Πενήντα χρόνια προσφοράς από το Ισιδώρειο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 24 Δεκεμβρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την 11:13

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο κινηματοθέατρο του Δήμου μας στο Λακκί, την Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου στις 5 το απόγευμα, εκδήλωση που διοργάνωσε το Ισιδώρειο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο Λέρου επ’ ευκαιρία των 50 χρόνων λειτουργίας και προσφοράς του στην Λεριακή κοινωνία, με την συμμετοχή της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής παραρτήματος Λέρου της Ιεράς Μητροπόλεως, καθώς και της σχολής μουσικής Ελευθερίου Χατζηλάρη.

Η εκδήλωση ετελέσθη υπο την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως και σκοπό είχε μία αναδρομή στο παρελθόν, από το 1960 έως σήμερα, από τότε δηλαδή που ο αείμνηστος Μητροπολίτης Λέρου Ισίδωρος ίδρυσε το Ισιδώρειο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο Λέρου και την εξέλιξή του μέχρι σήμερα.

 Κατά την εκδήλωση παρέστησαν ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ.Παισιος, ο Ιερός Κλήρος, ο νεοεκλεγείς δήμαρχος κ.Μιχ.Κόλιας, αρκετοί νεοεκλεγέντες δημοτικοί σύμβουλοι, οι γέροντες του Ιδρύματος και πολύς κόσμος. Την γενική παρουσίαση της εκδήλωσης είχε η κα.Άννα Ελένη.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Λέρου, με τροπάρια των Χριστουγέννων («Χριστός γεννάται δοξάσατε…», «Η Παρθένος σήμερον…», «Επεσκέψατο ημάς…», «Η Γέννησή σου Χριστέ ο Θεός ημών…».

 Αμέσως μετά ο Διευθυντής του Ιδρύματος αρχιμ. Στέφανος Κατές ομίλησε λέγοντας τα εξής:

«Ο Μέγας Βασίλειος στην 8η ομιλία του στην «Εξαήμερο», συμβουλεύει τους νέους να τιμούν και να σέβονται τους γεροντότερους, μεταφέροντάς τους μια εικόνα από τη φύση και μάλιστα από το ζωικό βασίλειο, από τη ζωή των πελαργών. Λέγει ο Μέγας αυτός Πατήρ της Εκκλησίας ότι «όταν ο γέρος πελαργός χάσει τα φτερά του, τον περιτριγυρίζουν οι νεώτεροι πελαργοί και τον θάλπουν με τα δικά τους φτερά και όχι μόνο τον τρέφουν άφθονα και πλούσια, αλλά όταν ακόμη θελήσει να πετάξει τον βοηθούν όσο είναι δυνατόν, πετώντας δίπλα του με μια καταπληκτική στοργή και αγάπη.

Αυτό – συνεχίζει ο Μέγας Βασίλειος - προξενεί σε όλους μεγάλη εντύπωση και γι’  αυτό την ανταπόδοση των ευεργεσιών, όπως συμβαίνει στους πελαργούς την ονομάζουν μερικοί «αντιπελάργωση».

Το ηθικό και πνευματικό συμπέρασμα αυτής της ενέργειας των πελαργών είναι σαφές και ο Άγιος Βασίλειος καταλήγει «Ἡ δὲ περὶ τοὺς γηράσαντας τῶν πελαργῶν πρόνοια ἐξήρκει τοὺς παῖδας ἡμῶν, εἰ προσέχειν ἐβούλοντο, φιλοπάτορας καταστῆσαι».  Δηλαδή, η φροντίδα για τους πελαργούς που γέρασαν, θα ήταν αρκετή ως παράδειγμα για τους νεότερους για να τους καταστήσει ικανούς να σέβονται τους γονείς τους μα και τους γεροντότερους γενικότερα.

Ένα βασικό κριτήριο ώστε μια κοινωνία να θεωρείται πολιτισμένη είναι κατά πόσο αυτή ενδιαφέρεται και  μεριμνά για τα άτομα της Τρίτης ηλικίας.

Πως αναπτύσσει εκείνους τους μηχανισμούς και  οργανώνει τις απαραίτητες  δομές οι οποίες θα μπορούν να παρέχουν στους γέροντες και τις γερόντισσες μία ζωή άνετη, αξιοπρεπή και ανέφελη και θα τους κάνει να νοιώθουν σιγουριά και ασφάλεια.

Τα άτομα της Τρίτης ηλικίας είναι το ζωντανό κεφάλαιο μιας κοινωνίας, οι ζωντανές βιβλιοθήκες της, το οποίο κεφάλαιο οφείλει να αξιοποιεί ανάλογα κάθε κοινωνία  ώστε να πορεύεται  και να εξελίσσεται με επιτυχία.

Είναι φορείς της παραδόσεως, των αξιών της ζωής, της αγάπης προς τη πατρίδα, της θρησκείας, των ηθών και εθίμων  που παραδίδονται από γενεά σε γενεά. Με τους κόπους, τις θυσίες και τις στερήσεις των ατόμων της παλαιότερης γενεάς ανδρώνεται , σταδιοδρομεί και διαπρέπει η κάθε νεότερη.

Μέσα στα πλαίσια της πρόνοιας της κοινωνίας για  τις ανάγκες των ατόμων της Τρίτης Ηλικίας εντάσσονται και τα κοινωφελή ιδρύματα τα οποία φιλοξενούν τους γέροντες  όταν εκείνοι το επιθυμούν ή όταν παρίσταται ανάγκη.

Στην Ελληνική κοινωνία και για τα δεδομένα της Ελληνικής κουλτούρας με τις στενές οικογενειακές σχέσεις, και την συνύπαρξη πολλών γενεών κάτω από την ίδια στέγη, η είσοδος σε ένα οίκο ευγηρίας ενός γηραιού μέλους της οικογένειας  δεν ήταν ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο παλαιότερα, σε ορισμένες δε τοπικές κοινωνίες αποτελούσε και όνειδος για την υπόλοιπη οικογένεια.

Όμως τα κοινωνικά δεδομένα έχουν αλλάξει και πλέον πάρα πολλά άτομα της τρίτης ηλικίας βρίσκουν καταφύγιο στα κοινωφελή ιδρύματα, τα οποία φυσικά δεν μπορούν να καλύψουν απόλυτα την έλλειψη των προσφιλών προσώπων, μπορούν όμως να προσφέρουν μια αξιοπρεπή διαβίωση και ένα περιβάλλον αγάπης και θαλπωρής.

Η Εκκλησία  αντιμετωπίζοντας τον κάθε άνθρωπο ως εικόνα Θεού περιέβαλλε πάντοτε με ιδιαίτερη αγάπη, φροντίδα και σεβασμό  τους ηλικιωμένους, πολλώ δε μάλλον εκείνους οι οποίοι είχαν την ανάγκη της προστασίας της.

Έτσι από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους  ανέπτυξε το θεσμό των γηροκομείων μέσα στο πλήθος των άλλων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων της, πρακτική που συνεχίζεται έως σήμερα σε σημείο που όταν μιλάμε για κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα να θεωρούμε δεδομένο ότι αυτό ανήκει στην Εκκλησία, ασκώντας αθόρυβα και με συνέπεια  το κοινωνικό της έργο στον τομέα αυτό, περιθάλποντας τους αναξιοπαθούντες, δίνοντας χρώμα στη μονότονη ζωή τους, συντροφεύοντας τη μοναξιά όσων έχουν μείνει μόνοι και απαλύνοντας τον πόνο που αυτή προκαλεί, διότι όπως λέει ένα παλιό λαϊκό άσμα «υπάρχουν άνθρωποι που ζούν μονάχοι όπως του πελάγου οι βράχοι» και έρχεται η Εκκλησία να γίνει ο κυματοθραύστης και να τους προστατεύσει  όχι απλώς θεραπεύοντας τις όποιες κοινωνικές τους ανάγκες  αλλά  διακονώντας την αγάπη  του Χριστού.

Ίσως κάποιες ανάλογες σκέψεις να είχε στο μυαλό του ο μακαριστός Μητροπολίτης Λέρου Καλύμνου & Αστυπαλαίας κυρός Ισίδωρος όταν την 1η Αυγούστου 1960, σε καιρούς δύσκολους και δίσεκτους, υπέγραφε τη Μητροπολιτική πράξη ιδρύσεως του Γηροκομείου της Λέρου θέλοντας με τον τρόπο αυτό να θεραπεύσει τη δημιουργηθείσα τότε ανάγκη και να καλύψει το κενό που άφηνε η Κρατική πρόνοια  στον τομέα αυτό. Ιδρύθηκε με την επωνυμία Εκκλησιαστικό Γηροκομείο Παναγίας Κάστρου  το οποίο  διοικείτο από 5 μελή επιτροπή.

Έτσι στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο εκτός του Μητροπολίτου συμμετείχαν ο π. Βενιαμίν Κανταρτζής και οι συμπολίτες μας Γοργίας Ευάγγελος και Καστρουνής Φώτιος, μετά δύο μήνες δε προστέθηκαν, ο τέως Γυμνασιάρχης Ζαίρης Νομικός και ο Εμμανουήλ Σταύρος.

Το πρώτο γηροκομείο του νησιού στεγάσθηκε σε κτίριο ιδιοκτησίας της  Μαρίας Παπαμιχαήλ  που αγοράσθηκε από την Μητρόπολη  έναντι του ποσού των 50.000 δρχ., στην περιοχή Αγία Παρασκευή του Πλατάνου και οι πόροι για τη συντήρηση του προερχόταν από τα έσοδα όλων των εξωκκλησίων του νησιού, από τους δίσκους των ενοριακών ναών και από εράνους και δωρεές, ενώ την όλη προσπάθεια βοήθησε και ο Δήμος της Λέρου με το τότε Δήμαρχο Μιχαήλ Καρανικόλα.

Συνάμα προσελήφθη το ανάλογο προσωπικό (κάποιοι εξ αυτών αμισθί)  για τις ανάγκες των τροφίμων  και ορίσθηκε ως πρώτη διευθύνουσα του ιδρύματος η Δέσποινα Σκουμπουρδή.

Θα ήταν παράλειψη εάν δεν αναφέρουμε την Αννα Σούλου η οποία υπήρξε πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας προσφέροντας την οικοσκευή της και το ρουχισμό του σπιτιού της για να καλύψει τις ανάγκες του ιδρύματος, ενώ η ίδια προσέφερε αμισθί τις υπηρεσίες της αρχικά ως μαγείρισσα  και αργότερα ως διευθύνουσα.

Στο πρακτικό της 5ης Νοεμβρίου 1967 διαβάζουμε για τη συζήτηση που έλαβε χώρα μεταξύ των μελών του συμβουλίου και αφορούσε τη μεταστέγαση του γηροκομείου στο κτίριο του Πατριαρχείου αφού πρώτα αυτό επισκευαζόταν, κάτι το οποίο τελικά δεν έγινε. Όμως η ανάγκη για ένα νέο κτίριο με σύγχρονες προδιαγραφές και με δυνατότητα φιλοξενίας περισσότερων τροφίμων είχε ήδη δημιουργηθεί.

Αργότερα το 1974 και συγκεκριμένα στις 2 Μαΐου πραγματοποιήθηκε μια συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου στην οποία εκτός των τακτικών μελών έλαβαν μέρος ο Δήμαρχος Λέρου Μιχαήλ Καρανικόλας, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωάννης Συριδάκης και ο εξ Αμερικής συμπατριώτης μας Ιωάννης Αγγέλου, ο οποίος εξέφρασε την επιθυμία να βοηθήσει στην αποπεράτωση  του νέου κτιρίου του Γηροκομείου, το οποίο ήδη είχε ξεκινήσει, στο Λακκί.

Για το σκοπό μάλιστα αυτό προσέφερε το σημαντικό για τότε ποσό των 5.600 δολαρίων και το Ίδρυμα εις ένδειξη ευγνωμοσύνης ονόμασε τον 2ο όροφο του νεοανεγερθέντος γηροκομείου «Πτέρυγα Ιωάννου Αγγέλου».

Για να ολοκληρωθούν όμως οι εργασίες χρειάστηκαν πολύ περισσότερα χρήματα τα οποία εκτός των άλλων πόρων εξασφαλίστηκαν αφ΄ενός μεν  από την πώληση αγροτεμαχίων και οικοπέδων τα οποία ανήκαν στη Μονή της Παναγίας του Κάστρου  αφ΄ετέρου δε από την πώληση του ίδιου του παλαιού Γηροκομείου στον Πλάτανο.

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν και η μεταστέγαση στο νεότευκτο κτίριο του Λακκιού πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1978.

Το νέο γηροκομείο αποτελείται από το ισόγειο, ένα παλαιό Ιταλικό παγοποιείο το οποίο ανακατασκευάστηκε και από 2 ορόφους  18  δωματίων μετά λουτρού ο καθένας και πολλούς βοηθητικούς χώρους που  υπερκάλυπταν τις ανάγκες της εποχής.

Το 1982 η ονομασία του ιδρύματος συμπληρώνεται προς τιμήν του Μητροπολίτου Ισιδώρου και έκτοτε τιτλοφορείται «Ισιδώρειο Γηροκομείο Η Παναγία του Κάστρου».

Όλα τα χρόνια που πέρασαν μετά την μεταστέγαση του Γηροκομείου στο κτίριο του Λακκιού, επί αρχιερατείας των μακαριστών Μητροπολιτών Ισιδώρου και Νεκταρίου, κατά τη θητεία όλων των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων και των Διευθυντών, του μακαριστού π. Ανθίμου, του π. Νικοδήμου και του π. Δημητρίου είναι φυσικό ότι έγιναν πάρα πολλές επιδιορθώσεις και παρεμβάσεις και ανακατασκευές των χώρων  ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και όλοι προσέφεραν το χρόνο τους και τον κόπο τους και αγωνίσθηκαν και αγχώθηκαν ώστε να εξασφαλίζουν πάντα όσα απαιτούνται  για την ομαλή λειτουργία του Ιδρύματος και την καλύτερη διαβίωση των τροφίμων.

Γι’ αυτό τους τον αγώνα ώστε το Ίδρυμα να λειτουργεί πάντα άψογα και να φτάσει να παραδοθεί σε μας σε άριστη κατάσταση τους είμαστε ευγνώμονες.

Ο νυν Μητροπολίτης μας κ.κ. Παίσιος αγαπά ιδιαίτερα τα ίδρυμά μας  και αυτό φαίνεται και από τις συχνότατες επισκέψεις του σε αυτό και της επαφής που διατηρεί με τους τροφίμους μας, οι οποίοι τον βλέπουν σαν πατέρα, σαν αδερφό, σαν φίλο.

Στα 5 χρόνια της αρχιερατείας του και με τη συμπαράσταση του παρόντος  Διοικητικού Συμβουλίου που αποτελείται από τον Αρχιερατικό Επίτροπο π. Νικόδημο Φωκά, τον Ιατρό κ. Ζαίρη Εμμανουήλ, την κ. Γκαργκιούλου Καλλιόπη και ένα τρόφιμο του ιδρύματος  έγιναν τα εξής :

προμηθεύτηκε  το ίδρυμα απαραίτητο εξοπλισμό, όπως π.χ. το γερανό ανύψωσης για την καλύτερη και ασφαλέστερη νοσηλεία των κατακοίτων τροφίμων,

εγκαταστάθηκε νέα υδραυλική εγκατάσταση καλοριφέρ με αυτόνομο λέβητα μόνο για το 2ο όροφο για καλύτερη απόδοση,

αντικαταστάθηκαν τα κάγκελα του 2ου ορόφου τα οποία λόγω παλαιότητας ήταν σαθρά,

ανακαινίσθηκαν 5 δωμάτια και τα αντίστοιχα λουτρά τους του 2ου ορόφου τα οποία λόγω παλαιότητας ήταν ακατάλληλα,

με την οικονομική στήριξη των κ.Εμμανουήλ & Ευαγγέλου Ασβεστά οικοδομήθηκε το απαραίτητο φρεάτιο και εγκαταστάθηκε ανελκυστήρας 6 ατόμων , ένα έργο το οποίο άλλαξε ριζικά την εικόνα του ιδρύματος και του έδωσε νέα προοπτική,

ελαιοχρωματίστηκε εσωτερικά ολόκληρο το οικοδόμημα,

το 2009 σαν σήμερα ο Μητροπολίτης μας λειτούργησε για πρώτη φορά  ενώ την προηγούμενη ημέρα  είχε τελέσει τα θυρανοίξια στο παρεκκλήσιο του Ιδρύματος που είναι αφιερωμένο στις Αγίες Αναστασία τη Ρωμαία και Αναστασία τη Φαρμακολύτρια, το οποίο διαμορφώθηκε στον 1ο όροφο και δημιουργήθηκε έτσι ένας χώρος προσευχής και λατρείας του Τριαδικού Θεού που έλειπε,

τοποθετήθηκαν 5 ηλιακοί θερμοσίφωνες και συνδέθηκε με αυτούς ολόκληρο το κτίριο ώστε να επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή οικονομία ηλεκτρικού ρεύματος, αφ’ ενός μεν για λόγους οικονομίας χρημάτων και αφ΄ετέρου δε για να συμβάλλει και το ίδρυμα στην προστασία του περιβάλλοντος,

προ ολίγου καιρού ολοκληρώθηκαν οι εργασίες εξωτερικά του κτιρίου με την αντικατάσταση του μεγαλύτερου μέρους των επιχρισμάτων και τον ελαιοχρωματισμό και υδροχρωματισμό του ιδρύματος και πολλές άλλες μικρότερες παρεμβάσεις.

Τα τελευταία 5 χρόνια  η επιδότηση της Νομαρχίας  σταμάτησε να δίδεται και οι εργασίες που προανέφερα έγιναν αποκλειστικά από ίδιους πόρους του ιδρύματος ή από πόρους της Μητροπόλεως.

Η παρούσα οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα τον τελευταίο καιρό δεν άφησε ανεπηρέαστο το ίδρυμά μας το οποίο πλέον αντιμετωπίζει σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα και παρ’ όλα αυτά  θα πρέπει να συνεχίσει να καλύπτει τόσο τις τρέχουσες ανάγκες των τροφίμων όσο και τη συντήρηση ενός κτιρίου 35 ετών με πάρα πολλές απαιτήσεις με μοναδικούς πόρους την είσπραξη των τροφείων και την οικονομική ενίσχυση της Μητροπόλεως η οποία με τις μικρές οικονομικές της δυνατότητες στέκεται πάντοτε αρωγός, αρκεί ενδεικτικά να σας αναφέρω ότι μόνο για τους μισθούς και τις ασφαλιστικές εισφορές των υπαλλήλων δαπανώνται περί τις 7.500 χιλιάδες ευρώ μηνιαίως.

Εάν η Λεριακή κοινωνία δεν ενεργοποιήσει τα φιλάνθρωπα αισθήματά της και δεν προστρέξει να το στηρίξει τότε θα μου επιτρέψετε να πώ, ακόμη κι εάν αυτό φανεί κοινότυπο, ότι το μέλλον του Ιδρύματος προβάλλει ζοφερό.

Θα ήταν παράλειψη όμως εάν δεν αναφέρουμε το χρέος και την οφειλή ευχαριστιών στο Ίδρυμα Αγγέλου, τους Εκπαιδευτικούς και τα παιδιά των σχολείων μας, την Ένωση των Απανταχού Λερίων και τα κατά καιρούς Διοικητικά της Συμβούλια, το ζαχαροπλαστείο Δ.Καρανικόλα, το ΚΟΙΣΠΕ, το Σουπερ Μαρκετ Φ.Κοντογιώργη, που σταθερά βρίσκονται στο πλευρό του Ιδρύματος, το αρτοποιείο του Μικέ Ταχλιαμπούρη που καθημερινά προσφέρει δωρεάν στο ίδρυμα το ψωμί που χρειάζεται και όλους τους επώνυμους και ανώνυμους δωρητές για τις προσφορές τους.

Όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησαν στο Ίδρυμα  και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους ως μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου οι Ιερείς Αρχιμ.Σάββας Χατζηδάκης και π.Νικόλαος Παραδείσης ως αρχιερατικοί Επίτροποι του νησιού και πολλοί συμπολίτες μας, ενδεικτικά αναφέρουμε τους Κόλλια Ευθύμιο, Γεώργιο Μακρή, Ιωάννη Συριδάκη, Κων/νο Τσαλίκη, Αναστάσιο Χαρινό, Δημ.Ζωγράφο, Πέτρο Εικοσάρη, Ιωάννη Κουτσανέλλο, Γεώργιο Σφαέλο, Εμμ.Πιταροκοίλη, κ.α.

Από τη θέση του Διευθυντού υπηρέτησαν το Ίδρυμα  από το  1960 – 1967 ο π. Βενιαμίν Κανταρτζής , από το 1967 – 1994 ο μακαριστός π. Ανθιμος Ρήγας, από το 1994 – 1995 ο Αρχιερατικός Επίτροπος του νησιού μας π. Νικόδημος Φωκάς, από το  1995-2006 ο π. Δημήτριος Μπίλλης και από το 2006 και εντεύθεν  ο ομιλών.

Επίσης θα πρέπει να αναφερθούμε σε όλες αυτές τις κυρίες και κάποιους κυρίους οι οποίοι εργάσθηκαν κατά καιρούς ως υπάλληλοι ή προσέφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους στο ίδρυμα, σε μία  δουλειά η οποία πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολη, η οποία απαιτεί πολύ υπομονή, γερά νεύρα, πολύ αυταπάρνηση και ταπείνωση, μακροθυμία  μα κυρίως αγάπη για τον συνάνθρωπο.

Διότι εκτός από τις τυπικές εργασίες καθαριότητος και υγιεινής  οι υπάλληλοι θα πρέπει συνάμα να είναι Κοινωνικοί Λειτουργοί και Ψυχολόγοι, να είναι τα πρόσωπα εκείνα τα οποία μέσω της καθημερινής επαφής τους με τους τροφίμους θα καλύπτουν, στο μέτρο του δυνατού, την έλλειψη των συγγενικών τους προσώπων και θα τους προσφέρουν ένα χαμόγελο, ένα χάδι στοργής.

Για  όλες αυτές τις υπηρεσίες τους τις οποίες προσέφεραν στο Ιδρυμά μας και κατ’ επέκταση στην κοινωνία της Λέρου  θα πρέπει να τους  ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα.

50 χρόνια Ισιδωρείου Γηροκομείου «Η Παναγία του Κάστρου»

50 χρόνια παρουσίας στα κοινωνικά δρώμενα του νησιού

50 χρόνια προσφοράς ανιδιοτελούς αγάπης

50 χρόνια γεμάτα στιγμές  των δικών μας ανθρώπων που φιλοξενήθηκαν σε αυτό.

Προσευχόμαστε και ευχόμαστε με τη Χάρη του Τριαδικού Θεού, τις πρεσβείες της εφόρου του νησιού μας, της Παναγίας του Κάστρου και τη δική σας συμπαράσταση, που τώρα πια είναι απαραίτητο να πραγματώνεται με την προσφορά γευμάτων μνήμης προσφιλών προσώπων, ρουχισμού, εξοπλισμού και χορηγιών, το ίδρυμά μας να συνεχίσει να υπάρχει και να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον και  τη 2η πεντηκονταετία που ανοίγεται μπροστά του.

Συγχωρέστε με εάν σας κούρασα !!!  Σας ευχαριστώ».

Κατόπιν, με την επιμέλεια του Γραμματέως της Ιεράς Μητροπόλεως κ. Γ. Χρυσούλη και της κας Άννας Ελένη, έγινε μία ιστορική αναδρομή με την παρουσίαση σπάνιων φωτογραφιών μέσω υπολογιστή, από την ζωή και τις δραστηριότητες του Ιδρύματος από το 1960 έως σήμερα, με την παράλληλη επεξήγηση των εικονιζομένων διαφανειών.

Παρουσιάστηκε η πρώτη χειρόγραφη ιδρυτική πράξη του Μητροπολίτου Ισιδώρου την 1.8.1960, φωτογραφίες από το παλαιό Γηροκομείο που βρισκόταν κάτω από τον παλαιό Μητροπολιτικό Ι.Ναό της Αγίας Παρασκευής (1960-1978), τις οικοδομικές εργασίες ανέγερσης το νέου Γηροκομείου στο Λακκί (1975-1978) καθώς και πολλές φωτογραφίες από την πορεία του στην πάροδο αυτών των πενήντα χρόνων.

Στη συνέχεια οι καθηγητές της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής απέδωσαν ωραιότατα Χριστουγεννιάτικους ύμνους (Τροπάριο κανόνος Χριστουγέννων  «Νεηγενές Μάγων λεγόντων…», έψαλε ο Διευθυντής του Παραρτήματος Λέρου της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής  κ. Ελευθέριος Χατζηλάρης, Κάθισμα εορτής Χριστουγέννων  «Δεύτε ίδωμεν πιστοί…», έψαλε ο καθηγητής της Σχολής κ. Αναστάσιος Χατζηλάρης, Καταβασίες Χριστουγέννων  «Μεγάλυνον ψυχή μου…», έψαλε ο καθηγητής της Σχολής π.Δαμασκηνός Παλαπουγιούκ, Τροπάριο κανόνος Χριστουγέννων  «Δόξα εν υψίστοις Θεώ…», έψαλε η καθηγήτρια της Σχολής  κ. Δωροθέα Κυπριωτάκη και Τροπάριο των αίνων  «Ευφραίνεσθε δίκαιοι…», έψαλε ο π. Σέργιος Γουρλάς.

Μετά την απόδοση των ύμνων, χαιρετισμό απηύθυνε ο Διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής κ.Γεώργιος Χατζηθεοδώρου, ο οποίος ταξίδευσε από την Κάλυμνο προκειμένου να παρευρεθεί στην εκδήλωση, και ομίλησε για την αλματώδη εξέλιξη της Σχολής βυζαντινής μουσικής, ιδίως στη Λέρο, πράγμα το οποίο πρέπει να μας χαροποιεί ιδιαίτερα, χάριν στις πρωτοβουλίες του Μητροπολίτου κ.Παϊσίου, ο οποίος φρόντισε να εγκυροποιήσει την Σχολή με ΦΕΚ του Υπουργείου Πολιτισμού.

Κατόπιν ομίλησε ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Λέρου κ.Μιχ.Κόλιας ο οποίος συνεχάρη τους διοργανωτές για την ωραιότατη αυτή εκδήλωση, και απευθυνόμενος στον Μητροπολίτη είπε ότι ο Δήμος της Λέρου θα είναι με κάθε τρόπο αρωγός και συνοδοιπόρος στην δύσκολη αυτή προσπάθεια που καταβάλει η τοπική μας Εκκλησία για την λειτουργία αυτού του μοναδικού Ιδρύματος στα Βόρεια Δωδεκάνησα.

Στη συνέχεια η χορωδία και οι μουσικοί της Σχολής Μουσικής του κ.Ελευθερίου Χατζηλάρη απέδωσαν  παραδοσιακά τραγούδια και κάλαντα (Μπρατσέρα – Κάλαντα Δωδεκανήσου, Απόψιν τα μεσάνυχτα – Κάλαντα Καππαδοκίας, Τσάμπασιν – Κάλαντα Πόντου, Μοναχογιός ο Κωσταντής – Κάλαντα Κοτυώρων Πόντου).

Τέλος, με σύντομη ομιλία του Μητροπολίτου μας κ.Παϊσίου ολοκληρώθηκε η εκδήλωση.

Ο Μητροπολίτης στον λόγο του συνεχάρη όλους όσους προσπάθησαν και εργάσθηκαν για την υλοποίηση αυτής της εκδήλωσης, ιδιαίτερα τα μέλη των χορωδιών, τους καθηγητές και μουσικούς, τον διευθυντή του Ιδρύματος αρχιμ.Στέφανο Κατέ για την ωραιότατη ομιλία του, και τον διευθυντή της σχολής βυζαντινής μουσικής παραρτήματος Λέρου κ.Ελευθέριο Χατζηλάρη για την ωραία απόδοση των ύμνων και τα παραδοσιακά κάλαντα.

Αναφέρθηκε στο έργο που επιτέλεσε και συνεχίζει και σήμερα να επιτελεί το Ίδρυμα, έκανε ιδιαίτερη μνεία στον αείμνηστο και ιδρυτή Μητροπολίτη Λέρου Ισίδωρο, και υπογράμμισε τους κόπους και τις θυσίες του προκειμένου οι γέροντες και οι γερόντισσες να βρίσκουν κάτω από τη στέγη του Ιδρύματος φιλοξενία και θαλπωρή.

Ετόνισε ιδιαιτέρως την καθοριστική συμβολή των υπαλλήλων του Ιδρύματος που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους γέροντες, αναφέρθηκε στην προσφορά των όπου γης Λερίων, του Συλλόγου των Απανταχού Λερίων και των κατά καιρούς Συμβουλίων, καθώς και στην γενναιόδωρη προσφορά του Αγγελείου Ιδρύματος μέσω του προέδρου κ.Δημητρίου Καρανικόλα, καθώς και των αδελφών Εμμανουήλ και Ευάγγελο Ασβεστά, και όλων εκείνων επωνύμων και ανωνύμων οι οποίοι έρχονται αρωγοί κατά καιρούς στο ευαγές Ίδρυμα και ετόνισε ότι οι περιστάσεις καλούν να υπάρχει προσφορά για την συνέχιση των οραματισμών του ιδρυτού του Ιδρύματος αειμνήστου κυρού Ισιδώρου.

Τέλος δε είπε ότι τόσο ο προκάτοχός του Νεκτάριος, όσο και ο ίδιος, προσπάθησαν να προσθέσουν ένα λιθαράκι στο μεγάλο οικοδόμημα που άφησε για την Λέρο ο αείμνηστος Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Ισίδωρος Αηδονόπουλος.

Συγκινήθηκε ο Μητροπολίτης με την παρουσία του λεριακού λαού και απεύθυνε σε όλους εόρτιες ευχές και στον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο κ. Μιχ. Κόλια να είναι σιδεροκέφαλος και η συνεργασία της Μητροπόλεως μετά του Δήμου θα είναι εκείνη ούτως ώστε η Λέρος να είναι πρωτοπόρα στο νέο γίγνεσθαι του «Καλλικράτη».

Τέλος δε στους παρουσιαστές της εκδήλωσης Γεώργιο Χρυσούλη Γραμματέα της Ι.Μητροπόλεως, Άννα Ελένη και Γιάννη Χρυσούλη, τους ευχαρίστησε για την άψογη παρουσίαση της εκδήλωσης.