Επιστολή πρ. Ερζεγοβίνης Αθανασίου στον Κυθήρων Σεραφείμ

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 13 Απριλίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 11:13

Επιστολή προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Κυθήρων κ. Σεραφείμ, απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης πρ. Ερζεγοβίνης και Ζαχουμίου κ. Αθανάσιος (Γιέφτιτς) με αφορμή την υπόθεση του πρώην Μητροπολίτη Ράσκας κ. Αρτεμίου.

Στην επιστολή του ο κ. Αθανάσιος, κάνει μια εκτενής αναφορά για την υπόθεση του Αρτεμίου τονίζοντας όλο το χρονικό των γεγονότων.

Την επιστολή δημοσιεύει η Romfea.gr παρακάτω:

Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Πάτερ και Αδελφέ και Συλλειτουργέ, Σας εύχομαι καλή Πασχαλινή περίοδο της νηστείας, που μας εισάγει στο σωτήριον Μυστήριον Σταυρού και Αναστάσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Ζητώ συγγνώμη ως αμαρτωλός από Άγιο, ως αδελφός από Αδελφό, αν Σας πίκραναν τα λόγια μου στη "Romfea.gr", που τα είπα τηλεφωνικώς (αλλά δυστυχώς μια φράση δεν απεδόθηκε σωστά, διότι είχα πη ότι «με τα ψέματα του Βιλόφσκυ δεν μπορούμε να εορτάζομεν την Κυριακήν της Ορθοδοξίας»).

Ευχαριστώ που μνημονεύσατε τον αείμνηστον Άγιον Ύδρας +Ιερόθεον – αιωνία του η μνήμη! (Έγραψα ένα κείμενο εις μνημόσυνόν του, το δημοσίευσα στα σερβικά, και το έστειλα στον Άγιο νυν Ύδρας). Ως επίσης που μνημονεύσατε τον Άγιον Πατέρα Ιουστίνον τον Νέον.

Είπατε, στο κείμενό Σας στη Romfea.gr: «Τί θα έλεγε τώρα ο π. Ιουστίνος?». Πάτερ μου και Αδελφέ, κα'γω λέω το ίδιο: Τί θα λέγει τώρα ο Άγιος πατήρ στον Ουρανό βλέποντας τον Αρτέμιο να έχει κάνει παρασυναγωγή, δηλ. μικρό αλλά πραγματικό σχίσμα, απόσχιση από την Εκκλησία, μία «σέκτα», απομονωμένη παραεκκλησιαστική ομάδα, διότι ούτε Επισκοπή έχει, ούτε Ναό, ούτε Κλήρο και Λαό, αλλά μόνο μία φούχτα από 38 ψευδοκαλογήρους (εκ των οποίων 11 κληρικοί καθηρημένοι, που τώρα παράνομα, παρενοριακά και αντικανονικά «συλλειτουργούν» εδώ κι’ εκεί με αυτόν, επίσης καθηρημένο!) και ακόμη 12 καλόγριες και δόκιμες, φυγάδες από τα μοναστήρια της μετανοίας τους, και 2-3 δεκάδες (βάλτε και 100!) πλανεμένων χριστιανών (ζαλισμένων από τις ιησουïτικού τύπου «εξομολογήσεις» από «πνευματικούς», τύπου του καθηρημένου Βιλόφσκυ, οι οποίοι στους ζαλισμένους κάνουν «πλύση εγκεφάλου» με τον ψευδοζηλωτισμό «υπέρ της ιδέας ορθοδοξία η θάνατος»!?!, με τον μανιώδη «αντιοικουμενισμό», «αντιγκλομπαλισμό», «αντιπαπισμό», «αντι-...» κ.ο.κ.).

Ο Αρτέμιος τώρα, με αυτούς τους 38+12, ψευδομοναχούς/ψευδομοναχές, εισβάλλει, ως «κλέπτης αναβαίνων αλλαχόθεν» (εννοώ: από τα ιδιωτικά του σπίτια στο Βελιγράδι, τα οποία είχε αγοράσει από πρίν με τα κλεμμένα χρήματα του Κοσυφοπεδιανού φτωχού λαού ή τα αγοράζει τώρα με τα χρήματα που έχει στις τράπεζες, στο Βελιγράδι και τριγύρω) στις άλλες Μητροπόλεις - Ζίτσης, Βελιγραδίου, και μόνο σε μία περίπτωση στην πρώην του Μητρόπολη Ρασκοπριζρένης, επειδή εκεί οι ορθόδοξοι Σέρβοι δεν τον δέχονται, διότι τον γνωρίζουν από πρίν, επειδή όλοι οι 50 ιερείς και τόσες ενορίες , και τα 12 μοναστήρια, με 140 μοναχούς και μοναχές στο Κόσσοβο και τα Μετόχια, μείνανε πιστοί στην Κανονική τάξη της Εκκλησίας, στην Ι. Σύνοδο, και ευχαρίστως δέχθηκαν τας αποφάσεις της Σεπτής Ιεραρχίας για την απομάκρυνσιν του Αρτεμίου και την εκλογή και ενθρόνιση του Νέου Κανονικού Επισκόπου κυρίου Θεοδοσίου, πρώην βοηθού του Αρτεμίου, που ο δυστυχής Βιλόφσκυ χρόνια προσπαθούσε να πείσει τον Αρτέμιο να διώξει αυτόν ως Βοηθό για να πάρει εκείνος την θέση του, και έτσι να κάνουν το από καιρό σχεδιαζόμενον «ζηλωτικό κίνημα», δηλ. σχίσμα στην Εκκλησία (τύπου Κυπριανού Κουτσουμπάση), πράγμα το οποίο μόλις τώρα το «πραγματοποίησαν» ως θλιβερή, μάλλον γελοία παρασυναγωγή. Το ότι ο Αρτέμιος έδειχνε ζηλωτικές και σχισματικές τάσεις φαινόταν και νωρίτερα από τα «ανοιχτά γράμματά» του πρός τον Οικουμενικό Πατριάρχη (όστις, κατόπιν του γράμματος αυτού, του απαγόρευσε την είσοδο στο Άγιον Όρος) και πρός τον Μακαρίτη Πατριάρχη Παύλο και μερικούς Ιεράρχας. (Είχε και άλλα παρόμοια δείγματα – Ρμ.10,2).

Σκεφτείτε, Σεβασμιώτατε, ότι τον καιρό των σπουδών του Συμεών Βιλόφσκυ στη Θεσσαλονίκη, γύρω στο 2000-2002, αυτός ως φοιτητής λειτουργούσε στο εκεί παρεκκλήσι της Ι. Μ. Χιλανδαρίου με Αντιμήνσιο υπογεγραμμένο από τον Αρτέμιο τόν οποίον και μνημόνευε στην Λειτουργία και όχι τον Οικουμενικό Πατριάρχη! - ώσπου να έλθουν από την Μονήν Βλατάδων και την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και να του πάρουν το Αντιμήνσιο, ενώ ο Αρτέμιος να μην τον επιτιμήσει καθόλου! Και πώς να το κάνει, αφού του είχε δώσει ο ίδιος το Αντιμήνσιον λέγοντάς του να μνημονεύει αυτόν!

Αλλά ας πάμε λίγο πίσω, σε κάποια αρχή, για να Σας ενημερώσω. Λέτε, Σεβασμιώτατε, ότι ο Αρτέμιος «δεν δικάστηκε κανονικά» (ακούω ότι το λένε και μερικοί άλλοι στην αγαπημένη μας Ελλάδα), και μας υποδεικνύετε το τί και πώς έπρεπε να κάνομε! Σας ανέφερα στην «Romfea.gr» τον 74ο Αποστολικό Κανόνα, και επιτρέψτε μου να Σας τον ξαναμνημονεύσω (Σύνταγμα Ι. Κανόνων, τ. 2, σ.92-93, Πηδάλιον, σ.99). Αυτόν τον Ιερόν Κανόνα, σύν πολλοίς άλλοις (πχ. τον 34^ον Αποστολικόν, διότι συμπεριφερόταν τα τελευταία 10 χρόνια ως «αυτοκέφαλος», μετέχοντας μεν στην Ιεραρχία, αλλά μη υπακούοντας στον Πατριάρχη και την Σύνοδο!), καταπατούσε ο αδελφός Αρτέμιος εδώ και χρόνια, κυρίως από το 2006, δηλ. ήδη από της εποχής του Μακαριστού Πατριάρχου +Παύλου – αιωνία του η μνήμη! – ο οποίος από τότε έλεγε ότι «ο αδελφός Αρτέμιος θα μας κάνει σχίσμα!»

Ο παντοδύναμος τότε «αρχιμανδρίτης» Συμεών Βιλόφσκυ, «προσωπικός γραμματεύς» του Επ. Αρτεμίου, ενώ η Μητρόπολις είχε γραμματέα, επί δεκαετίες ένα έμπειρο προθιερέα, που τον έβαλε στην φυλακή ο Βιλόφσκυ μόλις γύρισε μετά τις σπουδές του το 2002, και ο Αρτέμιος τον καθήρεσε άδικα, αλλά το Συνοδικό Δικαστήριο τότε, με πρόεδρο τον νυν Πατριάρχη Ειρηναίο, απέρριψε την αντικανονική καθαίρεση, διότι οι ατασθαλίες του γραμματέως αυτού γινόντουσαν κατά τις εντολές του Αρτεμίου!

Κατόπιν τούτου γραμματεύς έγινε ένας διάκονος, ο π. Σέργιος Στάνκοβιτς. Αυτός ως γραμματεύς της Μητροπόλεως, τον Απρίλιο του 2006 έκανε, πρώτα στον Επ. Αρτέμιο, και στη συνέχεια στην Ι. Σύνοδο, μία λεπτομερή αναφορά περί πολλών παραβάσεων, κυρίως οικονομικών, του Σ. Βιλόφσκυ και των στενών  συνεργατών του, του αδελφού του Βλαδίμηρου, λαϊκού, και του κουμπάρου του Π. Σουμποτίτσκυ, επίσης λαϊκού, οι οποίοι είχαν οργανώσει μία επιχείρηση ονομαζόμενη «Ράντε Νέϊμαρ» δήθεν για ανοικοδόμηση των γκρεμισμένων από τους Αλβανούς Εκκλησιών και Μονών στο Κόσσοβο, και με αυτό το τρόπο σφετερίζονταν και έκλεβαν πάρα πολλά χρήματα της Επισκοπής και του πτωχού λαού. Γι΄αυτό ο Σουμποτίτσκυ δικάζεται, ο δε Βιλόφσκυ αστυνομικά αναζητείται.

Ο Αρτέμιος απαγόρεψε στον γραμματέα Σέργιο να κάνει αυτήν την αναφορά στην Σύνοδο, και, επειδή εκείνος επέμενε, ο Βιλόφσκυ οργάνωσε ένοπλη επίθεση στο αυτοκίνητό του, στις 6 Μαΐου 2008, το βράδυ, στο δρόμο, στο τόπο Ζβέτσαν (κοντά στην Μήτροβιτσα) στο Βόριο Κόσσοβο, όπου με το αυτοκίνητό του, μαζί με τα παιδιά και την διακόνισσα, ο διάκος γύριζε στο σπίτι. Η ένοπλη επίθεση με 3-4 τουφεκιές, είχε σκοπό τον εκφοβισμό του κληρικού-γραμματέως, αλλά ουσιαστικά εξελίχθηκε σε απόπειρα δολοφονίας αυτού και της οικογενείας του.

Οι Σέρβοι αστυνόμοι στο Ζβέτσαν προσπάθησαν να το κρύψουν, αλλά η διεθνής Αστυνομία και ο δικαστής της βρήκαν επ' αυτοφώρω τις σφαίρες στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου και στο τόπο της ένοπλης επιθέσεως κατά του Διάκου γραμματέως, η δε τρομαγμένη διακόνισσα παρ΄ ολίγον να πάθη νευρική και καρδιακή συγκοπή. Ο Αρτέμιος το ίδιο βράδυ έσπευσε να δηλώσει ότι «το σίγουρο είναι ότι τον πυροβολισμό τον έκαναν οι Αλβανοί», ενώ τελικά εβρέθη και συνελήφθη ως δράστης ένας πληρωμένος Σέρβος, ο οποίος στην συνέχεια κατεδικάσθη εις φυλάκισιν 2 ετών (αλλά δραπέτευσε, και κρύβεται κάπου έξω από το Κόσσοβο.

(Πιστεύω πως γνωρίζετε ότι το Κόσσοβο βρίσκεται υπό κατοχήν των Νατοϊκών δυνάμεων, και υπό εξουσία των Αλβανών ευνοουμένων από τους Αμερικανούς και τους Νατοϊκούς).

Μόλις η Ι. Σύνοδος έμαθε για τα γεγονότα αυτά, στέλνει την Συνοδική Επιτροπή από 2 Επισκόπους (ένας ήμουν και εγώ) και 2 κληρικούς και 1 λαϊκό, για την ανάκριση και έρευνα στην έδρα του Αρτεμίου – Μονή Γρατσάνιτσα στο Κόσσοβο. Αλλά ο αδελφός Αρτέμιος αρνήθηκε να δεχθεί ανάκριση και απαγόρευσε στο προσωπικό της Μητροπόλεώς του κάθε συνεργασία με την Συνοδική Επιτροπή. Η Επιτροπή όμως έκανε εκτεταμένη γραπτή αναφορά στην Ι. Σύνοδο, η δε Σύνοδος την παρέπεμψε κατ΄ ευθείαν στην Ιεραρχία που ήδη είχε συγκληθεί. Η Ιεραρχία, ακούσασα όλα αυτά, αποφάσισε να δώσει εντολή στον Αρτέμιο να διαλύσει αυτή την «οικοδομική ομάδα» (άλλωστε και παράνομη και επιζήμια για την Μητρόπολη), και τον Σ. Βιλόφσκύ να παραπέμψει στο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο (Απόφαση Ιεραρχίας 19 Μαΐου 2008). Σ΄ αυτήν την εντολήν της Ιεραρχίας ο Αρτέμιος απήντησε γραπτώς μόλις τον Σεπτέμβριο 2008: ότι δεν δέχεται να την εκτελέσει!

Στην συνέχεια εστάλησαν επανειλημμένα και άλλες Συνοδικές Επιτροπές αποτελούμενες από 2 Ιεράρχας, που είχαν επιπρόσθετο σκοπό να δεχθούν τις εν τω μεταξύ ανοικοδομηθείσες Εκκλησίες και Μονές, με την συμμετοχή και των Ευρωπαίων και των εντοπίων Αλβανών, αλλά υπό την αρμόδια καθοδήγηση του Βοηθού Επισκόπου Θεοδοσίου, τον οποίον είχε προς τούτο ορίσει η Ι. Σύνοδος.

Επειδή ο Αρτέμιος αρνιόταν να κάνει την ανοικοδόμηση των γκρεμισμένων Εκκλησιών και Μονών (διότι ζήταγε να του δοθούν στα χέρια του όλα τα χρήματα εκ των προτέρων, ενώ η διεθνής συμφωνία ήταν: να γίνουν προκηρύξεις και κατόπιν της επιλογής των εκτελεστικών εταιριών και να δίνεται  η διεθνής χρηματοδότηση, αναλόγως των εργασιών εκ μέρους των επιλεγέντων εκτελεστών (εργολάβων), όπως υπαγορεύουν τα ευρωπαϊκά κράτη παρόντα στο Κόσσοβο και οι δωρητές των χρημάτων.

Ο Αρτέμιος απαγόρευε στους απεσταλμένους από την Σύνοδο Ιεράρχας να επιθεωρήσουν και να παραλάβουν εκ μέρους της Εκκλησίας ως σωστά αναστηλωμένους και εγκαινιασθέντες Ναούς και Μονές για να ξαναλειτουργήσουν για τους Πιστούς και τους Μοναχούς.

Στα επόμενα χρόνια συνεχιζόταν η κατάσταση των αυθαιρεσιών της «αυτοκεφαλίας» του Αρτεμίου, και κυρίως του πανισχύρου Αρχιμανδρίτου του Σ. Βιλόφσκυ. Οι δύο τους πήγαν τότε πολλές φορές στην Αμερική με πρόφαση ότι έχουν εκεί ένα λόμπι (lobby) από Σερβοαμερικανούς και Ελληνοαμερικανούς, δήθεν να βοηθήσουν την σερβική υπόθεση του Κόσσοβου.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι εξόδευσαν 600-700.000 δολάρια, εις βάρος της γενικά φτωχής Επισκοπής Ρασκοπριζρένης και κυρίως του φτωχού λαού (ευρισκομένου υπό κατοχήν του ΝΑΤΟ και το πλιάτσικο των Αλβανών).

Τα χρήματα αυτά, δολάρια κλπ., προήρχοντο από τους δωρητές Σέρβους και άλλους Ορθοδόξους του εξωτερικού, και προορίζοντο για την Εκκλησία και τον φτωχό λαό, αλλά ο Αρτέμιος και ο Βιλόφσκυ τα βάζανε σε προσωπικούς λογαριασμούς τους, στις τράπεζες στην Σερβία και στο εξωτερικό (πχ. Εθνική Τράπεζα Ελλάδος, οδ. Τσιμισκή 11, Θεσσαλονίκη, άλλη τράπεζα στην Ελβετία, κλπ.), χωρίς ποτέ να κάνουν αναφορά (απολογισμό) και να δώσουν αριθμούς των λογαριασμών τους και του ποσού των χρημάτων στη Ι. Σύνοδο.

Μάλιστα, όταν η Σύνοδος ζήτησε από τον Αρτέμιο να δηλώσει γραπτώς τους λογαριασμούς, αυτός απήντησε θρασύτατα και επικαλέσθηκε το Σύνταγμα της Σερβίας, ότι εκείνο του «εγγυάται την ιδιωτική περιουσία»!

Κρίνετε, Σεβασμιώτατε, σε ποιούς Ι. Κανόνας υπάρχει Επισκοπική «ιδιωτική περιουσία», εκτός εκείνης που εισέφερε όταν χειροτονήθηκε, και εκείνης που κληρονόμησε δια συγγενικής διαθήκης? –

Και να Σας υπενθυμίσω τις 2 πρόσφατες περιπτώσεις: του πρώην Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ειρηναίου και του πρώην Μητροπολίτου Αττικής Παντελεήμονος. - Ο Αρτέμιος και τους δύο υπερέβη στο τεράστιο σφετερισμό χρημάτων της Εκκλησίας και του φτωχού Λαού του Θεού, που του ενεπιστεύθη από τον Θεό μέσω της Σεπτής Ιεραρχίας (στην Σερβική Ορθ. Εκκλησία όλη η περιουσία των Μητροπόλεων, Ενοριών και Μονών ανήκει στο Πατριαρχείο, δηλ. στην Σύνοδο της Ιεραρχίας, και επομένως είναι αναπαλλοτρίωτη, και δεν μπορεί ο τοπικός Ιεράρχης να την πουλήσει.

Ο Αρτέμιος όμως και ο πανίσχυρός «προσωπικός Γραμματεύς» και Αρχιερατικός Επίτροπος του (αυτός, και όχι ο υπάρχων Βοηθός Επίσκοπος Θεοδόσιος!) πούλησαν 2 φορές στους Αλβανούς κτίρια και κτήματα της Επισκοπής, στην πόλη Διάκοβιτσα και στην Πριζρένη (κέρδισαν για τον εαυτό τους περίπου 200.000 ευρώ) και τα σφετερίσθηκαν και είπαν ψέματα στην Ι. Σύνοδο ότι «δεν το έκαναν», ώσπου να αποκτήσει η Σύνοδος γραπτάς αποδείξεις δια των αποσταλέντων Επιτροπών! Δυστυχώς, το ψέμα και στους δύο είναι  συχνότατο! Και πρίν, και τώρα.

Σεβασμιώτατε, δεν έχουν τέλος οι αναφορές και παραπομπές στις οικονομικές παρανομίες και κανονικές παραβάσεις του καημένου Αδελφού μας Αρτεμίου, και κυρίως του φαύλου και ενσυνείδητα διεφθαρμένου ψεύτη Σ. Βιλόφσκυ (ο οποίος, ποιός ξέρει σε ποιούς πράκτορες αυτός δουλεύει?).

Οι Συνοδικές Επιτροπές μάζεψαν 15 τεράστιους φακέλους γραπτών ντοκουμέντων και μαρτυριών περί των οικονομικών και κανονικών παραβάσεων αυτών των δύο ανθρώπων. Πχ. ο Αρτέμιος ίδρυσε 2 Μοναστήρια σε ξένη Μητρόπολη – του Νίς (Ναισού), και εγκατέστησε εκεί τους μοναχούς του! Και Εσείς μνημονεύσατε την Αγίαν Οικουμενικήν Δ' Σύνοδο της Χαλκηδόνος.

Και τί λέγουν οι Ι. Κανόνες της? – οι 4 και 8, οι 5 και 9, και 10 και 20, που όλους αυτούς, και τόσους άλλους, ο Αρτέμιος και ο Βιλόφσκύ μαζί, ή και ο καθένας ξέχωρα, τους καταπάτησαν. (Συνοδικό κατηγορητήριο μόνο για Κανονικές παραβάσεις του Αρτεμίου έχει 12 πυκνές σελίδες, κα άλλες τόσες το υπόλοιπο).

Τις ημέρες που είχαν οι δύο τους καταλάβει ότι, μετά την πολύχρονη αρρώστια του Μακαριστού Πατριάρχου Παύλου, που την εκμεταλλεύτηκαν αποφεύγοντας να λογοδοτήσουν στην Σύνοδο, ενώ η Ι. Σύνοδος αμηχανούσε χωρίς τον Πρόεδρό της, με τον Νέον Πατριάρχην θα έλθη η ώρα της τελικής κρίσεώς τους μπροστά στην Ιεραρχία, έστειλε ο Αρτέμιος τον Συμεών, εντός πολύ συντόμου καιρού, στην Ι. Μητρόπολή Πειραιώς (απόλυση και εισδοχή στις 13. Ιανουαρίου 2010), όμως ταυτόχρονα τον κράτησε σε όλες τις θέσεις που είχε μέχρι τότε στην Μητρόπολη Ρασκοπριζρένης (ενάντια στους Κανόνες 5 και 10 της Χαλκηδόνος)!

Τότε ταυτόχρονα, ο Σ.Βιλόφσκύ σφετερίσθηκε (έκλεψε) χρήματα από το ταμείο της Επισκοπής από το 5^ον Συσσίτιον των φτωχών και προσφύγων του Κόσσοβο-Μετόχια. Και όταν ο Άγιος Πειραιώς κ. Σεραφείμ, μετά την τηλεφωνική επέμβαση του Μπάτσκας Ειρηναίου, ως μέλους της Ι. Συνόδου, τον γύρισε πίσω, σε λίγες μέρες, αρχάς Φεβρουαρίου 2010, η Ι. Σύνοδος, μετά την επίσκεψη της τελευταίας Συνοδικής Επιτροπής (της οποίας ηγείτο ο Μητροπ. Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος) στον Αρτέμιο (στην Ι. Μ. Γρατσάνιτσα-Κόσοβο) και κατόπιν αναφοράς της Επιτροπής αυτής ότι ο Αρτέμιος αρνήθηκε να την δεχθή για να γίνη η έρευνα και η ανάκριση στην έδρα της Επισκοπής, αποφασίζει την παύση του Αρτεμίου, δηλ. την απομάκρυνση από την έδρα του για να πάει στο Συνοδικό Δικαστήριο (απόφαση 11. Φεβρουαρίου, και υπογραφή 13 Φεβρουαρίου 2010  από τον Πατριάρχη, τα μέλη της Συνόδου και του ιδίου του Αρτεμίου, αφού τελικά ήλθε αυτός στην Σύνοδο και αυτοτελώς υπέγραψε την παύση του και τον διορισμό Τοποτηρητού ώσπου να γίνη η δίκη του). Λοιπόν την νύκτα εκείνη, 12-13. Φεβρουαρίου 2010.

O Σιμεών Βιλόφσκυ φεύγει κρυφά για την Ελλάδα, παίρνοντας μαζί του το κλεμμένο (ψευδογραμμένο στο όνομά του) αυτοκίνητο της Μονής Μπάνισκα, της οποίας ήτο Ηγούμενος (πολυάκριβο και πολυτελές Audi), όπως επίσης παίρνοντας μαζί του πολλά χρήματα και πολλά επίσημα ντοκουμέντα της Επισκοπής Ρασκοπριζρένης!

Ο Αρτέμιος δέχθηκε και υπέγραψε μπροστά στην Σύνοδο την απομάκρυνσή του από την έδρα και την τοποθέτησην του Τοποτηρητού, χωρίς να του έχει επιβληθεί αργία στην Ιεροσύνη. Είχε δε και δικαίωμα εξομολογήσεως των «πνευματικών παιδιών» του, δηλ. των καλογήρων και καλογριών που του ερχόντουσαν στην Μονή Γρατσάνιτσα για εξομολόγηση.

Και ερχόντουσαν μόνο εκείνοι και εκείνες που δεν δεχόντουσαν την απόφαση της Ι. Συνόδου για την παύση του Αρτεμίου και δεν αναγνώριζαν τον Τοποτηρητή, κάνοντάς το, προφανώς, με την παρότρυνση του Αρτεμίου, όπως φάνηκε εκ των υστέρων.

Λέγανε, και εκείνος και εκείνοι: «Δεν δεχόμαστε τις αποφάσεις Διαρκούς Ι. Συνόδου αλλά «περιμένομεν την Σύνοδο της Ιεραρχίας», ελπίζοντας ότι η Ιεραρχία θα τον αποκαταστήσει στην έδρα του, αναιρώντας έτσι την πρωτοβάθμια απόφαση της Διαρκούς Ι. Συνόδου.

Ο πρώτος Τοποτηρητής – ο υποφαινόμενος – κάλεσε τον Σ. Βιλόφσκυ να επιστρέψει στην θέση του, και αφού αρνήθηκε τον έβαλε σε Εκκλησιαστικό Δικαστήριο στέλνοντάς του στην Θεσσαλονίκη (μέσω Σερβικής Πρεσβείας) και τις κλήσεις και στη συνέχεια το κατηγορητήριο.

Αλλά ο κύριος αυτός, που τα τελευταία 5-6 χρόνια είχε αναπτύξει μια πολύ αισχρή, ανώνυμη, αλλά ευανάγνωστη, α-μόναχη και αντιχριστιανική, αντιεκκλησιαστική, σχεδόν δαιμονική προπαγάνδα, με παρά πολλές συκοφαντίες κατά του Πατριάρχου –του μακαριστού Παύλου και κατόπιν του Ειρηναίου, και της Ι. Συνόδου, και πολλών εξ ημών των Ιεραρχών (όπως και μέχρι τώρα συνεχίζει, και αυτός και οι «κύκλοι και τα τετράγωνα» γύρο από τον Αρτέμιο, κατά της Ιεραρχίας και της καθόλου Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας).

Ο Βιλόφσκυ λοιπόν δεν απαντούσε στις κλήσεις και το κατηγορητήριο, και γύρισε στο Συνοδικό Δικαστήριο το κατηγορητήριο και κατόπιν την απόφαση της καθαιρέσεώς του, που του επεβλήθη λόγω της εμμόνου αντιεκκλησιαστικής δράσεώς του.

Ο Αρτέμιος, αν και δέχθηκε την προσωπική παύση του από την ποιμαιναρχίαν, όμως εκπεφρασμένως δήλωνε ότι δεν δέχεται την καθαίρεση του «Αρχιμανδρίτου» Συμεών.

Μάλιστα δε, όταν το κράτος της Σερβίας ζήτησε από την Ελλάδα την παράδοσή του, για τις οκονομικές παραβάσεις του Βιλόφσκυ (όπως και του κουμπάρου του Σουμποτίτσκυ, που φυλακίστηκε στη Σερβία), και ο Βιλόφσκυ προσέφυγε στον Άρειο Πάγο με ψεύτικη δήλωση ότι «καταδιώκεται ως αντιοικουμενιστής», άρα για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις! – ο Αρτέμιος τότε πήγε προσωπικώς στην Ελλάδα και ψευδομαρτύρησε στο Δικαστήριο στην Αθήνα ότι ο Σ. Βιλόφσκυ «δεν έχει κάνει καμία παράβαση, ούτε είναι ένοχος για οτιδήποτε, διότι πρόκειται περί συκοφαντιών», κλπ., κλπ.

Ο Άρειος Πάγος με 3:2 απεφάσισε να μην τον παραδώσει διότι «δεν έχει τη βεβαίωση ότι θα κριθεί δίκαια, επειδή κρίνεται για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του!» Δηλαδή πάλιν ψέματα! Στην Σερβία τώρα κανείς δεν διώκεται για τις πεποιθήσεις του (ούτε οι Σατανιστές).

Γι΄ αυτό είπα, Σεβασμιότατε, ότι ο Συμεών (τώρα λαϊκός Δέγιαν) Βιλόφσκυ είναι μοιραίο πρόσωπο για τον Αρτέμιο. Όπως ο Βιλόφσκυ, έτσι και ο Αρτέμιος, δεν δέχθηκε να απαντήσει στο επιδοθέν σ΄αυτόν εκ μέρους της Διαρκούς Ι. Συνόδου, γραπτό κατηγορητήριό του (20 μεγάλες σελίδες), ενώ διαδίδει παντού: «δεν ανακρίθηκα, δεν κρίθηκα»!

Καί ζήτησε απλώς ψηφοφορία, όταν συνήλθε όλη η Ιεραρχία, νομίζοντας ότι θα τον αποκαταστήσουν ορισμένοι λίγοι Ιεράρχαι που τον συμπαθούσαν (για άλλους λόγους).

Όμως, όταν μετά από λίγο καιρό ξανά έγινε νέα ευρύτερη μήνυση και η δίκη του Αρτεμίου και του Βιλόφσκυ (την μήνυση ήδη είχε κάνει η Επισκοπή Ρασκοπριζρένης, με τον νέο Επίσκοπο/Μητροπολίτη για τα τεράστια χρέη (1.000.000 ευρώ) που άφησε ο Αρτέμιος πίσω του και για τον σφετερισμόν τεραστίων ποσών χρημάτων της Επισκοπής, των Ενοριών και των Μονών και γενικά του πάσχοντος, από πολλές πλευρές και ένδεια κάθε είδους, Ορθοδόξου Σερβικού Λαού στο κατεχόμενο Κόσοβο (αλλά και το Σερβικό Κράτος ζητάει ευθύνες για τα πολλά χρήματα που χρόνια χορηγούσε στην Επισκοπή αυτή και που δεν πήγαν στο προορισμό τους), - τότε, δυστυχώς, φάνηκε η μεγάλη ψευτιά, το πλιάτσικο, η υποκρισία, η φαρισαϊκή μεγαλομανία του κομπλεξαρισμένου «ήρωα της Ορθοδοξίας»!

Το λέγω αυτό με πολύ πόνο, αλλά χάριν της Αληθείας, μήπως και παύσει ο Αδελφός μας αυτός να συκοφαντεί όλους μας, όλην την Εκκλησίαν – την οποίαν όλην θεωρεί τώρα ότι αυτή είναι στο σχίσμα, Αυτή και όχι Αυτός! – ως δήθεν «προδότας» της Ορθοδοξίας, της Σερβίας, του Κοσσόβου, κ.ο.κ. (άσχετα που ειδικά εμένα και τον Μητροπ. Αμφιλόχιο μήνυσε στο κρατικό δικαστήριο  για «ψέμα και συκοφαντία» εναντίον του, ξεχνώντας ότι  ο 9ος Κανών της Χαλκηδόνος, και τόσοι άλλοι Ι. Κανόνες, απαγορεύουν όλα τα μέλη της Εκκλησίας να πηγαίνουν στα κοσμικά δικαστήρια, διότι έτσι αμφισβητείται η ύπαρξις της Θείας Δικαιοσύνης στην Εκκλησία του Παρακλήτου Πνεύματος, την παρουσία του Οποίου Αυτήν αμφιβάλω αν ακόμη ενεπιστεύθη ο μοναδικός για όλα σύμβουλος του Αρτεμίου Βιλόφσκυ, αλλιώς δεν θα έκανε το σχίσμα, έστω και μικρό, αλλά και τόσο μικρό που είναι σχίζει το Ποίμνιο του Χριστού για το οποίο ο Κύριος ως Μόνος Φιλάνθρωπος σταυρώθηκε).

Για τον Αρτέμιο, δυστυχώς, ισχύει ο λόγος του Πρωτοκορυφαίου Αποστόλου (Ρωμ. 10,3): ζητάει να στήσει την δική του δικαιοσύνη και όχι την Δικαιοσύνη του Θεού. Και αυτό είναι η τραγωδία ενός Επισκόπου, ενός πνευματικού τέκνου του Αγίου Πατρός Ιουστίνου του Νέου.

Παρά ταύτα, αυτόν ως Αδελφόν μας πολλές φορές προσπαθήσαμε να βοηθήσομεν, συμβουλεύσομεν, διορθώσομεν...  Αυτός όμως, με την συμβουλή του Βιλόφσκυ, από το 2005 μας είχε απαγορεύσει να ερχόμαστε στο Κόσσοβο!

Τί να Σας γράψω, Σεβασμιώτατε, την όλη περαιτέρω τραγικοκωμωδία ή κωμικοτραγωδία του Αδελφού μας αυτού, όταν στην Ιεραρχία, τον Μάϊο του 2010 – ενώ είχε λάβει το γραπτό κατηγορητήριο της Ι. Συνόδου, δεν ήθελε καν να απαντήσει, και έτσι ο Πατριάρχης Ειρηναίος του  έκανε την πρόταση να δεχθεί την συνταξιοδότηση για να μην εξευτελίζεται και αυτός και ημείς, αυτός ζήτησε να γίνει ψηφοφορία, και όταν την έχασε (και μετά εψεύδετο λέγοντας, ότι «στας Συνόδους δεν γίνεται ψηφοφορία», αγνοώντας τον 6^ον Κανόνα της Α` Οικουμενικής Συνόδου: για τα πρόσωπα γίνεται) τελικά δέχθηκε την οριστική παύση από Επισκοπή-Μητρόπολη, για να μην φθάσει μέχρι την καθαίρεση, μένοντας Επίσκοπος που μπορεί να λειτουργεί ως Αρχιερεύς. Είπε τότε: «Το δέχομαι, καίτοι δεν συμφωνώ, αλλά να μην γίνει διάσταση, δηλ. σχίσμα στην Εκκλησία».

(Και πρίν και αργότερα ορκιζόταν ότι δεν θα κάνει σχίσμα, και όμως το έκανε!). Του εδόθη ένα Μοναστήρι, όχι όμως στην πρώην Επισκοπή του, λόγω του ότι ήτο πλέον ανεπιθύμητος από όλους τους Ιερείς (πλήν ενός ανώνυμα εκφραζόμενου) και του Λαού στο Κόσσοβο, αλλά στην γειτονική Επισκοπή Σιρμίου (κοντά στο Βελιγράδι), και να πάνε μαζί του μόνο 4 Μοναχοί (Ιερομόναχος, Διάκος, οδηγός και μάγειρας, επειδή έχει προβλήματα υγείας, όπως και καρδιακό πρόβλημα).

Καίτοι το είχε δεχθεί και το υπέγραψε, όμως η δική του φούχτα καλογήρων (μεταξύ των οποίων είναι και πρόσωπα προβληματικά, ψυχικά και σωματικά άρρωστα, και ο ηγέτης τους είναι ο Βιλόφσκυ) και ο ίδιος ο Αρτέμιος, δήλωναν ότι «θα γίνει (θα επακολουθήσει) γρήγορα "μεγάλη έξοδος" κλήρου, μοναχισμού και λαού από το Κόσσοβο  (πράγμα που θα το ήθελαν οι Αλβανοί και οι Νατοϊκοί), αλλά το πράγμα απεδείχθη ξανά σκέτη μεγαλομανία ενός αυτολήπτου ανθρώπου (που οι γύρω του προσωπολάτρες του καλλιεργούν μία τέτοια αυταπάτη). Ήλθαν πίσω του (δηλ. μόνοι τους φύγανε από το Κόσσοβο) μόνο οι προαναφερθέτεντες 38+12 πλανόμενοι και πλανώντες άλλους, αφελείς ψευδομοναχοί.

Αυτός τους αγόρασε σπίτια, έπιπλα, τρόφιμα, αυτοκίνητα κλπ., - βέβαια με τα κλεμμένα χρήματα κρυφοβαλμένα στις τράπεζες, από τα οποία και ζούν τώρα όλοι τους καί μαζεύουν και άλλα «για να σώσουν την Ορθοδοξία»!

Έτσι άρχισαν, αυτός καί αυτοί μαζί του, προπαγάνδα για μάζεμα νέων χρημάτων από το εξωτερικό, που βασικά με αυτό το τρόπο ξανά σφετερίζονται χρηματική βοήθεια που προοριζόταν για το φτωχό Λαό του μαρτυρικού Κοσυφοπεδίου.

Οι φυγάδες αυτοί, μοναχοί καί μοναχές, οι μεν δεν ζήτησαν κανονική απόλυση από τον νέον Τοποτηρητή (Μητροπ. Αμφιλόχιο), καί γι΄αυτο παραπέμφθησαν στο Εκκλ. Δικαστήριον, καί μην δεχόμενοι ούτε ακρόαση, ούτε ανάκριση, οι ιερωμένοι καθηρέθησαν, οι δε άλλοι λίγοι, μάλλον οι μοναχές και δόκιμες, στην αρχή ζητούσαν απόλυση για άλλες Μητροπόλεις, και όταν τους δόθηκε, την απέρριψαν διότι θέλουν να είναι κοντά στον Αρτέμιο.

Ο ίδιος μάλλον τους έμαθε έτσι και τους ενεθάρρυνε στη απειθαρχία στην Εκκλησία (όπως όλες οι αιρέσεις καί τα σχίσματα έχουν τέτοια ψυχολογία, μάλλον ψυχοπάθεια), προφασιζόμενος ότι «κανείς δεν μπορεί να στερήσει τα παιδιά από τον Πατέρα τους!» Έτσι έχουμε ένα δείγμα σκέτης προσωποπαγούς πλάνης, η οποία εκφράζεται με το παραεκκλησιαστικό, ψευδοζηλωτικό σύνθημα, το οποίο διαδίδουν θριαμβευτικά: «Η αλήθεια είναι μία – ο Αρτέμιος!» (Καί τί γίνεται με το Ιωάν. 14,6?). Του έχουν ήδη γράψει καί Βίον, καί ήδη προφητεύουν: «Ο τάφος του Αρτεμίου  θα κάνει θαύματα»!

Καί βέβαια θα κάνει, επειδή σήμερα τα ψευδοθαύματα γίνανε «κριτήριον Ορθοδοξίας», όπως Σας είναι γνωστό στους διαφόρους ΓΟΧ. Πού είναι σήμερα, για όλους αυτούς, ο Αγ. Ιερόθεος Ύδρας καί ο Άγιος καί όντως Θαυματουργός Ιουστίνος ο Νέος!).

Έτσι πήγαιναν τα πράγματα μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου 2010, όταν ο Αρτέμιος, στο γράμμα της Ι. Συνόδου, που του εστάλη με την παράκληση να συμβουλεύσει τους μοναχούς και μοναχές του (38+12) να γυρίσουν στα Μοναστήρια της μετανοίας τους, δηλ. στο Κόσσοβο, για να μην δικασθούν, αυτός τότε απαντάει στην Σύνοδο με ένα πολύ θρασύ γράμμα, που, όπως και πάντοτε προηγουμένως, το δημοσιεύει πρώτα στα ΜΜΕ! 

(Αυτό το γράμμα Σας έστειλε μαζί με ένα γράμμα στα ελληνικά σταλμένο στους Ορθοδόξους Επισκόπους, αλλά το ίδιο γράμμα πρώτα έστειλε στις Ηγουμένες των Μονών της Ελλάδος! – σίγουρα κατά προτροπή και σύνθεση του Βιλόφσκυ, ο οποίος και αυτόν και τους υπολοίπους, συνεχίζει να διευθύνει ακόμα και τώρα).

Επιπλέον, έξαφνα, στις 13. Νοεμβρίου του 2010 γράφει ένα άλλο γράμμα στην Ι. Σύνοδο, με ακόμη μεγαλύτερο καί υπερφίαλο θράσος (καί αυτό δεν Σας το έστειλε!), καί γράφει: «μετανοώ που δέχθηκα την απομάκρυνση /μου/ από την κανονική Επισκοπή της Ρασκοπριζρένης και από τώρα θεωρώ τον εαυτό μου ως Μόνο και Αιώνιο Κανονικό Επίσκοπο Επισκοπής Ράσκας-Πριζρένης»!

Ως πρόφαση μάλλον αυτής της αλλαγής της στάσεώς του, λέγει: «δεν με κάλεσαν στη τακτική ετήσια Συνεδρίαση της Ιεραρχίας» (της οποίας δεν είναι πια μέλος), η οποία είχε συγκληθεί για 15 Νοεμβριου 2010.

Η Ι. Διαρκής Σύνοδος απήντησε σ΄αυτή την νέα ανταρσία του με επιβολή αργίας (να μην λειτουργεί) μέχρι να συνεδριάσει η όλη Ιεραρχία που θα εξετάσει, μεταξύ άλλων θεμάτων, και αυτήν την νέα παράξενη συμπεριφορά του Αρτεμίου, όπου ήδη σε πολλούς Ιεράρχας είχε γίνει ανυπόφορη η μη επισκοπική διαγωγή του (καί διότι στο Μοναστήρι αυτό στη Μητρόπολη Σιρμίου μάζευε τους φυγάδες μοναχούς του, οι οποίοι είχαν εν τω μεταξύ αναπτύξει μεγάλη προπαγάνδα στα ΜΜΕ, ακόμα και στο εξωτερικό, ότι η «Σερβική Εκκλησία πρόδωσε την Πίστη, την Πατρίδα, το Κόσσοβο»! καί ότι «θα γίνει στη Σερβία η Ουνία»! κλπ., καί «μόνον αναμένεται ερχομός του Πάπα στην Σερβία για να κάνει την Ουνία» που «ήδη υπεγράφη»! καί άλλες παρόμοιες βλακείες και ψευτιές.

(Επίσης πλήρωναν 2-3 λεωφορεία να του έρχονται στις Λειτουργίες σ΄αυτό το Μοναστήρι του Σιρμίου οι ψευδοζηλωτές, ήλθαν και 2 κληρικοί από την Ελλάδα! Ο Αρτέμιος προετοίμαζε σχίσμα – παρασυναγωγή γύρω του, παραεκκλησία).

Στις 15 Νοεμβρίου 2010 η Ιεραρχία εξέλεξε τον Νέον Επίσκοπο Μητροπόλεως Ράσκας-Πριζρένης Θεοδόσιο, τον μέχρι τότε Βοηθό Επίσκοπο εκεί (είχε το τίτλο «Επίσκοπος Λίπλιαν, παλαιάς Ουλπιανής στο Κόσσοβο).

Μόλις το έμαθε ο Αρτέμιος σηκώνεται και την νύχτα 15-16 Νοεμβρίου εισβάλλει σε ένα Μοναστήρι του Βορίου Κοσσόβου, με όλη την «συνοδεία» του, αρπάζουν τα κλειδιά από 2 μοναστήρια (αλλά όχι και από τους Ναούς των Μοναστηριών), καί – όντας όλοι τους υπό αργίαν - κάνουν «Λειτουργία» στην τραπεζαρία της μίας Μονής!

Μαζί τους είχαν φέρει και μερικά ύποπτα πρόσωπα (με όπλα στα πορτ-μπαγκάζ των αυτοκινήτων τους). Η Ιεραρχία έστειλε αμέσως τον νεοεκλεγέντα Επίσκοπο Θεοδόσιο, ο οποίος με την τοπική σερβική αστυνομία ειρηνικά έπεισε πρώτα τους μοναχούς και μοναχές και τελικά καί τον Αρτέμιο να εγκαταλείψουν τα, από αυτούς παράνομα και αντικανονικά καταληφθέντα, μοναστήρια, (ανδρικό καί γυναικείο μοναστήρι στο Βόριο Κόσοβο, όπου οι Σέρβοι έχουν σχετική αυτοδιοίκηση) καί έτσι καί έγινε.

Ο Αρτέμιος καί η «συνοδεία» του δεν γύρισαν πια στο Μοναστήρι στο Σίρμιο, διότι το είχαν εγκαταλείψει καί ο τοπικός Ιεράρχης δεν τους άφησε πια να ζούν εκεί. Η Ιεραρχία, μετά ταύτα, έθεσε αμέσως το θέμα της δίκης και καταδίκης του Αρτεμίου, επαναστατήσαντος κατά της Κανονικής Τάξεως καί της Κανονικής Ιεραρχίας καί του κανονικώς νεοεκλεγέντος Επισκόπου/Μητροπολίτου.

Μετά από την ψηφοφορία επ΄ αυτού του θέματος, η τακτική συνεδρίαση της Ιεραρχίας μεταβλήθηκε σε Ανώτατο Δικαστήριο καί η απόφαση, με μεγάλη πλειοψηφία (από τους 35 καταψήφισαν μόνον οι 4, και ο η μία ψήφος ήταν άκυρη), ήταν ο Αρτέμιος να καθαιρεθεί. Αυτός σαν να το περίμενε για να κάνει αυτό που σχεδίαζε – το επάρατο σχίσμα. (Καί επικαλείται, ο άθλιος, τον Αγ. Χρυσόστομο! καί τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή!

Έχει ιδέα ότι είναι Μάρτυρας! Ότι διώκεται, μιλάει για εξορία, καί για κατακόμβες! Αυτοονομάζεται «Επίσκοπος εν εξορία»! κ.ο.κ. Του είχα πει, και του είχα γράψει: «Αδελφέ, Χάριν του Χριστού, πες: «με αδίκησαν, αλλά προτιμότερο είναι να σηκώνω την αδικία, παρά να σχίζω την Εκκλησία».

- Στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου, πριν από τα απαράδεκτα 2 γράμματά του προς την Σύνοδο, προσπαθήσαμε με τον Μητροπολίτην Αμφιλόχιο για τελευταία φορά να τον δούμε και να τον συμβουλεύσουμε, αλλά μας απέρριψε περιφρονητικά! Δεν μας δέχθηκε καν).

Οι πολλοί Ιεράρχες είπαν: Επιτέλους να τελειώσει το θέμα με τον Αρτέμιο, ο οποίος μας παίδευε και κορόιδευε τόσα χρόνια! (Βαθύ γράμμα του είχε γράψει ο ελληνομαθής Επ. Μπίχατς Χρυσόστομος). Ο καημένος και τραγικοκωμικός αδελφός μας, ενώ δήλωνε πριν πολύ καιρό ότι «δεν θα κάνει σχίσμα», βασικά το έκανε, δηλώνοντας: «Εγώ δεν έκανα σχίσμα, αυτοί το έκαναν!»

Δηλαδή όλη  η Σύνοδος Ιεραρχίας της Ορθοδόξου Σερβικής Εκκλησίας. Και κατά συνέπειαν, όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες που κοινωνούν με Αυτήν είναι σε σχίσμα! Και μόνον ο Αρτέμιος δεν είναι! Ο άνθρωπος δεν είναι στα καλά του.

Και έμενα, όπως είπα, με τους ακριβοπληρωμένους δικηγόρους του, με παρέδωσε ήδη στο δικαστήριο! «Για ψέματα και συκοφαντίες» εις βάρος του. Καί το δικαστήριο ήδη με κάλεσε. Καί θα πάω.

Αλλά τί θα πω, και πώς να πω, ή να μην πω, όλην την αλήθειαν?! Τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια του είχα γράψει 8 γράμματα προσωπικά, αδελφικά, συμβουλευτικά, χωρίς να τα δημοσιεύσω.

Μόνο που 2 από αυτά διαβάστηκαν και στη συνεδρίαση της Ιεραρχίας, τον Μάϊο του 2010. Πρόσφατα του έχω γράψει και άλλα 2 κείμενα, και τα δημοσίευσα στην ιστοσελίδα του Πατριαρχείου μας, και στο περιοδικό του Πατριαρχείου. Στο ένα έγραψα στο τέλος: «Της μετανοίας άνοιξόν ημίν πύλας, Ζωοδότα!»

Στό άλλο έγραψα τα λόγια του θλιμμένου Προφήτου Ιερεμίου (51,9): «ιατρεύσαμεν την Βαβυλώνα, και ουκ ιάθη, εγκαταλίπωμεν αυτήν» (αυτόν) – στο Μέγα Σού έλεος, Κύριε!

Σεβασμιώτατε, Καλό Πάσχα! Χριστός Ανέστη!

Κυριακή Β' του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης,

+ Επίσκοπος Αθανάσιος

πρώην Ερζεγοβίνης