Διευκρινίσεις από την Ι.Μ. Φανερωμένης για αναληθείς πληροφορίες

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 30 Σεπτεμβρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Ιερά Μονή Φανερωμένης 20:40

Εξ αφορμής της εκδόσεως του από 29.9.2010 Δελτίου Τύπου εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης, η Ιερά Μονή μας θεωρεί ως επιβεβλημένη την διευκρίνιση από την πλευρά της σειράς ζητημάτων, για να μην διασπείρονται αναληθείς πληροφορίες, προκαλούνται εσφαλμένες εντυπώσεις και θίγονται αναιτίως υπολήψεις προσώπων, τα οποία επί δεκαετίες ουδεμία σχετική αφορμή παρείχαν στο Λευκαδίτικο λαό.

Α. Τον Αύγουστο του έτους 2008, σύμπασα η Αδελφότητα της Μονής μας υποδέχθηκε στο Καθολικό της με την δέουσα εκκλησιαστική επισημότητα το νέο Επίσκοπό μας, απευθύνοντας προς Αυτόν λόγους αγάπης και ενότητας. Θερμοτάτη ήταν η έκκλησις του Ηγουμένου της Μονής μας Ιερομ. Νικηφόρου προς τον Σεβασμιώτατο για ειλικρινή συνεργασία αλλά και λήθη τυχόν καταλοίπων του παρελθόντος, κατά το οποίο οι δύο άνδρες ήσαν συνεκλόγιμοι στη χηρεύουσα Μητρόπολη.

Δυστυχώς, όμως, η έκκλησις εκείνη δεν συνάντησε ανάλογη διάθεση φιλαδελφίας. Λίγο καιρό μετά, άρχισε από την πλευρά της Ι. Μητροπόλεως να καλλιεργείται απέναντι στη Μονή μας ένα κλίμα μεθοδευμένης και ολοένα εντεινόμενης εχθρότητας, υπό μορφήν ψυχολογικών πιέσεων, φραστικών προσβολών και υποτιμήσεων προς τα πρόσωπα του Ηγουμένου αλλά και των Αδελφών της Μονής.

Αρχικώς, η στάσις αυτή έφερε την Αδελφότητά μας σε αμηχανία, διότι δεν κατανοούσαμε τα αίτια ή την σκοπιμότητα μίας τέτοιας συμπεριφοράς του Σεβασμιωτάτου. Μήπως τον είχαμε σε κάτι δυσαρεστήσει; Τι είχαμε πράξει ή παραλείψει, που δεν τον ικανοποιούσε;

Προς μεγάλη μας απογοήτευση, οι απορίες της Αδελφότητας δεν άργησαν να απαντηθούν: ο Δεσπότης επεδίωκε – και ως προς αυτό επικαλούμαστε πλέον τη μαρτυρία των ίδιων των Λευκαδιτών, καθώς στο μικρό μας τόπο όλοι γνωρίζουμε πρόσωπα και προθέσεις αλλήλων, ώστε να κατανοούμε και ανάλογες συμπεριφορές - τον πλήρη έλεγχο των εσόδων της Μονής (κάτι που όμως είναι αντίθετο προς τη σχετική Νομοθεσία).

Β. Εδώ οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι η Μονή μας, από ετών ήδη και παρά το γεγονός ότι ο Νόμος δεν την υποχρεώνει, συμβάλλει οικονομικά και σε πολύ μεγάλο βαθμό στη λειτουργία θεσμών οι οποίοι ανήκουν στην οικονομική ευθύνη της Ι. Μητροπόλεως. Επιπλέον, εφαρμόζοντας πιστά τη διάταξη του άρθρ. 39 παρ. 6 του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ν. 590/1977), κάθε έτος ενημερώνουμε ανελλιπώς και πλήρως την Ι. Μητρόπολη για την οικονομική διαχείριση της Μονής μας, υποβάλλοντας προς αυτήν τους σχετικούς οικονομικούς απολογισμούς.

Προς απόδειξη των ανωτέρω αλλά και προς ενημέρωση των προσκυνητών της Μονής ή κάθε ευσεβούς χριστιανού για την περαιτέρω κατάληξη του προσφερόμενου οβολού του, παραθέτουμε κατωτέρω ενδεικτικώς Πίνακες των οικονομικών ετών 2008 και 2009, όπου αναγράφονται αφενός το ύψος των Γενικών Εσόδων της Μονής και αφετέρου οι υπέρ της Ι. Μητροπόλεως εισφορές.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2008

Όπως διαπιστώνουμε, το έτος 2008 η Ι. Μονή μας χρηματοδότησε τις ανωτέρω λειτουργικές ανάγκες της Ι. Μητροπόλεως με ποσό ύψους 64.795,43 €, που αντιστοιχεί στο 37,4% των Γενικών Εσόδων της Μονής.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009

Διαπιστώνουμε εδώ ότι το αμέσως επόμενο έτος 2009, η Μονή μας χρηματοδότησε τις λειτουργικές ανάγκες της Ι. Μητροπόλεως με ακόμη μεγαλύτερο χρηματικό ποσό, ύψους 95.943,80 €, που αντιστοιχεί στο 41,7% των Γενικών Εσόδων της Μονής.

Συνεπώς, το έτος 2009 υπήρξε αύξηση της προαιρετικής οικονομικής βοήθειας της Ι. Μονής μας προς την Ι. Μητρόπολη, ύψους 31.148 €, δηλαδή αύξηση της τάξεως του + 4,3%.

Φρονούμε, λοιπόν, ότι τα ανωτέρω ακριβή στοιχεία περί της δωρεάν οικονομικής βοήθειας της Μονής μας προς την Ι. Μητρόπολη, αποδεικνύουν με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο την έμπρακτη συμπαράστασή μας προς τον Μητροπολίτη μας. Αλήθεια, πόσες άλλες Μονές της Εκκλησίας της Ελλάδος υπάρχουν που να συμπαραστέκονται με έργα και όχι λόγια στην οικεία Μητρόπολη; Και γιατί ο Σεβασμιώτατος δεν ήταν, μετά από όλα αυτά,  ευχαριστημένος με την ανωτέρω έργω εκδήλωση μίας τέτοιας αγάπης και αφοσίωσης στον ίδιο; Σε τι οφειλόταν και που αποδίδεται, παρά ταύτα, η από μέρους του εντελώς προσχηματική αλλά και χαριτωμένη, ως προς την ευκολία με την οποία διατυπώνεται, δήθεν στοιχειοθέτηση κατηγοριών για «οικονομική αδιαφάνεια», προκειμένου να υπονομευτεί θεσμικά, οργανωτικά και πνευματικά η ίδια η Μονή και η Αδελφότητά της; Αλλά επ’ αυτού, ας μιλήσουν τα ίδια τα γεγονότα.

Γ. Δυνάμει του υπ’ αριθμ. 41/2-9-2008 εγγράφου μας είχαμε ενημερώσει πλήρως τον Σεβασμιώτατο για το σύνολο των θεμάτων της Μονής, αιτούμενοι με σεβασμό την συναίνεσή του και για την έκδοση του Εσωτερικού Κανονισμού αυτής (σχέδιό του είχε κοινοποιηθεί προς αυτόν με το υπ’ αριθμ. 55/12-11-2008 έγγραφό μας). Με τη θέση του σε ισχύ, που επιτάσσεται άλλωστε ρητώς από την κείμενη πολιτειακή και εκκλησιαστική-κανονική νομοθεσία, ελπίζαμε ότι θα ρυθμιζόταν σειρά εκκρεμών οργανωτικών ζητημάτων της Μονής, στα οποία συγκαταλεγόταν και η εκλογή των Ηγουμένου και Ηγουμενοσυμβούλων της.

Κάθε καλόπιστος συνάνθρωπός μας αντιλαμβάνεται ότι, εάν υπήρχε η παραμικρή βάσιμη υπόνοια αδιαφάνειας ως προς την οικονομική διαχείριση της Μονής - όπως διασπείρει τήδε κακείσε, για τους δικούς της όμως λόγους, η Ι. Μητρόπολη - ουδέποτε θα ετίθετο από κάποιον υστερόβουλο η υπαγωγή του στο αυστηρό καθεστώς ενός Κανονισμού, οι διατάξεις του οποίου, ως γνωστόν, ρυθμίζουν με κάθε λεπτομέρεια τα της οργανώσεως, διοικήσεως και ευρύθμου λειτουργίας της Μονής.

Από της εγκρίσεως του Κανονισμού, ό,τι με χρηστή συνείδηση και καθαρή καρδιά επράτταμε ήδη σταθερά και επί μακρά σειρά ετών ως προς την οικονομική διαχείριση της Μονής, θα αποτελούσε στο εξής και αντικείμενο κανονιστικής ρυθμίσεως, με την πρόβλεψη αυστηρότερων συνεπειών σε τυχόν μη τήρηση. Αυτό όμως διόλου δεν μας ενοχλούσε, διότι δεν είχαμε ούτε έχουμε κάτι να φοβηθούμε.

Ο Σεβασμιώτατος, ωστόσο, δεν ενέκρινε την έκδοση Κανονισμού, κυρίως διότι δεν επιθυμούσε τη διενέργεια εκλογής ισοβίου Ηγουμένου και Ηγουμενοσυμβούλων της Μονής, έχοντας ως σκοπό να την μεταλλάξει εν καιρώ, και για οικονομικούς λόγους, σε Ι. Προσκύνημα – και τούτο παρά τον αδιαμφισβήτητο χαρακτήρα της Παναγίας Φανερωμένης ως Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, επί του οποίου εφαρμόζεται πλήρως η περί Μονών οικεία εκκλησιαστική νομοθεσία (κάτι που δέχεται και η Ι. Μητρόπολη).

Συγκεκριμένως, μάλιστα, μας είχε προτείνει να αποσυρθεί όλη η Αδελφότητα της Μονής στο Μετόχι αυτής στους Κήπους, λέγοντας εν είδει τελεσιγράφου: «Δεν προωθώ κανέναν κανονισμό προς τη Σύνοδο, δεν θέλω τη Φανερωμένη Μοναστήρι»!

Ο Σεβασμιώτατος είχε την εσφαλμένη προσωπική γνώμη – περί του νομικού σφάλματος της οποίας τον είχαμε και εμείς εξαρχής ενημερώσει, αλλά στη συνέχεια τον εσυμβούλευσε σωστά και ο Νομικός Σύμβουλος της Εκκλησίας της Ελλάδος – ότι για την εκλογή Ηγουμένου και Ηγουμενοσυμβούλων μίας Μονής απαιτείται η προηγούμενη έγκριση του Εσωτερικού της Κανονισμού.

Ωστόσο, το νομικώς ορθό είναι ότι για την ως άνω εκλογή, όχι μόνον δεν τίθεται τέτοια προϋπόθεση, αλλ’ αρκεί προς τούτο η ισχύουσα Εκκλησιαστική Νομοθεσία, η οποία απλώς προϋποθέτει την ύπαρξη ως εγγεγραμμένων εις το Μοναχολόγιο της Μονής τουλάχιστον πέντε (5) Αδελφών, και δη ανεξαρτήτως της εγκαταβιώσεως αυτών εντός της Μονής [η Μονή μας αριθμεί συνολικώς εννέα (9)]. Τούτο προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 39 § 5  του Ν. 590/1977, «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» (ΦΕΚ Α΄ 146), του Κανονισμού της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος 39/1972, «Περί των εν Ελλάδι Ορθοδόξων Ιερών Μονών και Ησυχαστηρίων» (ΦΕΚ Α΄ 103), ως και του Β. Δ/τος της 28ης Ιουλίου/15ης Σεπτεμβρίου 1858, «Κανονισμός περί των Μοναστηρίων», (ΦΕΚ 42).

Τις ανωτέρω διατάξεις έχουν εφαρμόσει και οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας υπ’ αριθμ. 155/1932, 511/1983 και 1952/2000 [η οποία αφορούσε τη γνωστή υπόθεση της Μονής Αγίου Εφραίμ Ν. Μάκρης Νομού Αττικής]. Τα ανωτέρω δέχονται και οι Καθηγητές του Εκκλησιαστικού Δικαίου κ.κ. Σ. Τρωιάνος – Γ. Πουλής, Εκκλησιαστικό Δίκαιο, εκδ. Αντ. Σάκκουλας, Αθήνα ²2003, σελ. 446-447.

Ας σημειωθεί, ότι οι ίδιες πιο πάνω αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας – οι οποίες, ως γνωστόν, τυγχάνουν υποχρεωτικές για τη δημόσια διοίκηση, καθώς και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, όπως είναι οι Ι. Μητροπόλεις αλλά και οι Ι. Μονές – για την εκλογή των Ηγουμένου και Ηγουμενοσυμβούλων της Ι. Μονής δεν προϋποθέτουν καν έγκριση του Μητροπολίτη, αφού η διάταξη του άρθρου 6 περ. γ΄ του Κανονισμού 39/1972, ορίζει περί της σχετικής αρμοδιότητας του οικείου Επισκόπου ότι αυτός απλώς: «γ) χειροθετεί τον εκλεγέντα Ηγούμενον».

Ας σημειωθεί ότι ο Μητροπολίτης μας, ενώ στην αρχή είχε δεχθεί τη διενέργεια εκλογών, στη συνέχεια, όταν του απεστάλη επισήμως σχετικό έγγραφο στις 2-11-2009, υπαναχώρησε, παραπέμποντας το θέμα στη Σύνοδο.

Η Μονή μας περίμενε μέχρι και τις 28-2-2010, όπου και επανήλθε για το θέμα τον εκλογών, ορίζοντας νέα ημερομηνία την 7η Μαρτίου 2010. Οι εκλογές έγιναν με κάθε νομιμότητα και η Μονή μας εξέλεξε τη νέα διοίκησή της, ωστόσο ο Σεβασμιώτατος αρνείται να αναγνωρίσει και χειροθετήσει τον εκλεγέντα Ηγούμενο.

Δ. Στα πλαίσια των ανωτέρω άκομψων (για να χρησιμοποιήσουμε μία ήπια έκφραση) πιέσεων εκ μέρους της Ι. Μητροπόλεως, εντάσσονται και οι αλλεπάλληλες καταγγελίες μας ως δήθεν ύποπτων υπεξαιρέσεως χρημάτων… Για την ευόδωση αυτών των καταγγελιών, η Ι. Μητρόπολη ζήτησε από την Ι. Σύνοδο τη διενέργεια οικονομικού ελέγχου της διαχειρίσεως της Μονής.

Από την τελευταία, που διενεργήθηκε το Νοέμβριο του 2009, όχι μόνον τίποτε το μεμπτό δεν προέκυψε, αλλά οι Οικονομικοί Επιθεωρητές συνέστησαν και προς την Μητρόπολη να συνταχθεί και εκδοθεί το συντομότερο δυνατό Εσωτερικός Κανονισμός της Μονής, για την ευρυθμότερη λειτουργία της.

Εντούτοις, η Ι. Μητρόπολη αν και μας επισείει διαρκώς – χωρίς και να καταλαβαίνουμε το γιατί - το Πόρισμα των άνω Επιθεωρητών, διόλου δεν ασχολείται με τη σύσταση που απευθύνεται προς την ίδια για τη σύνταξη Κανονισμού!

Ακολούθως, το Πόρισμα των ανωτέρω Οικονομικών Επιθεωρητών, παρά το γεγονός ότι τίποτε δεν μας καταμαρτυρούσε, εστάλη από τον Ποιμενάρχη και Πνευματικό μας Πατέρα κ. Θεόφιλο στον ίδιο τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Λευκάδος. Αλλά και πάλι τίποτε το ενοχοποιητικό δεν προέκυψε.

Αλλά ο Επίσκοπός μας συνέχισε τις καταγγελίες του, τώρα στο Ελεγκτικό Συνέδριο και τους Οικονομικούς επιθεωρητές του Κράτους, και έπεται συνέχεια, χωρίς να μπορούμε να εικάσουμε πού, μήπως και τελικώς προκύψει κάτι…

Ε. Ας σημειωθεί εδώ ότι, στα πλαίσια των ανωτέρω πιέσεων, από την ανάληψη των καθηκόντων του ο Σεβασμιώτατος έχει καλέσει σε έξ (6) έγγραφες απολογίες τον Ηγούμενο (!).

Ποτέ, ωστόσο, δεν εξέφρασε την επιθυμία να συναντηθεί με την Αδελφότητα της Μονής, να δώσει συμβουλές ή να κουβεντιάσει μαζί μας. Αντί αυτού, λαμβάνουμε συνέχεια έγγραφα, και πάλι έγγραφα, ατελείωτα έγγραφα, καταγγελίες, κλήσεις σε απολογίες και άλλα «ων ουκ έστιν αριθμός» έγγραφα, με γραφειοκρατικές οδηγίες, παρατηρήσεις, μομφές και επιτιμήσεις .

ΣΤ. Ας σημειώσουμε ακόμη ότι -  παρά τον γνωστό παλαιότερα τρόπο δημοσίας διανοίξεως του παγκαρίου της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας, παρουσία δηλαδή πιστών μελών της τοπικής κοινωνίας, και στη συνέχεια μέχρι σήμερα κατοχή των κλείθρων και διάνοιξη του παγκαρίου από τρία μέλη της Αδελφότητας - προκειμένου να εξέλθουμε από το αδιέξοδο και να ικανοποιηθεί η Μητρόπολη, η Αδελφότητα της Μονής μας στις 3-5-2010 πρότεινε στο Σεβασμιώτατο την από κοινού με την Ι. Μητρόπολη επόπτευση των χρηματικών εισφορών της Μονής.

Δηλαδή, σύμφωνα με την καλόπιστη πρότασή μας, ειδική τριμελής επιτροπή, αποτελούμενη από τον Καθηγούμενό μας, ένα μέλος του Ηγουμενοσυμβουλίου και ένα τρίτο μέλος της επιλογής του Δεσπότη, να ανοίγει και καταγράφει με ακρίβεια το περιεχόμενο των παγκαριών. Ο Δεσπότης μας όμως, ούτε και αυτό το αποδέχτηκε, προφανώς αγνοώντας ότι κάθε Μονή έχει διαχειριστική αυτοτέλεια έναντι της Ι. Μητροπόλεως.

Ζ. Τέλος, παντελώς ανυπόστατα είναι τα αναφερόμενα στο Δελτίο Τύπου περί δήθεν «υπεξαιρέσεως» χρημάτων από τον Μοναχό Ραφαήλ. Κανένα τέτοιο ποινικό αδίκημα δεν έχει διαπραχθεί, ούτε υφίσταται στοιχειώδης βασιμότητα ή έστω απαγγελθείσα κατηγορία περί τούτου. Ουδέποτε  κατηγορήθηκε από αρμόδια αρχή ο π. Ραφαήλ για υπεξαίρεση χρημάτων. Το μόνο που υπάρχει, είναι ιταμές συκοφαντίες και κοινά ψεύδη, για τα οποία οι υπεύθυνοι οφείλουν να λογοδοτήσουν.

Όποιος ισχυρίζεται ότι ο Μοναχός Ραφαήλ όντως κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση χρημάτων, οφείλει να εμφανίσει το σχετικό κατηγορητήριο, με την υπογραφή του αρμοδίου Εισαγγελέα. Διαφορετικά, είναι ένας κοινός συκοφάντης.

Εν κατακλείδι:

Είναι ιδιαιτέρως λυπηρό για μας να ασχοληθούμε με όλα τα υπόλοιπα αναληθή και συκοφαντικά, που αναφέρονται στο Δελτίο τύπου της Ι. Μητροπόλεως. Μα είναι δυνατόν να ευσταθούν οι χαρακτηρισμοί του Ποιμενάρχη μας για τα εκατοντάδες πνευματικά του παιδιά, επειδή αυτά διαμαρτυρήθηκαν για την αυταρχική του νοοτροπία, σαν «προτεσταντών»; Είναι δυνατόν να αποτελεί «σέκτα» ο Σύλλογος Φίλων του Αγ. Όρους; Μήπως χρειάζεται περισσότερη προσοχή και λιγότερη αμετροέπεια;

Από την πλευρά μας, είναι προφανές ότι η μοναχική ευπρέπεια δεν μας επιτρέπει να εμπλακούμε σε μία αντιπαράθεση αυτού του ύφους. Έχουμε λοιπόν απόλυτη εμπιστοσύνη στην Κυρία Θεοτόκο μας, την Φανερωμένη, το Ιερό Παλλάδιο της οποίας υπηρετούμε ταπεινά στο νησί μας, αλλά και στην κρίση των συμπολιτών μας, οι οποίοι μας γνωρίζουν επί δεκαετίες τόσο καλά, ώστε να μπορούν με παρρησία και κάθε ειλικρίνεια να επιβεβαιώσουν την αλήθεια των ανωτέρω και να πιστοποιήσουν το έργο που επιτελεί η Ι. Μονή δια της Αδελφότητάς μας στην τοπική Εκκλησία.