Πατριάρχης Αλεξανδρείας: "Ο σκοπός μας είναι να κηρύττουμε Χριστό Εσταυρωμένο"

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 10 Οκτωβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την εκ του Πατριαρχείου - 00.29

Την συμπλήρωση επτά ετών από την εκλογή Του στον περίπυστο Αποστολικό και Πατριαρχικό Θρόνο του Αγίου Μάρκου (9 Οκτωβρίου 2004 - 9 Oκτωβρίου 2011)  εόρτασε η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ στό Χαράρε του Ζιμπάμπουε, στην χώρα την οποία διεποίμανε για τέσσερα έτη (2002-2004) ως Μητροπολίτης και από την οποία εκλήθη, Χάριτι Θεού, να αναλάβει την πηδαλιουχία της Αλεξανδρινής Εκκλησίας.

Ο Μακαριώτατος ετέλεσε την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος Χαράρε, συλλειτουργούντων του Σεβ.Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ.Σεραφείμ και του Θεοφιλ. Επισκόπου Νιτρίας κ.Νικοδήμου, Πατριαρχικού Επιτρόπου Καΐρου, του ιερού κλήρου, ως και των Εξάρχων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στο νότιο Σουδάν και την Κύπρο π. Ινοκέντιο και π.Αθηνόδωρο.

Προ του πέρατος της Ευχαριστιακής Συνάξεως η ΑΘΜ εκήρυξε τον θείο λόγο λέγων:

«Με ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και συγκινήσεως ευρίσκομεθα σήμερα ανάμεσά σας. Η χαρά οφείλεται στο γεγονός ότι συναντούμε, για μία φορά ακόμη, πρόσωπα γνώριμα και αγαπημένα, πρόσωπα ευλογημένα από την Χάρη Θεού, τα οποία αποτελούν το πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας του Ζιμπάμπουε. Και η συγκίνηση προέρχεται από τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα που κρατούμε στο φυλακτήριο της καρδιάς μας, από τα τέσσερα χρόνια της ποιμαντορίας μας στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε.

Ήρθαμε λοιπόν και πάλι κοντά σας σε ημέρα σημαντική, τόσο για το παλαίφατο Πατριαρχείο μας, όσο και για εμάς προσωπικώς, για να απολαύσουμε της κατά πρόσωπον κοινωνίας μαζί σας και να συνευφρανθούμε με την Μυστηριακή μας συνάντηση στο ιερό θυσιαστήριο του Αναστάντος Χριστού.

Αγαπητοί μου,

Σήμερα, 9^η Οκτωβρίου, η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ιακώβου, υιού του Αλφαίου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση ο Απόστολος Ιάκωβος εκήρυξε το Ευαγγέλιο στη ευρύτερη περιοχή της Γάζας, στην σημερινή Παλαιστίνη και υπέστη μαρτυρικό θάνατο στην Αίγυπτο, στην πόλη Οστρακίνη.

Αποστολή λοιπόν και μαρτύριο ειναι η παρακαταθήκη του Αποστόλου Ιακώβου και όλων των Αγίων Αποστόλων, προς την Εκκλησία. Αποστολή, ιεραποστολή, σπορά με άλλα λόγια του λόγου του Θεού στις αγαθές καρδιές των συνανθρώπων μας, σύμφωνα με την τελευταία παρακαταθήκη του Κυρίου μας: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη». Και μαρτύριο. Μαρτύριο συνειδήσεως, μαρτύριο συμπορεύσεως στις δυσκολίες και στους κόπους της ζωής με τον πάσχοντα αδελφό, μαρτύριο συσταυρώσεως στον προσωπικό σταυρό του.

Κι αυτά τα δύο στοιχεία αποτελούν τα κυριότερα γνωρίσματα του πολυσχιδέστατου ιεραποστολικού και ανθρωπιστικού έργου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην ανά τους αιώνες διαδρομή του.

Ωστόσο, σήμερα, 9^η Οκτωβρίου, ο Αποστολικός και Πατριαρχικός Θρόνος του Αγίου Μάρκου εορτάζει σεμνά και ταπεινά μία ακόμη επέτειο. Πρόκειται για την συμπλήρωση επτά ολοκλήρων χρόνων από την ημέρα της εκλογής μας, ως του 115ου Προκαθημένου Του.

Από την Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε ο Θεός μας εκάλεσε να αναλάβουμε στους ώμους μας την τεράστια ευθύνη της πηδαλιουχίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αφρικής, στις αρχές του 21^ου αιώνα, διαφυλάττοντας την παρακαταθήκη του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, του πρώτου Επισκόπου Αλεξανδρείας. Κι αυτή η κλήση δεν αποτελεί θριάμβο και δόξα προσωπική, αλλά έργο κοπιώδες και πολυεύθυνο, για το οποίο θα αποδώσουμε λόγο, κατά την ημέρα της Κρίσεως, στον Αρχιποίμενα της Εκκλησίας Χριστό.

Σε αυτά τα επτά χρόνια στόχος μας υπήρξε η συνέχιση των έργων των Προκατόχων μας και η περαιτέρω ανάδειξη του Πατριαρχείου μας σε κέντρο ανεπαναλήπτου πνευματικής, ηθικής και υλικής προσφοράς στους περίφανους λαούς της Αφρικής.

Η αποφασιστικότητα, ο ένθερμος ζήλος και η ολοκληρωτική αφιέρωση στη διακονία των πιστών παιδιών αυτής της ηπείρου, απετέλεσαν από την στιγμή της εκλογής μας τον βασικό άξονα, πάνω στον οποίο στηρίζουμε τις δυνάμεις μας και εκπληρώνουμε τους οραματισμούς μας.

Σαν πατέρας στοργικός, σαν αδελφός και φίλος, επιθυμούμε να δίνουμε το παρόν, ανοίγοντας την πατρική μας αγκάλη για να δεχθουμε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, γλώσσας, καταγωγής και πολιτισμών.

Μέσα σ’ αυτό το διάστημα των επτά ετών διέσχισαμε, κυριολεκτικά από άκρου σε άκρο, ολόκληρη την Αφρική. Και τούτο, διότι θέλουμε να μεταφέρουμε τον ενθουσιασμό και την βεβαιότητα του Ευαγγελικού μηνύματος στις ψυχές των αφρικανών, ελλήνων, αράβων και όσων άλλων διαβιούν υπό την ποιμαντική επιστασία μας, να παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς την πρόοδο τους, να μοιραζόμαστε τις δυσκολίες και τις χαρές τους, να μεριμνούμε και να κινούμεθα μέσα ακριβώς στο πνεύμα της θυσίας και της καταλλαγής, του πόνου και της αγωνίας.

Σκοπός και κίνητρό μας, μαζί με τους εκλεκτούς Επισκόπους μας, ως ο Σεβ.Μητροπολίτης σας κ.Σεραφείμ, άνθρωπος προσφοράς και θυσιαστικής αγάπης, αλλά και τους εργατικούς μας ιερείς, τους μοναχούς και τις μοναχές, τους κατηχητές και τις κατηχήτριες και όλα τα στελέχη του ιεραποστολικού έργου του Πατριαρχείου μας είναι να κηρύττουμε «Χριστόν Εσταυρωμένον» και να διακονούμε τον άνθρωπο, μεριμνώντας και ενθαρρύνοντας αδιάλειπτα τη δημιουργία Ιερών Ναών, ευαγών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων, σχολείων, σεμιναρίων, ιατρικών κέντρων, ορφανοτροφείων και άλλων έργων για την πνευματική άνοδο των πιστών, αλλά και για την επίλυση των κοινωνικών και βιοτικών προβλημάτων.

Ταυτόχρονα πασχίζουμε και για άλλα έργα, μακράς πνοής, που ήδη έχουν αποπερατωθεί και άλλα που εξελίσσονται στην Αλεξάνδρεια και στο Κάιρο της Αιγύπτου.

Προηγήθηκε η ανακαίνιση του Πατριαρχικού Οίκου στην Αλεξάνδρεια, της έδρας και του «επιτελικού», ταυτόχρονα, κέντρου της πρεσβυγενούς Εκκλησίας μας, ο οποίος αποτελεί για κάθε επίσημο ή απλό επισκέπτη τον νοητό καθρέπτη της δισχιλιετούς πορείας του Πατριαρχείου μας στον κόσμο τούτο.

Ακολούθησαν η ανακαίνιση της δευτέρας έδρας του Πατριαρχείου στο Κάιρο, η ανασυγκρότηση της περίφημης Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης Αλεξανδρείας, μίας από τις σπουδαιότερες παγκοσμίως βιβλιοθήκες με ιστορία μεγαλύτερη των 1100 χρόνων, εμπλουτισμένη με σπανιότατα χειρόγραφα, παλαίτυπα, κώδικες και βιβλία και η απαρχή της αποκαταστάσεως αυτού του ανεκτιμήτου πνευματικού πλούτου των 50.000 συγραμμάτων.

Μεριμνήσαμε ακόμη για την ανακαίνιση της «καρδιάς» του Πατριαρχείου, της πολυαιωνίου Ιεράς Μονής Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, όπου δεν σταμάτησε ούτε για μία ημέρα, κατά τα 1500 έτη Λειτουργικής ζωής, να υμνείται το όνομα του Τριαδικού Θεού και η εντός των χώρων της επαναλειτουργία, μετά από 470 χρονιά, της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας, ενός εκ των σπουδαιοτέρων φυτωρίων των γηγενών στελεχών του ιεραποστολικού έργου στην Αφρική.

Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη τα έργα δημιουργίας των μουσείων των εκκλησιαστικών και ιστορικών κειμηλίων της Εκκλησίας μας, που οι προκάτοχοί μας Πατριάρχες διέσωσαν προσφέροντας το αίμα τους σε χρόνους σφαγών και διωγμών, η εκ βάθρων ανακαίνιση του τεραστίου σε όγκο και πνευματικό μέγεθος συγκροτήματος της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου στο Κάϊρο, του Μοναστηριού όπου στους χώρους του πριν δύο χιλιάδες χρόνια κατέφυγε ο νεογέννητος Χριστός, στην αγκαλιά της Παναγίας Μητέρας Του και του Δικαίου Ιωσήφ, κυνηγημένος από τον τρομερό Ηρώδη, και εκεί φυλακίστηκε και βασανίστηκε ο Μεγαλομάρτυς Άγιος Γεώργιος και τόσα άλλα, τα οποία αποτελούν ευθύνη μας έναντι της ιστορίας και της πίστεως και που με την βοήθεια του Θεού οφείλουμε να φέρουμε εις πέρας.

Ταυτόχρονα καλούμεθα να μετακινούμεθα ανά την οικουμένη, προκειμένου να καταθέτουμε σε διορθόδοξες, διεκκλησιαστικές διαθρησκειακές και άλλες επίσημες συναντήσεις την Αποστολική μαρτυρία και παρακαταθήκη του Αλεξανδρινού Θρόνου, αυτού που εκοσμήθη με τις μορφές κορυφαίων Πατέρων και Διδασκάλων της Ορθοδοξίας, όπως του Μ.Αθανασίου και του Αγίου Κυρίλλου.

Προσφιλέστατοι αδελφοί,

Ως ρέκτης αυτών των μεγαλεπηβόλων έργων και ακόμη περισσοτέρων οραματισμών επιθυμούμε, με την συνεχή παρουσία και το αδιάλειπτο ενδιαφέρον μας, να ευαισθητοποιούμε τους πάντες, ώστε βλέποντας τον αγνό πόθο των εργατών του Ευαγγελίου στην Αφρική, να ενισχύουν με κάθε τρόπο την ενδυνάμωση της φωνή της Ορθοδοξίας και του Αναστασίμου μηνύματός Της σε αυτήν για την αναγέννηση και τον αναβαπτισμό των κατοίκων της.

Δεν επιθυμούμε να καταγραφούμε στην Ιστορία ως ο ιδεολόγος, ο αναγνωρισμένος ή ο χαρισματικός. Επιθυμούμε όμως να καταγραφούμε στις καρδίες σας ως ο αληθινός Πατέρας που ξέρει να αγαπά και μόνον να αγαπά, με όσο κόπο, πόνο και θυσίες απαιτούνται γι’ αυτό!

Σ’ αυτόν τον αγώνα γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι είμαστε συχνά μόνοι και υπό την άγρυπνη, εκ του ασφαλούς και του μακρόθεν, ενίοτε δε και εκ των έσω, κριτική διαφόρων ανθρώπων ή και συλλειτουργών μας. Τους αφήνουμε όλους στην δίκαιη κρίση του Θεού και παρακαλούμε το έλεός Του προς πάντας.

Το μεγαλείο της καρδιάς σας, της αγνής και αυθεντικής αφρικανικής καρδιάς σας, είναι το καταφύγιο και η παρηγορία μας και η συνάντηση με τα φωτεινά και χαμογελαστά σας πρόσωπα είναι ο έπαινος, η ανάπαυση και η πηγή της ενδυνάμωσής μας.

Έτσι, όπως μας την προσέφερε πλουσιοπάροχα ένας παραδοσιακός αρχηγός στο Βόρειο Καμερούν, το Φεβρουάριο του 2009, αποχαιρετώντας μας με την εξής παροιμιώδη φράση: «Σας ευχαριστούμε που ήλθατε να υποφέρετε μαζί μας…».

Προσεύχεσθε λοιπόν για την πρόοδο της Εκκλησίας μας και την εξ ύψους ενίσχυση του ταπεινού σας Πατέρα, του Πάπα και Πατριάρχη Θεοδώρου Β’, που θέλησε μαζί σας, απλά μα ζεστά και όμορφα, να εορτάσει την επέτειο αυτή, της συμπληρώσεως επταετίας από της εκλογής Του, ελέω Θεού, στον ιστορικό Θρόνο του Αγίου Μαρκού και εμείς, στρέφοντας ικετευτικά το βλέμμα στον Ουρανό, υψώνουμε το χέρι και σας ευλογούμε, προσευχόμενοι νυχθημερόν για όλους σας. Αμήν!»