Ο Δήμαρχος Bivongi στη Romfea.gr για την Μονή του Αγ. Ιωάννη του Θεριστή

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 02 Αυγούστου 2010

Γράφτηκε από τον/την Συνέντευξη στον Αιμίλιο Πολυγένη 11:54

Στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων "Romfea.gr" μίλησε αποκλειστικά ο Δήμαρχος Bivongi κ.Ερνέστο Ρίτζιο, με αφορμή το άρθρο μας: «Επεισόδια μεταξύ Ρουμάνων και Ελλήνων μοναχών στη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή στην Καλαβρία» της 13ης Ιουλίου 2010 και τον θόρυβο που δημιουργήθηκε καθώς και την ιδιαίτερα αρνητική εικόνα που δημιουργήθηκε στην περιοχή από αλλεπάλληλες ανταποκρίσεις των ιταλικών Μ.Μ.Ε., και ο οποίος είναι ο "καθ΄ ύλην" αρμόδιος της περιοχής.

Η συνέντευξη του Δημάρχου Bivogni κ. Ερνέστο Ρίτζιο, στον Διευθυντή του Εκκλησιαστικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Romfea.gr», Αιμίλιο Πολυγένη έχει ως εξης:

Αιμίλιος Πολυγένης: Κύριε Δήμαρχε, Σας ευχαριστούμε που μας παραχωρείτε αυτή την αποκλειστική συνέντευξη που εδώ και καιρό Σας ζητήσαμε. Οι 11 ερωτήσεις μας είναι η προσεκτική επιλογή μηνυμάτων που λαμβάναμε από αναγνώστες μας, που ολοένα και περισσότερο επιζητούν να μάθουν την αλήθεια για τα γεγονότα και να καταλάβουν ποιοι είναι πραγματικά υπεύθυνοι για τις εξελίξεις που αφορούν την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή που αποτέλεσε «σημείο αναφοράς» της αναγέννησης του ελληνορθόδοξου μοναχισμού στην «ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ».

Αιμίλιος Πολυγένης: Όταν ο π. Κοσμάς έφτασε πριν μερικούς μήνες στο Μπιβόντζι είχε μαζί του κάποιο επίσημο έγγραφο που τον εξουσιοδοτούσε να εκπροσωπήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: O π. Κοσμάς ήρθε να με συναντήσει στο Δημαρχείο με ένα έγγραφο που περιέγραψε ως επίσημο το οποίο μου μετέφρασε από τα ελληνικά. Στο κείμενο, που γράφηκε «κατ’ εντολήν της Αυτού Παναγιώτητος του Πατριάρχου», σε συνέχεια συμφωνίας μεταξύ του ιδίου του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του Μητροπολίτου Γενναδίου, ο Αρχιγραμματεύς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης, κοινοποιεί  στον π. Κοσμά την εξουσιοδότηση να έρθει στην Ιταλία για να «έχει επαφές και συναντήσεις χωρίς κανένα περιορισμό».

Αφού θα είχε ολοκληρωθεί η αποστολή, ο π. Κοσμάς καλείται να αναφερθεί στον Μητροπολίτη Γεννάδιο της Ιταλίας, για να αποφασίσουν από κοινού τα μέτρα που θα υιοθετήσουν.

Πρέπει να γίνει απολύτως αντιληπτό πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί φυσικά να λάβει υπόψη της ένα έγγραφο τόσο γενικόλογο ως την επίσημη εξουσιοδότηση του π. Κοσμά να εκπροσωπήσει το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και να διαπραγματευτεί με την Δημοτική μας Αρχή.

Αιμίλιος Πολυγένης: Κύριε Δήμαρχε έχετε αντίγραφο αυτού του εγγράφου;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Εκτός από την γνώση του περιεχομένου του λόγω της μεταφράσεως που μου έγινε από τον ίδιο τον π. Κοσμά, έχω στην κατοχή μου αντίγραφο αυτού του εγγράφου.

Αιμίλιος Πολυγένης: Αληθεύει ότι πριν την παραχώρηση του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή στους Ρουμάνους Ορθοδόξους, ο Δήμος σας προσπάθησε να βρει τρόπο για να έρθει απευθείας σε επαφή με την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Και βέβαια! Αν και είχε ήδη κλονιστεί η εμπιστοσύνη μας όσον αφορά τον Μητροπολίτη Γεννάδιο Ζερβό, ο οποίος δεν έλαβε καθόλου υπόψη του την απογοήτευσή μας για την απομάκρυνση από το Μοναστήρι των αγιορειτών πατέρων, θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να βρούμε για ακόμη μια φορά ορθόδοξους μοναχούς στους οποίους να εμπιστευτούμε το Μοναστήρι το οποίο σταθερά πλέον επισκεπτόταν ορθόδοξοι μετανάστες που ζουν στην Καλαβρία.

Ζητήσαμε την αποστολή νέων ορθοδόξων μοναχών αρχικά από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και στη συνέχεια από τους υπευθύνους στην Ιταλία των Πατριαρχείων της Ρωσίας και της Ρουμανίας.

Παίρνοντας υπόψη την σημαντική παρουσία ορθοδόξων μεταναστών, κυρίως ρουμάνων και ουκρανών, ακόμη και στον μικρό μας Δήμο, θεωρήσαμε πρέπον να εμπιστευτούμε το Μοναστήρι μας, εκτός από τους έλληνες και στους ρώσους και τους ρουμάνους, πριν να αξιολογήσουμε άλλες αιτήσεις που προέρχονταν από μη ορθόδοξα περιβάλλοντα.

Αιμίλιος Πολυγένης: Κύριε Δήμαρχε μπορείτε να μας εξηγήσετε εν συντομία πως συνέβησαν τα γεγονότα;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Στις 10 Ιουνίου του 2008 το Δημοτικό Συμβούλιο του Μπιβόντζι προσκάλεσε τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία της Κωνσταντινούπολης, της Ρωσίας και της Ρουμανίας να εκδηλώσουν την διάθεση και την ικανότητά τους να εξασφαλίσουν σταθερή παρουσία μοναστικής αδελφότητας για την το Μοναστήρι μας.

Η πρόσκλησή μας ζητούσε από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες να απαντήσουν το συντομότερο δυνατόν για να αποφευχθεί ο κίνδυνος πυρκαγιών, συχνών κατά την καλοκαιρινή περίοδο, που θα μπορούσαν να καταστρέψουν το Μοναστήρι που είχε εγκαταλειφθεί.

Στα κριτήρια που θεσπίσαμε στο κείμενο για την απόφαση παραχώρησης του μοναστηριού περιγραφόταν με σαφήνεια ότι θέλαμε να εμπιστευτούμε το Μοναστήρι «πρώτα στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και στη συνέχεια στις άλλες ορθόδοξες εκκλησίες».

Εάν το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε απαντήσει, αποδεχόμενο θετικά τις απαιτήσεις του Δήμου μας, το Μοναστήρι θα είχε προφανώς παραχωρηθεί στο Πατριαρχείο και ΟΧΙ στην Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Ιταλίας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο όμως δεν απάντησε στην πρόσκλησή μας. Ρώσοι εκπρόσωποι μας απάντησαν ότι δεν θα μπορούσαν να αναλάβουν την ευθύνη του Μοναστηριού νωρίτερα από ένα χρόνο, ενώ οι ρουμάνοι απάντησαν αμέσως θετικά και με δημιουργικές προτάσεις.

Μόνον αφού η παραχώρηση στους ρουμάνους έλαβε μεγάλη δημοσιότητα στα ΜΜΕ της Ιταλίας και της Ελλάδος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο έστειλε επιτέλους τον Ιούλιο μια Εξαρχία που αποτελούταν από τον Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ και τον Αρχιδιάκονο του Πατριάρχου Μάξιμο.

Από την συνάντησή μου μαζί τους σχημάτισα την εντύπωση ότι οι δύο εκπρόσωποι είχαν αντιληφθεί τα συνεχή επαναλαμβανόμενα λάθη που η Μητρόπολη Ιταλίας είχε κάνει και δυστυχώς συνεχίζει να κάνει στην Καλαβρία, όπως επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από την απαράδεκτη συμπεριφορά που εκδήλωσαν μέσα στο Μοναστήρι μας, την Κυριακή 11 Ιουλίου 2010, από τους εκπροσώπους της Αρχιεπισκοπής Ιταλίας (σ.σ. π.Κοσμά και Στεφανία μοναχή).

Βέβαιος ότι οι εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα της Εξαρχίας θα οδηγούσαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης στο να αναλάβει απευθείας το Μοναστήρι μας, χωρίς να απευθύνεται πλέον στο «αρνητικό βενετσιάνικο φίλτρο», (δηλαδή την Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Ιταλίας που στεγάζεται στην Βενετία), δέχτηκα με χαρά την πρόσκληση να συναντήσω στο Βατικανό, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους, 2008, την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο Α΄.

Θα επρόκειτο για την τρίτη κατά σειρά συνάντησή μας: μετά την υποδοχή του από εμένα στο Μπιβόντζι το 2001, με θαυμασμό και ευγνωμοσύνη για την ιστορική του επίσκεψη, συνάντησα και πάλι τον Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη, κατά την διάρκεια προσκυνήματος που διοργάνωσε ο π. Νείλος Βατοπαιδινός τότε Αρχιερατικός Επίτροπος για την Καλαβρία του Μητροπολίτη Γενναδίου.  

Ενώ ετοιμαζόμουν για το ταξίδι και την συνάντηση στο Βατικανό, την τελευταία στιγμή εμποδίστηκα από πολύ σοβαρούς οικογενειακούς λόγους γνωστούς σε όλη την κοινότητά μας. Εν τούτοις έστειλα στον Πατριάρχη την αντι-Δήμαρχο με πλήρη εξουσιοδότηση να εκπροσωπήσει την Τοπική μας Αυτοδιοίκηση.

Μόνο μετά από μίας ώρας αναμονή στην αίθουσα υποδοχής του κτιρίου του Βατικανού που έμενε ο Πατριάρχης, την ενημέρωσαν ότι ο Πατριάρχης δεν ήταν διατεθειμένος να την δεχθεί.

Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας διεμήνυσε ότι ήταν αντίθετος στην απουσία του Δημάρχου, δηλαδή την απουσία μου. Για να είμαστε σοβαροί, αυτή η αντίδραση που ίσως ακόμη εφαρμόζεται στην Τουρκία, μας φάνηκε πολύ παράξενη.

Κατά τη γνώμη μας η κάθε θεσμική αρχή κατ’ ελάχιστον θα υποδεχόταν και θα χαιρετούσε την αντιπροσωπία μας και θα της ανακοίνωνε προσωπικά την απόφαση να αναβάλει σε άλλη ημερομηνία την συνάντηση του Πατριάρχου με τον Δήμαρχο.

Αυτό προφανώς και μόνον στην περίπτωση που η Παναγιότητά του αποφάσιζε ότι δεν ήταν σκόπιμο να διαπραγματευτεί με την Αντιδήμαρχο που όπως είπα είχε απόλυτη και πλήρη αρμοδιότητα να εκπροσωπήσει την αυτοδιοίκηση ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανα και εγώ μετά την πρόσκλησή μου ως Δημάρχου του Μπιβόντζι.

Με τον τρόπο αυτό θα αποφευγόταν ο κίνδυνος να προσβληθεί μία Ιταλική Τοπική Αυτοδιοίκηση, που βεβαίως απέδειξε ότι ήταν πάντοτε πρόθυμη και διαθέσιμη και ίσως υποδειγματική στις σχέσεις της με την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία.

Παρά το γεγονός ότι ήδη η ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Ιταλίας μας αντιμαχόταν, στείλαμε  μία επίσημη αντιπρόσωπο, που έφθασε από την Καλαβρία στο Βατικανό με δικά της έξοδα, αφού πήρε δύο μέρες άδεια από την εργασία της για να ανταποκριθεί στην Πατριαρχική πρόσκληση, που φαινόταν ότι είχε επιτέλους αποφασίσει να δημιουργήσει απευθείας επαφές με τον Δήμο του Μπιβόντζι.

Αιμίλιος Πολυγένης: Κύριε Δήμαρχε περιγράψτε μας εν συντομία τις αποφάσεις της Ιταλικής Δικαιοσύνης σχετικά με το ζήτημα του Μοναστηριού;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Οι τρείς αποφάσεις είναι ομόφωνες και στην ίδια κατεύθυνση: η απόφαση του T.A.R. (Περιφερειακό Διοικητικό Δικαστήριο της Καλαβρίας) αποφαίνεται: «η προσφυγή της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Ιταλίας είναι αβάσιμη».

Όλοι οι ισχυρισμοί που παρουσιάστηκαν από τους πληρεξουσίους δικηγόρους που όρισε ο Μητροπολίτης Γεννάδιος απερρίφθησαν.   Κατά τα λοιπά είχαμε συμβουλεύσει την Πατριαρχική Εξαρχία που συναντήσαμε στην Καλαβρία να σταματήσει τις ανώφελες πολεμικές της Βενετίας οι οποίες όπως είχαμε από τότε διευκρινίσει, θα μπορούσαν να έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα την απομάκρυνση της φιλελληνικής κοινής γνώμης του Μπιβόντζι όχι μόνον από την Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Ιταλίας, αλλά και από αυτό ακόμη το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.

Αιμίλιος Πολυγένης: Η Μητρόπολις Ιταλίας σας κοινοποίησε ποτέ επισήμως και γραπτώς την απομάκρυνση του π. Κοσμά το 2005 και του π. Γεννάδιου Διονυσιάτη το 2008;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Όχι. Μόνον προφορικώς ο Μητροπολίτης με ενημέρωσε για τις δύο αποφάσεις, που ήταν στο μεταξύ ήδη γνωστές.

Αιμίλιος Πολυγένης: Αληθεύει ότι πριν την παραχώρηση του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή στους Ρουμάνους Ορθοδόξους ο Δήμος σας ήταν έτοιμος να παραχωρήσει το συγκρότημα σε Ουκρανούς ουνίτες;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Ναι. Είχαμε και αιτήσεις προς αυτή την κατεύθυνση αλλά έχοντας ήδη λάβει την πλήρη διαβεβαίωση και δέσμευση από την πλευρά του Πατριαρχείου της Ρουμανίας, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην παραχώρηση του Μοναστηριού μας στην Ορθόδοξη Επισκοπή Ρουμανίας στην Ιταλία.

Έχουν κιόλας περάσει δύο χρόνια από την ημέρα που Ορθόδοξοι ρουμάνοι μοναχοί διασφαλίζουν καθημερινά, χωρίς καμία διακοπή, χωρίς ποτέ να εγκαταλειφθεί το Μοναστήρι, μια εξαιρετική επιμέλεια του μνημείου από κάθε άποψη, καθώς και την μεγαλύτερη δυνατότητα επίσκεψης στο Καθολικό της Μονής που τόσο επιζητούν οι ορθόδοξοι προσκυνητές και οι άλλοι επισκέπτες της περιοχής.

Αν και οι επισκέπτες είναι πολύ περισσότεροι από το παρελθόν, όλοι δηλώνουν ότι πάντοτε είναι καλοδεχούμενοι, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε έως το τέλος του 2005, που είχαμε συνηθίσει να δεχόμαστε στο Δημαρχείο διαμαρτυρίες από εκείνους που υποστήριζαν ότι δεν ήταν ευχαριστημένοι από την υποδοχή και την φιλοξενία από την μεριά του επιμελητή του Μοναστηριού, γεγονός για το οποίο ήταν ενήμερος και ο Μητροπολίτης Γεννάδιος.

Αιμίλιος Πολυγένης: Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε, πως βλέπετε το μέλλον του Μοναστηριού;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Η εντολή που έλαβα από το Δημοτικό Συμβούλιο του Μπιβόντζι είναι ξεκάθαρη: σε περίπτωση νέας και ανεπιθύμητης κρίσης στις σχέσεις μας με την Ορθόδοξη Εκκλησία, το Μοναστήρι θα επιστραφεί στην Αρχιεπιστασία των Μνημείων της Καλαβρίας.

Αλλά εδώ πρέπει να τονιστεί ότι σήμερα η κατάσταση δεν είναι ίδια με το 1994, όταν ο Δήμος του Μπιβόντζι παραχώρησε την Ι.Μ. του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Ιταλίας.

Δεν πρόκειται πλέον για ένα εγκαταλελειμμένο για αιώνες Μοναστήρι αλλά για ένα πλήρως ανακαινισμένο και πλήρως συντηρημένο Καθολικό του 11ου αιώνος, δίπλα στο οποίο κτίσαμε δύο κελιά για τους μοναχούς.

Μετά από σημαντικές δημόσιες δαπάνες της τάξεως του 1,5 εκτμ ευρώ για εργασίες που εκτελέστηκαν στην Βασιλική του Αγίου και τον περιβάλλοντα χώρο, δωρεές που έφθασαν από την Ελλάδα σε ιερά σκεύη και εξοπλισμό για τον Ι. Ναό και βιβλία που βρίσκονται καταγεγραμμένα στα αρχεία μας στο Δημαρχείο, η μετατροπή του Μοναστηριού σε Μουσείο, που ήδη είχαμε σκεφθεί στο παρελθόν, φαντάζει σήμερα πλέον ως η μοναδική εναλλακτική λύση, ιδανική θα έλεγα προκειμένου να εξασφαλιστεί στους προσκυνητές και τους τουρίστες η δυνατότητα επίσκεψης στο Μοναστήρι μας, Μνημείο της Βυζαντινής Καλαβρίας, κληρονομιά όλων μας, που δεν μπορεί να ιδιοποιηθεί καμιά σύγχρονη εθνότητα ή εκκλησία.

Η συνεχής και αδιάκοπη επί δύο χρόνια συντήρηση του Μοναστηριού, η λειτουργία του και η δυνατότητα που προσφέρεται για μια εντυπωσιακή και αξέχαστη επίσκεψη στο Καθολικόν, (Βασιλική μετά τρούλου), που εξασφαλίζουν οι ορθόδοξοι ρουμάνοι μοναχοί, μας έκαναν να αποφασίσουμε ότι ίσως δεν χρειαστεί να καταφύγουμε σ’ αυτή την ακραία λύση που περιγράφω πιο πάνω για να σώσουμε το Μνημείο από ανόητες διεκδικήσεις που θεωρούμε αβάσιμες, απαράδεκτες τελείως αναχρονιστικές και βέβαια ασύμβατες για τον 21ο αιώνα.

Αιμίλιος Πολυγένης: Πως σχολιάζετε τις φήμες που διαδίδονται ακόμη και στον Δήμο σας, σχετικά με ήδη επιτευχθείσες συμφωνίες ανάμεσα στον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Πατριάρχη της Ρουμανίας και αφορούν το μέλλον της Ι.Μ. του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Η Τοπική αυτοδιοίκηση του Μπιβόντζι και εγώ προσωπικά ως ο εκλεγμένος εκπρόσωπός της για την πιθανότητα της ύπαρξης τέτοιας συμφωνίας περιοριζόμαστε να δηλώσουμε τα ακόλουθα:

Το Μοναστήρι, με όλα τα κινητά και ακίνητα που βρίσκονται στον περιβάλλοντα χώρο, ανήκει στον Δήμο του Μπιβόντζι. Το 2008 ο Δήμος του Μπιβόντζι παραχώρησε για 99 χρόνια, την φύλαξη και την ευθύνη λειτουργίας του Μοναστηριού στην Ορθόδοξη Επισκοπή της Ρουμανικής Εκκλησίας του Πατριαρχείου της Ρουμανίας στην Ιταλίας η οποία από τότε είναι υπεύθυνη:

Για το συγκρότημα και την περιβάλλουσα έκταση που ανήκει στο Μοναστήρι, με όλους τους ορθόδοξους μοναχούς οποιασδήποτε εθνικότητας, που υποδέχεται ως φιλοξενουμένους υπό την καθοδήγηση του Ηγουμένου του που ορίζεται από τον Ρουμάνο Επίσκοπο της Ιταλίας που είναι ο κύριος υπεύθυνος.

Όσον αφορά την πιθανή εγκατάσταση μεμονωμένων ασκητών-ερημιτών ή άλλων ορθόδοξων μοναστικών κοινοτήτων στην «ιερή μοναστική βυζαντινή περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στους ποταμούς Στιλάρο και Άσι» απαιτείται η προηγούμενη συνεννόηση με τον Δήμο και τις αντίστοιχες ορθόδοξες εκκλησιαστικές αρχές.

Οποιαδήποτε πιθανή συμφωνία επετεύχθη μεταξύ των Πατριαρχείων δεν μπορεί να ακυρώσει αποφάσεις που ήδη έχουν επικυρωθεί από τον Δήμο που επαναλαμβάνω είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ του Μνημείου του «Αγίου Ιωάννη του Θεριστή».

Αιμίλιος Πολυγένης: Τι θα θέλατε να πείτε, στους έλληνες ορθοδόξους που θα ήθελαν να επισκεφθούν την βυζαντινή κοιλάδα του Stilaro στην Καλαβρία;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Πάντοτε υπερήφανοι για τις βυζαντινές μας ρίζες και ευγνώμονες προς τους Πατέρες ανακαινιστές της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή, εμείς οι κάτοικοι του Μπιβόντζι υποδεχόμαστε πάντοτε με χαρά τους έλληνες αδελφούς μας.

Η παρουσία τους τροφοδοτεί μέσα μας την επίγνωση των συναισθηματικών δεσμών που μας ενώνουν επί χιλιετίες.

Αιμίλιος Πολυγένης: Επιτρέψτε μας τέλος, Κύριε Δήμαρχε αυτή την τελευταία μας ερώτηση που όπως θα καταλάβετε, γεννιέται αυθόρμητα σε έναν έλληνα, μετά την γνώση της θλιβερής πραγματικότητας των γεγονότων αυτών των τελευταίων ετών. Εσείς προσωπικά, ή ο Δήμος σας είστε αντίθετος σε μια καινούργια παρουσία ελλήνων μοναχών στην μοναστική βυζαντινή περιοχή ανάμεσα στους ποταμούς Στιλλάρο και Άσσι;

Δήμαρχος Ernesto Riggio: Και βέβαια δεν είμαστε αντίθετοι! Αν έλθουν έλληνες μοναχοί, ήσυχοι όπως για παράδειγμα ο Ιερομόναχος π. Γεννάδιος Διονυσιάτης, που δυστυχώς έμεινε στο Μοναστήρι μας για λιγότερο από δύο χρόνια, ο οποίος όμως ήταν πάντοτε πρόθυμος προς όλους, δημότες, προσκυνητές και επισκέπτες, χωρίς ποτέ να δρα με βάση δογματικούς ή εθνικούς διαχωρισμούς, που πάντοτε τροφοδοτούν αντιπαραθέσεις.

Αλλά αντιθέτως είμαστε αρνητικοί στο να υποδεχτούμε μοναχούς από την Ελλάδα που σκοπεύουν να δημιουργήσουν αντιπαλότητα με την ειρηνική, σιωπηλή και εργατική ρουμανική μοναστική παρουσία, διεκδικώντας δικαιώματα που απέκτησαν επί ενός μνημείου που στην πραγματικότητα είναι δημόσιο.

Οι έλληνες μοναχοί θα είναι εν τούτοις και πάλι καλοδεχούμενοι εφόσον διαθέτουν τις αναγκαίες εξουσιοδοτήσεις που αναλυτικά περιέγραψα στην απάντησή μου για την 9η ερώτησή σας, προκειμένου να εγγυηθούμε την ηρεμία στην «ιερή μοναστική βυζαντινή περιοχή του Στιλάρο» όπου δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναληφθούν τα ατυχή γεγονότα του απογεύματος της Κυριακής 11ης Ιουλίου 2010.

Τέτοιες συμπεριφορές προσβάλλουν στην πραγματικότητα, όλους εμάς, έλληνες, ρουμάνους και ιταλούς που είμαστε ενωμένοι από την ευρωπαϊκή μας υπηκοότητα.

Αιμίλιος Πολυγένης: Κύριε Δήμαρχε, εξ’ ονόματος όλων των αναγνωστών μας, σας ευχαριστούμε όχι μόνον για την αναλυτικότατη και κατατοπιστικότατη συνέντευξη που κατ’ αποκλειστικότητα μας παραχωρήσατε για την Ελλάδα, αλλά και για την θεμελιωμένη σοφία των αποφάσεών σας που αποδεικνύουν την συμπάθεια, που τόσο Εσείς ως Δημοτική Αρχή όσο και ο λαός του Μπιβόντζι, επιδεικνύετε προς όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία, λόγω των ελληνικών σας καταβολών.

Όσον αφορά ιδιαιτέρως εμάς τους έλληνες, είμαι βέβαιος ότι αφού ξεπεραστούν τα λάθη που έγιναν στην Καλαβρία και την Σικελία κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών, θα ερχόμαστε ακόμα περισσότεροι, προσκυνητές και επισκέπτες, στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή.

Αντιλαμβανόμαστε πως παρά τα λυπηρά γεγονότα που μας υπενθυμίσατε στην συνέντευξή σας, συνεχίζεται η ανάπτυξη του Μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή που σκοπό έχει να εξασφαλίσει στην Καλαβρία την πνευματική ενότητα όλων των ορθοδόξων που βασίζεται στις κοινές ρίζες που συνεχίζουν να τροφοδοτούν τους συναισθηματικούς μας δεσμούς που κυριαρχούν ανάμεσα στην ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ και την ΕΛΛΑΔΑ.