Με λαμπρότητα ο εσπερινός στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 05 Αυγούστου 2010

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 23:53

Με μοναστηριακή τάξη και υπό τις μελωδικές ψαλμωδίες των Μοναζουσών, εόρτασε και εφέτος η Ιερά Μονή Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης.

Στο παλαιό αυτό μοναστήρι, που βρίσκεται στους ανατολικούς πρόποδες του Πεντελικού όρους, κοντά στην Ραφήνα, από νωρίς το απόγευμα συγκεντρώθηκαν πλήθη πιστών από όλη την Αττική για να συμμετάσχουν στον Εσπερινό.

Τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών που είναι και ο κυριάρχης της Μονής, εκπροσώπησε ο βοηθός Επίσκοπος Του, Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, πλαισιωθείς από τον εφημέριο της Μονής π. Γρηγόριο και κληρικούς  που έφτασαν από διάφορους ναούς των Αθηνών.

Η ακολουθία του Εσπερινού, και η μοναστηριακή λιτή, έγιναν στον ανεγειρόμενο νέο ευμεγέθη Ναό των Οσιάθλων και Καλλινίκων πατέρων που σφαγιάσθησαν  εντός της  Μονής από τους Αγαρηνούς.

Ο Μητροπολίτης  Δαμασκηνός ομίλησε επικαίρως και ευχήθηκε στην υπό την Γερόντισσα Στυλιανή μοναστική αδελφότητα τα δέοντα.

Μετά το πέρας του εσπερινού και την διανομή του άρτου η μονή προσέφερε μοναστηριακό κέρασμα σε όλους τους προσκηνυτές.

Το εορτάζον Καθολικό  της Μονής αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος, παρουσιάζει μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον καθώς περιλαμβάνει Βυζαντινά, Φραγκικά και Ιβηρικά ή Γεωργιανά στοιχεία.

Το αρχικό κτίσμα ανεγέρθη τον 10ο αιώνα, ενώ ανοικοδομήθηκε και πάλι τον 12ο αιώνα. Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας το μοναστήρι περιήλθε στους Φράγκους (1204-1456). Στην συνέχεια το λεηλάτησαν οι Τούρκοι κι έμεινε χωρίς μοναχούς για πάνω από έναν αιώνα.

Την Κυριακή του Πάσχα του 1680 το κατέλαβαν Αγαρηνοί πειρατές, οι οποίοι κατέσφαξαν όλους τους μοναχούς της Μονής (179), αφήνοντάς την επί 273 χρόνια χωρίς ζωή. Σώζεται το παλιό μαρμάρινο τέμπλο και οκτώ Άγιες Τράπεζες εντός του Καθολικού, που δηλώνουν πως η Μονή άνηκε στην τάξη των Ακοιμήτων.

Την δεκαετία του 60, με την συμπαράσταση του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Β΄, εγκαταστάθηκε  στην Μονή γυναικεία Αδελφότητα, υπό την Γερόντισσα Στυλιανή  Α΄.

Από τότε οι μοναχές με πολύ αγώνα και προσευχή κατάφεραν να ανακαινίσουν την Μονή  και να αναπτύξουν ένα σπουδαίο πνευματικό έργο για τον λαό της περιοχής της Πρωτευούσης.