Ιγνάτιος "Η παρουσία εφημερίου στις φυλακές δεν αφήνει τις ψυχές των κρατουμένων ανειρήνευτες"

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 20 Νοεμβρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος 13:40

Σε εξέλιξη βρίσκεται το 1^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ποιμαντικής διακονίας των Φυλακών, που πραγματοποιείται στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας και διοργανώνουν η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και ο Σύλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος», που αποτελεί το εντεταλμένο όργανό της στον χώρο των φυλακών.

Το Συνέδριο τιμούν με την παρουσία τους οι Σεβ. Μητροπολίτες Λαρίσης κ. Ιγνάτιος, Καστορίας κ. Σεραφείμ, Φλωρίνης κ. Θεόκλητος και Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, η κ. Σοφία Χατζηκώστα, Εισαγγελέας – Πάρεδρος, ο κ. Λάζαρος Γαϊτάνης, Αντιπρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, η κ. Μαρία Καλαμίδα, Κοινωνική Λειτουργός των Φυλακών Βόλου.

Κατά την έναρξη του Συνεδρίου αναγνώσθηκε χαιρετισμός του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ο οποίος τόνισε ότι «Η διακονία στα σωφρονιστικά ιδρύματα αποτελεί ιδιαίτερη πτυχή του Εκκλησιαστικού έργου και θέμα βαρύνουσας σημασίας για το οποίο απαιτείται η υποστήριξη και συμμετοχή όλων μας…».

 Ο Μακαριώτατος ζήτησε συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων για την διευθέτηση ζητημάτων όπως «η ενίσχυση και συμπλήρωση του θεσμικού πλαισίου, η ανεπάρκεια οργανικών θέσεων για κληρικούς, οι δυσκολίες και απαιτήσεις μέσα στην ιδιομορφία των συνθηκών του σωφρονιστικού περιβάλλοντος».

 Ο Αρχιεπίσκοπος, επίσης, σημείωσε και άλλες σημαντικές πτυχές του έργου της Εκκλησίας στις φυλακές, όπως «η ειδική υποστήριξη και επιμόρφωση των στελεχών που διακονούν στις φυλακές, η ιδιαίτερη ποιμαντική φροντίδα που απαιτείται για τους νέους κρατουμένους και η ύπαρξη στους χώρους κράτησης αυξημένου αριθμού αλλοδαπών, ετεροδόξων και αλλοθρήσκων, προς τους οποίους, βεβαίως, η βοήθεια πρέπει να παρέχεται με αυξημένη ευαισθησία και σεβασμό στην ακεραιότητα της βουλητικής τους αυτοδιαθέσεως και θρησκευτικής πίστεως…»

Το Συνέδριο χαιρέτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος αναφέρθηκε στο έργο της τοπικής Εκκλησίας στον ευαίσθητο τομέα της διακονίας των φυλακισμένων αδελφών και σημείωσε ότι «η προσπάθειά μας είναι η παρουσία των εκπροσώπων μας μέσα στους τόπους του σωφρονισμού να είναι παρουσία της μυστικής χάριτος, γλυκείας και θεραπευτικής, της θωπευτικής και ιαματικής, της αγαπητικής, της ανθρώπινης, που γλυκαίνει τις καρδιές…»

 Στη συνέχεια ο κ. Ιγνάτιος ζήτησε την εντονότερη συνεργασία της Πολιτείας στο σπουδαίο αυτό Εκκλησιαστικό έργο. Χαρακτηριστικά τόνισε ότι «η συμβολή της Πολιτείας μπορεί και πρέπει να είναι καίρια και βοηθητική. Η διευκόλυνση των κληρικών και των εθελοντών που επιθυμούν να διακονήσουν στους χώρους κράτησης επαφίεται στην καλή διάθεση των κρατικών λειτουργών, ώστε οι χώροι των φυλακών να γίνονται πράγματι τόποι σωφρονισμού, παιδαγωγίας, πνευματικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης των κρατουμένων προσώπων, με απώτερο σκοπό την προοδευτική εξυγίανση του κοινωνικού μας οργανισμού. Η δε μόνιμη θέση και παρουσία εφημερίου στις φυλακές δεν αφήνει τις ψυχές των κρατουμένων ανειρήνευτες, αβοήθητες και εξαγριωμένες. Η ηθική συμπαράσταση και η πνευματική τροφοδοσία εκ μέρους του ιερέως ως πνευματικού πατρός των κρατουμένων θα είναι, πιστεύω απόλυτα, ο καλύτερος, ασφαλέστερος, ανθρωπινότερος και θεοφιλέστερος τρόπος διακονίας των αδελφών μας…»

Στον χαιρετισμό του ο Πρόεδρος του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος», Πρωτ. Θεόδωρος Μπατάκας, περιέγραψε τους σκοπούς του Συνεδρίου, οι οποίοι είναι: 1. "Η βελτίωση του τομέα ποιμαντικής των φυλακών, 2. Η αναζωπύρωση του χαρίσματος όλων εκείνων που εργάζονται κάτω από δύσκολες συνθήκες στους χώρους κράτησης, 3. η κατάθεση εμπειριών, βιωμάτων, προβληματισμών και προτάσεων που θα μάς βοηθήσουν να βελτιώσουμε τους τρόπους της ποιμαντικής μας διακονίας, 4. Η διδαχή και μαθητεία των συνέδρων, πλησίον σεβαστών και εμπείρων πατέρων και αδελφών που διακρίθηκαν για την ανιδιοτελή και διακριτική τους εργασία, 5. Η καταγραφή του έργου της Εκκλησίας μας στις φυλακές, 6. Να τονιστεί η αναγκαιότητα ιδρύσεως «Γραφείων Ποιμαντικής Μερίμνης κρατουμένων και αποφυλακισθέντων» σε όλες τις Μητροπόλεις κι εκεί που δεν υπάρχουν μεν φυλακές, αλλά υπάρχει ένα πλήθος κρατητηρίων, όπου στοιβάζονται καθημερινά πολλοί αδελφοί μας, 7. Η δημιουργία δικτύου συνεργασίας των εντεταλμένων ιερέων και των μη κυβερνητικών Εκκλ/κών οργανώσεων που έχουν άμεση σχέση με τον τομέα ποιμαντικής και διακονίας φυλακών, 8. Η ενημέρωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και όλων των Μητροπολιτών της πατρίδος μας για τα ουσιαστικά θέματα και προβλήματα που απασχολούν τον τομέα ποιμαντικής των κρατουμένων και κυρίως τους ιερείς που διακονούν στα Σωφρονιστικά καταστήματα»

Πρώτος ομιλητής ήταν ο Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γεν. Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι. Μητροπόλεως Κερκύρας ο οποίος μίλησε με θέμα «Ο ρόλος της Εκκλησίας στο «σύγχρονο» σωφρονιστικό σύστημα».

Ο π. Θεμιστοκλής έθιξε και το θέμα της διακονίας της Εκκλησίας στην επανένταξη των κρατουμένων. Σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «Κι εδώ θα μπορούσε, με την συμβολή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αλλά και του Υπουργείου Απασχόλησης, να στηθεί ένα δίκτυο από ανθρώπους που θα ήταν πρόθυμοι, έναντι κάποιου ίσως οικονομικού κινήτρου, να απασχολήσουν πρώην κρατουμένους. Και η Εκκλησία έχει τη δυνατότητα να εμπνεύσει ανθρώπους να εργαστούν πάνω στον τομέα αυτό, να βρει τέτοιους εθελοντές, αρκεί και η Πολιτεία να εργαστεί συστηματικά προς μία αναμόρφωση της παραμονής των κρατουμένων στις φυλακές, ώστε να μη βγαίνουν χειρότεροι σε σχέση με το πώς μπήκαν»

Ακολούθησε ο Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, Πνευματικός Προϊστάμενος της Αδελφότητας «Η Οσία Ξένη», ο οποίος μίλησε με θέμα «Οι εμπειρίες ενός κληρικού από τη διακονία του στους χώρους κράτησης».

Ο π. Γερβάσιος, γνωστός για του αξεπέραστο έργο του, επί σειρά δεκαετιών, στις φυλακές της Ελλάδος, αλλά και του εξωτερικού, διηγήθηκε μοναδικές στιγμές και εμπειρίες από την ευεργετική  παρουσία του στους χώρους κράτησης.

Κατέληξε δε αναφερόμενος στην επικοινωνία του με τον βαρυποινίτη Κώστα Πάσσαρη, που κρατείται στις φυλακές Γκέρλα της Τρανσυλβανίας και εξήγησε γιατί τον επισκέφθηκε: «Πήγα στον Πάσσαρη όχι για να τον βγάλω από την φυλακή. Αλλά για να τον βοηθήσω να επιτύχει μια άλλη αποφυλάκιση. Την πνευματική αποφυλάκιση. Την αποφυλάκιση από την φυλακή των παθών του. Να μετανοήσει για πάντα. Και να σώσει την ψυχή του. Όπως εκείνος, ο εκ δεξιών του Σταυρού ληστής, που σώθηκε τις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Και είναι ο μοναδικός άνθρωπος για τη σωτηρία του οποίου έχουμε την προσωπική διαβεβαίωση του Χριστού πάνω στο Σταυρό “Σήμερον μετ’ εμού έση εν τω Παραδείσω”»

Οι εργασίες του Συνεδρίου συνεχίζονται.