Πίτσμπουργκ Σάββας: Ο ροκάς που έγινε...χάι τεκ Μητροπολίτης

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 29 Ιανουαρίου 2012

Γράφτηκε από τον/την 03.40

Της Ματίνας Δεμελή - Έθνος της Κυριακής

Κάποτε τον συγκινούσαν τα ροκ ακούσματα και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι στο σανίδι. Μέχρι που τον κέρδισε η Εκκλησία.

Ο μητροπολίτης του Πίτσμπουργκ Σάββας Ζεμπίλλας υπήρξε ανήσυχο πνεύμα. Στα φοιτητικά του χρόνια διετέλεσε τραγουδιστής ροκ συγκροτήματος.

Ύστερα, δοκίμασε με επιτυχία το υποκριτικό του ταλέντο ως ηθοποιός στις παραστάσεις του πανεπιστημίου.

Σήμερα, στα 55 του, δηλώνει πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές του και συνεχίζει να ακούει την αγαπημένη του μουσική, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στη νεολαία.

Κρατώντας το iPad στο χέρι, γυρίζει από ενορία σε ενορία και μιλάει με τον κόσμο, όχι μόνο για τον λόγο του Θεού, αλλά και για... μουσική, σινεμά κατ ό,τι άλλο απασχολεί τους νέους.

Την ίδια στιγμή, οι φίλοι του στο Facebook πλησιάζουν τους 5.000, γεγονός που τον χαροποιεί όπως λέει στο «Έθνος της Κυριακής» αφού με τον τρόπο αυτό μπορεί να περάσει τα μηνύματα που θέλει στα νέα παιδιά.

Ο Σάββας Ζεμπίλλας γεννήθηκε το 1957 στο Γκάρι της Ιντιάνα, πόλη που κατατάσσεται ανάμεσα στις πιο επικίνδυνες των ΗΠΑ.

Εκεί μεγάλωσε μαζί με τα 5 αδέλφια του. Ήταν το δεύτερο από τα 6 παιδιά του Σκευοφύλακα και της Σταματίας Ζεμπίλλα, οι οποίοι μετανάστευσαν από την Κάλυμνο και άνοιξαν παντοπωλείο.

Την εποχή που τελείωνε το σχολείο και ήρθε η ώρα των σπουδών, σχεδίαζε ήδη την «απόδρασή» του από την πόλη που μεγάλωσε, επιλέγοντας να φοιτήσει σε κολέγιο του Μέιν, παρότι είχε ήδη γίνει δεκτός σε κολέγια κοντά στο πατρικό του.

Η επιλογή του χαρακτηρίστηκε από την επιθυμία του να φύγει μακριά αλλά και την... τύχη: Επέλεξε τον φοιτητικό προορισμό του τοποθετώντας μια πυξίδα πάνω σε έναν χάρτη.

Επιστρέφοντας από το Μέιν, μαζί με την παρέα του φτιάχνουν το συγκρότημα Mick and the Malignants, επηρεασμένοι από ροκ θρύλους της εποχής όπως οι Ramones και οι Sex Pistols.

«Παίζαμε το κάθε τραγούδι σαν να ήταν το τελευταίο», λέει σήμερα ο μητροπολίτης ενώ θυμάται πως όλα τα σόου του συγκροτήματος «έκλειναν» με την πανκ εκδοχή του κομματιού των Who The kids are alright .

Πρωταγωνιστής.

Έπειτα θέλησε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Αν και οι γονείς του τον προόριζαν για γιατρό ή δικηγόρο προτίμησε να δοκιμαστεί στο σανίδι του πανεπιστημίου, παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κλασικές παραστάσεις όπως το «Ξυπόλητοι στο Πάρκο» αλλά και το «Ιησούς Χριστός σούπερσταρ», όπου ενσάρκωσε τον Πόντιο Πιλάτο.

«Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί, με ενδιέφερε πάντοτε η μουσική και ακόμη με ενδιαφέρει. Μικρός ήθελα να γίνω αρχαιολόγος και συγγραφέας. Στο κολέγιο φτιάξαμε το συγκρότημα όπου εγώ τραγουδούσα. Η μουσική που παίζαμε ήταν ροκ του '60» .

Αργότερα θέλησε να αποτραβηχτεί.

«Πήγα σε μοναστήρια. Ήθελα να ζήσω την απλή ζωή. Έμεινα δύο μήνες στο Άγιο Όρος, έναν μήνα στην Πάτμο, τέσσερις μήνες στην Κάλυμνο».

Ο ίδιος θυμάται έναν μοναχό στο Άγιον Όρος να τον ρωτάει αν έχει κάνει διανοητικές αμαρτίες ρωτώντας συγκεκριμένα αν έχει διαβάσει Νίτσε, Μαρξ και αν ακούει... Beatles!

«Ούτε 40 ημέρες δεν είχαν περάσει από τον θάνατο του Λένον κι εγώ ήμουν ακόμη σε πένθος. Του απάντησα λοιπόν ότι ναι, και Νίτσε είχα διαβάσει και Μαρξ και Beatles, άκουγα αλλά δεν θεωρούσα ότι είχα κάνει αμαρτία. Έτσι έφυγα και πήγα σε άλλο μοναστήρι του Αγίου Όρους».

Αν και μέχρι την ηλικία των 12 είχε επαφή με την ελληνική γλώσσα στο σχολείο, αργότερα ξέχασε τα ελληνικά του.

«Έμαθα τη γλώσσα διαβάζοντας Σεφέρη. Έπαιρνα βιβλία με τη μετάφραση δίπλα λέει με σπαστά ελληνικά.»

Τον περασμένο Νοέμβριο επιλέχθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τη θέση του μητροπολίτη του Πίτσμπουργκ.

Αφήνοντας πίσω του 12 χρόνια στη Νέα Υόρκη ως πρωτοσύγκελος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και έπειτα ως βοηθός επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου, σήμερα είναι υπεύθυνος για τις 52 ενορίες της Πενσυλβάνια, του Οχάιο και της Δυτικής Βιρτζίνια.

«Τρέχω συνεχώς. Επισκέπτομαι ενορίες και παράλληλα προσπαθώ να βρίσκομαι δίπλα στους νέους. Ακούω τη μουσική που ακούνε, παρακολουθώ τι ταινίες βλέπουν για να ξέρω τι έχουν στον νου τους, τι τους αρέσει ώστε να μπορώ να επικοινωνώ μαζί τους. Να μην κρύβουν τίποτε από εμένα. Είναι μια αρχή και αυτό».

Σημαντικό ρόλο παίζει και το Facebook.

«Έχω σχεδόν 5.000 φίλους. Καθημερινά προσπαθώ να αναρτώ διάφορα νέα και η ανταπόκριση των νεότερων είναι εντυπωσιακή. Λαμβάνω 20 - 30 μηνύματα κάθε μέρα και αυτό είναι θετικό».