Ακολουθία της Προόδου του Τιμίου Σταυρού στην Νήσο Τήνο

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 01 Αυγούστου 2011

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 16.44

Η Κοίμηση της Θεοτόκου χαρακτηρίζεται από το Λαό μας και ως «Πάσχα του Καλοκαιριού».

Είναι ένας πολύ εύστοχος χαρακτηρισμός, βαθύτατα θεολογικός, καθώς μας υπενθυμίζει το ρόλο και τη συνεισφορά της Μεγαλόχαρης στο απ΄αιώνων απόκρυφο και τοις αγγέλοις άγνωστο μυστήριο της σωτηρίας μας.

Καθώς εισερχόμαστε στη νηστεία του Δεκαπενταυγούστου, με τις βαθειά ανθρώπινες Ακολουθίες των Παρακλήσεων προς την πονεμένη μάνα του Θεού και των ανθρώπων, η Εκκλησία μας μνείαν ποιείται και της Προόδου του Τιμίου Σταυρού

Πρόκειται για μια Ακολουθία, που μας έρχεται από τα χρόνια του «ένδοξού μας Βυζαντινισμού», όπως θ αέλεγε και ο Καβάφης.

Την πρώτη του μηνός Αυγούστου υπήρχε η συνήθεια στην Κωνσταντινούπολη να βγάζουν τον Τίμιο Σταυρό από το παλάτι και να τον φέρνουν στην Αγία Σοφία με συνοδεία πλήθους ιερέων και διακόνων, που καθ’οδόν τον θυμίαζαν.

Έκαναν πρώτα μια στάση στο μικρό βαπτιστήριο, όπου τελούνταν η Ακολουθία του αγιασμού των υδάτων, και κατόπιν ο Σταυρός κατετίθετο στο ιερό βήμα της Αγίας Σοφίας.

Από την Μεγάλη Εκκλησία γινόταν τις επόμενες ημέρες η περιφορά του ανά την Πόλη, από συνοικία σε συνοικία, μέχρι την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου για να εξαγνισθεί ο αέρας και να προστατευθεί η Βασιλεύουσα από επιδημίες που μεταδίδονταν πιό εύκολα τις ημέρες εκείνες, λόγω της ζέστης.

Αφού χάριζε έτσι υγεία και παραμυθία σε όσους τον τιμούσαν με πίστη, ο Τίμιος Σταυρός επέστρεφε πάλι στο παλάτι.

Σήμερα, βέβαια, η εορτή αυτή έχει αποκτήσει βαθύτερο περιεχόμενο, καθώς Μεγαλόχαρη και Σταυρός είναι οι σταθμοί της σωτηρίας μας, που σηματοδοτούν την υπερφυά Ενανθρώπηση του Θεού και την Απολύτρωση του ανθρώπου!

Το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου, πιστό στις υποθήκες των πατέρων μας, διατήρησε την εορτή αυτή, την οποία τελεί κατά το Τυπικό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, μια ακόμη υποθήκη του αειμνήστου εκείνου Επισκόπου Τήνου Γαβριήλ, ο οποίος, ως άλλος Συμεών, δέχτηκε στις αγκάλες του την Εικόνα της Μεγαλόχαρης και μερίμνησε για την λειτουργική Τάξη του Ιερού Ιδρύματος, μια τάξη, που ως κόρη οφθαλμού τηρείται και διατηρείται από τους επιγενομένους.

Έτσι, λοιπόν, και σήμερα, με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Δωροθέου Β’, ανυπέρβλητες ποιμαντικές υποχρεώσεις του οποίου τον κράτησαν σωματικά μόνο μακριά μας, γιατί οι ευχές, οι ευλογίες, η αγάπη και το ανύστακτο πατρικό ενδιαφέρον του βρίσκονται πάντοτε κοντά μας, τελέσθηκε πανηγυρικώς ο Όρθρος με την Ακολουθία της Προόδου του Τιμίου Σταυρού και ακολούθως η Θεία Λειτουργία με τη συμμετοχή πολλών προσκυνητών ιερέων.

Κατ’αυτήν ο Αρχιμ. Άγγελος Ανθόπουλος, εφημέριος του Ενοριακού Ιερού Ναού Αγίου Αρτεμίου Αθηνών και ηγουμενοσύμβουλος της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη ετόνισε προς το πολυπληθές εκκλησίασμα:

«...η ζωή του ανθρώπου είναι σύμφυτη με τη δοκιμασία, την κακουχία, την ασθένεια, τη φθορά, το θάνατο. Χαρακτηριστικό της πορείας του ανθρώπου που αγαπά τον Χριστό είναι ο διωγμός, όμως ο Χριστός δεν εμβάλει τον άνθρωπο χωρίς ελπίδα σε τούτη την πορεία. Τον πλουτίζει με το βίωμα του Σταυρού, τον ανακαινίζει με τη χαρά της Αναστάσεως.

Ο κόσμος έξω αντιδρά, προσπαθεί να επιβάλλει το κριτήριό του, μανιωδώς αντιστέκεται, κατηγορεί, διώκει τον άνθρωπο του Θεού. Εκείνος παραδίδεται ολοκληρωτικά στο θέλημα του Κυρίου και με αγάπη προς τους διώκτες του, φορά το ένδυμα της υπομονής, νικά την κακία των ανθρώπων, υπερβαίνει την ένταση της στιγμής και εργάζεται πάντοτε ποθώντας τη σωτηρία όλου του κόσμου.».

Τους ύμνους απέδωσαν οι χοροί των Ιεροψαλτών του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. υπό τον Πρωτοψάλτη κ. Στυλ. Κοντακιώτη.