Οι εορταστικές εκδηλώσεις στο χωριό της Αγίας Μαρίνας στη Βέροια

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 18 Ιουλίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Μητρόπολη Βεροίας - 11.25

Κατά το διήμερο 16 και 17 Ιουλίου πανηγύρισε η ενορία της αγίας Μαρίνας στο ομώνυμο χωριό της Βέροιας. Την Κυριακή το πρωί ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων τέλεσε την πρώτη αρχιερατική θεία λειτουργία στον υπό ανέγερση μεγαλοπρεπή ιερό ναό και κήρυξε το θείο λόγο.

Στο τέλος της θειας λειτουργίας απένειμε στον εφημέριο του ναού π. Χρήστο Γεροντόπουλο το οφφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου, θέλοντας να τιμήσει στο πρόσωπό του όλους τους ενορίτες για το αξιοθαύμαστο έργο της ανέγερσης αυτού του περικαλλούς ναού στη μνήμη της προστάτιδός τους αγίας Μαρίνας.

Ο σεβασμιώτατος δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον ιερομόναχο Γαβριήλ και τη συνοδεία του που μετέφεραν ιερό λείψανο της αγίας Μαρίνης από την ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.

Ακολούθησαν παραδοσιακές εκδηλώσεις με χορευτικά συγκροτήματα στο προαύλιο του ναού.

 Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Υμείς εστέ το φως του κόσμου· ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη». Κυριακή των αγίων Πατέρων της εν Χαλκηδόνι Δ΄Οικουμενικής Συνόδου σήμερα, αδελφοί μου, και η μνήμη τους συμπίπτει με τη μνήμη μιάς γενναίας μάρτυρος του Χριστού, μίας προσφιλούς αγίας όλων των χριστιανών, την οποία τιμούμε ιδιαιτέρως σε αυτόν τον τόπο που φέρει το όνομά της, και σε αυτόν τον ναό που είναι αφιερωμένος στη μνήμη της· συμπίπτει με τη μνήμη της αγίας ενδόξου μεγαλομάρτυρος και αθληφόρου Μαρίνης.

Και η σύμπτωση αυτή, αδελφοί μου, η σύμπτωση της μνήμης αγίων, που εξωτερικά δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση, μας δίνει σήμερα ένα επιπλέον μήνυμα από αυτό που μας προσφέρει η κάθε εορτή ξεχωριστά. Και το μήνυμα αυτό, μήνυμα εξαιρετικά χρήσιμο και σημαντικό ιδιαιτέρως για την εποχή μας, δεν είναι άλλο από την πραγματικότητα που βιώνει η Εκκλησία μας· δεν είναι άλλο από την αλήθεια ότι η αγιότητα δεν είναι προνόμιο και σκοπός της ζωής ορισμένων μόνο πιστών, αλλά είναι και πρέπει να είναι στόχος και σκοπός όλων των χριστιανών, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, τη μόρφωση ή τη θέση που έχουν μέσα στην Εκκλησία.

Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει η σημερινή Κυριακή με τη διπλή μνήμη των γίωνν Πατέρων και της αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, που εκπροσωπούν, θα λέγαμε, δύο διαφορετικούς κόσμους.

Ιεράρχες και θεολόγοι οι πρώτοι, στήριξαν με το λόγο και τη διδασκαλία τους, με τα επιχειρήματα και τον φωτισμό του Παναγίου Πνεύματος την πίστη της ορθοδόξου Εκκλησίας στη διπλή φύση του Χριστού, στη θεία και την ανθρώπινη, καταρρίπτοντας έτσι την αιρετική διδασκαλία του Ευτυχούς, ο οποίος αρνείτο την ανθρώπινη φύση του Χριστού.

Δίδαξαν, στήριξαν και βίωσαν την θεόσδοτη πίστη οι άγιοι Πατέρες και απεδείχθησαν «φως του κόσμου», κατά τον λόγο του Χριστού, φθάνοντας τα δυσθεώρητα ύψη της αγιότητος.

Και απέναντι σ’ αυτούς τους εμβρυθείς θεολόγους, μία νέα γυναίκα, που μπορεί να μην είχε θεολογική κατάρτιση, είχε όμως αγάπη στο Θεό, είχε πίστη ακράδαντη και είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στην υπόσχεση του Χριστού ότι Εκείνος θα δώσει «στόμα και σοφία» στους μάρτυρές Του, όταν θα βρεθούν ενώπιον των αρχόντων του κόσμου που θα αμφισβητήσουν την αλήθεια της πίστεώς τους, ώστε «ου δυνήσονται αντειπείν πάντες οι αντικείμενοι αυτοίς».

Με αυτήν την πίστη, που ενίσχυε την θέλησή της και κραταίωνε την αγάπη της στο Χριστό, όχι μόνο στάθηκε θαρραλέα η αγία μεγαλομάρτυς Μαρίνα ενώπιον των ασεβών διωκτών της και ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στο Χριστό και την εμμονή της σε αυτήν μέχρι θανάτου, αλλά υπέμεινε με απαράμιλλη καρτερία όλα τα φρικτά και επώδυνα βασανιστήρια, με τα οποία ο ειδωλολάτρης ηγεμόνας προσπάθησε να την μεταπείσει και να την κάνει να αρνηθεί το Χριστό.

Με την ίδια γενναιότητα υπέμεινε και το μαρτύριο, με το οποίο αναδείχθηκε και αυτή «φως του κόσμου», καθώς η ομολογία της πίστεώς της και το μεγαλείο της αγάπης της στο Χριστό, χάρη του οποίου δεν δίστασε να θυσιάσει και τη ζωή της, φώτισαν και φωτίζουν, αδελφοί μου, το νοητό στερέωμα της Εκκλησίας μας, φώτιζαν και φωτίζουν και όλους όσους τιμούν και γεραίρουν τη μνήμη της.

Και το φως αυτό των αγίων μας, το φως της πίστεως και του μαρτυρίου της αγίας μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, δεν μπορεί να το κρύψει ούτε να το συσκοτίσει οποιοσδήποτε εξωτερικός παράγων· ούτε ο χρόνος, ούτε η λήθη των ανθρώπων, ούτε όσα ψευδή και συκοφαντικά ακούονται μερικές φορές εναντίον της Εκκλησίας και των αγίων της.

Το φως αυτό είναι άσβεστο και αιώνιο και φωτίζει τους ανθρώπους που θέλουν να το δουν και να το ακολουθήσουν· φωτίζει τους ανθρώπους και τους οδηγεί δια της αγίας Μαρίνας στον Χριστό, τους οδηγεί στην Εκκλησία και τους δείχνει το δρόμο προς την αγιότητα, η οποία είναι ο σκοπός της ζωής κάθε πιστού.

Αυτό το φως μας οδήγησε και εμάς σήμερα εδώ, στο ναό της, για να τιμήσουμε τη μνήμη της μαζί με τη μνήμη των αγίων Πατέρων της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου, και αυτό ακριβώς το φως μας υπενθυμίζει ότι από οποιαδήποτε αφετηρία και εάν ξεκινήσουμε, μπορούμε να φθάσουμε προς αυτό, να φθάσουμε στον στόχο μας, να γίνουμε κι εμείς «φως του κόσμου», με την καθαρότητα της ψυχής μας και τη συνέπεια της ζωής μας, γιατί η εντολή του Χριστού, να γίνουμε «φως του κόσμου», ισχύει για όλους μας.

Χρέος δικό μας είναι να βρούμε τον τρόπο που θα το επιτύχουμε, να βρούμε το δρόμο από τους πολλούς που μας υποδεικνύει η Εκκλησία μας, και ακολουθώντας το παράδειγμα της αγίας Μαρίνης να φθάσουμε στον τελικό προορισμό μας και να τη συναντήσουμε μέσα στο φως της βασιλείας των ουρανών.