Οφειλόμενες εξηγήσεις του Κυθήρων Σεραφείμ στον πρ. Ερζεγοβίνης Αθανάσιο
- Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2011
-
Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 17:20
-
Τις οφειλόμενες εξηγήσεις προς τον Μητροπολίτη πρώην Ερζεγοβίνης κ. Αθανάσιο (Γιέφτιτς), για τις δηλώσείς του στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων "Romfea.gr", δίνει με κείμενο του ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ.
Το κείμενο του Μητροπολίτη Κυθήρων έχει ως εξής:
Στο εβδομαδιαίο «Μήνυμα της Κυριακής», που την περασμένη Κυριακή ήταν αφιερωμένο στην Κυριακή της Ορθοδοξίας, αναφερόμενος διαχρονικά στις ποικιλώνυμες αιρέσεις, ωμίλησα ειδικότερα και για την σύγχρονη παναίρεσι του Οικουμενισμού.
Έκαμα χρήσι του όρου παναίρεσις, τον οποίο εχρησιμοποιούσε ο σύγχρονος άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ομιλώντας ακριβώς για τον ψευδο-οικουμενισμό, τον αυθαίρετο, αντικανονικό και απροϋπόθετο και όχι για την θεοδίδακτη Οικουμενική Κίνησι της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας μας, η οποία βασίζεται στα λόγια του Θεανθρώπου Ιδρυτού της˙ «πορευθέντεςμαθητεύσατε
Ετόνισα στο Κυριακάτικο αυτό μήνυμα ότι, βάσει των Ιερών Κανόνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, είναι ασυμβίβαστη η συμπροσευχή και εκκλησιαστική κοινωνία με ετεροδόξους και αιρετικούς - κακοδόξους, εφ' όσον προηγουμένως δεν εξομαλυνθούν οι δογματικές διαφορές, θεολογικές και εκκλησιολογικές, και δεν αποκηρυχθούν οι αιρετικές δοξασίες, πλάνες και καινοτομίες τους και επομένως έτσι καθίσταται αδύνατη μαζί τους η ένωσις και ενότης εν τη πίστει και τη Θεία Λατρεία.
Και, κατόπιν τούτων, εξέφρασα την λύπην μου όταν εν ώρα Θείας Λατρείας λαμβάνουν χώραν περιστατικά συμπροσευχής με ακοινώνητα κανονικώς πρόσωπα, ως το μνημονευόμενο περιστατικό της τελέσεως της Ακολουθίας της Αρτοκλασίας σε Πατριαρχική Θεία Λειτουργία, κατά την οποία ο Παπικός Αρχιεπίσκοπος και ο Νούντσιος με θρασύτητα προσεγγίζουν μαζί με τους Ορθοδόξους Επισκόπους και Κληρικούς τον ευλογούμενο από τον Πατριάρχη των Σέρβων άρτο! Γιατί η λειτουργική αυτή πράξις μόνο με Ορθοδόξους Κληρικούς γίνεται και δηλώνει την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος μεταξύ των.
Αναφερόμενος δε στην παναίρεσι του Οικουμενισμού, (την οποία, όπως είπαμε, κατεδίκασε ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς), εξ αφορμής του πιο πάνω περιστατικού, αλλά και της επισκέψεως του Μακ. Πατριάρχου Σερβίας κ.Ειρηναίου μετά του Σεβ.Επισκόπου Μπάτσκας κ.Ειρηναίου εις την εβραϊκήν συναγωγήν Sukat Salom του Βελιγραδίου για την παραδοσιακή εβραϊκή εορτή Hanuka, κατά την οποία αμφότεροι άναψαν δύο από τα οκτώ κεριά της λυχνίας, προσέθεσα ότι , δυστυχώς, σήμερα ωρισμένα παιδιά του αγίου Ιουστίνου, όχι μόνον δεν ενστερνίζονται τα κατά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού λεχθέντα του αγίου αυτών πνευματικού Πατρός, αλλά ανέχονται και την καθαίρεσι εναρέτου και ομολογητού Αδελφού των Επισκόπου, δεινού πολεμίου του Οικουμενισμού, και Κανονικού Επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης κ.Αρτεμίου, γενομένης άνευ εξαγγελίας του κατηγορητηρίου, κανονικής δίκης, εξετάσεως μαρτύρων, απολογίας και συμφώνου προς τους Ιερούς Κανόνας καταδίκης.
Έπειτα από τα ως άνω μετά πολλού ψυχικού πόνου λεχθέντα στο μήνυμα της Κυριακής της Ορθοδοξίας ο Σεβ. Μητροπολίτης πρ. Ερζεγοβίνης κ.Αθανάσιος απάντησε μέσα από την «Romfea.gr» την παραμονή της Κυριακής της Ορθοδοξίας (Σάββατο 12 Μαρτίου 2011, ώρα 20.44).
Ως τίτλος της παρεμβάσεως αυτής του Σεβ. κ.Αθανασίου ετέθη ο εξής : «Τα ψέμματα που διαδίδει ο Μητρ. Κυθήρων δεν υπηρετούν την Ορθοδοξία».
Αυτό εκ πρώτης όψεως σημαίνει ότι αυτά που λέγω είναι ψέμματα και ενσυνείδητα τα διαδίδω. Πιο κάτω ο Σεβασμιώτατος λέγει ότι είμαι «θύμα από ψέμματα αυτού του Βιλόφσκι, ενός μοιραίου ανθρώπου του Αρτεμίου»και ότι «δεν μπορούμε να εορτάζουμε αύριο την Κυριακή της Ορθοδοξίας με ψέμματα».
Πριν απαντήσω στη βαρειά κατηγορία της ψευδολογίας και της διαδόσεως του ψεύδους, θα ήθελα να επισημάνω το εξής.
Τόσον ο Σεβασμιώτατος κ.Αθανάσιος Γιέφτιτς, όσο και τα άλλα τέκνα - Επίσκοποι του αγίου Πατρός ημών Ιουστίνου Σεβ.κκ. Αμφιλόχιος, Ειρηναίος και Αρτέμιος χαίρουν της βαθείας τιμής και του πηγαίου μου σεβασμού από τριών και πλέον δεκαετιών χάρις στο αγιασμένο και καταξιωμένο πρόσωπο του μακαρία τη λήξει γενομένου αειμνήστου Γέροντός μου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κυρού Ιεροθέου, ο οποίος τους περιέβαλλε με περισσή τιμή και αγάπη.
Οι εν θέματι Σεβ. Επίσκοποι κατά τον χρόνον των σπουδών των εις την πατρίδα μας, αλλά και αργότερα, είχαν συχνή επικοινωνία με τον αοίδιμο Μητροπολίτη Ιερόθεο, ο οποίος και τους εκάλεσε ως εισηγητάς εις τα κατά το έτος 1996 Διορθόδοξα Συνέδρια (Μοναχικό και Θεολογικό) στην Αίγινα επί τη συμπληρώσει 150ετιας από της γεννήσεως του Αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως.
Μάλιστα τότε το θέμα του Σεβ. κ.Αρτεμίου ήταν περί Οικουμενισμού.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων δεν είπα, ούτε το διενοήθην, ότι τα πνευματικά τέκνα του Αγίου Ιουστίνου τον επρόδωσαν, αλλ' ότι δεν στοιχούν εις την αυστηράν στάσιν του Αγίου Πατρός έναντι του ψευδο-οικουμενισμού και ανέχθηκαν την αντικανονική καταδίκη σε καθαίρεσι του δεινού πολεμίου του Οικουμενισμού Σεβ. κ.Αρτεμίου.
Τι θα έλεγε, εάν εζούσε σήμερα ο άγιος Ιουστίνος για τα δύο περιστατικά οικουμενιστικών εκδηλώσεων, που προαναφέραμε; Πως θα εχαρακτήριζε τον οικουμενισμό αυτό; Θα τον ωνόμαζε ορθόδοξη οικουμενική κίνησι; Ασφαλώς όχι.
Θα συμφωνούσε με την ούτω πως γενομένη καθαίρεσι του πνευματικού του τέκνου (αφού προηγήθηκε προσωρινή απομάκρυνσις - έκπτωσις - πλήρωσις της Επισκοπής του); Εκτός και αν ετηρήθησαν οι προβλεπόμενες κανονικές διαδικασίες και εφηρμόσθησαν οι απαραίτητοι δικονομικοί όροι κατά το Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και δεν το γνωρίζουμε.
Εις αυτό το σημείο επικεντρώνεται η ανησυχία και η ενώδυνος και αγωνιώδης φωνή μου. Ο Σεβ. κ.Αθανάσιος ομιλεί για «οικονομικές και άλλες παραβάσεις».
Εάν εκλήθη εις απολογίαν ο Σεβ.Αρτέμιος η και απέρριψε τρεις επιτροπές υπάρχει η κανονική και νόμιμος δικαστική διαδικασία, οπότε, τηρουμένης αυτής επακριβώς, εάν δεν προσέλθη καταδικάζεται ερήμην, η δε καταδίκη είναι κανονική και τελεσίδικος, βασιζομένη εις συγκεκριμένους Ιερούς Κανόνας. Εάν έτσι είχαν τα πράγματα και κατεδικάζετο κανονικώς ο Σεβ. Αδελφός δεν θα είχαμε κρίσιν συνειδήσεως οι ορθόδοξοι συνεπίσκοποί του.
Την αγωνιώδη αυτή ανησυχία μου εξεδήλωσα τρεις φορές (δύο ανεπισήμως και μία επισήμως, μέσω της Ιεράς ημών Συνόδου δια του υπ ἀριθ. 28/14-1-2011 εγγράφου μου προς τον Μακ. Πατριάρχην των Σέρβων κ.Ειρηναίον), δύο φορές εις τον Μακ. Πατριάρχην και μία εις τον Σεβ.Επίσκοπον Μπάτσκας κ.Ειρηναίον.
Εις τον Μακ.Πατριάρχην, εκτός από το εν θέματι επίσημο έγγραφό μου έγραψα σε υστερόγραφο, μετά τις Πασχάλιες ευχές μου κατά το Άγιο Πάσχα 2010, τα εξής : Μακαριώτατε, βαθύτατα μας ελύπησε η βαρυτάτη αναίτιος τιμωρία του αξίου Μητροπολίτου Ράσκας κ.Αρτεμίου. Σας παρακαλούμεν θερμότατα αποκαταστήσατε τον υπεράξιον αυτόν Επίσκοπον.
Και εις τον Σεβ. Μπάτσκας, ο οποίος ευγενώς μου απέστειλε τις αδελφικές εόρτιες ευχές του δια το Άγιο Δωδεκαήμερο 2010-2011, έγραψα σε υστερόγραφο τα εξής: Σας ευχαριστώ θερμότατα, άγιε Αδελφέ, δια τας θερμάς εορτίους ευχάς της Υμετέρας Σεβασμιότητος. Επιτρέψατέ μου να εκφράσω, κατ' αυτάς τας αγίας ημέρας, τον βαθύτατον πόνον της ψυχής μου δια την άνευ δίκης, απολογίας και επισήμου δικαστικής καταδίκης, κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, επιβολήν της εσχάτης των ποινών εις τον άγιον Αδελφόν Σεβ. Ράσκας κ.Αρτέμιον. «Απόντα ουδείς κατακρίνει» (Δ' Οικουμ.Σύνοδος). Συγχωρήσατέ μοι.
Έπειτα από τα δύο αυτά ανεπίσημα υστερόγραφα κείμενα δεν έλαβα καμμία απάντησι -έστω και δι' ενός κληρικού η γραμματέως- , η οποία θα με διεφώτιζε σε περίπτωσι που εκρίνετο ότι δεν έχω σαφή και επαρκή γνώσιν του θέματος. Δι' αυτό δεν δύναται να ευσταθήση ο λόγος του σεβαστού μοι αγίου πρ.Ερζεγοβίνης κ.Αθανασίου : «αυτά τα ψέμματα που διαδίδει και ο Άγιος Κυθήρων δεν υπηρετούν την Ορθοδοξία και πραγματικά λυπάμαι που το λέω ανήμερα της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Η Ορθοδοξία είναι αλήθεια και τιμιότητα και όχι ψέμα και υποκρισία ...». Είναι πολύ βαρειά αυτά τα λόγια!
Εύχομαι ολόψυχα να λάμψη τηλαυγώς η αλήθεια επί του σοβαροτάτου αυτού θέματος (την οποία και ανεπιφύλακτα θα ασπασθούμε), το φως του Χριστού να διαλύση το σκότος και την σύγχυσι (αφού η κάθε πλευρά προτάσσει τα επιχειρήματα και τας αιτιάσεις της έναντι της άλλης) και να επέλθη η ειρήνευσις και κατάστασις της Αγίας Ορθοδόξου Σερβικής Εκκλησίας, το και ποθούμενο και επιδιωκόμενο, αφού πρώτον αποφευχθή το οδυνηρό για όλους τους Ορθοδόξους -και ιδιαίτερα για την ομόδοξη Σερβική Εκκλησία- σχίσμα.
Με αυτό το πνεύμα έγραψα προ διμήνου και απέστειλα να υποβληθή μέσω της Ιεράς ημών Συνόδου το προμνημονευθέν έγγραφόν μου προς τον Μακ.Πατριάρχην και την Ιεράν Πατριαρχικήν Σύνοδον.
Θερμότατα παρακαλώ αμφότερες τις πλευρές να ακουσθή και η ταπεινή και θερμή έκκλησις εμού, του ελαχιστοτέρου των Ορθοδόξων Επισκόπων, μέσα στο ιερό και κατανυκτικό κλίμα της πενθίμου και νηστίμου περιόδου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της περιόδου της μετανοίας, της καταλλαγής και της αυτοκριτικής.
Και τούτο να αποβή εις δόξαν Θεού, ειρήνευσιν και εύκλειαν της Σερβικής ομοδόξου Εκκλησίας και σωτηρίαν ψυχών.
Και με τον ιερόν αυτόν πόθον και στόχον δημοσιεύω στη συνέχεια το εν θέματι έγγραφο -έκκλησι προς το Σεπτό Πατριαρχείο της Σερβίας, έχων την πεποίθησιν ότι ως Ορθόδοξος Επίσκοπος, που δεν ανήκω μόνον εις την Ιεράν Επισκοπήν μου και την Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και εις το Ιερόν Σώμα της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, επιβάλλεται, όταν παρίσταται ανάγκη, να καταθέτω την μαρτυρίαν μου επί ιεροκανονικών και δογματικών θεμάτων, διότι τοιούτων (θεμάτων) υφισταμένων παρακωλύεται η εκκλησιαστική και μυστηριακή κοινωνία εν τω Χριστεπωνύμω της Αγιωτάτης μας Εκκλησίας Πληρώματι.
† Ο Κυθήρων Σεραφείμ
Το έγγραφον προς την Ομόδοξον Σερβικήν Εκκλησίαν
Μακαριώτατε Πατριάρχα,
Σεβασμιώτατοι και Πανιερώτατοι άγιοι Συνοδικοί Αρχιερείς,
Ευλογημένος και κεχαριτωμένος είη παρά Κυρίου ο νέος σωτήριος ενιαυτός της χρηστότητος Αυτού.
Εν συνοχή καρδίας και μετά βαθυτάτου σεβασμού προάγομαι ως ο ελαχιστότερος των Ορθοδόξων Επισκόπων, δια της Ιεράς ημών Συνόδου, να υποβάλω προς Υμάς και την περί Υμάς Ιεράν Πατριαρχικήν Σύνοδον την ακόλουθον θερμοτάτην έκκλησιν, μηδόλως προτιθέμενος να υπεισέλθω εις τα interna corporis, ουδέ να αναμειχθώ εις τα εσωτερικά της καθ' Υμάς Αγιωτάτης κατά Σερβίαν Εκκλησίας.
Απλώς και μόνον, αναφερόμενος εις την πρόσφατον έκπτωσιν εκ του Επισκοπικού Θρόνου της Ιεράς Επισκοπής Ράσκας και Πριζρένης του Πανιερωτάτου Επισκόπου κ.Αρτεμίου και την εν συνεχεία καθαίρεσιν αυτού από του Αρχιερατικού αξιώματος και εξαγορευόμενος ταπεινώς την βαθείαν λύπην και οδύνην της καρδίας μου δια τα γενόμενα, δίχα της υπό των Θείων και Ιερών Κανόνων της Ανατολικής Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας προβλεπομένης κανονικής διαδικασίας (απαγγελία κανονικού παραπτώματος, ανακριτική διαδικασία, παροχή εξηγήσεων, εισαγωγή εις δίκην, κανονική δίκη, προσαγωγή μαρτύρων, απολογία και καταδίκη ερειδομένη εις την παράβασιν συγκεκριμένων Ιερών Κανόνων η πολιτειακών νόμων), παρακαλώ και ικετεύω την Μακαριότητα και την Σεβασμιότητα η Πανιερότητα Υμών όπως, «εκθέμενοι φιλανθρωποτέραν ψήφον», κατά τους Ιερούς Κανόνας, ευαρεστηθήτε και στέρξητε εις αναψηλάφησιν της υποθέσεως του καθαιρεθέντος Ιεράρχου, προκειμένου όπως τηρηθή η κατά τα ως άνω οριζομένη ιεροκανονική διαδικασία, ήτις και εναρμονίζεται εις την απ' αιώνων αγίαν ημών Ορθόδοξον Παράδοσιν.
Μακαριώτατε, Άγιοι Συνοδικοί,
Δεν θεωρώ εμαυτόν αρμόδιον να υποδείξη εις Υμάς τας σχετικάς επιταγάς του Ευαγγελικού Νόμου και των Ιερών Κανόνων της κατ' Ανατολάς Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, εις ην από κοινού ανήκομεν.
Δεν επιτρέπω εις τον εαυτόν μου να κρίνη η επικρίνη τα προ και άχρι της γενομένης καταδίκης του εις ον επεβλήθη η εσχάτη των ποινών Αδελφού μας Αρτεμίου.
Είναι σοβαρότατα θέματα, αφορώντα εις την ευθύνην και την θείω δικαίω ορθήν αντιμετώπισιν της καθ' Υμάς Αγιωτάτης Αυτοκεφάλου Σερβικής Εκκλησίας.
Δεν δύναμαι, όμως, ως Επίσκοπος μεν της μικροτέρας Μητροπολιτικής Επαρχίας, αλλ' εν ταυτώ και της καθόλου Ορθοδόξου Εκκλησίας, να μη επισημάνω ευλαβώς την προδήλως ζημιογόνον υπέρβασιν των σχετικών ιεροκανονικών διατάξεων και της κανονικής τάξεως, ουδέ να αποκρύψω το αποκυηθέν συνειδησιακόν μου πρόβλημα εκ τών συμβεβηκότων τω ούτω πως καταδικασθέντι συνεπισκόπω μου, μεθ' ου δεν προϋπήρξε η υπάρχει γνωριμία τις η επικοινωνία και επαφή.
Δεν μου είναι δυνατόν, προσέτι, να αποσιωπήσω την προαίσθησιν του φόβου προκλήσεως ενός νέου σχίσματος εις τους κόλπους της Αγιωτάτης Υμών Εκκλησίας, το οποίον, κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον «ουδέ αίμα μαρτυρίου δύναται να αποπλύνη»˙ γίνεται ευκόλως και απογίνεται ου ραδίως.
Και, τέλος, δεν δύναμαι να παραβλέψω και να μη επισημάνω προσηκόντως τα ολέθρια αποτελέσματα και τα ανεπούλωτα εισέτι τραύματα, τα προελθόντα εκ της επιβολής αντικανονικών νόμων της περιόδου του ολοκληρωτικού - δικτατορικού καθεστώτος (1967-1974) εις την Ελλαδικήν ημών Εκκλησίαν, ως ήσαν ο Α.Ν. 214/1968 και αι Συντακτικαί πράξεις 3 και 7/1974, εξ ών επί 40ετιαν περίπου δεν έπαυσε να ταλανίζεται μέχρι και σήμερον η Εκκλησία της χώρας μας.
Σύγγνωτέ μοι, Μακαριώτατε και άγιοι Συνοδικοί, δια την τοιαύτην εν φόβω Θεού και υπαγορεύσει της επισκοπικής μου συνειδήσεως γινομένην κατάθεσιν ψυχής, κινουμένην μόνον και μόνον εξ αγνών και θεοκινήτων ελατηρίων.
Συγκλείων την παρούσαν θερμοτάτην φιλάδελφον έκκλησιν εκφράζω την εκ μέσης καρδίας διάπυρον ευχήν, όπως αγαθυνόμενοι επανίδητε φιλαδέλφως, κατά την ιεροκανονικήν τάξιν και τας θείας επιταγάς των Ιερών Κανόνων της Αγιωτάτης ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας, το θέμα του Πανιερωτάτου Αδελφού, αγωνιζομένου σθεναρώς, συμφώνως προς τε την κατά τής «παναιρέσεως του Οικουμενισμού» διδασκαλίαν του ηγιασμένου Γέροντος αυτού αειμνήστου Αρχιμανδρίτου Ιουστίνου Πόποβιτς και προς τας αντιπαπικάς θεολογικάς θέσεις αυτού.
Και επί τούτοις, ασπαζόμενος την Πατριαρχικήν Υμών δεξιάν και άπαντας τους Συνοδικούς αγίους Αρχιερείς φιλήματι αγίω, διατελώ,
Μετά βαθυτάτου σεβασμού
Ο Μητροπολίτης†Ο Κυθήρων Σεραφείμ
- Εμφανίσεις: 116549
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
