Επικήδειος λόγος Δήμαρχου Λευκάδος

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 03 Φεβρουαρίου 2008

Γράφτηκε από τον/την ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ

Με οδύνη ψυχής συνοδεύει σήμερα προς την αιωνιότητα, ο ευσεβής λαός της Λευκάδας, τον πνευματικό πατέρα και επί 40 χρόνια επίσκοπό του.  

Την ώρα αυτή εμείς ως Δήμαρχος των Λευκαδίων, το Δημοτικό Συμβούλιο και σύσσωμος ο λαός μας αισθανόμαστε βαθιά την ανάγκη να μελετήσουμε την ιστορία μας.

Και αυτό γιατί ο προκείμενος Σεπτός νεκρός αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της Πνευματικής μας ζωής και παρουσία της ιστορίας του τόπου μας για τουλάχιστον 50 χρόνια. Με την όλη του αναστροφή και δράση μεταμόρφωσε το άγονο και άγριο χθες σε δημιουργική παρουσία.

Από το θέρος του 1947, όπου νέος θεολόγος  ο κύριος Νικόλαος Δεδούσης έπαιρνε την μεγάλη απόφαση της αφιέρωσης του στην εκκλησία και αποδέχονταν την πατρική πρόσκληση του τότε ποιμενάρχη αειμνήστου κυρού Δωροθέου να διακονήσει σαν ιεροκήρυκας, την ιστορική Μητρόπολη Λευκάδος και Ιθάκης.

 

Τότε θα γονατίσει κάτω από την εικόνα της Πεφανερωμένης και δια των χειρών του Μητροπολίτη κυρού Δωροθέου θα καρεί μοναχός και θα λάβει το όνομα Νικηφόρος. Στον ίδιο ιερό χώρο θα χειροτονηθεί διάκονος και πρεσβύτερος και θα ξεκινήσει το μεγάλο και πρωτοποριακό, για τα δεδομένα της σκληρής εκείνης εποχής έργο του ιεροκήρυκα.

 

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη περίοδο και καθοριστική καμπή της τοπικής μας ιστορίας. Ο Λευκαδίτικος λαός μόλις είχε ανασηκωθεί από την λαίλαπα του εμφύλιου και ζητούσε δικαίωμα στον ίδιο ήλιο.

Αυτή την ώρα ο ιεροκήρυκας Νικηφόρος, αχθοφόρος της αγάπης και αληθινός διαγγελέας της ενότητας και της γαλήνης του ανθρώπου και της κοινωνίας του, έμπαινε μπροστά στο μεγάλο έργο του.

 

Με το έργο της κατήχησης και τη διακονία του λόγου άγγιζε της καρδιές, συγκλόνιζε συνειδήσεις και πυρπολούσε τις ευαίσθητες ψυχές των νέων.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε πως μέσα από σκληρές, αντίξοες και αρνητικές προοπτικές και συνθήκες μετάδωσε αγάπη και ειρήνη στον ταλαιπωρημένο λαό μας. Η προσφορά του συνεχής, ακροζυγιζόνταν μεταξύ αλήθειας και θυσίας, εντιμότητας και καθαρότητας. Ήταν ο κρίκος που λειτουργούσε πάντοτε ενωτικά και σταθερά εκκλησιαστικά.

 

Το έτος 1968 η εκκλησία εκτιμώντας το έργο του και την προσωπικότητά του τον εκλέγει Μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης. Τώρα θα αναδειχθούν τα πνευματικά και εκκλησιαστικά του χαρίσματα. Το κρυστάλλινο ήθος και το αγωνιστικό του ύφος.

Ταπεινά, απλοϊκά και με αλήθεια θα διακονήσει τον τόπο μας 40 χρόνια. Φιλάνθρωπη η αγωνία του, κοινωνικό το ενδιαφέρον, εκκλησιαστική η παρουσία του θα παραμείνει μακριά από ότι δεν έχει σχέση με την εκκλησία.

 

Αείμνηστε ποιμενάρχα βαθυκάρδια υψώνεται η παράκλησή μας εκεί, στον θρόνο του θεού που βρίσκεσαι να πρεσβεύεις για μας, για το αγαπημένο σου ποίμνιο.

Ταυτόχρονα σε παρακαλούμε να μεταφέρεις στην αγάπη του θεού τον πόθο του συνόλου του ποιμνίου σου, και δικό σου πόθο, που σε πολλούς που εμπιστευόσουν και αγαπούσες εξέφραζες, να στείλει ποιμενάρχη που θα απαλύνει τον πόνο και θα σηκώσει το βάρος της ορφάνιας από το λαό της Ιεράς Μητρόπολης, γνώστη των προβλημάτων της περιοχής, με εμπειρία πολύχρονη και προσφορά στην κοινωνία, στην εκκλησία, στην νεολαία, αποδεδειγμένη και μη αμφισβητούμενη σε αυτό το τόπο.

 

Ποιμενάρχη αποδεκτό καθολικά από το σύνολο κλήρου και λαού, που όπως ο καλός ποιμήν γνωρίζει και τα ίδια πρόβατα καλεί κατ όνομα φωτισμένο που να έχει δώσει δείγματα απόδειξης κοινωνικής προσφοράς και αγάπης στο λαό συνέχεια της δικής σου αγάπης και του δικού σου ονόματος.