Φωτογραφίες από την Ενθρόνιση του Κεντρώας Αφρικής Νικηφόρου

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 27 Δεκεμβρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 01:31

«Αναλαμβάνω ένα έργον το οποίον ξεκίνησαν σπουδαίοι εργάται του ευαγγελίου και ιεραπόστολοι με την βοήθειαν του Θεού, ηγωνίσθησαν δια την  ανάπτυξίν του, το ωργάνωσαν, το εδραίωσαν και σήμερον αναπαύονται εν Κυρίω εις τα ευλογημένα χώματα του τόπου αυτού: ο πρώτος ιεραπόστολος Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, ο Αρχιμ. Χαρίτων Πνευματικάκης, ο Αρχιμ. Κοσμάς Γρηγοριάτης και η αδελφή Όλγα Παπασαράντου», τόνισε μεταξύ άλλων στον ενθρονιστήριο λόγο του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής κ. Νικηφόρος.

Ο Ενθρονιστήριος Λόγος του Μητροπολίτου Κεντρώας Αφρικής κ. Νικηφόρου:

Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Καμερούν κ.κ. Γρηγόριε, εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου του Β ,

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πενταπόλεως κ. Ιγνάτιε, Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Κατάγκας κ. Μελέτιε,

Εξοχώτατε κ.Πρόξενε τής Ελλάδος εις τήν Κινσάσας

Αξιότιμε κ. Αντιπρόεδρε της Ελληνικής Κοινότητος Κινσάσας

Αξιότιμε κύριοι διαφόρων αρχών

Αγαπητοί μου συμπρεσβύτεροι,

Αγαπητοί μου φοιτηταί και συνεργάται της Θεολογικής Σχολής Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Υποτασσόμενος εις το θέλημα του Φιλανθρώπου Θεού, το οποίον εξεφράσθη κατά την 7ην Οκτωβρίου δια της εισηγήσεως του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεοδώρου του Β  πρὸς την Ι. Σύνοδον του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και επραγματοποιήθη δια κανονικών ψήφων εξ αυτής δια της εκλογής μου και εν συνεχεία της εις επίσκοπον χειροτονίας μου την 24ην Οκτωβρίου, έρχομαι να αναλάβω πλέον την διαποίμανσιν της Ιεράς Μητροπόλεως Κεντρώας Αφρικής, την διαποίμανσιν ενός λαού τον οποίον από νέος ηγάπησα.

Την αγάπην δε αυτήν μου την ενέπνευσε και εδίδαξε ο αείμνηστος πνευματικός καθοδηγητής μου και πρώτος ιεραπόστολος του Κογκό Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος.

Έρχομαι τώρα πλέον όχι μόνον ως καθηγητής της Θεολογικής Σχολής μας "Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης", όπως ερχόμουν τα τελευταία έτη, αλλά ως αδελφός και πατέρας.

Αναλαμβάνω ένα έργον το οποίον ξεκίνησαν σπουδαίοι εργάται του ευαγγελίου και ιεραπόστολοι με την βοήθειαν του Θεού, ηγωνίσθησαν δια την  ανάπτυξίν του, το ωργάνωσαν, το εδραίωσαν και σήμερον αναπαύονται εν Κυρίω εις τα ευλογημένα χώματα του τόπου αυτού: ο πρώτος ιεραπόστολος Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, ο Αρχιμ. Χαρίτων Πνευματικάκης, ο Αρχιμ. Κοσμάς Γρηγοριάτης και η αδελφή Όλγα Παπασαράντου.

Αναλαμβάνω την διαποίμανσιν μιας Μητροπόλεως την οποίαν εποίμανον διακεκριμένοι ιεράρχαι, όπως οι αοίδιμοι Κυπριανός Παπαδόπουλος,  Νικόδημος Γαλατσιάτος και  Τιμόθεος Κοντομέρκος.

Πολλά έργα έχουν γίνει κατά την περίοδον αυτήν, Σχολεία, Εκκλησίες, Ιατρεία, αλλά πολύ περισσότερον όλων αυτών είναι η πνευματική εργασία η οποία έγινε εις τας ψυχάς των ανθρώπων και η είσοδος χιλιάδων ανθρώπων εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν.

Εις όλα αυτά πάντοτε αρωγοί υπήρξαν αι Ελληνικαί Κοινότητες, οι Έλληνες της Ελλάδος και αυτοί οι οποίοι αγωνίζονται εδώ, εργάζονται, και προοδεύουν οικονομικώς και παραλλήλως βοηθούν και συντελούν εις την πρόοδον της τοπικής κοινωνίας.

Χαίρομαι και τους επαινώ εκ βάθους ψυχής δια την συνεχή συμπαράστασιν προς την Ιεράν Μητρόπολιν και την Ορθόδοξον Ιεραποστολήν. Η βοήθειά των δεν σταματά σε λόγια παρηγορητικά αλλά επεκτείνεται σε δωρεές χρημάτων, οικοπέδων, ανέγερσιν σχολείων και Εκκλησιών. Τελευταία απόδειξις τούτου είναι η ανοικοδόμησις από την Ελληνικήν Κοινότητα Κινσάσας του ωραιοτάτου σχολικού συγκροτήματος εις τον περίβολον του Ι. Ναού του Αγίου Μάρκου.

Ξεχωριστή όμως είναι η διακονία του Σεπτού προκατόχου ημών, του, από Μητροπολίτου Κεντρώας Αφρικής, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πενταπόλεως κ. Ιγνατίου. Η διακονία του υπήρξε καρποφόρος και ευλογημένη. Νέοι ιερείς εχειροτονήθησαν, ναοί και σχολεία εκτίσθησαν αποκορύφωμα δε όλων αυτών είναι το πρώτον Ορθόδοξον Πανεπιστήμιον εις την Αφρικήν, «ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης».

Ξεκίνησε εδώ ως βοηθός του αειμνήστου Αρχιμ. Χαρίτωνος Πνευματικάκη με την ευλογίαν του τότε Μητροπολίτου Τιμοθέου Κοντομέρκου, διηκόνησε την Ιεραποστολήν ως ιεροκήρυξ, ως πνευματικός, ως συγγραφεύς αλλά ακόμη και ως κτίστης και πρακτικός αρχιτέκτων. Ηνάλωσε τον εαυτόν του από του έτους 1981, αλλά και συνεχίζει να τον αναλώνη, υπέρ της ιεραποστολής και της δόξης του Θεού.

Ίνα μη προσκρούσω εις το ταπεινόν σας χαρακτήρα, σεβαστέ μας Άγιε Πενταπόλεως κ. Ιγνάτιε, δεν θα αναλύσω την μεγάλην προσφοράν σας. Θα σας παρακαλέσω όμως να συνεχίσετε την προσφοράν σας πλησίον μας, όπως άλλωστε το επιθυμείτε.

Η σκέψις μου αυτήν την στιγμήν πορεύεται εις το ιεραποστολικόν κλιμάκιον, το οποίον εργάζεται εις την Κανάγκα, εις τα σχολεία «Φως Εθνών» και τας ενορίας, όπου αφοσιωμένοι ιερείς μας, πλαισιωμένοι από τας αδελφάς που προέρχονται και αποστέλλονται από ιεραποστολικούς συλλόγους της Ελλάδος, εργάζονται με φόβον Θεού και αυτοθυσίαν, και είτε διακονούν ως καθηγηταί και καθηγήτριαι, είτε υπηρετούν τον ασθενή και πονεμένον άνθρωπον, είτε διδάσκουν τον Ορθόδοξον λόγον και καλούν τον κόσμον εις την Βασιλείαν του Θεού.

Δεν δύναμαι να παραλείψω όμως και την όλην προσπάθειαν των ιερέων μας και των κατηχητών μας εις όλην την έκτασιν της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, τους οποίους και ιδιαιτέρως και εκ βάθους ψυχής επαινώ.

Με συγκινεί η προσπάθεια η οποία  γίνεται εις το Μπαζαγκούγκου, το Κασαγκούλο, το Κισαγκάνι, το Ιζίρο και εις άλλες πόλεις και χωριά.

Δεν μπορώ να μην αναφερθώ και εις τους αγαπητούς μου φοιτητάς της Θεολογικής μας Σχολής "ο  Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης".

Χαίρομαι με τον ενθουσιασμόν των δια Ιεραποστολικήν δράσιν, με την προσπάθειάν των δι  ἀπόκτησιν θεολογικών γνώσεων, με την αγωνίαν των δια την στερέωσιν και εξάπλωσιν της Ορθοδοξίας.

Τους παρακολουθώ εις τας ιεραποστολικάς εξορμήσεις των εις πόλεις και χωριά και μου δίδουν δύναμιν και κουράγιο εις το έργον το οποίον μου ανέθεσε η Αγίας μας Εκκλησία.

Χαίρομαι όμως και όλους τους νέους της Μητροπόλεώς μας οι οποίοι είναι το καύχημά μας και τους καλώ όλους δια νέους πνευματικούς αγώνας.

Εκφράζω την βαθυτάτην μου ευγνωμοσύνην προς όλους τους συνεργάτας της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, ντόπιους και μη, προς τας Μητροπόλεις, ενορίας, ιεραποστολικά σωματεία, οι οποίοι συνεργάζονται με την Ιεράν Μητρόπολίν μας και ποικιλοτρόπως την βοηθούν.

Ιδιαιτέρως τιμώ και ευχαριστώ δια την προσφοράν των την αδελφότητα θεολόγων «ο Σωτήρ», την «Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής» Θεσσαλονίκης, τα ιεραποστολικά σωματεία «Πρωτόκλητος» Πατρών, «Άγιος Βαρνάβας», Λαρίσης, «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος», τον ιεραποστολικόν σύνδεσμον «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» Θεσσαλονίκης, όπως επίσης και όποιον άλλο σωματείον αλλά και απλόν χριστιανόν συμπαρίσταται εις το έργον της Ιεράς Μητροπόλεώς μας. Βλέπω το έργον των, το αναγνωρίζω, πιστεύω εις την συνέχισιν της συνεργασίας μας.

Αγαπητοί μου αδελφοί, ο αμπελών του Κυρίου, η Ιερά Μητρόπολις Κεντρώας Αφρικής είναι μπροστά μας, οφείλουμε όλοι οι ορθόδοξοι να εργασθούμεν, και αν είμαστε οποιασδήποτε εθνικότητος παρεπίδημοι Ορθόδοξοι, ντόπιοι, ιερείς, καθηγηταί, φοιτηταί, μαθηταί, νέοι, γέροι, όλος ο περιούσιος λαός του Θεού της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.

Οφείλουμε όλοι να αγωνισθούμεν δια την πρόοδον της Ιεράς Μητροπόλεως, δια την απρόσκοπτον λειτουργίαν όλων των ιδρυμάτων, δια την συνέχισιν του έργου των αειμνήστων ιεραποστόλων, δι  αὐτὰ τα οποία έχει ξεκινήσει ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κ. Ιγνάτιος ως Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής.

Να αγωνισθούμεν δια την διάδοσιν της Ορθοδόξου πίστώς μας, η οποία γίνεται μόνον αν ο καθένας μας αγωνίζηται καθημερινώς εις τον δρόμον του αγιασμού.

Πάντοτε όμως, αγαπητοί μου αδελφοί, πρέπει να έχωμεν υπ  ὄψιν ότι τίποτε δεν γίνεται χωρίς υπακοήν εις την Αγίαν μας Εκκλησίαν.

Η υπακοή εις την Εκκλησίαν μας είναι το μέγιστον καθήκον του Χριστιανού· άνευ αυτής δεν μπορούμε να εισέλθωμεν εις τον Παράδεισον, δεν μπορούμε να σωθούμεν.

Ο διάβολος από ανυπακοήν εις τον Θεόν, έπεσε από τον ουρανόν και από φωτοφόρος άγγελος έγινε ο αρχηγός του κακού, έγινε ο διάβολος.

Ο Αδάμ και η Εύα, οι πρωτόπλαστοι, όσον υπήκουον εις τον Θεόν Πατέρα ήσαν μέσα εις τον Παράδεισον και απελάμβανον την χαράν και τα δώρα του Παραδείσου. Όταν παρήκουσαν, εξεδιώχθησαν, ευρέθησαν έξω του Παραδείσου και οι απόγονοί των ταλαιπωρούμεθα μέχρι σήμερον.

Ο Χριστός από υπακοήν προς τον Πατέρα του ήλθε εις την γην δια να μας διδάξη την υπακοήν. Μας λέγει ότι πάντοτε κάνει το θέλημα του Πατρός του. Ήλθε και μας εδίδαξε, μας ιάτρευσε από τας ασθενείας με θαύματα, ανέστησε νεκρούς, εσταυρώθη, ανεστήθη, ανελήφθη εις τον ουρανόν, μας έσωσεν από την φθοράν του θανάτου και την εξουσίαν του διαβόλου.

Οι άγιοί μας, αν σήμερα είναι κοντά εις τον Θεόν και πρεσβεύουν υπέρ ημών, και κάνουν θαύματα, και τους τοποθετούμε εις τα τέμπλα και εις τα εικονοστάσια, ηγιάσθησαν διότι έκαμαν υπακοήν εις την Εκκλησίαν μας η οποία κεφαλήν έχει τον Χριστόν μας.

Μας καλεί, λοιπόν, όλους ο Χριστός μας να κάμωμεν υπακοήν εις την Εκκλησίαν, διότι μόνον αυτό θα μας σώση και θα μας οδηγήση εις τον Παράδεισον.

Σεβασμιώτατοι άγιοι αρχιερείς, εξοχώτατοι άρχοντες, αγαπητέ λαέ του Θεού, οφείλουμε να διακηρύξωμε σήμερον την ευγνωμοσύνην μας και τας ευχαριστίας μας, πρώτον προς τον εν Τριάδι Θεόν, την Κυρίαν Θεοτόκον, τον Απόστολον και Ευαγγελιστήν Μάρκον, τον Άγιον Νικόλαον, τον Άγιον Αθανάσιον τον Αθωνίτη προστάτην της Σχολής μας, τον Άγιον Νεκτάριον και όλους τους αγίους μας, και δεύτερον προς τον Μακαριώτατον Πάπαν και Πατριάρχην Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρον τον Β  καὶ την περί αυτόν Ι. Σύνοδον δια την μέριμνάν των δια την Ιεράν Μητρόπολίν μας.

Τους ευχαριστώ εκ βάθους και εγώ ταπεινώς δια την αγάπην και την τιμήν προς την αναξιότητά μου, διότι με ανηγαγον εις το ύψιστον της Αρχιερωσύνης αξίωμα και με ετοποθέτησαν αδελφόν και πατέρα όλων σας.

Ελπίζω πάντοτε εις τας προσευχάς του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου, Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου, εις την αγάπην του και το ενδιαφέρον του, όπως και όλων των αδελφών αρχιερέων οι οποίοι διακονούν την Αφρικήν. Άλλωστε είναι ο πατέρας των Ορθοδόξων όλης της Αφρικής και το δείχνει αυτό και με τας συνεχείς ιεραποστολικάς περιοδείας του.

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Καμερούν κ. Γρηγόριε, εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου, παρακολουθώ το θεάρεστον έργον σας, πληφορούμαι από κοινούς φίλους αρχιερείς δια την σοφίαν σας, την αγωνίαν σας, την αγάπην σας και θυσίαν σας δια τον λαόν του Θεού της Μητροπόλεώς σας. Ελπίζω πάντοτε εις την αγάπην και συνεργασίαν σας. Σας ευχαριστώ δια τους σπουδαίους συμβουλευτικούς λόγους τους οποίους μου απευθύνατε. Θα μείνουν πάντοτε εις την καρδιά μου. Θα μου είναι οδοδείκτες εις την ζωήν μου.

Σας παρακαλώ να εύχεσθε δια την κατά Θεόν προκοπήν της Ι. Μητροπόλεώς μας.

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πενταπόλεως κ. Ιγνάτιε, ευχαριστώ και πάλιν δια την αγάπην σας, ευχαριστώ διότι με καλέσατε ως συνεργάτην σας, ευχαριστώ δια την συνεργασίαν μας εις την Ορθόδοξον Θεολογικήν Σχολήν, ευχαριστώ δια την εμπιστοσύνην σας προς το πρόσωπόν μου, και ελπίζω εις την συνεργασίαν σας δια την συνέχισιν του έργου το οποίον εσείς και οι προκάτοχοί σας μου παραδίδετε.

Αγαπητέ μου αδελφέ, συναγιορείτα, Θεοφιλέστατε επίσκοπε Κατάγκας, κ. Μελέτιε, συνασκητά και ηγαπημένε, πριν ακόμη βρεθούμε και οι δύο εις το ευλογημένον Κογκό, ευχαριστώ δια την αδελφικήν σου αγάπην και ελπίζω και προσβλέπω εις την συνεργασίαν μας και εις την πολυχρόνιον πείραν σου εις την Ιεραποστολήν.

Σεβαστέ μου Γέροντα π. Σπυρίδων, εις το πρόσωπόν σου βλέπω την αγαπημένην μας συνοδείαν της Μικράς Αγίας Άννης, τους συσκητιώτας μου της Ιεράς μας Σκήτης Αγίας Άννης, τους αδελφούς μου συνασκητάς Καρουλιώτας και Κατουνακιώτας, τον Ηγούμενόν μας Αρχιμανδρίτην Πρόδρομον και τους αδελφούς μου εις την Ιεράν Μονήν μας της Μεγίστης Λαύρας, αλλά και όλους τους αγιορείτας. Σε ευχαριστώ διότι ως πατήρ με συνοδεύεις εδώ εις τον τόπον της διακονίας, τον οποίον μου ανέθεσε η Αγίας μας Εκκλησία.

Σε παρακαλώ να διαβιβάσης εις όλους τους Αγιορείτας, αλλά και εις τους αδελφούς και πατέρας της πρώτης μου μετανοίας, της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων της Κρήτης, τας ευχαριστίας μου και την παράκλησιν να προσεύχονται δ  ἐμὲ και το ποίμνιόν μου.

Ευχαριστώ τον Πρόεδρον κ. Ιωσηφ Καμπήλα και όλας τας αρχάς της ευλογημένης Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό, της δευτέρας πλέον πατρίδος μου, οι οποίοι παρευρίσκονται εις την χαράν της Ορθοδόξου Εκκλησίας· τους ευχαριστώ δια την συνεργασίαν την οποίαν μέχρι τώρα είχον με τους προκατόχους μου Μητροπολίτας και την Εκκλησίαν μας.

Αυτή ελπίζω ότι θα συνεχισθή, εμείς ως Μητρόπολις και Ορθόδοξος Εκκλησία θα πράξωμεν ο,τι δυνάμεθα δια το καλόν του τόπου και του ευγενούς λαού της χώρας αυτής.

Εξοχώτατε κ. Πρόξενε της  Ελλάδος, ευχαριστώ δια την τιμήν, την αγάπην προς εμέ αλλά και την συνεργασίαν σας με την Ιεράν Μητρόπολίν μας. Ευχαριστώ τον κ. Πρέσβυν διότι προσφέρει την συμπαραστασίν του και την υπηρεσίαν ως καθηγητής διδάσκοντας συγχρόνως εις την Θεολογικήν μας Σχολήν.

Ευχαριστώ τους αντιπροσώπους των διαφόρων και οργανισμών.

Τέλος, Αξιότιμε αντιπρόεδρε της Ελληνικής Κοινότητος Κινσάσας κ. Κωνσταντίνε Σοφιάδη και έφορε της Θεολογικής μας Σχολής, γνωρίζω την δικήν σας αγάπην και  προσφορά εις την Εκκλησίαν μας και την Ιεραποστολή αλλά και την αγάπην και συμπαράστασιν  όλων των Ελλήνων οι οποίοι εργάζονται και κατοικούν εδώ.

Βλέπω και με συγκινεί η προσφορά σας και ο αγώνας σας, θα είμαι πάντοτε δίπλα σας ως αδελφός και πνευματικός πατέρας όλων σας. Διαβιβάστε και στον αξιότιμον προέδρον της Ελληνικής Κοινότητος κ.Γεράσιμος Ντουνη ο οποίος δια λόγους ανεξαρτήτους την θελησεως του απουσιάζει σωματικώς, την αγάπην μας και την προσευχήν μας  δι’ αυτόν και την οικογένειάν του τον ευχαριστούμε διότι συνεχίζει το παράδειγμα του αειμνήστου πατρός του Θωμά Ντούνη του μεγάλου ευεργέτου της Μητροπόλεως μας και της ιεραποστολής. Σας ευχαριστώ και σας συγχαίρω.

Σας ευχαριστώ όλους για την θερμήν υποδοχήν την οποίαν μου επιφυλάξατε.

Σας παρακαλώ να προσευχηθούμε εις τον Άγιον Νικόλαον, εις τον Ναόν του οποίου σήμερον γίνεται η ενθρόνισίς μου, να με ενισχύη να διακονώ εν φόβω Θεού ώστε να αξιωθούμε, όλοι, ο ποιμήν με το ποίμνιόν του, ο πατέρας με τα τέκνα του, να προοδεύουμε πνευματικά και να εισέλθουμε εις την Βασιλείαν των Ουρανών.

Φωτογραφίες: Romfea.gr