Εις μνημόσυνον αιώνιον, π. Κοσμά Αγιορείτου - Καλαβρού

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 28 Φεβρουαρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Καλαβρία Α.Χ. Βαβύλης | 22:33

Ο ήλιος ήρθε να φωτίσει και να ζεστάνει τις βουνοκορφές και τις χαράδρες της Καλαβρίας που περιβάλλουν την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεριστού στο Μπιβόντζι, ανήμερα της εορτής και της Πανηγύρεως του Αγίου, χθες 27 Φεβρουαρίου.

Αύριο να είναισύμπτωση άραγε;συμπληρώνεται το Σαρανταλείτουργο που η συνοδεία του π. Ιουστίνου Καθηγουμένου της Ι. Μονής υπό τον Σεβασμιώτατο κ. Σιλουανό, Μητροπολίτη της Ρουμανικής Επισκοπής αφιέρωσε στην μνήμη του π. Κοσμά που εκοιμήθη ξαφνικά στα 57 του μόλις χρόνια στο Άγιον Όρος στις 12 Δεκεμβρίου του 2010.

Κατά την διάρκεια της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας μέσα σε κλίμα βαθειάς κατάνυξης και συγκίνησης μέσα σε ένα κατάμεστο Καθολικό της Ι.Μονής, ο π. Διονύσιος, Πρωτοσύγκελλος της Ορθοδόξου Επισκοπής του Πατριαρχείου της Ρουμανίας στην Ιταλίας, (που είναι η πολυαριθμότερη μητρόπολις με περισσότερες από 150 ενορίες και 1,5 εκτμ πιστών), υπενθύμισε ότι αύριο, Δευτέρα ολοκληρώνεται το Σαρανταλείτουργο εις μήμην του π. Κοσμά του οποίου η μνήμη θα παραμείνει αιώνια, ως του Αγιορείτου λογίου Μοναχού που ήρθε στα ερείπια του Μοναστηριού από το Περιβόλι της Παναγίας κοντά δυό δεκαετίες πριν.

Εξηγώντας γιατί ο π. Κοσμάς συμπεριελήφθη στους αειμνήστους κτήτορες της Μονής με τους Γεράσιμο, Βαρθολομαίο και Παγκράτιο, ο π. Διονύσιος είπε στους πιστούς:  

«…μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης χιλετίας ο Μοναχός Κοσμάς Λαυρεώτης-Καλαβρός, ξανάδωσε ζωή στο Μοναστήρι που στέκονταν ερειπωμένο επί αιώνες. Το Καθολικόν χωρίς σκεπή χαμένο μέσα στα αγριόχορτα, επιδιορθώθηκε υποδειγματικά από τις τοπικές αρχές που εντυπωσιάστηκαν από αυτόν τον αγιορείτη που ζούσε σε ένα κελάκι χωρίς νερό και θέρμανση. Τον θαύμαζαν όσοι τον γνώρισαν για την ασκητικότητα και τα χαρίσματά του, ενώ υπέστη μάχες και εξευτελισμούς έως εσχάτων οπότε ο ηγαπημένος του Άγιος Ιωάννης ο Θεριστής τον εκάλεσε ως ένα εκ των κτητόρων της Ιεράς του Μονής…Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από την ιστορική επίσκεψη-προσκύνημα,την πρώτη Οικουμενικού Πατριάρχου στην Μεγάλη Ελλάδα, που έγινε την άνοιξη του 2001 από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο Α΄που όλοι θυμούνται με αγάπη και σεβασμό σ’ αυτή την γη…»

Περιδιαβαίνοντας μέσα στην αυλή, έξω από το Καθολικό θυμάμαι σαν τώρα τον Οκτώβριο του 2004, την συνάντησή μου με τον π. Κοσμά για την φωτογράφιση που θα κοσμούσε το ημερολόγιο του 2005 που ήταν μέρος των δραστηριοτήτων της Μ.Κ.Ο. «MAGNA GRÆCIA» που τότε άρχιζε την λειτουργία της.

Εκεί ήρθαν ακόμα δακρυσμένοι να μου μιλήσουν, αδελφοί του οργανισμού THERISTIS INTERNATIONAL.

Έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε τι δήλωσαν αποκλειστικά στη "Romfea.gr":

Η «THERISTIS INTERNATIONAL», παρακολουθεί επί χρόνια τα ζητήματα που σχετίζονται με το μοναστήρι μας, ιδιαιτέρως δε τις δραστηριότητες των ορθοδόξω εκκλησιαστικών αρχών που βρίσκονται στην Ιταλία.

Θα προτιμούσαμε να τηρήσουμε την ορθή σιωπή που αρμόζει στην περίσταση, αλλά όπως συνέβη συχνά και στο παρελθόν, δεν μπορούμε να ανεχτούμε τέτοιες αμφισβητούμενες συμπεριφορές που έθαψαν πρωτίστως τις θυσίες «μοναχών και εφημερίων», που πάντοτε ήταν παρόντες και δραστήριοι εν ονόματι της Ορθοδοξίας, με δικά τους έξοδα στην περιοχή της μεσογειακής Ιταλίας για την πνευματική διακονία των ορθοδόξων προσκυνητών που ζουν εδώ…

Συγχωρήστε μας την οργή, αλλά Ποιοί  έδιωξαν τον π. Κοσμά από το Μοναστήρι του μετά από 10 χρόνια καλού έργου;

Περιττεύουν άλλες ερωτήσεις που δεν θα τον φέρουν πάλι κοντά μας. Σήμερα είναι βέβαιο ότι η ψυχή του αναπαύεται επιτέλους ειρηνικά στην αγκαλιά της Αειπαρθένου, απ’ το Άγιον Όρος όπου τον παρέλαβε και που πάντοτε έλεγε ο ίδιος ότι ήθελε να περάσει τις τελευταίες του μέρες, ελεύθερος από Επισκοπικές διαταγές και Πατριαρχικές σφραγίδες που τον εκτόξευσαν χωρίς λόγο στην Καλαβρία για να προστατεύσει και να ξαναποκτήσει δικαιώματα που χρόνια πριν οι ίδιοι «κάποιοι» του είχαν ντροπιαστικά και ατιμωτικά στερήσει!

Αγαπητέ μας πατέρα Κοσμά, ο πατήρ Γρηγόριος Κονιέττι και ο πατήρ Δαμιανός σε περιμένουν ευτυχείς για να σου θυμίσουν το πόσα έκανες για την Ορθοδοξία στην Μεγάλη Ελλάδα.

Κι έτσι όπως και το 2005, πάλι έφυγες χωρίς να μας χαιρετήσεις, αλλά εμείς πάντοτε θυμόμαστε τα ωραία που ζήσαμε μαζί σου, βέβαιοι ότι αυτή τη φορά πίσω από την πλάτη μας, κανένας δεν θα μπορέσει ξανά να σε χρησιμοποιήσει και να σε απογοητεύσει για να καλύψει τα δικά του λάθη πίσω από ωραία λόγια του Ευαγγελίου…

Θα σε θυμόμαστε στην Εύβοια μαζί με τον καθηγητή Αθανάσιο καθώς περπατούσατε στην ακροθαλασσιά, θα σε θυμόμαστε κάτω από τον Παρθενώνα στην Αθήνα μαζί με τον ζωγράφο Κωνσταντάτο, θα σε θυμόμαστε στην αυλή του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή μαζί με τον καθηγητή Μινούτο…όλοι στενοί σου φίλοι τους οποίους ποτέ δεν άκουσες γιατί σε έκαναν να κλαις, επειδή σε είχαν πάντα στην καρδιά τους!

Ξέραμε ότι σου άρεσε να ακούς μόνον ότι ήθελες, αλλά εμείς δεν εκμεταλευτήκαμε ποτέ την ευαισθησία σου και ποτέ δεν θελήσαμε να ικανοποιήσουμε το ανήσυχο και θυελλώδες πνεύμα σου γιατί θα σου κάναμε κακό.

Δυστυχώς έφυγες από όλους αλλά κυρίως από εκείνους που πάντα φρόντιζαν να σε «ικανοποιούν» επιταχύνοντας έτσι το ταξίδι της επιστροφής σου στο Άγιο Όρος.

Αγαπητέ μας πατέρα Κοσμά, σήμερα το Μοναστήρι σου δεν εξαρτάται απευθείας από την Κωνσταντινούπολη όπως είχες ζητήσει από την Α.θ.Π. τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ενώπιον της Συνόδου, στην οποία παρίστατο επίσης και ο Μητροπολίτης Γεννάδιος Ιταλίας ως μέλος, αλλά σίγουρα εσύ θα είσαι πάντοτε στις προσευχές μας.

Θα μας λείψεις!

Θα είμαστε πάντοτε ευγνώμονες και θα θυμόμαστε τις διδαχές σου με τις οποίες ηρωϊκά επανίδρυσες την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή στην Καλαβρία.

Ας είναι αιωνία η μνήμη σου.»