Νικόλαος "Είναι τόσοι γύρω που θέλουν να κατασπαράξουν την Ελλάδα"

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 20 Απριλίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Παρατηρητής | Παύλος Σφέτσας 21:24

Ο χριστιανός δεν είναι διαχειριζόμενη δύναμη. Μπορεί να είναι στη φυλακή αλλά είναι ελεύθερος.

Έχει λόγο και δεν αλλάζει και αυτό δεν είναι φανατισμός, ούτε πείσμα. Είναι πνεύμα ελευθερίας.

Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαν πολλά από τα λεγόμενα του Μητροπολίτη Φθιώτιδας κ.κ. Νικολάου να αποτελέσουν τον τίτλο γι’ αυτή την συνέντευξη.

Ο Σεβασμιώτατος μιλά για τη σχέση της εκκλησίας με το κράτος λέγοντας χαρακτηριστικά «στην Ελλάδα εκκλησία και πολιτεία είναι ένα».

Συνεχίζει λέγοντας πως «η πρόνοια της εκκλησίας δεν συγκρίνεται με την πρόνοια του κράτους».

Κατηγορεί για ανθελληνισμό όσους «μας κάνουν πλύση εγκεφάλου» από την τηλεόραση και αναρωτιέται αν «και εκ των έσω θα τελειώσουμε αυτή τη δύσμοιρη πατρίδα», δίνοντας παράλληλα το μήνυμα στους νέους «να ακολουθούν την παραδοσιακή οικογενειακή ζωή».

Τα λόγια του ωστόσο είναι χαρακτηριστικά όσον αφορά το πνεύμα ελευθερίας που διακατέχει τους χριστιανούς.

«Όπου πνεύμα ελευθερίας –το οποίο δίδει ο Χριστός- εκεί πέφτει τσάκισμα. Αυτό υπάρχει σε όλους τους λαούς. Όταν υπάρχει η ψυχή ο λαός αντιδρά για τα δικαιώματά του. Δεν μπορεί να βλέπει το κακό να διαιωνίζεται» τονίζει χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι είναι απαράδεκτο να υπάρχει προσπάθεια να καταργηθεί η ελευθερία του προσώπου με την παρακολούθηση μέσω καμερών και την ‘κάρτα του πολίτη’.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

Σε ποια ηλικία αποφασίσατε να αφιερωθείτε στην εκκλησία και ποιες οι επιρροές σας;

Ο πόθος της ιεροσύνης ήταν από την παιδική μου ηλικία. Η ανατροφή που έλαβα από τους γονείς μου αλλά και το περιβάλλον μου στο χωριό με βοήθησε.

Και το καλό παράδειγμα ενός αφοσιωμένου, απλού, αγράμματου αλλά ενάρετου ιερέως, του εφημερίου του χωριού μας. Με τη βοήθεια του Θεού, παρότι ο πατέρας μου ήθελε να με κάνει καλλιτέχνη, διότι και τα χέρια μου πιάνουν καλά το ματρακά, να με γράψει στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Διότι και τα οικονομικά ήταν λίγα, με βοήθησαν μερικοί άνθρωποι και εισήλθα στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή, όπου εκεί έλαβα τα θεμέλια της ιερατικής μου αυτοσυνειδησίας. Ύστερα στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και όταν έφτασα τα 25 χειροτονήθηκα διάκονος στη Μητρόπολη Χαλκίδος.

Όταν ενηλικιώθηκα, με απόλυτη επίγνωση της επιλογής μου, και με την υπόδειξη του πνευματικού μου πατρός εισήλθα στην ιεροσύνη και είμαι πολύ ευχαριστημένος γι’ αυτό.

Τι έχει να διδαχθεί ο άνθρωπος σήμερα από τα Θεία Πάθη του Χριστού;

Ο άνθρωπος, που είναι γεμάτος πάθη, με το πάθος του Χριστού λυτρώνεται. Δηλ. τα πάθη και ο σταυρός του Χριστού είναι πράξη εσχάτης ταπεινώσεως, συγκαταβάσεως του Θεού και αγάπης.

Ο Θεός ντύθηκε την ανθρώπινη φύση, έπαθε ως άνθρωπος με τη θέλησή Του, για να απαλλάξει την ανθρωπότητα από τα πάθη. Έτσι λοιπόν όποιος ενώνεται διά της εκκλησίας με τον Χριστό αγιάζεται. Ο σταυρός του Χριστού δεν είναι μονάχα ένα σύμβολο, είναι και μία πράξη, μια ουσία. Έχει περιεχόμενο.

Ο εσταυρωμένος και ο σταυρός του Χριστού. Έτσι η εκκλησία μας είναι μια εσταυρωμένη συνεχώς, γι’ αυτό και δεν έχει δύναμη εξωτερική αλλά εσωτερική.

Λυτρώνει τον άνθρωπο και του δείχνει ποιος είναι ο προορισμός της ζωής. Αν το καταλάβει ο κόσμος αυτό, έχει απαλλαγεί από όλα τα άγχη, όλα τα λυπηρά, και μπορεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες όπως σήμερα, αλλά θα τις αντέχει και θα έχει όραμα για το μέλλον.

Ποιος είναι ο ρόλος της εκκλησίας στην δύσκολη σημερινή οικονομική συγκυρία; Που βοηθά και ποιο το έργο της, ειδικά εδώ στη Φθιώτιδα;

Το άσχημο είναι ότι δεν προβάλλεται το έργο της εκκλησίας. Θα έλεγα ότι δεν είναι και η δουλειά μας αυτή, να διαφημιζόμαστε.

Όμως ανέκαθεν η εκκλησία στις δύσκολες ώρες του λαού βοήθησε. Έφτασε μέχρι το σημείο να δώσει ό,τι περιουσιακό στοιχείο είχε, όχι μόνο σε χωράφια, αλλά και σε πολύτιμα είδη χάριν του λαού.

Και στην περίοδο της τουρκοκρατίας και στην περίοδο του ’40 και σήμερα γίνεται μια οργανωμένη προσπάθεια αντιμετωπίσεως των αμέσων αναγκών του λαού.

Διότι η εκκλησία είναι μητέρα και τροφός και ο λαός είναι τα παιδιά της. Δεν υπάρχει κόσμος απέναντι στην εκκλησία διότι οι πολίτες του κράτους μας είναι μέλη της εκκλησίας, οι πιστοί.

Στις δύσκολες αυτές συγκυρίες έχουμε οργανώσει μια καλή φιλανθρωπική κίνηση. Είναι επτά κέντρα αγάπης που ετοιμάζουν φαγητό κάθε μέρα μεσημέρι και βράδυ, 350 μερίδες. Οι ενορίες αυτές έχουν εθελοντικό προσωπικό.

Οι κυρίες κάθε μέρα μαγειρεύουν ζεστό, καθαρό και πλούσιο φαγητό. Έρχονται οι άνθρωποι, το παίρνουν, άλλοι τρώνε εκεί και όποιος πάει, θα φάει. Περαστικός, ζητιάνος, άγνωστος, μετανάστης.

Θα φτιάξουμε και στην Αταλάντη, τη Στυλίδα, το Κόμμα. Βλέπετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μέσα τους την αγάπη.

Είναι τα 300 περίπου βιβλιάρια προικοδοτήσεως ορφανών κοριτσιών. Κάθε τόσο βάζουμε ένα ποσό και όταν το παιδί θα φτάσει σε μια ηλικία μεγάλη, θα έχει στην άκρη ένα ποσό από τη Μητρόπολη. Είναι τα γηροκομεία μας. Τώρα ξεκινάμε και στη Στυλίδα για 80 άτομα.

Είναι οι κατασκηνώσεις με περίπου 500 παιδιά κάθε χρόνο το καλοκαίρι δωρεάν. Τις κατασκηνώσεις λειτουργεί με προσφορά του ένας καλός χριστιανός που βοηθά τη Μονή Δαμάστας, ο κ. Δημήτρης Καραγκούνης. Είναι οι υποτροφίες των θεολόγων φοιτητών τους οποίους κάθε μήνα πληρώνουμε τα τροφεία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

Κάθε μέρα προσφέρουμε φάρμακα, ρούχα. Χρήματα δεν μπορεί να δώσει. Έρχονται πολύ άνθρωποι και ζητάνε. Δεν είμαστε ταμείο, δεν έχουμε χρήματα, πρέπει να συντηρήσουμε τα ιδρύματα και τις άμεσες ανάγκες.

Και χωρίς κρατική επιχορήγηση. Με πολλούς δωρητές, ανώνυμους και επώνυμους, τους οποίους και από την εφημερίδα σας και της θέσεως αυτής υπέρ ευχαριστώ.

Παράλληλα με όλα τα έργα, τα ιδρύματα, τα κέντρα αγάπης στα οποία σιτίζονται 350 κάθε μέρα, έχουμε τώρα –και είναι πολύ παρήγορο αυτό- και τη συνεργασία ενός δημάρχου, του κ. Αποστόλου Γκλέτσου, του δημάρχου Στυλίδος, ο οποίος βρήκε χρηματοδότη, τον κ. Ιωάννη Βογιατζή.

Κάθε μήνα θα προσφέρει είδη τροφίμων τα οποία θα διανέμουμε διά των ιερέων στους πτωχούς αδελφούς του δήμου Στυλίδος. Μέσα στη δύσκολη αυτή περίοδο υπάρχουν και άνθρωποι, και η Μητρόπολη καλεί όλους τους έχοντας να έλθουν κοντά μας να διαχειριστούμε αυτό που θα προσφέρουν στους πτωχούς.

Δεν πρέπει να υπάρχουν πεινασμένοι, διότι υπάρχουν εξαθλιωμένοι άνθρωποι. Κάθε μέρα έρχονται στο γραφείο μου και το βλέπω. Υπάρχουν και αρκετοί πλούσιοι που τρώνε κι γλεντάνε και δεν σκέπτονται τους πτωχούς. Η εκκλησία θέλει να πει στους πλουσίους δώστε στον πτωχό και να πει στον πτωχό περίμενε και μην αγανακτείς. Θα βρεθεί τρόπος να λυθεί το πρόβλημά σου.

Ποια η γνώμη σας για τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας;

Εγώ αντέδρασα στην Ιεραρχία κατά της φορολογήσεως. Κατά της αυξήσεως της φορολογίας διότι η εκκλησία υπόκειται στη φορολογία. Με τις νέες αποφάσεις αυξήθηκε η φορολογία.

Στο γηροκομείο μας δίναμε 1.000 ευρώ φόρους, φέτος δώσαμε 10.000. Η εκκλησία πέραν του αγιαστικού, του ποιμαντικού, επιτελεί και ένα κοινωνικό έργο. Η πρόνοια της εκκλησίας δεν συγκρίνεται με την πρόνοια του κράτους. Έρχονται κρατικοί λειτουργοί και μας παρακαλούν να εξυπηρετήσουμε ανθρώπους των.

Όφειλε λοιπόν η πολιτεία να συμπαρίσταται στο προνοιακό έργο της εκκλησίας, και όχι να την «γδέρνει», διότι η βαριά φορολόγηση των ιδρυμάτων αγάπης αποβαίνει εις βάρος του λαού.

Αν κάποιος παρακαλέσει για ένα γεροντάκι σήμερα θα μπει σε μια μέρα. Θα ετοιμάσει τα χαρτιά και θα εξυπηρετηθεί. Δεν μπορεί να γίνει αυτό σε άλλες υπηρεσίες, βλέπουμε πως λειτουργεί η κρατική μηχανή.

Όφειλε λοιπόν η πολιτεία να κάνει αυτό που έκανε ο απελθών πρόεδρος στην Αίγυπτο. Να δίνει μειωμένα τιμολόγια στη ΔΕΗ, τα τηλέφωνα, δωρεάν πετρέλαιο και τα μισά στα τρόφιμα που παίρνει η εκκλησία.

Αυτός ο λόγος, ότι το κράτος έχει ανάγκη και το τελευταίο λεπτό, είναι πολύ αστείο. Ξέρουμε ότι χρωστάνε μεγαλοεπιχειρηματίες πάρα πολλά που δεν τους αγγίζει κανένας. Οι πολύ πλούσιοι βρίσκουν τον τρόπο να διαφεύγουν και ο απλός λαός σκύβει το κεφάλι και σ’ αυτή την μοίρα νομίζω είναι και η εκκλησία. Δεν αντιδρούμε. Είμεθα νομοταγείς, σεβόμεθα, και ξέρετε: Οι μόνοι που λέμε καλά λόγια για τους άρχοντας είναι η εκκλησία. Όλοι οι άλλοι τους βρίζουν. Η εκκλησία εύχεται υπέρ του στρατού, πάσης αρχής και εξουσίας. Πρέπει να σεβόμαστε τους άρχοντας γιατί έχουν την ευθύνη να διαχειρίζονται τα της πολιτείας, και δεν είναι εύκολη υπόθεση. Βλέπω την συμπεριφορά και την χλεύη έναντι των πολιτικών και λυπούμαι, γιατί όλα αν τα ξηλώσουμε, θα ξηλωθούμε και ‘μεις μαζί.

Η εκκλησία σκέφτηκε κάποιους τρόπους ώστε να περιοριστεί αυτό που ο κόσμος αντιλαμβάνεται ως «χλιδή», δηλαδή τα άμφια, τους χρυσούς σταυρούς, ακόμη και τα ακριβά αυτοκίνητα; Γιατί επέλεξε να δείχνει κατά αυτό τον τρόπο τη Βασιλεία του Χριστού και όχι την ταπεινότητά Του; Προκαλεί κάτι τέτοιο στη σημερινή συγκυρία;

Να πάρουμε πρώτα τα άμφια που είπατε. Τα άμφια έχουν ένα νόημα. Εκφράζουν κάτι το εσωτερικό. Βλέπετε το Πάσχα ο ιερεύς, ο αρχιερεύς θα βάλει λαμπρή στολή, διότι όλα είναι λαμπροφόρα.

Όλα είναι πανηγυρικά. Τη μεγάλη Σαρακοστή, τη Μ. Πέμπτη, τη Μ. Παρασκευή θα βάλει μωβ στολή. Αυτά που γυαλίζουν, όσα έχουν πετράδια, είναι όλα ψεύτικα, μιας δεκάρας.

Ο λαός νομίζει ότι είναι πολύτιμοι λίθοι αλλά είναι σιδερικά. Τον παλιό καιρό μπορεί, αλλά σήμερα όχι. Ο Πατριάρχης είχε ένα εγκόλπιο. Εγώ μπορεί να έχω ένα σωρό και είναι για πέταμα.

Δεν είναι όπως φαίνονται τα πράγματα. Ασφαλώς δεν πρέπει να προκαλούμε το λαό. Πρέπει και η εμφάνιση υμών όλων να είναι παραδοσιακή, εκκλησιαστική αλλά λιτή. Όχι προκλητική. Τα βαριά κεντήματα και βελούδα κουράζουν και αυτόν που τα φοράει και αυτόν που τα βλέπει.

Τώρα ως προς τον τρόπο ζωής. Εγώ σας λέω να μπει κανείς μέσα στην Μητρόπολη να δει πως ζει ο Μητροπολίτης. Δεν είναι όπως λέγονται. Δεν είναι ωραίο πράγμα τα κουτσομπολιά, βλάπτουν.

Ένα αυτοκίνητο ασφαλές πρέπει να το έχει κάποιος που κινείται συνέχεια. Ειδικά παλιότερα που υπήρξε το φονικό πέταλο του Μαλιακού κινδυνεύαμε.

Χρειάζεται λιτότητα και εκεί, να είναι μετρημένη η ζωή μας. Ούτε να είμαστε κακομοίρηδες, ούτε και να προκαλούμε. Το παράδειγμα αυτό πρέπει να το δίνουμε πρώτα εμείς οι κληρικοί όλων των βαθμίδων, αλλά και οι χριστιανοί. Δεν μπορεί σαν χριστιανός να πετάς φαγητό, επιπλώσεις, αμφιέσεις.

Λιτά. Δεν μας πιάνει η κρίση όταν ζούμε λιτά. Χρειάζεται μέτρο. Ορισμένοι πάντως μεγαλοποιούν τα πράγματα, είτε για να εξυπηρετήσουν τις ιδεολογίες και τα συμφέροντά τους, είτε από άγνοια και αμάθεια, είτε από κακότητα, και δεν λένε την αλήθεια.

Το γαργαλιστικό χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ και κάποιοι μη σωστοί διαχειριστές την κοινής γνώμης ξεφεύγουν και ζημιώνουν και τον εαυτό τους. Γίνονται απορριπτέοι, αναξιόπιστοι.

Θεωρείτε ότι σήμερα η παιδεία έχει απολέσει τον ελληνορθόδοξο χαρακτήρα της; Ποια η γνώμη σας για το γεγονός ότι το μάθημα των θρησκευτικών τείνει να γίνει επιλογής;

Δεν έχει απολέσει ακόμα, αλλά γίνεται μια προσπάθεια να αποχρωματιστεί. Ερχόμενος στο γραφείο είδα πολλά παιδιά έξω από τον Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου.

Είναι ημέρα εκκλησιασμού, δηλαδή σκασιαρχείου. Μπαίνουν μερικά παιδιά μέσα, πολλά παιδιά είναι απέναντι στην καφετέρια, οι περισσότεροι καθηγητές είναι απ’ έξω, καπνίζουν και δεν ενδιαφέρονται.

Αυτός δεν είναι εκκλησιασμός, αλλά δεν φταίνε τα παιδιά. Είπα στον κ. Αργυρόπουλο, και παλαιότερα στον κ. Ζαμπεθάνη ότι δεν θέλω να γίνεται εκκλησιασμός μ’ αυτόν τον τρόπο γιατί τα παιδιά σχηματίζουν μια κακή εντύπωση περί εκκλησιασμού. Όσα θέλουν ας έρθουν, αλλά αυτά που θα έρθουν θα ευχαριστηθούν.

Αυτός δεν αποχρωματισμός της παιδείας, του ήθους; Δεν είναι μόνο τα εγχειρίδια, είναι και ο τρόπος και η νοοτροπία που καλλιεργείται. Τα παιδιά μας είναι πολύ καλά, όλη η νεολαία. Δεν φταίει γιατί της ανοίγουνε μια πόρτα, ένα δρόμο και λένε «εκεί θα πας». Ψυχή έχουν καλή, το διαπιστώνεις όταν μιλάς μαζί τους.

Ο κόσμος είναι κοντά στην εκκλησία. Η παιδεία όμως παίρνει έναν προσανατολισμό μόνο γνώσεων. Ενώ και κατά το Σύνταγμα πρέπει να αποσκοπεί στην προσφορά γνώσεων και ήθους.

Πνευματική και γνωστική παιδεία. Αυτό νομίζω ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός το απορρίπτει. Μόνο γνώσεις. «Φούσκωσε» το μυαλό του παιδιού με γνώσεις και η καρδιά είναι εγκαταλελειμμένη.

Η ελληνορθόδοξη παιδεία είναι προσφορά γνώσεων και πνευματικής ζωής. Αυτή είναι η παιδεία στα ελληνικά δεδομένα, και γενικά. Η προσφορά γνώσεων και αρετής.

Που αποσκοπεί κατά τη γνώμη σας η προσπάθεια ορισμένων να στοχοποιήσουν το Χριστό και να αλλάξουν τα όσα μέχρι σήμερα ξέραμε; Γιατί βάλλεται Αυτός που δίδαξε την αγάπη;

Όταν ο Χριστός ήρθε ούτε οι δικοί Του άνθρωποι δεν Τον παραδέχθηκαν. Κήρυξε, θεράπευε, έλεγε την αλήθεια και τον ακολουθούσε ο κόσμος χωρίς να ξέρει πολλά πράγματα. Ούτε οι μαθητές.

Τον είδαν στο πάθος ταπεινωμένο, να Τον φτύνουν, να Τον χτυπάνε, να Τον σπρώχνουν και Τον εγκατέλειψαν όλοι. Άρα φάνηκε ένας διδάσκαλος με πλήρη αδυναμία. Στην αδυναμία αυτή εμπεριέχεται η δύναμη του Χριστού.

Σε όλη τη ροή της ιστορίας οι χριστιανοί ταλαιπωρήθηκαν. Μην ζητά να δει κανείς τον χριστιανισμό με δύναμη, όπως απατήθηκαν οι Ρώσοι με τους πομπώδεις ναούς. Δεν είναι δύναμη, επιβολή, εξουσία.

Δεν μπορεί να κάνει κουμάντο σε όλο τον κόσμο. Οι Βυζαντινοί ναοί με τη λεπτότητα της τέχνης εκφράζουν το πνεύμα. Είδαν λοιπόν τον Χριστό αδύναμο και Τον πολέμησαν, να Τον εξαλείψουν.

Αυτά που έλεγε όμως «έκαιγαν». Η μεγάλη δύναμη ήταν τα λόγια Του. Αυτός ο λόγος σαρξ εγένετο.

Σήμερα μπορούμε να παίρνουμε το πνεύμα του θείου λόγου γευόμενοι τη σάρκα του Χριστού. Αυτός που ζει μέσα στην εκκλησία και γίνεται ένα με τον Χριστό διά των μυστηρίων αποκτά σοφία. Οι πόλεμοι υπήρχαν ανέκαθεν στους οποίους αμύνθηκαν οι απολογητές. Ύστερα είχαμε τους διωγμούς.

Η εκκλησία εξαφανίστηκε, ήταν στις κατακόμβες. Στο Βυζάντιο είχαμε μια ακμή γιατί η εκκλησία ταυτίστηκε με την ζωή. Στην τουρκοκρατία συρρικνώθηκε η εκκλησία.

Πολλοί εξισλαμίσθησαν, αλλά η φλόγα έκαιγε στις ψυχές των αφοσιωμένων Ελλήνων χριστιανών με το κρυφό σχολειό που το υβρίζουν οι ανιστόρητοι, με την παιδεία γενικά της εκκλησίας και με τους πατριώτες που κράτησαν και τη γλώσσα, και τη θρησκεία και την παράδοση.

Οι Βαυαροί δεν μπόρεσαν να κάνουν κάποιες αλλαγές. Από την ανεξαρτησία μέχρι σήμερα λένε για χωρισμό του κράτους με την εκκλησία. Που να ξέρουν τι θα πει χωρισμός; Η ψυχή με το σώμα δεν χωρίζεται. Στην Ελλάδα εκκλησία και πολιτεία είναι ένα. Η διδασκαλία του Χριστού είναι μια ανατροπή.

Δεν θέλουν να αποκτήσει ο κόσμος αυτή τη σοφία δηλαδή;

Ακριβώς. Το φως του Ευαγγελίου φωτίζει τον άνθρωπο και οι δημαγωγοί των Αθηνών δε θέλουν το λαό να ξυπνήσει. Θέλουν να τον σέρνουν. Νόμιζαν ότι θα κλείσουν το στόμα του Χριστού με τα μαρτύρια αλλά δεν ήξεραν ότι δύναμη του Χριστού είναι ο σταυρός, το πάθος και η ανάσταση.

Μέχρι σήμερα υπάρχει αυτός ο ύπουλος διωγμός διότι ο χριστιανός δεν είναι διαχειριζόμενη δύναμη, δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Μπορεί να είναι στη φυλακή αλλά είναι ελεύθερος.

Έχει λόγο και δεν αλλάζει και αυτό δεν είναι φανατισμός, ούτε πείσμα. Είναι πνεύμα ελευθερίας. Όπου πνεύμα ελευθερίας –το οποίο δίδει ο Χριστός- εκεί πέφτει τσάκισμα. Αυτό υπάρχει σε όλους τους λαούς.

Όταν υπάρχει η ψυχή ο λαός αντιδρά για τα δικαιώματά του. Δεν μπορεί να βλέπει το κακό να διαιωνίζεται. Και σήμερα υπάρχει μια υποκρισία σε όλο τον κόσμο. Άλλα θέλουν, άλλα λένε, άλλα γίνονται.

Ένας χριστιανός πρέπει να βαδίζει την ευθεία οδό, να μιλάει με ειλικρίνεια. Να ξέρεις ποιος είμαι, δεν μπορώ να σε κοροϊδεύω. Δεν υπάρχει διπλωματία στη χριστιανική ζωή. Ο κόσμος έχει ανάγκη από γνησιότητα.

Επίθεση δέχεται και η ιστορία μας με σαφή προσπάθεια να ξαναγραφτεί. Βλέπουμε τον τελευταίο ειδικά καιρό να λένε κάποιοι ότι τελικά δεν ήταν και τόσο άσχημα τα πράγματα με την οθωμανική αυτοκρατορία. Ο Αρχιεπίσκοπος μάλιστα τόνισε σχετικά ότι «το 1821 παραμένει το μεγάλο σχολείο του απροσκύνητου ήθους και η νέα τάξη πραγμάτων μας θέλει προσκυνημένους και υποταγμένους». Ποια η άποψή σας για όλα αυτά που συμβαίνουν;

Βλέπετε ο Μακαριώτατος που τον λένε «άφωνο», ότι δεν μιλάει και δεν θίγει, όταν πρέπει ομιλεί. Και μίλησε πάρα πολύ καλά. Επί 30 χρόνια τώρα παρατηρούμε μια προσπάθεια αποδομήσεως του ελληνικού πνεύματος και του λαού μας.

Δεν μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει. Μου θυμίζουν τους πρώτους πολέμιους της εκκλησίας που έλεγαν ότι οι χριστιανοί κλείνονται στα σπίτια και κάνουν οιδιποδείους μίξεις, δηλ. αίσχη.

Επειδή το έλεγαν είναι αλήθεια; Σήμερα θα υπάρχουν και ανθέλληνες που θα λεν ένα σωρό. Σε πολλές μονές βρίσκω παλαιά λειτουργικά βιβλία, του 1730.

Στα εσώφυλλα βλέπω α-β-γ-δ, λα, το, συλλαβές ή προτάσεις. Αυτά είναι μαθήματα που έκανε ο παπάς σε αγράμματα παιδάκια. Αυτές είναι πολύ απλές αποδείξεις. Το κρυφό σχολειό αυτό ήταν. Μύθος είναι το κρυφό σχολειό; Νομίζουν ότι ήταν οργανωμένο σαν το Πανεπιστήμιο;

Δεν είναι σωστό αυτό που πιστεύει ο λαός να έρχεται ένας «έξυπνος» και να λέει «εσύ είσαι βλάκας». 25^η Μαρτίου είναι ημέρα της εθνεγερσίας.

Ακούγοντας ότι αυτά είναι ψέματα, τα παιδάκια μας σαστίζουν. Δεν ξέρουν τι γιορτάζουμε γιατί δεν το μαθαίνουν στο σχολείο. Και οι μεγάλοι αγανακτούμε.

Φορολογούμαστε για να πληρώνουμε μια τηλεόραση που μας κάνει πλύση εγκεφάλου και βάζει ανθέλληνες να ομιλούν; Είναι τόσοι γύρω γύρω, οι Σκοπιανοί, οι Τούρκοι, που θέλουν να κατασπαράξουν την Ελλάδα. Και εκ των έσω δηλαδή θα τελειώσουμε αυτή τη δύσμοιρη πατρίδα;

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί ότι η ‘κάρτα του πολίτη’ περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου. Η εκκλησία πάει ένα βήμα παραπέρα και ισχυρίζεται ότι θα περιέχει το ‘χάραγμα του Αντιχρίστου’, όπως αναφέρει και η Αποκάλυψη. Μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να πιστέψει ότι ο Αντίχριστος είναι ένα τέρας με κέρατα; Μήπως την αντίθεσή σας αυτή έπρεπε να τη κοινωνήσετε στο λαό με διαφορετικό τρόπο;

Το περί ‘κάρτας του πολίτη’ έχει γίνει πια σίριαλ. Η εκκλησία είναι υπέρ της τεχνολογίας. Τη χρησιμοποιούμε. Η Μητρόπολή μας διαθέτει ιστοσελίδα.

Όλες οι Μητροπόλεις, η Ιερά Σύνοδος. Από τη στιγμή όμως που γινόμαστε δούλοι της τεχνολογίας το πράγμα αλλάζει. Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το πολυτιμότερο αγαθό.

Αφού ο Θεός μας αφήνει να αμαρτάνουμε, μας βλέπει και δεν μας τιμωρεί, πρέπει να μας παρακολουθεί κάποιος άλλος και να μας χρησιμοποιήσει όπως θέλει; Αυτό είναι απαράδεκτο, η κατάργηση της ελευθερίας του προσώπου.

Είναι η πρώτη αντίρρηση που έχει η εκκλησία. Το δεύτερο που είπατε για το 666, λένε ότι είναι ένας χρηστικός αριθμός. Ε, βάλτε 555. Βάλτε 111. Γιατί 666 αφού το λέει κι η Γραφή ότι είναι ο αριθμός του Αντιχρίστου;

Διατυπώσαμε τις απόψεις μας με ευπρέπεια και ζητήσαμε από την κυβέρνηση να μας στείλει τα σχέδιο νόμου εδώ και μήνες. Να το μελετήσουμε και να τοποθετηθούμε επί αυτού.

Φοβούμεθα ότι θα μας αιφνιδιάσουν αυτοί που το μεθοδεύουν. Αν μας αιφνιδιάσουν, κακό του κεφαλιού τους. Θέλουμε να το μελετήσουμε και να δούμε αν δεν συντρέχουν λόγοι φοβίας και κινδύνου, καλώς.

Αν συντρέχουν θα πούμε την άποψή μας, θα ενημερώσουμε το λαό και η κυβέρνηση κυβερνά και νομοθετεί. Εμείς δεν θα κάνουμε ανταρσία.

Αλλά αν νομίζει ένας υπουργός ότι έτσι θα πρέπει να διοικήσει, ας δοκιμάσει. Ο λαός τιμωρεί αυτούς που δεν τον ακούνε. Ο λαός κυβερνά και αυτός διοικεί διά των εκπροσώπων. Είναι λοιπόν μία υπόθεση με πολύ καχυποψία.

Υπάρχουν πολλά κράτη που δεν πήραν την κάρτα. Γιατί να την πάρουν οι Έλληνες; Για την ασφάλεια λένε. Ήδη κάναν μια συνθήκη για κρυφές κάμερες αλλά τους κλέφτες δεν τους πιάνουν.

Θα μπουν και στα σχολεία κάμερες.

Παντού υπό παρακολούθηση άπαντες. Μόνο στη δικτατορία θυμάμαι υπήρχε παρακολούθηση. Μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα να υπόκειται σ’ αυτές τις μεθοδεύσεις;

Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στο φθιωτικό λαό και ειδικά στους νέους ανθρώπους;

Η Φθιώτιδα έχει μια μακρά ιστορία πατριωτισμού και χριστιανισμού. Ο λαός μας είναι φιλόθρησκος και παραδοσιακός. Να συνεχίσει να προχωράει όπως προχωράει μέχρι τώρα.

Τα νέα παιδιά να μην παρασύρονται από τους δημαγωγούς της πλάνης, του κέρδους και των εφήμερων απολαύσεων. Να ακολουθούν την παραδοσιακή οικογενειακή ζωή.

Είναι μια εγγύηση αυτή μέσα στο χάος. Κι αν όλα καταπέσουν, υπάρχει μια ελπίδα που είναι ο Θεός. Και ο Θεός μιλάει διά των ανθρώπων. Υπάρχουν καλοί άνθρωποι και κληρικοί και λαϊκοί και εκπαιδευτικοί και όλων των επαγγελμάτων.

Αυτοί θα πρέπει να συνεργαστούν, να ‘ρθουν κοντά μας στην εκκλησία για να μπορέσουμε να ποδηγετήσουμε το λαό μας, ο οποίος αναζητεί ηγέτες, ανθρώπους και περιεχόμενο ζωής.

Όλα τα άλλα καλά τα δίνει -πιστεύω- η ορθόδοξη εκκλησία που αποτελείται από Αγίους και ανθρώπους, αλλά παλεύει, αγωνίζεται και πορεύεται.