Υπάρχει σκάνδαλο στο Βατοπέδι;

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 20 Νοεμβρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Ιωάννη Κωστάκη / Θεολόγο τ. Λυκειάρχη 14:08

Δύο χρόνια τώρα έκπληκτος ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί τεκταινόμενα ανόσια πράγματα.Ταλανίζεται απ την κομματική τύφλωση και την ιδιοτελή σκοπιμότητα του πολιτικού κόσμου και των φερέφωνων καθώς με επιμονή και εμπαθές πείσμα, προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες ο ένας στον άλλο, για την περιλάλητη πια υπόθεση της Ιεράς μονής Βατοπαιδίου.

Καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια προσώπων. Ευτελίζουν το ήθος τους. Απαξιώνουν τα ιερά και τα όσια, που σεβάστηκαν εκατομμύρια ανθρώπων στους αιώνες, που πέρασαν.

Στόχος όλων των μαινόμενων φλύαρων ομιλητών και κονδυλοφόρων, ο ηγούμενος και οι μοναχοί της παλαίφατης ιστορικής ι. μονής του Αγίου Όρους.

Κατηγορίες αμέτρητες, βαρύτατες. Συχνά κινούμενες στο χώρο αρρωστημένης φαντασίας και κακεντρεχούς διάθεσης, με πολιτικές-κομματικές σκοπιμότητες και επιδιώξεις.

Να αποδειχθεί ότι: οι ακτήμονες σε προσωπικό επίπεδο μοναχοί είναι λαίμαργοι, αχόρταγοι, άρπαγες περιουσίας του δημοσίου για πλουτισμό και καλοπέραση.

Ότι καπηλεύονται τα ιερά και τα όσια, εκμεταλλεύονται τις ευαισθησίες των πιστών, και τους προσάπτουν πλήθος άλλων κατηγοριών, γεννήματα κομματικών εγκεφάλων, προκειμένου να εξυπηρετηθούν άνομοι σκοποί και ύποπτες επιδιώξεις.

Ότι δηλαδή οι φτωχοί  καλόγεροι και γενικότερα οι άνθρωποι της Εκκλησίας είναι αναξιόπιστοι, άρπαγες, εκμεταλλευτές κ.λ.π. ενώ οι κατήγοροι είναι οι μοναδικοί ανιδιοτελείς διαχειριστές του δημόσιου πλούτου και προστάτες των συμφερόντων του λαού.

Το δηλητήριο όλων των λαλήστατων τιμητών και επικριτών της Ιεράς  Μονής ξεχύθηκε άφθονο. Απλώθηκε παντού.

Όλα τα Μ.Μ.Ε έντυπα και ηλεκτρονικά κατακλύστηκαν από «ξερόλες»-προστάτες του δημοσίου συμφέροντος.

Με απαξιωτικό οίστρο στράφηκαν όλοι εναντίον του Μοναστηριού και μιλούσαν για το μεγάλο «σκάνδαλο του Βατοπαιδίου».

Για να θεμελιώσουν τις συχνά απίθανες κατηγορίες τους συγκρότησαν στη Βουλή προανακριτική και εξεταστικές  επι τροπές. Ξόδεψαν ατέλειωτες ώρες για φλύαρες ερωτο-αποκρίσεις  και καταθέσεις πλήθους μαρτύρων.

Διατύπωσαν ετερόκλητα, αλληλοσυγκρουόμενα πορίσματα. Κάθε κόμμα και απόκομμα το  δικό του παραμύθι. Την κομματική σκοπιμότητα  και εμπάθεια προσπαθούσαν να την καλύψουν με το αθώο και λαμπερό ένδυμα, τάχα, της διαφάνειας, του «όλα στο φως» και της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.

Εκτός των πολιτικών ευθυνών, που ασφαλώς πάντοτε υπάρχουν για όλα τα λάθη και παραλείψεις, αναζητούν και ποινικές ευθύνες εις βάρος όλων όσοι ενεπλάκησαν με οποιοδήποτε τρόπο στη διαδικασία ανταλλαγής περιουσιακών στοιχείων μεταξύ του δημοσίου και του μοναστηριού.

Έτσι πέρασαν δύο χρόνια πολύπλευρης φλυαρίας, κάποτε και λασπολογίας, με μεγάλη δαπάνη χρόνου και πολύτιμου χρήματος για αμοιβές όλων όσοι ασχολήθηκαν και ακόμα ασχολούνται με τη διερεύνηση του «σκανδάλου».

Και τώρα, εντελώς πρόσφατα έσκασε η μεγάλη φούσκα. Τώρα ήρθαν στο φως εκθέσεις αρμοδίων θεσμικών ελεγκτικών οργάνων, όπως του σώματος ορκωτών ελεγκτών και μεγάλου Αμερικανικού οίκου παγκοσμίου κύρους.

Τι αποφάνθηκαν όλοι αυτοί, που ασφαλώς καλοπληρώθηκαν για την έρευνα και τον έλεγχο, που πραγματοποίησαν;

Όλοι κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα ότι: Το Δημόσιο δεν ζημιώθηκε από τις ανταλλαγές. Κάπου μάλιστα  βγήκε και ωφελημένο. Και τώρα τι θα απογίνουν όλοι αυτοί οι σφοδροί κατήγοροι και υπέρμαχοι του δημοσίου;

Για να μη φανεί ο «βασιλιάς» των σκανδάλων «γυμνός», προσθέτουν καινούργιες δα πάνες, που θα ξεσπάσουν «στου κασίδη το κεφάλι», δηλαδή του ανεύθυνου λαού.

Διατάσσουν νέους ελέγχους, νέες εκτιμήσεις για την αξία των ανταλλαγών και όπως είναι αυτονόητο θα υπάρξουν νέες μεγαλύτερες δαπάνες. Αφού θα ερευνήσουν το θέμα απ τήν αρχή τρώγοντας καινούργια ποσά τα μέλη των οκτώ φορέων, στους οποίους ανατέθηκε ο επανέλεγχος της όλης υπόθεσης.

Ο στόχος του νέου αυτού δαπανηρού εγχειρήματος είναι προφανής. Να κατασκευασθούν οπωσδήποτε ένοχοι. Είναι απολύτως αναγκαίοι στη σημερινή οικονομική και πολιτική συγκυρία, που βρίσκεται ο τόπος συνεπεία της ανικανότητας και ανεπάρκειας των πολιτικών εκπροσώπων του τις τελευταίες δεκαετίες.

Τελικώς, ποιό είναι το περίφημο σκάνδαλο του Βατοπαιδίου; Πέρα από τα όποια λάθη η παραλείψεις η έστω κάποιες σκοπιμότητες, που υπήρξαν στη διαδικασία των ανταλλαγών, για τα οποία, ασφαλώς, υπάρχουν ευθύνες, οφείλουμε να αναζητήσουμε κάπου αλλού και σε κάποιους άλλους σκάνδαλα και σκανδαλοποιούς και όχι βέβαια στους μοναχούς του Βατοπαιδίου.

Κατά τον ορισμό των λεξικών σκάνδαλο είναι: «παγίς στηθείσα υπό εχθρού», και «πράξις η γεγονός κινούν την κοινήν αγανάκτησιν και κατάκρισιν».

Με δεδομένη την έννοια αυτή τι είναι εκείνο, που προκαλεί την κοινή αγανάκτηση και κατάκριση; Έτσι αυτό που σκανδαλίζει είναι τα πολλά εκατομμύρια ευρώ, που εξακολουθούν να δαπανώνται για τις παχυλές αμοιβές των μελών των διαφόρων επιτροπών, που εξετάζουν το θέμα, των πολλών εκτιμητών, πραγματογνωμόνων, και όλων όσοι εμπλέκονται στην επίμονη προσπάθεια, προκειμένου να θεμελιώσουν κατηγορίες, κυρίως, εις βάρος των μοναχών.

Οι οποίοι όσο πονηροί και αν ήταν, δεν θα μπορούσαν να επηρεάσουν και να κατευθύνουν τα πράγματα έτσι ώστε να είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την «σκανδαλώδη ζημιά του δημοσίου», όπως ισχυρίζονται οι κατήγοροι.

Σκάνδαλο, δηλαδή, οργή και αγανάκτηση προκαλεί η πλύση εγκεφάλου, που γίνεται με την συνεχή συγκρότηση αμειβόμενων επιτροπών και σύνταξη εκθέσεων, εκτιμήσεων για να φανεί ότι το μοναστήρι βγήκε κερδισμένο από τις ανταλλαγές.

Έστω ότι πράγματι το μοναστήρι ωφελήθηκε μερικά εκατομμύρια ευρώ, από τις περίφημες  ανταλλαγές. Η ωφέλεια αυτή δεν πήγε στις τσέπες των μοναχών, αλλά σε ένα καταξιωμένο στο χρόνο, την ιστορία και τις συνειδήσεις των πολυάριθμων προσκυνητών μοναστήρι, στο οποίο κάθε μέρα βρίσκουν φιλοξενία και πνευματική ανακούφιση.

Στηρίζει ένα ιερό καθίδρυμα αιώνων προσφοράς στην Ορθοδοξία και το έθνος αλλά και στις κουρασμένες ψυχές που κατά εκατοντάδες το επισκέπτονται καθημερινά.

Με τη λογική και πρακτική των κατηγόρων-σκανδαλοθήρων, στήνονται στο εδώλιο όσοι αυτοκράτορες του Βυζαντίου, η άλλοι ηγεμόνες, στήριξαν, ενίσχυσαν η και ίδρυσαν μοναστήρια, τις πνευματικές αυτές επάλξεις του γένους, δαπανώντας χρήματα η ακόμα παραχωρώντας κτήματα για την συντήρηση και λειτουργία τους.

Τότε όλοι αυτοί ήταν μεγάλοι σκανδαλοποιοί. Για τους σημερινούς τιμητές σκανδαλοθήρες, σκάνδαλα δεν είναι οι μεγάλες κομπίνες, οι μίζες, τα «δωράκια», οι προμήθειες από αναθέσεις δημοσίων έργων, αγορά πολεμικού υγειονομικού και πάσης φύσεως υλικών, για λογαριασμό του δημοσίου, η ιδιοποίηση με χαριστικές ρυθμίσεις δημόσιας περιουσίας ,οι υπέρογκες αμοιβές κομματικών φίλων, τα προκλητικά προνόμια των εθνοπατέρων και τα τόσα άλλα τρομερά, που κάθε μέρα αποκαλύπτονται και προκαλούν την οργή, την αποστροφή και την αγανάκτηση του Ελληνικού λαού.

Για όλους αυτούς το μοναδικό σκάνδαλο είναι αν ένα ιστορικό καθίδρυμα της μαρτυρικής ορθοδοξίας έτυχε – αν έτυχε- κάποιας ευνοϊκής μεταχείρισης στην προσπάθειά του να αποκτήσει τη δυνατότητα αναστύλωσης η ανακαίνισης ενός μνημείου αιώνων, που αποτελεί το πνευματικό καταφύγιο των δοκιμαζόμενων ψυχών.

Ε, φτάνει πια. Οι πάσης κατηγορίας τιμητές και επικριτές των πάντων - ιδιαίτερα της εκκλησίας – ας ψάξουν στους κύκλους των αναστροφών και συναλλαγών τους να βρουν τα πραγματικά σκάνδαλα, που ζημιώνουν και βλάπτουν τα συμφέροντα του δημοσίου.

Αν τολμούν, ας αναζητήσουν όλους τους υπεύθυνους, που με τις κομματικές τους επιλογές έφεραν την αγαπημένη μας πατρίδα, την Ελλάδα, στο σημερινό χάλι, να καταντήσει  περίγελος και ο ζητιάνος της οικουμένης.

Την οδήγησαν σε απόλυτη εξάρτηση από τους τοκογλύφους δανειστές της, προς τους οποίους είναι έτοιμοι να εκχωρήσουν, τον όποιο πλούτο διαθέτει η χώρα.

Επί τέλους ας αφήσουν ήσυχους τους ταπεινούς και ακτήμονες καλόγερους του Βατοπαιδίου και των άλλων ιερών μονών να διασώζουν τα μνημεία και την ιστορία του γένους.

Να αναστηλώνουν τα ερείπια, που η φθορά του χρόνου δημιουργεί και επιχειρεί να τα απαξιώσει η εμπαθής κομματική εμπάθεια.

Σκάνδαλο δεν δημιούργησαν οι καλόγεροι του Βατοπαιδίου, αλλά αυτοί που θέλησαν να εκμεταλλευθούν το μοναχικό σχήμα για να προωθήσουν τους αθέμιτους ιδιοτελείς σκοπούς τους.

Το εν λόγω κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος" στις 5 Νοεμβρίου 2010