Η ώρα των περικοπών για την Εκκλησία...

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 19 Ιουνίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Παπαδημητρίου / 18:38

Η οικονομική κρίση θα τους αγγίξει όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Από τη γενική αυτή διαπίστωση δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί η Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία βρίσκεται πλέον σε σταυροδρόμι μεγάλων παραδοχών και αποφάσεων.

Όταν είδαν το φως της δημοσιότητας (από την εφημερίδα «Το Βήμα») πληροφορίες που ήθελαν την κυβέρνηση να ζητά από τη διοικούσα Εκκλησία μερίδιο στο κόστος μισθοδοσίας των σχεδόν 10.000 κληρικών, κάποιοι κάγχασαν.

Τώρα, όμως, που το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αυτό, τα χαμόγελα παγώνουν.

Ήταν άλλωστε πολύ χαρακτηριστικός ο τρόπος που ο Γ. Παπακωνσταντίνου επέλεξε να (μην) απαντήσει όταν του τέθηκε το σχετικό ερώτημα, μία εβδομάδα πριν, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε για τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου.

Αντί άλλης απάντησης, παρέπεμψε στην κυβερνητική απόφαση να φορολογήσει τα εκκλησιαστικά ακίνητα που έχουν δοθεί για εμπορική χρήση με τον ίδιο φορολογικό συντελεστή που ισχύει στην αγορά.

Το ίδιο μήνυμα είχε φροντίσει να στείλει την ίδια μέρα και η κ. Άννα Διαμαντοπούλου στην πρώτη συνάντηση της Μεικτής Επιτροπής (πολιτείας-Εκκλησίας), σημειώνοντας με αποφασιστικότητα: «Αυτή την εποχή έχει σημασία τι προσφέρεις εσύ στην πατρίδα σου και όχι τι προσφέρει η πατρίδα σου σ’ εσένα».

Με άλλα λόγια, ήρθε η ώρα και για την Εκκλησία.

«Όλοι οι φορείς, βεβαίως και η Εκκλησία, είναι έτοιμοι να προσφέρουν στον ελληνικό λαό αυτή τη δύσκολη στιγμή» συμπλήρωσε η υπουργός.

Παρά ταύτα, το μήνυμα δεν το πήραν όλοι στην Εκκλησία. Κάποιοι ιεράρχες –ακόμα και μετά τη συνάντηση– έλεγαν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις πως «θέμα μισθοδοσίας του κλήρου δεν ετέθη, αλλά και δεν υφίσταται καν».

Πόσο μάλλον που, όπως επιμένουν στην Ιεραρχία, το κονδύλι το οποίο το κράτος καταβάλλει για τους μισθούς των κληρικών είναι ανταποδοτικό προς τα κτήματα που πριν από 60 χρόνια η Εκκλησία παραχώρησε σε ακτήμονες.

Ορισμένοι, πιο σκληροί διαπραγματευτές αυτοί, ζητούσαν μάλιστα επιστροφή των επίμαχων εκτάσεων, εφόσον η κυβέρνηση επιμείνει.

Ένα δεύτερο χαρτί που έχει στα χέρια της η Ιεραρχία είναι ότι θα κληθεί, πολύ περισσότερο από δω και πέρα, να παίξει ρόλο απορρόφησης των κοινωνικών κραδασμών που προκαλεί η οικονομική πολιτική. Το υπαινίσσεται η Διαρκής Ιερά Σύνοδος στο ανακοινωθέν της περασμένης Τετάρτης:

«Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχουμε ανάγκη από την κοινωνική αλληλεγγύη για να στηριχθούν οι αδύναμοι, να ανακουφισθούν οι άνεργοι και να μην ολιγοψυχήσουν οι εμπερίστατοι και οι παντοειδώς πληττόμενοι από αυτή την πρωτοφανή κρίση, και ιδίως οι νέοι».

Δεν υπάρχουν λεφτά...

Τρίτο χαρτί, τα επιδεινούμενα, και στο εκκλησιαστικό ταμείο, οικονομικά δεδομένα. Τα έσοδα διαρκώς μειώνονται και οι λόγοι είναι κατά βάση τρεις:

Για δεύτερη συνεχή χρονιά η Εκκλησία δεν εισπράττει μέρισμα από τις τράπεζες για τις μετοχές της. Τα ξενοίκιαστα ακίνητα είναι πολλά, ενώ την ίδια στιγμή οι ενοικιαστές ζητούν και πετυχαίνουν μείωση του ενοικίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Εκκλησία προβάλλει ως «νίκη» της το γεγονός ότι πέτυχε να κόψει τη... φόρα της κυβέρνησης, καθώς στη Μεικτή Επιτροπή συμφωνήθηκε ότι δεν θα λαμβάνονται αποφάσεις χωρίς να προηγηθεί διάλογος.

Αυτό εννοούσε προφανώς ο Αρχιεπίσκοπος όταν δήλωνε (στο εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων Romfea.gr):

«Θα ήθελα να πω σε όλους εκείνους που με καταδικάζουν για αφωνία και ότι είμαι άφωνος πως το γεγονός της συνεδρίας της Μεικτής Επιτροπής διαλόγου της Εκκλησίας με το κράτος είναι η μεγαλύτερη βροντή στα χρονικά της Εκκλησίας μας και μια ελπίδα».

Εκτίμηση πάντως που δεν συμμεριζόταν το σύνολο των ιεραρχών.

Επιπλέον, φαίνεται ότι η Εκκλησία θα πάρει πολύ λιγότερες προσλήψεις από αυτές που αρχικά της είχε υποσχεθεί το υπουργείο Εσωτερικών (100 αντί 240 για το τρέχον έτος).

Αντιθέτως, έμεινε ικανοποιημένη από τις διαβεβαιώσεις του Γ. Ντόλιου για την Κάρτα του Πολίτη, ότι δηλαδή δεν θα θίγονται προσωπικά δεδομένα.

Τα μέλη της Επιτροπής ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις 14 Ιουλίου και ακολούθως για τις 31 Αυγούστου, με το χρόνο, όπως προδίδουν άλλωστε και οι ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις, να τρέχει αμείλικτος και στο θέμα των σχέσεων πολιτείας και Εκκλησίας.