Ανακοίνωση μητρόπολης Ναυπάκτου για αποφάσεις Ι. Συνόδου

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 02 Σεπτεμβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την μητρόπολη Ναυπάκτου - 19.25

Η Μητρόπολη Ναυπάκτου εξέδωσε την κάτωθι ανακοίνωση:

"Σήμερα, 1 Σεπτεμβρίου ε.έ., η Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου διε­βί­βασε στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος δύο έγγραφα-αποφά­σεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος που είναι αποτέλεσμα μακρο­χρόνιας ανυπακοής και ανταρσίας της Ιεράς Μονής όχι μόνον προς τους κατά καιρούς Μητροπολίτας της Ιεράς αυτής Μητροπόλεως, αλλά και προς την Ιεραρχία, τις κατά καιρούς Διαρκείς Ι. Συνόδους (Δ.Ι.Σ.) και την Εκκλησιαστική Δικαιο­σύνη.

Το πρώτο έγγραφο αναφέρεται στην ποινή της ακοινωνησίας που επεκτάθηκε σε όλη την Αδελφότητα, πέρα από την ποινή της ακοινωνησίας που είχε επιβληθή σε τέσσερεις Ιερομονάχους της τον Σεπτέμβριο του 2007. Το έγγραφο αυτό αναφέ­ρεται στους λόγους που οδήγησαν την Ιερά Σύνοδο στην σημαντική αυτή απόφαση της επιτιμήσεως ολόκληρης της Αδελφότητος, όπως την είχε προειδοποιήσει πριν ένα χρόνο, ήτοι τον Αύγουστο 2010. Οι μέχρι τώρα ενέργειες της Ιεράς Μονής αμφισβητούσαν στην πράξη το συνοδικό και ιεραρχικό πολίτευμα της Εκκλησίας και την απόφαση του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστήριου που εξεδόθη το 2006 και από τότε η Ιερά Μονή παρέμενε ακέφαλη. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο αυτό, η Ιερά Σύνοδος κατέληξε σε αυτήν την απόφαση, αφού «επί δεκατρία έτη η Ιερά Σύνοδος υπέμεινε φιλανθρώπως και συνεβούλευε φιλαδέλφως, με Αποφάσεις Αυτής, δια την διόρθωσιν των κακώς εχόντων εν τη Ιερά υμών Μονή». Και παρατηρεί ότι «η πολυχρόνιος αύτη φιλανθρωπία εξελαμβάνετο ως αδυναμία και ούτω πως υπονο­μεύοντο τα κανονικά θέσμια της Εκκλησίας».

Νά σημειωθή ότι το επιτίμιο της ακοινωνησίας, σύμφωνα με την από 4-9-2007 Συνοδική Απόφαση, έχει ως αποτέλεσμα οι μεν Ιερείς και οι Διάκονοι της Ιεράς Μονής να στερούνται της δυνατότητος να τελέσουν ή να συμμετέχουν στην θεία Λειτουργία και σε οποιοδήποτε άλλο Μυστήριο ή Ακολουθία, όλοι δε οι αδελφοί της Μονής, Ιερομόναχοι, Ιεροδιάκονοι ή απλοί μοναχοί, στερούνται της δυνατότητος να μετέχουν του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας. Όσοι δέ, Κληρικοί ή λαϊκοί, «συμπράττουν», «εκκλησιαστικώς τε και λειτουργικώς», με τους επιτιμηθέντες, «υπόκεινται εις το αυτό επιτίμιον, κατά την θεμελιώδη κανονικήν αρχήν "ο ακοινω­νήτω κοινωνών ακοινώνητος έσται"».

Το δεύτερο έγγραφο, που απευθύνεται στο Υπουργείο Παιδείας και κοινο­ποιείται στην Ιερά Μητρόπολη και δι' αυτής και στην Ιερά Μονή, αναφέρεται στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου «περί προτάσεως εκδόσεως Προεδρικού Διατάγματος προς διάλυσιν του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου της συσταθείσης, δυνάμει του π.δ. 601/1980 (ΦΕΚ Α' 160) Ιεράς Ανδρώας Κοινοβιακής Μονής Μεταμορ­φώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου της Ιεράς Μητροπολέως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και περί συγχωνεύσεώς της μετά της Ιεράς Μονής Αμπελακιωτίσσης της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και καταστάσεώς της ως Μετοχίου της τελευταίας». Στο έγγραφο αυτό αιτιολογείται με ένδεκα (11) θέσεις η σοβαρή αυτή απόφαση της Ιεράς Συνόδου, ύστερα από πλειάδα αποφάσεών Της, οι οποίες δεν τηρήθηκαν, ενώ οι αντιεκκλησιαστικές ενέργειες της Ιεράς Μονής επιβεβαιώθηκαν αντικειμενικώς από την εκκλησιαστική και την πολιτική Δικαιοσύνη, ιδιαιτέρως δε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο πολλάκις προσέφευγε η ίδια η Ιερά Μονή.

Όπως φαίνεται στις κατά καιρούς αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου, η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως διαφέρει σαφέστατα από άλλες Ιερές Μονές της Εκκλησίας μας, διότι περιβάλλεται από δύο Σωματεία που έχουν την ίδια επωνυμία με την Ιερά Μονή και μέλη τους είναι Ιερομόναχοι και μοναχοί της Ιεράς Μονής, από μια εμπορική εταιρεία (ΕΠΕ), που επίσης μέλη της είναι Ιερομόναχοι, και από δύο Συλλόγους λαϊκών, «ως ασπίδα αυτοπροστασίας του», όπως είχε επισημάνει και ο μακαριστός π. Θεόκλητος Διονυσιάτης σε ανοικτή επιστολή του. Συγχρόνως, στην Ιερά Μονή λειτουργούν άνευ ευλογίας του Μητροπολίτου, Ραδιοφωνικός Σταθμός, κλπ. στο δε μετόχι της Ιεράς Μονής λειτουργούν Κατασκηνώσεις αγοριών και κοριτσιών. Πρόκειται για Ιερά Μονή που αλλοίωσε τον μοναχισμό, όπως έχει αποφασίσει το Συνοδικό Δικαστήριο, και λειτουργεί ακτιβιστικώς.

Όσοι μοναχοί εκφράζονται καθ' οιονδήποτε τρόπο για τις εξελίξεις αυτές, καλόν θα είναι να πληροφορηθούν τα προφητικά λόγια του μακαριστού Ναυπακτίου λογίου Αγιορείτου Μοναχού π. Θεοκλήτου Διονυσιάτου, ο οποίος είχε επισημάνει όλα τα προβλήματα της Ιεράς Μονής σε τρεις επιστολές του, μία προς τον τότε Ηγούμενο π. Σπυρίδωνα και δύο ανοικτές προς τους Ναυπακτίους «πατριώτες» του. Για παράδειγμα, στην πρώτη ανοικτή επιστολή του, που εστάλη τον Αύγουστο 2003, πριν οκτώ ολόκληρα χρόνια, ο π. Θεόκλητος κατέληγε:

«Ε­άν κά­να­με έ­ναν α­πο­λο­γι­σμόν της ό­σης ζη­μί­ας έ­χει προ­κα­λέ­σει το ί­δρυ­μα του π. Σπυ­ρί­δω­νος -ό­χι του Θε­ού- θα κα­τα­λή­γα­με στην ευ­χήν ό­τι θα ή­ταν προ­τι­μώ­τε­ρο να μήν υ­πήρ­χεν. Ο σα­τα­νάς με­θο­δεύ­ει έ­τσι και τα ι­ε­ρά α­κό­μη πράγ­μα­τα ώ­στε να προ­ω­θή στην Εκ­κλη­σί­αν όρ­γα­νά του και να συ­νερ­γή στο κτί­σι­μο μο­να­στη­ρί­ων, ώ­στε να τρυ­γά ο­φέ­λη, πράγ­μα, φαι­νο­με­νι­κώς α­ντι­φα­τι­κόν.

Τε­λει­ώ­νο­ντας, ως Ναυ­πά­κτιος, σε κά­ποιο μέ­τρον, θα συ­νι­στού­σα στους κα­λούς συ­ντο­πί­τες μου να ά­ρουν την προ­σω­πι­κήν προ­στα­σί­αν των, ό­χι στις Ορ­θό­δο­ξες Μο­νές, αλ­λά στους ε­μπα­θε­στά­τους κλη­ρι­κούς, που α­νερ­ρι­χή­θη­σαν σε η­γου­με­νι­κά α­ξι­ώ­μα­τα, ως ε­φαλ­τή­ρια ι­κα­νο­ποι­ή­σε­ως μω­ρο­φι­λο­δο­ξι­ών με α­πο­τέ­λε­σμα να σκαν­δα­λί­ζουν τις ψυ­χές και να βλα­σφη­μή­ται ο Θε­ός, ώ­στε να μη γί­νο­νται συ­νυ­πεύ­θυ­νοι».

Η Ιερά Μητρόπολη ελπίζει ότι, έστω και την τελευταία στιγμή, οι μέχρι τώρα υπεύθυνοι της Ιεράς Μονής θα ανανήψουν, θα αντιληφθούν τα εκκλησιαστικά λάθη τα οποία έπραξαν, θα συναισθανθούν τον διχασμό τον οποίον προκάλεσαν στο ποίμνιο της τοπικής Εκκλησίας, σχεδόν από της ιδρύσεως της Ιεράς Μονής, και θα αναλογισθούν τα προβλήματα που δημιούργησαν σε όλους τους Μητροπολίτες –ο νύν Μητροπολίτης Ναυπάκτου ήδη με την ενθρόνισή του το 1995 βρήκε μια τεταμένη κατάσταση– και θα ζητήσουν το έλεος και την ευσπλαχνία του Θεού με την διόρθωση των κακώς κειμένων. Είναι χαρακτηριστικός ο επίλογος του πρώτου εγγράφου της Ιεράς Συνόδου:

«Η επιτίμησις των νοσούντων μελών της Εκκλησίας είναι εκδήλωσις αγάπης και φιλανθρωπίας δια την σωτηρίαν αυτών, όπως μαρτυρεί το κανονικόν δίκαιον της Εκκλησίας, και αποβλέπει εις την ενότητα Αυτής.  Η Ιερά Σύνοδος προτρέπει υμάς όπως εν τώ πνεύματι τούτω αποδεχθήτε τάς Αποφάσεις Αυτής και επιμεληθήτε τα της σωτηρίας υμών, εν μετανοία, ταπεινώσει, υπακοή και εκκλησιαστικώ φρονήματι, μη προκαλούντες τον λαόν ίνα γένησθε άξιοι του ελέους και της φιλανθρωπίας του Θεού, επαναλαμβάνουσα τους λόγους του Αποστόλου Παύλου: "Πείθεσθε τοίς ηγουμένοις υμών και υπείκετε  αυτοί γάρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών ως λόγον αποδώσοντες ίνα γάρ μετά χαράς τούτο ποιώσι και μη στενάζοντες  αλυσιτελές γάρ τούτο" (Εβρ. ιγ', 17) και ευχομένη ο Θεός της ειρήνης, ο αναγαγών τον ποιμένα των προβάτων τον μέγαν εν αίματι διαθήκης αιωνίου, τον Κύριον ημών Ιησούν, καταρτίσαι υμάς εν παντί έργω αγαθώ (Εβρ. ιγ', 20-21)».

Επί πλέον η Ιερά Μητρόπολη ελπίζει ότι οι έως τώρα αυτόκλητοι ή ετερόκλητοι υπερασπιστές των εκκλησιαστικών σφαλμάτων της Ιεράς Μονής θα καταλάβουν, επί τέλους, τα λάθη τους και θα σταματήσουν ενέργειες οι οποίες προκαλούν την δικαιοσύνη του Θεού, αλλά και την ανοχή του λαού".