Με λαμπρότητα εορτάστηκε ο Πολιούχος Βεροίας Όσιος Αντώνιος ο νέος

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας 19:40

Τελέστηκε στη Βέροια, κατά το διήμερο 16 και 17 Ιανουαρίου η πανήγυρις του Πολιούχου της πόλεως οσίου Αντωνίου του νέου.

Το απόγευμα της Κυριακής στον μέγα αρχιερατικό εσπερινό χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναζιανζού κ. Θεοδώρητος, συγχοροστατούντος και του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ενώ το θείο Λόγο εκήρυξε ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης π. Γρηγόριος Μάζα.

Το πρωί της εορτης ο θεοφιλέστατος τέλεσε την αρχιερατική θεία Λειτουργία, την ακολουθία των Εγκωμίων του οσίου Αντωνίου και  εκήρυξε το θείο Λόγο.

Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας προέστη της ιεράς Λιτανείας των Λειψάνων του οσίου και της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Δοβρά, που κάθε χρόνο συνεορτάζει με τον Πολιούχο.

Ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας το πρωί της εορτής δεν έλαβε μέρος στην πανήγυρη διότι μετέβη στην Αθήνα προκειμένου να λάβει μέρος στην έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Αλλά αμέσως μετά την επάνοδό του από την Αθήνα χοροστάτησε στον εόρτιο εσπερινό και ιερά παράκληση που τελέστηκαν στον ιερό ναό του Πολιούχου και στη συνέχεια πραγματοποίησε την καθιερωμένη εσπερινή ομιλία του.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ

Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Σεβαστοί Πατέρες,

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Οι εορτές των Αγίων της Εκκλησίας μας είναι πάντοτε πνευματικές αφορμές για εμάς τους χριστιανούς. Τους τιμάμε και να θυμόμαστε την αγία βιωτή και πολιτεία τους ώστε να γίνουμε κι εμείς αγιότεροι άνθρωποι προσπαθώντας να τους μιμηθούμε.

«Ως έαρ νοητόν, εν καιρώ του χειμώνος, επέφανεν ημίν, η αγία μνήμη» του οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Αντωνίου του Νέου, του Βεροιέως, του πολιούχου και προστάτη μας.

Εορτάζει, σήμερα, χαίρουσα των Βερροιέων η πόλις, την αγίαν μνήμην του πολιούχου της, κι εγώ, σεπτή εντολή του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας θα πρέπει να σας ομιλήσω για τον Άγιο Αντώνιο. Αλλ’ επειδή είμαι βέβαιος, ότι η βιωτή και η πολιτεία Του είναι γνωστές στην αγάπη σας, και επειδή αισθάνομαι αδυναμία και δισταγμό να σας ομιλήσω για τον Πολιούχο μας, θα αφήσω τον υμνογράφο της Εκκλησίας μας, τον Γέροντα Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη, να μας τον παρουσιάσει μέσα από τα τροπάρια και τους ύμνους τα οποία αποτελούν την ασματική ακολουθία του Οσίου και Θεοφόρου προστάτη μας:

«Των Οσίων Πατέρων ο χορός, γράφει ο ιερός υμνωδός, την ηγιασμένην ψυχήν σου εν ουρανοίς, εν ευφροσύνη εδέξατο αγία, το δε θείον σου σκήνος η πόλις Βερροίας, ως θησαυρόν κατέχουσα εν κόλποις, την σην γεραίρει Αντώνιε μνήμην˙ και πανδημεί σε τιμώσα, μακαρίζει σε λέγουσα˙ Ω άνθρωπε του Θεού, θεοφόρε πολίτα, της άνω βασιλείας˙ δοχείον πολύτιμον της επιπνοίας του Πνεύματος˙ ασκητικής ζωής ο ουρανόφωτος λύχνος˙ το μυρίπνοον κρίνον της απαθείας˙ το τίμιον γέρας της ησυχίας˙ Βερροίας το καύχημα, Μακεδονίας αγλάϊσμα, εκτενώς ικέτευε, υπέρ των ψυχών ημών .»

Το τροπάριο το οποίο μόλις εδιάβασα, κατακλίειει την ασματική ακολουθία του Όρθρου της εορτής. Ο ιερός υμνογράφος μας προτρέπει να κατανοήσουμε το νόημα και τον πνευματικό στοχασμό της σημερινής εορτής.

***

Σήμερα εορτάζει η Εκκλησία μας και την μνήμη του οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου, του καθηγητού της ερήμου και ιδρυτού του αυθεντικού μοναχικού ασκητικού βίου. Από αυτήν την μεγάλη μορφή της ασκητικής ζωής και μέχρι τον Άγιο Αντώνιο τον Βεροιέα, τον Πολιούχο μας, έζησαν και καθαγιάστηκαν στις οπές της γης και στα ιερά κοινόβια πολλοί Άγιοι Πατέρες όπως: Παχώμιος ο μέγας, Σισώης ο μέγας, Ποιμήν ο μέγας, Ονούφριος ο Αιγύπτιος, Αρσένιος ο μέγας, Μάρκος ο Αθηναίος, Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και πολλοί άλλοι.

Σύμφωνα με τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, η εκκλησιαστική ιεραρχία είναι εικόνα της επουράνιας ιεραρχίας. Κι αν ο Άγιος Διονύσιος ξεχωρίζει στα συγγράμματά του εννέα τάγματα των επουρανίων δυνάμεων, η εκκλησιαστική Παράδοση γνωρίζει εννέα τάγματα αγίων στην ακολουθία της Προσκομιδής, δηλαδή, της προετοιμασίας του άρτου και του οίνου για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Το έκτο τάγμα αυτών των αγίων, λοιπόν, είναι εκείνο των Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας, για το οποίο ο υμνογράφος της ακολουθίας του Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Βεροιέως γράφει: «των Οσίων Πατέρων ο χορός, την ηγιασμένην ψυχήν σου εν ουρανοίς, εν ευφροσύνη αγία εδέξατο ...».

Μαρτυρεί η Εκκλησία δια του αγίου υμνογράφου μία αλήθεια της πίστεώς μας: ότι οι Άγιοί μας, οι φίλοι του Χριστού, βρίσκονται μετά από την κοίμησή τους στους κόλπους του Αβραάμ, στον ουρανό, μαζί με τον Θεό.

Συγχαίρει σήμερα στους ουρανούς ο χορός των Οσίων Πατέρων της Εκκλησίας και πανηγυρίζει λαμπρώς την μνήμη ενός από αυτούς, των αρχαίων Οσίων ομότροπο και των αΰλων Αγγέλων ισότιμο, τον λαμπρό της Βεροίας καύχημα, τον Νέον Αντώνιο, των Ορθοδόξων ύμνημα.

Υμνούν οι άγιοι στους ουρανούς και λέγουν και στον Άγιο Αντώνιο όπως έλεγαν στην Παναγία Μητέρα του Χριστού μας: «Χαίρε, ότι τα ουράνια συναγάλλεται τη γη, χαίρε, ότι τα επίγεια συγχορεύει ουρανοίς».

Δοξάζουμε κι εμείς, οι Βεροιείς του εικοστού πρώτου αιώνος, και συμψάλλουμε με τους Οσίους Πατέρες τιμώντας πανδήμως τον Πολιούχο μας και λέγομεν: «Χαίροις Πάτερ Αντώνιε»!

Σήμερον «η Βέρροια αγάλλεται, λαμπρώς πανηγυρίζουσα, την φωτοφόρον σου μνήμην, Αντώνιε θεοφόρε», «ταύτης γαρ βλαστός υπάρχεις και πολιούχος». Σήμερα, το κέντρο και ο άξονας της πνευματική ζωής όλων των Βεροιέων είναι τα τίμια και χαριτόβρυτα λείψανα του Αγίου μας.

Σήμερα, οι Βεροιείς απανταχού της γης στρέφουν τον νουν τους σ’ αυτόν τον πάνσεπτο Ιερό Ναό, και στον μεγαλύτερο θησαυρό, τον οποίον κατέχει αυτή η πόλη. Σήμερα, όλοι μας οι οποίοι συγκεντρωθήκαμε εδώ, πέριξ του ιερού σκηνώματος του Πολιούχου μας, τιμούμε τον Άγιό μας, ο οποίος με την χάρη Του σκέπει την πόλη στην οποία γεννήθηκαμε, βαπτιστήκαμε, μεγάλωσαμε, εδακρύσαμε και ευλογήθηκαμε.Ζούμε κοντά στον Άγιο από τον οποίον μάθαμε να ζούμε την Ορθοδοξία.

***

Θα ήθελα τώρα να στραφούμε και πάλι στο δοξαστικό των αίνων του Όρθρου του Αγίου Αντωνίου, όπου ο ιερός υμνογράφος χρησιμοποιεί μερικά επίθετα, τα οποία εκφράζουν κατά την ανθρώπινη δύναμη, την αγιότητα του βίου και τις αρετές του Αγίου μας.

Λέγει, λοιπόν: «Ω άνθρωπε του Θεού, θεοφόρε πολίτα, της άνω βασιλείας˙ δοχείον πολύτιμον της επιπνοίας του Πνεύματος˙ ασκητικής ζωής ο ουρανόφωτος λύχνος˙ το μυρίπνοον κρίνον της απαθείας˙ το τίμιον γέρας της ησυχίας˙ Βερροίας το καύχημα, Μακεδονίας αγλάϊσμα...».

Ο Άγιος Αντώνιος είναι ο άνθρωπος του Θεού αλλά και ο θεοφόρος πολίτης της Βασιλείας του Θεού. Η παράδοση της Εκκλησίας μας γνωρίζει ακόμη έναν άγιο ο οποίος χαρακτηρίζεται ως «άνθρωπος του Θεού», τον Άγιο Αλέξιο. Αυτός αξιώθηκε να λέγεται «άνθρωπος του Θεού» για την άπειρη υπομονή Του και για την αγιότητα του βίου του. Σίγουρα, ο Άγιος Αντώνιος κατέχει την αρετή της υπομονής, στην οποία εξασκήθηκε στην ερημία των Πιερίων και του Αλιάκμονος, στη Σκήτη Βεροίας.

Η αγία βιωτή του τον καθιστά θεοφόρος πολίτη της άνω Βασιλείας. Δεν ήταν μόνο άνθρωπος του Θεού ο Άγιός μας, αλλά και Θεοφόρος, δηλαδή βίωνε τον Θεό μέσα του, είχε τον Θεό κοντά του όλες τις ημέρες της ζωής του. Γι’ αυτό ψάλλει η Εκκλησία:

«Χαίρε Αντώνιε Θεοφόρε˙

Χαίρε αείφωτε εωσφόρε˙

Χαίρε θεωρέ της του Λόγου τερπνότητος˙

Χαίρε κοινωνέ της αΰλου λαμπρότητος...»

Συνεχίζει ο υμνογράφος και ονομάζει τον Άγιο Αντώνιο «δοχείον πολύτιμό της επιπνοίας του Πνεύματος» κι αυτό, γιατί όλη η ζωή Του ήταν φωτισμένη από την άσκηση της ησυχίας και της αποκτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Δοχείο πολύτιμο του Αγίου Πνεύματος είναι μέχρι σήμερα τα Ιερά Λείψανά Του, τα οποία φυλάσσονται στον Ναό Του και τα οποία βρύουν ιάματα σε όσους προσέρχονται με πίστη και τα προσκυνούν.

Η φήμη και η αγιότητα του Νέου Αντωνίου έγιναν γνωστές στην πόλη του, την Βέροια και τιμάται μεγαλοπρεπώς. Ο Θεός, όμως, τον ανάδειξε ως άγιο και στην ευρύτερη περιοχή, σε ολόκληρη την Μακεδονία. Οι Μακεδόνες, με πολλή χαρά και αγάπη προσέρχονται σήμερα και τιμούν την μνήμη Του εδώ, στην πόλη Του, στα ιερά χώματα στα οποία επάτησε ο Άγιος, αφήνοντάς μας να αισθανθούμε την ευωδία των χαριτοβρύτων λειψάνων Του.

να ευχαριστήσουμε και να δοξάσουμε τον Άγιό μας˙ και να υποσχεθούμε μπροστά στο ιερό Του σκήνωμα ότι θα προσπαθήσουμε κατά δύναμιν να Τον ακολουθούμε στην πνευματική μας πορεία, ψάλλοντας ικετευτικά: «Πάντας τους προσπίπτοντας πιστώς, Πάτερ τη σεπτή σου εικόνι, και τοις λειψάνοις σου, Όσιε Αντώνιε, των Βερροιέων χαρά, ανωτέρους διάσωζε, παθών και κινδύνων, και παντοίων θλίψεων, τη προστασία σου, αίτει δε ημίν θεοφόρε, άφεσιν πταισμάτων θεόθεν και χαράν και νόσων απολύτρωσιν». Αμήν.