω λοιπόν της φιλίας μας με το που έφθασε στο νησί έτρεξε να με συναντήσει και να τα πούμε. Το έμαθε λοιπόν ο τότε Ηγούμενος π. Αμφιλόχιος και με παίρνει στο τηλέφωνο και μου λέει «Ή Εσύ ή Εγώ!!! Αυτό δεν θα ξαναγίνει, δεν μπορεί να έρχεται στην Πάτμο ο τάδε... και να επισκέπτεται πρώτα την Κουμάνα και μετά το Μοναστήρι». Ιδού λοιπόν το μεγάλο αμάρτημά μου! Το άλλο αμάρτημά μου ήταν Η ΚΟΥΜΑΝΑ.

 

Ζήλεψαν το δημιούργημά μου και βάλθηκαν να μου το πάρουν. Στο τέλος τα κατάφεραν, αλλά Ιδού πως την κατάντησαν οι ανάξιοι. Τι κατάλαβαν, όλος ο κόσμος τους κατακρίνει.

 

Το τρίτο θανάσιμο αμάρτημα ήταν που έβρισκα τα χρήματα και έκανα αυτά τα έργα για και τις φιλανθρωπίες. Εγώ τα κατάφερνα όχι πάντως με κλεψιές όπως με κατηγορούν, αλλά με τη δράση, την προσφορά μου και ο κόσμος ξέρει και κρίνει ποίους πρέπει να βοηθήσει και ποίους όχι.

 

Εγώ λοιπόν με τα έργα μου απέκτησα πολλούς και επώνυμους φίλους έτοιμους να με βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή γιατί ήξεραν ότι η δραχμή τους θα πιάσει τόπο.

 

Το ότι π.χ. βοήθησα κάποια παιδιά οικονομικά να ξεκινήσουν μία επαγγελματική ζωή είναι κακό. Ποίο Πατινιωτάκι μου ζήτησε βοήθεια και δεν την έδωσα. Σε ποίον άνθρωπο αρνήθηκα εξυπηρέτηση. Έμαθα στη ζωή μου να κάνω φιλανθρωπίες.

 

Δεν ήμουνα όμως Θεός. Ότι μπορούσα έκανα και θα συνεχίσω να το κάνω. Μέσα στη φυλακή πολλές φορές τα χρήματα ή τα τρόφιμα που μου στέλνανε διάφοροι φίλοι και συγγενείς, εγώ τα έδινα σε δυστυχισμένους ανθρώπους μέσα στην φυλακή που ήταν έτοιμοι να καταρρεύσουν.

 

Για τον εαυτό μου ποτέ δεν κράτησα τίποτα. Με δανεικό ράσο μπήκα στη Μονή πριν 40 χρόνια και με δανεικό θα πεθάνω. Εγώ σήμερα ζητιανεύω τα φάρμακα που παίρνω, ούτε ασφάλεια έχω, ούτε σπίτι για να μείνω. Αυτός είναι ο Γεράσιμος. Έτσι έμαθα να ζω.

 

- Από τους λογαριασμούς σας πέρασαν πολλά εκατομμύρια δραχμές. Αλήθεια δεν έχετε σήμερα τίποτα από όλα αυτά;

 

Έχω μείνει με το ξερό μου ράσο θέλετε το πιστεύετε θέλετε όχι. Ακόμα και αυτό το πατρογονικό μου σπίτι το έχω διαθέσει για την αναστήλωση της Κουμάνας, που ιδιοκτησιακά ανήκει στη Μονή.

 

Ότι προσωπικά πράγματα είχα είναι κλειδωμένα στην Κουμάνα και δεν με αφήνουν να πάω να τα πάρω. Όσον αφορά τα ΔΙΣ, έχω προκαλέσει τον διευθυντή της Εθνικής Τραπέζης τον κ. Καλογιάννη να βγάλει στη δημοσιότητα τους δήθεν λογαριασμούς μου. Γιατί δεν το κάνει. Ποίοι τον εμποδίζουν. Φοβούνται να μη μάθει ο Πατινιώτικος λαός ότι ο λογαριασμός μου στην Τράπεζα είναι 120 δραχμές μόνο.

 

Σας βεβαιώ ότι από την ημέρα που με εκδίωξαν από την Μονή είμαι εντελώς ΑΠΕΝΤΑΡΟΣ. Επί 4 χρόνια ευρίσκομαι σε δεινή οικονομική και ηθική απόγνωση λόγω της άδικης κατ' εμέ τιμωρίας μου και της διαγραφής μου από την Μονή που υπηρέτησα επί 40 χρόνια.

 

Εγώ γεννήθηκα για να προσφέρω στον συνάνθρωπο και όχι να πλουτίζω και να περνώ ζωή ευχάριστη, όπως με κατηγορούν οι αντίζηλοί μου.

 

-Τελικά ποιοι ζημιώθηκαν και ποιοι ωφελήθηκαν από το ονομαζόμενο σκάνδαλο της Μονής;

 

Οι χαμένοι της υπόθεσης είναι οι 5 Αδελφοί της Μονής που σπιλώθηκαν και διασύρθηκαν αδίκως. Κατά δεύτερον όλοι οι Πάτμιοι Μοναχοί που απομονώθηκαν και εξοστρακίσθηκαν εκτός Διοίκησης της Μονής και τρίτον ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης είναι ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ που έχασε τα πάντα.

 

Εκτός όμως από εμάς ετρώθη ανεπανόρθωτα το κύρος της Ιεράς Μονής της Πάτμου. Οι εχθροί της Εκκλησίας βρήκαν ευκαιρία να χύσουν το δηλητήριό τους και να πουν μύδρους εναντίον της. Οι αδελφοί της Μονής έχασαν την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη του κόσμου, στο νησί μας.

 

Η Πάτμος δυσφημίστηκε κι ο θρησκευτικός τουρισμός της τραυματίσθηκε με όλες τις συνέπειες. Η κόντρα Μονής και Δήμου έβλαψε και τους δύο.

 

Παρ' ολίγο κερδισμένο να βγει και το Δημόσιο που καραδοκεί χρόνια τώρα και εποφθαλμιά την κινητή και ακίνητη περιουσία της Μονής να έλθει στην δικαιοδοσία του. Το ότι δεν το πέτυχε στην φάση αυτή, δεν πρέπει να μας εφησυχάζει.

 

Σε μια δεύτερη παρόμοια αναστάτωση στη Μονή ενδεχομένως να το επιτύχει. Το ίδιο ισχύει και με εκείνους που ήθελαν με τους ανθρώπους τους στην Πάτμο να μετατρέψουν την Μονή σε Μουσείο και να εισπράττουν τα έσοδα της Μονής.

 

Θα μου επιτρέψετε όμως να πω και για τον δύστυχο τον Πατινιώτικο λαό που άθελά του έβλεπε να διαπομπεύονται οι Μοναχοί της Μονής του, να διασύρονται, να συκοφαντούνται να φυλακίζονται χωρίς να ξέρει το γιατί και σήμερα να αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά ήταν μια καλοστημένη απάτη, ήταν φτιαχτά, ήταν στημένα.

 

-Θεωρείτε τον εαυτό σας «εξιλαστήριο θύμα»;

 

Σαν άνθρωπος ίσως έκανα σφάλματα, για κανένα όμως σφάλμα μου δεν άξιζα την τιμωρία που μου επιφυλάχθηκε. Τιμωρήθηκα χωρίς να έχω κληθεί και απολογηθεί στην Προϊσταμένη Αρχή.

 

Επί 4 χρόνια υπέστην δεινά πάθη και συνεχίζω να τραβώ ένα σταυρό μαρτυρίου που δεν ξέρω το τέλος του. Καρτερικά αποδέχθηκα όλες τις εις βάρος μου αποφάσεις και ενέργειες και κυρίως τις δεκάδες συκοφαντίες. Ικανοποίησα και υπάκουσα κάθε εντολή και επιθυμία του σημερινού Ηγουμένου και του Πατριαρχείου. Πίστεψα στα λόγια τους και παραιτήθηκα από όλα μου τα δικαιώματα.

 

Έγινα το εξιλαστήριο θύμα εξαγνισμού λαθών και αμαρτημάτων που βασάνιζαν την Μονή μας. Με κατηγόρησαν, με συκοφάντησαν, με φυλάκισαν, με εξευτέλισαν, με εξόρισαν, μου στέρησαν την Ιεροσύνη, με έδιωξαν από την Μονή που υπηρέτησα επί 40 χρόνια, και μου στέρησαν την Όαση της ψυχής μου το δημιούργημά μου το κάθισμα της Παναγιάς της Κουμάνας.

 

Πολλοί μου γύρισαν την πλάτη, παρά τα θρυλούμενα είμαι εντελώς ΑΠΕΝΤΑΡΟΣ από την ημέρα εκδίωξής μου από την Μονή, έμεινα χωρίς στέγη, και η μόνη μου ελπίδα είναι ελάχιστοι φίλοι που μου απέμειναν. Το ποτήρι της υπομονής μου έχει εξαντληθεί και το μόνο που ζητάω είναι να σταματήσουν να με σταυρώνουν άλλο.

 

Στους συκοφάντες μου απαντώ αυτά που ο Άγιος Χριστόφορος γράφει «όποιος Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, ή διάκονος καθαιρεθεί ή διωχθεί δια φθόνον ή άλλην άδικον αιτίαν, αυτός μεν προξενεί εις τον εαυτόν του μισθόν, εις δε τους αδίκως αυτόν καθαιρέσαντας, προξενεί πόλασιν αιώνιον».

 

Με αυτά που σας ανέφερα καταλαβαίνετε ποία είναι η ζωή μου και πως ζω. Όμως ήδη έχω κουραστεί και απογοητευθεί και το τελευταίο ίχνος της υπομονής μου έχει εξαντληθεί.