Πρωτοφανής απόφαση της Δ.Ι.Σ για την Μονή Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 21 Αυγούστου 2011

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 18.06

Στο ζήτημα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου είχαμε μια νέα εξέλιξη, που είναι αναμενόμενη κατάληξη της μακροχρόνιας ανυπακοής και απειθαρχίας της Μονής προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει συνοδικός Ιεράρχης στη Romfea.gr.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Romfea.gr, η Δ.Ι.Σ. στην τελευταία Συνεδρίασή της (18-19 Αυγούστου 2011) αποφάσισε τα εξής:

α) Να επεκτείνει το επιτίμιο της ακοινωνησίας σε όλα τα μέλη της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου (υπενθυμίζεται ότι το 2007 η Ιερά Σύνοδος είχε επιβάλει το επιτίμιο της ακοινωνησίας σε 4 μέλη της Αδελφότητας της Μονής, επειδή δεν εφάρμοσαν την απόφαση του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου περί εκπτώσεως του Αρχιμ. Σπυρίδωνος εκ της θέσεως του Ηγουμένου).

β) Να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες από την Εκκλησία, ώστε να αρθεί Προεδρικό Διάταγμα ιδρύσεως και λειτουργίας της Ιεράς Μονής, και εν συνεχεία να υπαχθεί σε άλλη Μονή της Μητροπόλεως ως Μετόχι.

Η απόφαση αυτή στην ουσία είναι ενεργοποίηση της προηγούμενης αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, η οποία πριν ένα χρόνο (3146/27-8-2010) δήλωνε την εμμονή σε όλες τις προ­η­γού­με­νες Συ­νο­δι­κές Α­πο­φά­σεις, επιτιμούσε την Αδελφότητα για τις εκφράσεις και την νοοτροπία της, δεν έκανε αποδεκτές τις πα­ραι­τή­σεις του νέ­ου Η­γου­μέ­νου της Μο­νής Ι­ε­ρο­μο­νά­χου π. Ει­ρη­ναί­ου και των νέ­ων με­λών του Η­γου­με­νο­συμ­βου­λί­ου, απέρριπτε την α­ξί­ω­ση της Α­δελ­φό­τη­τος για ε­πα­νε­κλο­γή του εκ­πτώ­του πρ. Η­γου­μέ­νου Σπυ­ρί­δω­νος, και δήλωνε στην Α­δελ­φό­τη­τα ότι θα ε­πε­κτεί­νει το ε­πι­τί­μι­ο της α­κοι­νω­νη­σί­ας σε όλα τα μέ­λη της Ι­ε­ράς Μο­νής.

Όμως μετά από ένα χρόνο αναμονής του Μητροπολίτου και της Συνόδου η Συνοδική Απόφαση δεν εφαρμοζόταν (αν και εν τω μεταξύ δημοσιεύθηκαν τον Μάρτιο 2011 και οι δυο αποφάσεις του Σ.τ.Ε. (685 και 686/2011) που απέρριπταν τις ισάριθμες προσφυγές των μελών της Μονής Μεταμορφώσεως κατά της απόφασης του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου περί εκπτώσεως εκ της θέσεως του Ηγουμένου και κατά της Συνοδικής Αποφάσεως περί ακοινωνησίας.

Παρ' όλα αυτά το νέο Ηγουμενοσυμβούλιο δεν αναλάμβανε τα καθήκοντά του, δεν διεκπεραίωνε ούτε τα τυπικά υπηρεσιακά έγγραφα, τα μέλη του παλαιού Ηγουμενοσυμβουλίου εμφανίζονταν σε Δημόσιες Αρχές ως εκπρόσωποι της Μονής εμποδίζοντας μάλιστα τον έλεγχο που έχει διατάξει το Κράτος από Επιθεωρητές Δημοσίων Επενδύσεων.

Έτσι, η Δ.Ι.Σ. στην ουσία ενεργοποίησε την Απόφαση που είχε λάβει πριν από έναν χρόνο.

Σημειωτέον επίσης ότι η απόφαση αυτή είναι η τελευταία σε μια σειρά Συνοδικών αποφάσεων (πάνω από 35) εναντίον της Ιεράς Μονής, τις οποίες ουδέποτε η Ιερά Μονή εφάρμοσε.

Χαρακτηριστική και σημαντική είναι η απόφαση της 13ης Δεκ. 2001, που εξεδόθη κατόπιν εξουσιοδοτήσεως της Ιεραρχίας.

Παρακάτω δημοσιεύουμε σχετικό δημοσίευμα του «Κόσμου του Επενδυτή», για την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου – (20-08-2011)

Του Φάνη Καλαντζή

Είναι δυνατόν το κράτος να μην μπορεί να εφαρμόσει διυπουργικές αποφάσεις που υπεγράφησαν έξι χρόνια πριν, οι επιθεωρητές να μην μπορούν να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα στοιχεία;

Υπό τις σημερινές περιστάσεις, η περίπτωση της Μονής Μεταμορφώσεως στη Ναύπακτο είναι προκλητική γιατί δείχνει να αγνοεί επιδεικτικά τους θεσμούς της πολιτείας, πέρα από την αμιγώς εκκλησιαστική διάσταση.

Η άρνηση της παροχής στοιχείων, η συμπεριφορά τουλάχιστον απαξίωσης των κρατικών λειτουργών, των επιθεωρητών, υποχρέωσε τους τελευταίους να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, η οποία πρόσφατα εξέδωσε μια καταδικαστική απόφαση για τρία μέλη της μονής.

Αν και η υπόθεση έχει μια μακρά, σχεδόν δεκαπεντάχρονη προϊστορία, μένουμε στα έξι τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από το 2005 με την κοινή απόφαση των τότε υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, η οποία προκλήθηκε έπειτα από αίτημα για έλεγχο των οικονομικών της μονής που υποβλήθηκε από τον μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο.

Από τότε και μέχρι σήμερα το κράτος δεν έχει κατορθώσει να πραγματοποιήσει τον προβλεπόμενο από τις αποφάσεις έλεγχο, ξεκινώντας προφανώς από τη συγκέντρωση των σχετικών στοιχείων.

Η έκθεση βεβαίωσης γεγονότων που συνέταξαν οι δύο επιθεωρητές τον περασμένο Απρίλιο είναι αποκαλυπτική.

Όπως προκύπτει, στο διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου του 2011 διατύπωσαν με διάφορα έγγραφα επανειλημμένως το αίτημα για την παροχή των αναγκαίων για τη διενέργεια του διαχειριστικού οικονομικού ελέγχου στοιχείων χωρίς καμία επί της ουσίας ανταπόκριση.

Τα αρμόδια πρόσωπα πότε έλειπαν, πότε ασθενούσαν, στη συνέχεια ζητήθηκε η εξαίρεση αίτημα που απορρίφθηκε στη συνέχεια ενός εκ των επιθεωρητών, οι οποίοι θεώρησαν ότι παρεμποδίζεται το έργο τους:

«…Επειδή, εν συνεχεία, παρά ης επανειλημμένες και νόμιμες κατά την παρ. 6 του άρθρου 2 του Ν. 2343 95 προκλήσεις μας, η Ιερά Μονή και ειδικότερα... παρέλειψαν την οφειλόμενη παροχή των στοιχείων, επικαλούμενοι διάφορες προσχηματικές και αβάσιμες, κατά τη γνώμη μας, δικαιολογίες και επειδή και κατά το απώτερο παρελθόν είχε παρατηρηθεί παρόμοια παρελκυστική τακτική, αφορώσα δήθεν στην εκπροσώπηση αυτής, η οποία εν τέλει εγκατελείφθη από τη μονή. Επειδή, τέλος, οι ανωτέρω πράξεις και παραλείψεις της μονής, καθώς και η προσκομματική συμπεριφορά αυτής στο σύνολο της, αλλά και μεμονωμένα, όσον αφορά την τελευταία τουλάχιστον πρόσκληση και επίσκεψή μας, συνιστά, κατά τη γνώμη μας, ποινικώς αξιολογήσιμη πράξη - παράλειψη, διότι είναι προφανές ότι πρόκειται για έμμεση (συγκεκαλυμμένη) πλην σαφή άρνηση παροχής των στοιχείων, η οποία πρέπει να αξιολογηθεί εντός των ορίων του άρθρου 169 του Ποινικού Κώδικα (απάθεια), ή και άλλων διατάξεων αυτού και η οποία, κατά την εκτίμησή μας, αποσκοπεί στη χρονική τουλάχιστον απώθηση του ελέγχου στο αόριστο μέλλον με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ή ακόμη και στην ενδεχόμενη ματαίωσή του "εν τοις πράγμασι" ...

Ακολούθως, η έκθεση υπεβλήθη στον εισαγγελέα και στη συνέχεια, πριν από δύο μήνες, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο επέβαλε την ποινή των τεσσάρων μηνών σε τρία μέλη της μονής (έχει υποβληθεί έφεση).

Τον περασμένο μήνα η μητρόπολη εξέδωσε ένα ενημερωτικό σημείωμα με ορισμένα βασικά σημεία της ιστορίας αυτής, η οποία όπως αναφέρθηκε έχει ένα σχεδόν δεκαπεντάχρονο παρελθόν.

Όπως προκύπτει, εκτός από τον κρατικό έλεγχο η μονή έχει αρνηθεί να παραχωρήσει στοιχεία τόσο στον οικείο μητροπολίτη, ο οποίος, όπως αναφέρεται, παρατήρησε «...από το 1997 ότι κατατίθεντο προς έγκριση πλασματικοί προϋπολογισμοί - απολογισμοί, χορηγούνταν στη μονή κρατικές και ευρωπαϊκές επενδύσεις που δεν εγγράφονταν στους απολογισμούς, εισέρχονταν στη μονή επιστροφές ποσών ΦΠΑ χωρίς να αναγράφονται στο ταμείο της, ανοικοδομούνταν κτίρια χωρίς άδεια από τη Ναοδομία ή την Πολεοδομία κ.λπ.».

Στην άρνηση παροχής στοιχείων προς την πολιτεία και προς τον οικείο μητροπολίτη προστέθηκε και μία τρίτη, αυτή τη φορά προς την Ιερά Σύνοδο.

Οι επιθεωρητές που είχε ορίσει η Σύνοδος «πέντε φορές επιχείρησαν να κάνουν έλεγχο και δέχθηκαν την άρνηση και τη δυστροπία της Ιεράς Μονής (είχαν μεσολαβήσει, όπως αναφέρει η μητρόπολη, προσφυγές από την πλευρά της μονής στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης της Συνόδου που απέρριψε το ΣτΕ).

Όπως προκύπτει, λοιπόν, υπάρχει μια τριπλή άρνηση της μονής- κράτος, Σύνοδος, μητρόπολη -, η οποία είναι ανεξήγητη και ταυτόχρονα εγείρει εύλογα ερωτήματα (και εξαιρούμε την αυτονόητη ευαισθησία που απορρέει από την ταυτότητα του φορέα και τις αυξημένες απαιτήσεις που θα είχε ιδιαίτερα ο πιστός).

Η επισήμανση εκτίμηση των επιθεωρητών ότι η άρνηση της παροχής των στοιχείων «αποσκοπεί στη χρονική απώθηση του ελέγχου στο αόριστο μέλλον με ό,τι αυτό συνεπάγεται» είναι ενδεικτική.

Δεν θα έπρεπε η ίδια η μονή να πρωτοστατήσει παρέχοντας άμεσα και χωρίς καμία χρονοτριβή οποιοδήποτε στοιχείο της είχε ζητηθεί από τους κρατικούς λειτουργούς; Δεν είναι πάρα πολλά τα έξι χρόνια της καθυστέρησης, δεν δοκιμάζεται η νοημοσύνη του πολίτη, του πιστού; Δεν δίνεται έτσι η εντύπωση ότι πιθανόν κάτι υπάρχει από πίσω, ότι υποκρύπτονται συμφέροντα;

Αδύναμη πολιτεία

Τις περασμένες ημέρες προκλήθηκε θόρυβος με αφορμή κάποια πρώτα στοιχεία του ΣΔΟΕ σχετικά με τη φοροδιαφυγή πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, στα οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί συστηματικός έλεγχος.

Στην προκειμένη υπόθεση, το εύρος της οποίας δεν συγκρίνεται με τα πανεπιστήμια, η πολιτεία εμφανίζεται αδύναμη να εφαρμόσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της, κωλυσιεργώντας για χρόνια, που σημαίνει ότι στην υποθετική περίπτωση που προέκυπταν και μη νόμιμες πράξεις τα αδικήματα μπορεί να έχουν παραγραφεί.

Το ζήτημα της διαφάνειας, που πήρε μια ξεχωριστή διάσταση υπό το βάρος των περιστάσεων, είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει και η διοίκηση της Εκκλησίας.

Τα βήματα που έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση είναι σχεδόν ανύπαρκτα και οι όποιες πρόσφατες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Το κλίμα μη λογοδοσίας και εσωστρέφειας που καλλιεργήθηκε για χρόνια έχει δημιουργήσει μια νοσηρή ατμόσφαιρα, ενισχύει την καχυποψία, κλονίζει την εμπιστοσύνη, αδικώντας πολλές φορές την παρεχόμενη πραγματική προσφορά και φροντίδα.

Στη διάρκεια της δεινής δοκιμασίας το εκκλησιαστικό παράδειγμα μπορεί να λειτουργήσει θετικά.

Στην ετήσια τακτική Σύνοδο της Ιεραρχίας του Οκτωβρίου τα ζητήματα αυτά θα συζητηθούν.

Το ζητούμενο είναι ότι πέρα από τις επιτροπές και τις εισηγήσεις πρέπει να υπάρξουν απτές, συγκεκριμένες, δεσμεύσεις και αποφάσεις.