Ο άγιος Ιερομάρτυς Πολύκαρπος και ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης στην Ρουμανία

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 21 Οκτωβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου

Μέ πρόσκληση του Σεβ. Μητροπολίτου Μολδαβίας και Μπουκοβίνας, του Πατριαρχείου Ρουμανίας, κ. Θεοφάνους να μεταφέρω τα ιερά λείψανα του αγίου Πολυκάρπου, που φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμπελακιωτίσσης, στο Ιάσιο της Ρουμανίας, κατά την μεγάλη τοπική εορτή της αγίας Παρασκευής της Επιβατινής μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ για τρίτη φορά την Ιερά αυτή Μητρόπολη και συγκεκριμένα την πόλη του Ιασίου.

Η πρώτη φορά ήταν το 2003, όταν συνόδευσα τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρό Χριστόδουλο στην ειρηνική του επίσκεψη, όταν Μητροπολίτης Μολδαβίας ήταν ο νύν Πατριάρχης Δανιήλ. Η δεύτερη ήταν πέρυσι (2010), όταν με ομάδα προσκυνητών θέλησα να γνωρίσω τα Μοναστήρια στα οποία έζησε ο όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι, ο μεγάλος αυτός Ουκρανός ησυχαστής. Και η τρίτη φορά ήταν φέτος, στην εορτή της αγίας Παρασκευής της Επιβατινής.

Η επίσκεψη αυτή μου έδωσε την δυνατότητα να δώ περισσότερο την καρδιά των ρουμάνων ορθοδόξων Χριστιανών, την αγάπη τους στην Εκκλησία, στην αγία Παρασκευή και στον Επίσκοπό τους. Η πανήγυρη της αγίας Παρασκευής της Επιβατινής είναι η μεγαλύτερη εορτή της Ρουμανίας και χιλιάδες προσκυνητές επισκέπτονται το Ιάσιο για να προσκυνήσουν το ιερό λείψανό της.

Μέ διαβεβαίωσαν ότι περίπου ένα εκατομμύριο Χριστιανοί ασπάζονται το ιερό λείψανο της αγίας Παρασκευής την περίοδο των λατρευτικών εκδηλώσεων. Πρόκειται για μια πανήγυρη που κινητοποιεί όλη την πόλη. Ο Δήμος αναλαμβάνει την φιλοξενία πολλών προσκυνητών, καθώς επίσης και Χριστιανοί της πόλεως φιλοξενούν άλλους προσκυνητές ή τουλάχιστον προσφέρουν βοήθεια για να κάνουν ευχάριστη την παραμονή τους στην πόλη. Έτσι αναπτύσσονται φιλίες μεταξύ των προσκυνητών που κρατούν χρόνια.

Η αγία Παρασκευή γεννήθηκε στους Επιβάτες της Θράκης, υπήρξε μεγάλη ασκήτρια ζώντας με την ησυχαστική παράδοση, προσευχή και δάκρυα, και με μεγάλη αγάπη στον Θεό και τους ανθρώπους. Το λείψανό της βρέθηκε κατά καιρούς στο Τύρνοβο Βουλγαρίας, στο Βελιγράδι της Σερβίας, στην Κωνσταντινούπολη και τελικά στο Ιάσιο, γι' αυτό και όπως λένε είναι μια αγία που ενώνει όλα τα Βαλκάνια. Κοιμήθηκε στις αρχές 11ου μ.Χ. αιώνα, σε ηλικία μόλις 27 ετών, και εορτάζει κάθε χρόνο στις 14 Οκτωβρίου. Κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις καλούνται αρχιερείς από όλες τις χώρες των Βαλκανίων και με τον τρόπο αυτό εκφράζεται και η ενότητα των ορθοδόξων Χριστιανών της περιοχής.

Κάθε χρόνο κατά την εορτή της αγίας Παρασκευής μεταφέρονται τιμητικά και λείψανα ενός άλλου αγίου. Οπότε φέτος, μετά από πρόσκληση του Σεβ. Μητροπολίτου Μολδαβίας κ. Θεοφάνους, μετέφερα στο Ιάσιο το δεξί χέρι του αγίου Ιερομάρτυρος Πολυκάρπου Επισκόπου Σμύρνης, ενός μεγάλου αποστολικού Πατέρα της πρώτης Εκκλησίας, ο οποίος εθεωρείτο διδάσκαλος όλης της Ασίας και μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού. Το λείψανο της δεξιάς χειρός του διασώζεται στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμπελακιωτίσσης.

Έτσι, με την συνοδεία του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αρχιμ. π. Πολυκάρπου και του Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. π. Καλλινίκου επισκεφθήκαμε το Ιάσιο της Ρουμανίας, ύστερα από τις σχετικές διαδικασίες. Χάρη της ενημερώσεως των αναγνωστών της εφημερίδος της Ιεράς Μητροπόλεως, θα εκθέσω μερικές εντυπώσεις μου από την τριήμερη επίσκεψή μου στο Ιάσιο, επικεντρώνοντας την προσοχή σε μερικούς σταθμούς.

 

1. Στο αεροπλάνο και το αεροδρόμιο Βουκουρεστίου

Οι τηλεοράσεις της Ρουμανίας, κρατική και εκκλησιαστική, του Πατριαρχείου, καθώς επίσης και τα Ραδιόφωνα, είχαν αναγγείλει τον ερχομό του ιερού λειψάνου του αγίου Πολυκάρπου, παρουσιάζοντας συγχρόνως και τον βίο και το μαρτύριό του. Αυτό συνετέλεσε στο να γίνη γνωστή η επίσκεψή μας από την πρώτη στιγμή, πράγμα το οποίο δημιούργησε έκπληξη σε μάς.

Στο αεροπλάνο των ρουμανικών αερογραμμών διακρίναμε τον σεβασμό του προσωπικού προς το ιερό λείψανο. Ο πιλότος και οι αεροσυνοδοί μας παρακάλεσαν να ανοίξουμε το ιερό λείψανο για να το προσκυνήσουν. Εισήλθα στο πιλοτήριο το οποίο ευλόγησα με το ιερό λείψανο, όπως και την χώρα της Ρουμανίας πάνω από την οποία πετούσαμε εκείνη την ώρα. Ο κυβερνήτης και ο συγκυβερνήτης το ασπάσθηκαν με πολλή ευλάβεια, έθεσαν στο ιερό λείψανο διάφορα προσωπικά τους αντικείμενα για να ευλογηθούν. Το ίδιο έκαναν και οι αεροσυνοδοί.

Στο αεροδρόμιο του Βουκουρεστίου, όπου κάναμε μια στάση, μας περίμενε μια μεγαλύτερη έκπληξη. Στόν χώρο του αεροδρομίου λειτουργεί ορθόδοξος ιερός Ναός, πολύ καλά ευπρεπισμένος, όπου γίνονται θείες Λειτουργίες και ιερές Ακολουθίες από Ιερέα που είναι επιτετραμμένος για το έργο αυτό. Μάς ανέμενε, λοιπόν, ο Ιερεύς του αεροδρομίου, μαζί με Ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Μολδαβίας, ο οποίος και θα μας συνόδευε μέχρι το Ιάσιο, και μας οδήγησαν στον Ιερό Ναό. Καθ' οδόν οι υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι με πολύ ευλάβεια προσκυνούσαν το ιερό λείψανο. Στις λίγες ώρες που θα παραμέναμε εκεί έγιναν δεήσεις στον Ιερό Ναό και το ασπάστηκαν σχεδόν όλο το προσωπικό του αεροδρομίου καθώς και άλλοι περαστικοί ταξιδιώτες, που ανέρχονταν περίπου στους πεντακόσιους (500), σύμφωνα με τον υπολογισμό του Εφημερίου του Ιερού Ναού. Κατά την παραμονή στο αεροδρόμιο δόθηκε η δυνατότητα να παρουσιάσουμε τον βίο και το μαρτύριο του αγίου Πολυκάρπου στους προσκυνητές.

Πολλοί από τους παρευρισκομένους, τους οποίους γνώριζα από άλλες επισκέψεις μου στην Ρουμανία ή και δικές τους επισκέψεις στην Ναύπακτο, ζήτησαν ιδιαίτερη συνάντηση για να ρωτήσουν διάφορα θέματα πνευματικής ζωής. Κοντά στο αεροδρόμιο, σε φιλόξενο φιλικό σπίτι, έγινε μια συνάντηση περίπου δύο ωρών, κατά την οποία τέθησαν διάφορα ερωτήματα και εδόθησαν σχετικές απαντήσεις. Διέκρινε κανείς την αγάπη των ανθρώπων αυτών για την Εκκλησία, τους αγίους, αλλά κυρίως για το πώς θα τηρούμε την διδασκαλία του Χριστού στην καθημερινή μας ζωή.

 

2. «Οδός των αγίων»

Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο Ιάσιο της Ρουμανίας μας περίμενε και μια άλλη έκπληξη. Μέσα στο κρύο και την βροχή μας περίμενε ο Μητροπολίτης Μολδαβίας κ. Θεοφάνης, περιστοιχισμένος από άλλους Επισκόπους και Κληρικούς και χορό ιεροψαλτών, μαζί με τις αρχές της πόλεως και λαϊκούς. Νέοι και νέες ντυμένοι παραδοσιακά, κρατούσαν συμβολικά κεράσματα –ψωμία και αλάτι– για την επίσημη κατά το έθιμο προϋπάντηση. Το συγκινητικό ήταν ότι εξέφραζαν τον σεβασμό τους παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Στην συνέχεια με την συνοδεία των Κληρικών, των λαϊκών και των Αρχών της πόλεως, κατευθυνθήκαμε στον Καθεδρικό Ναό της πόλεως, όπου εν πομπή, μέσω Ιερέων, που ήσαν ενδεδυμένοι με τα ιερά άμφια και κρατούσαν αναμμένες λαμπάδες, και πολλών προσκυνητών, εναποθέσαμε το ιερό λείψανο του αγίου Πολυκάρπου δίπλα στο ιερό σκήνωμα της αγίας Παρασκευής, σε ειδική εξέδρα εκτός του Ιερού Ναού. Η έκπληξη ήταν ότι είχαν αγιογραφήσει εικόνες του αγίου Πολυκάρπου και της αγίας Παρασκευής και είχαν κεντήσει εικόνες των δύο αυτών αγίων. Οι Ιερείς, οι ψάλτες και ο κόσμος έψαλαν τα απολυτίκιά τους. Σε λίγο άρχισε η βραδινή λιτανεία, την οποία ονομάζουν «οδό των αγίων». Πρόκειται για μια συνήθεια να συναντώνται δύο άγιοι και να γίνεται λιτάνευσή τους στην πόλη, η οποία κρατάει περίπου δύο ώρες.

Η λιτανεία αυτή διαφέρει από τις λιτανείες, που γίνονται στον χώρο τον δικό μας. Δεν υπάρχουν μουσικές μπάντες ούτε στρατιωτικά αγήματα, αλλά προηγούνται και έπονται των ιερών λειψάνων Κλήρος και λαός. Πάνω από εκατό Ιερείς ενδεδυμένοι ομοιόμορφα άμφια και κρατώντας αναμμένες λαμπάδες, οι Ιερείς που κρατούσαν στους ώμους τους τα άγια λείψανα της αγίας Παρασκευής και του αγίου Πολυκάρπου, πολλοί διάκονοι, δεκάδες ιερόπαιδες με λαμπάδες, εξαπτέρυγα, λάβαρα και μεγάλα θυμιατά. Μιά πολυπληθής χορωδία νέων έψαλαν, και μαζί τους όλος ο λαός, τα τροπάρια των αγίων σε βυζαντινή μελωδία. Κάπου κάπου έψαλαν και στα ελληνικά, όπως το «Σώσον Κύριε τον λαόν σου», το «τρισάγιο» κλπ. Ήταν χιλιάδες λαού στην λιτανεία και συμμετείχαν με πολλή ευλάβεια και σεβασμό και ψάλλοντας μαζί με τους ιεροψάλτες, παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες και το κρύο.

Μετά την λιτανεία συνεχίσθηκε ο ασπασμός από τον λαό των ιερών λειψάνων. Όπως ανέφερα πιο πάνω, κατά τους υπολογισμούς των αρμοδίων προσεκύνησαν τα ιερά λείψανα ένα εκατομμύριο περίπου πιστοί.

Η τοπική εφημερίδα έγραψε ότι οι προσκυνητές που περίμεναν με υπομονή να προσκυνήσουν καταλάμβαναν στο πλάτος του πεζοδρομίου μια γραμμή τριών χιλιομέτρων. Μάλιστα δε μια ηθοποιός ανέφερε ότι στο παρελθόν χρειάσθηκε τριανταδύο (32) ώρες για να φθάση στην λάρνακα και να ασπασθή το ιερό λείψανο. Ίσως να μου φαινόταν απίστευτη αυτή η πληροφορία, αν δεν το διεπίστωνα προσωπικά. Γιατί, την ημέρα που αποχωρούσαμε από το Ιάσιο, στις 5 το πρωΐ, μέσα στο κρύο, είδαμε με τα μάτια μας τους προσκυνητές να επεκτείνονται, από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο, και από τετράγωνο σε τετράγωνο, σε μια σειρά περίπου δύο χιλιομέτρων.

Είδα να τους παραστέκωνται εθελοντές της Ιεράς Μητροπόλεως, ασθενοφόρα, άνθρωποι έτοιμοι να τους προσφέρουν νερό και φαγητό και ό,τι άλλο χρειάζονταν. Την τάξη επέβλεπαν αστυνομικοί. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο δεν συναντάμε εύκολα και σε τέτοια έκταση στον χώρο μας.

 

3. Εορταστικές εκδηλώσεις

Η Ιερά Μητρόπολη Μολδαβίας με την ευκαιρία της εορτής της αγίας Παρασκευής προγραμματίζει διάφορες εκδηλώσεις, προκειμένου οι προσκυνητές να ωφελούνται και γενικότερα να γίνεται το ποιμαντικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως κατά τον καλύτερο τρόπο. Εφέτος είχαν προγραμματισθή, μεταξύ των άλλων, τρεις σημαντικές εκδηλώσεις.

Η πρώτη ήταν τα εγκαίνια της έκθεσης στο Μουσείο της Ιεράς Μονής των Τριών Ιεραρχών (στό Ναό που κηρύχθηκε η Ελληνική Επανάσταση το 1821 από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη), στην οποία παρουσιάσθηκαν παλαιά συναξάρια, λειτουργικά βιβλία, εικόνες και εκδόσεις βιβλίων με θέμα την αγία Παρασκευή την Επιβατινή. Έγινε παρουσίαση ενός προσφάτως εκδοθέντος βιβλίου, στο οποίο εκτίθενται τα θαύματα που επιτελεί η αγία Παρασκευή και απαγγέλθηκε από γνωστή ηθοποιό, παρουσιάστρια της χώρας, ένα ποίημα-προσευχή προς την Αγία, που είχε συνθέσει μια μοναχή.

Η δεύτερη, ήταν τα εγκαίνια της επεκτάσεως του βιβλιοπωλείου της Ιεράς Μητροπόλεως για την διάθεση εκκλησιαστικών αντικειμένων. Πρόκειται για ένα σύγχρονο καλαίσθητο βιβλιοπωλείο, που εξυπηρετεί τις εκκλησιαστικές ανάγκες της περιοχής. Η Ιερά Μητρόπολη διαθέτει εκδοτικό οίκο από τον οποίον κυκλοφορούν βιβλία θεολογικού, εκκλησιαστικού και πνευματικού περιεχομένου για την πνευματική τροφοδότηση τόσο των Χριστιανών της Μητροπόλεως, όσο και όλης της Ρουμανίας. Σε ειδική προσθήκη ήταν τοποθετημένα και δικά μου βιβλία, αφού μέχρι σήμερα έχουν μεταφρασθή δεκατέσσερα (14) βιβλία μου στην ρουμανική γλώσσα.

Η τρίτη εκδήλωση ήταν τα εγκαίνια ενός νέου ορόφου του Νοσοκομείου της Ιεράς Μητροπόλεως. Πρίν μερικά χρόνια είχε αρχίσει η λειτουργία του Διαγνωστικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως από τον τότε Μητροπολίτη Μολδαβίας και νύν Πατριάρχη κ. Δανιήλ, το οποίο επεκτάθηκε σε Νοσοκομείο με πολλές κλινικές με όλες τις ειδικότητες και με δύο χειρουργεία, με την μέριμνα του νύν Μητροπολίτου Θεοφάνους. Απ' ό,τι έλεγαν οι υπεύθυνοι, το Νοσοκομείο αυτό διαθέτει πλέον 120 κλίνες για αρρώστους. Είναι μια σημαντική προσφορά της Εκκλησίας στον λαό της.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθώ στην προσωπικότητα του Μητροπολίτου Μολδαβίας κ. Θεοφάνους, τον οποίο είχα γνωρίσει πριν δέκα περίπου χρόνια ως Μητροπολίτη Ολτένιας. Είναι ένας άριστος Κληρικός, ευπαίδευτος, έξυπνος, αλλά κυρίως ευαίσθητος στα κοινωνικά προβλήματα, ευχάριστος στον λόγο και με μεγάλη αγάπη στον Θεό και την Εκκλησία. Διέκρινα τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί με τον κόσμο, συμπεριφέρεται με απλότητα και αγάπη, πράγμα το οποίο έχουν ανάγκη οι άνθρωποι. Μού ανέφερε διάφορα προγράμματα τα οποία έχει καταρτίσει και τα σχέδια τα οποία έχει ετοιμάσει για την καλλιέργεια των υποψηφίων Κληρικών και των ανθρώπων που έχουν έντονα πνευματικά ερωτήματα.

Η Ιερά Μητρόπολη Μολδαβίας, πρώτη Μητρόπολη κατά την τάξη στο Πατριαρχείο Ρουμανίας, είναι αρκετά μεγάλη και με πολλά προβλήματα. Διαθέτει περίπου 1200 Κληρικούς, 2000 μοναχούς και μοναχές και απασχολεί για το διοικητικό και πνευματικό της έργο περίπου 600 υπαλλήλους, τους οποίους και πρέπει να μισθοδοτή. Υπάρχουν εκκλησιαστικές σχολές, θεολογική σχολή και άλλες δραστηριότητες. Αντιλαμβάνεται κανείς το πολυϋπεύθυνο έργο το οποίο έχει να κάνη ένας Αρχιερεύς στην περιοχή αυτή, αλλά και την θέση την οποία έχει στην Τοπική Εκκλησία, το οποίο κάνει επάξια ο νύν Μητροπολίτης.

 

4. Η πανηγυρική θεία Λειτουργία ανήμερα της εορτής

Το αποκορύφωμα όλων των εκδηλώσεων των ημερών αυτών ήταν η τέλεση της θείας Λειτουργίας, παρουσία χιλιάδων προσκυνητών. Επειδή πρόκειται για μια πανρουμανική εορτή, αναμεταδιδόταν από τον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό και από διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Η τέλεση της θείας Λειτουργίας έγινε σε ειδική εξέδρα μπροστά στην κεντρική πύλη του Καθεδρικού Ναού. Συλλειτούργησαν είκοσι περίπου Αρχιερείς, πολλοί Ιερείς και Διάκονοι και έψαλε θαυμάσια η πολυμελής χορωδία με βυζαντινή τεχνοτροπία.

Επειδή δεν ήταν δυνατόν όλος ο λαός να έχη οπτική επαφή, γι' αυτό σε όλη την πλατεία του Καθεδρικού Ναού είχαν τοποθετηθή γιγαντοοθόνες, ώστε οι παρόντες πιστοί να μπορούν να βλέπουν τα τελούμενα. Αυτό φανερώνει το πλήθος των πιστών που είχαν προσέλθει. Το εκπληκτικό ήταν ότι η θεία Λειτουργία διήρκησε τρεις ώρες, από τις 9 μέχρι τις 12, και όλος ο λαός παρέμενε όρθιος ακίνητος και σιωπηλός, πολλή ώρα πριν την έναρξη της θείας Λειτουργίας και συμμετείχε με ευλάβεια καθ' όλη την διάρκειά της. Και το εκπληκτικότερο ήταν ότι οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, έκανε πολύ κρύο (3ο C) και φυσούσε ψυχρός αέρας.

Όπως και άλλες φορές έχω διαπιστώσει, στην Ρουμανία σε τέτοιες περιπτώσεις ο τρόπος τελέσεως της θείας Λειτουργίας είναι πανηγυρικότατος, δηλαδή οι Αρχιερείς και οι Διάκονοι ενδύονται τα άμφιά τους στο κτήριο της Ιεράς Μητροπόλεως πλησίον του Καθεδρικού Ναού και εν πομπή πορεύονται στον χώρο της τελέσεως της θείας Λειτουργίας. Πορεύονται εν μέσω του λαού, ο οποίος ζητά την ευλογία τους. Το ίδιο γίνεται και μετά την απόληση της θείας Λειτουργίας. Όλοι οι παρευρισκόμενοι πιστοί προσπαθούν να λάβουν ευλογία είτε ασπαζόμενοι τα χέρια των Αρχιερέων, είτε αγγίζοντας τα άμφιά τους, με την πίστη ότι ο Ιερεύς εισήλθε στην δόξα του Θεού και επομένως θέλουν και εκείνοι να λάβουν κάποια ευλογία. Σε κάποια στιγμή χρειάσθηκε να παρέμβη η αστυνομία για να με αποσπάση από τον κλοιό των προσκυνητών οι οποίοι ζητούσαν ευλογία.

Ο Μητροπολίτης Μολδαβίας κ. Θεοφάνης μου έδωσε την τιμητική θέση να προεξάρχω της θείας Λειτουργίας και να ομιλήσω στον λαό σχετικά με την εορτή. Είχα προετοιμάσει κατάλληλο κήρυγμα, αλλά τελικά, βλέποντας τον κόσμο προσευχόμενο και προσηλωμένο, προτίμησα να αλλάξω θέμα και να ομιλήσω εκ καρδίας. Έτσι, αναφέρθηκα γενικά στον βίο των δύο αγίων και ειδικότερα στην αξία και στο θεολογικό μήνυμα που μεταδίδουν τα ιερά λείψανα, απαντώντας στο ερώτημα γιατί οι Χριστιανοί αγαπούν τα λείψανα των αγίων (http://www.doxologia.ro/video/hramul-sfintei-cuvioase-parascheva/cuvantul-ips-hierotheos-vlachos-catre-pelerinii-sfintei).

 

6. Ομιλία στο Πανεπιστήμιο για τον π. Ιωάννη Ρωμανίδη

Το απόγευμα της ιδίας ημέρας, δηλαδή 14 Οκτωβρίου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μολδαβίας κ. Θεοφάνης είχε προγραμματίσει να ομιλήσω στο Πανειστήμιο με θέμα το οποίο επέλεξα: «Η εμπειρική θεολογία κατά τον π. Ιωάννη Ρωμανίδη». Ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης είναι γνωστός στην Ρουμανία, διότι μεταφράσθηκαν διάφορα βιβλία του, και ήδη έδειξαν ενδιαφέρον και μεταφράζωνται οι δύο τόμοι της Εμπερικής Δογματικής που συνέγραψα. Σε διάφορα σημεία της πόλεως είχαν αναρτηθή ειδικές αφίσες που ανήγγειλαν το γεγονός.

Η ομιλία έγινε στην κεντρική αίθουσα του Πανεπιστημίου και ήταν παρόντες σχεδόν όλοι οι Καθηγητές της Θεολογικής Σχολής, πολλοί φοιτητές και κόσμος. Είχε καλυφθή ο χώρος του αμφιθεάτρου, ο εξώστης και ένας άλλος χώρος από τον οποίο παρακολουθούσαν την ομιλία από οθόνες.

Στην ομιλία μου παρουσίασα τα κεντρικά σημεία της διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας, όπως τα παρουσίαζε ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης και αναφέρονται στην εμπειρική θεολογία. Εισαγωγικά ανέφερα ότι η θεολογία της Εκκλησίας είναι αυτή που εκφράζεται από τον Χριστό και τους αγίους και είναι εμπειρία, σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ότι οι θεολόγοι είναι αυτοί που έφθασαν στην θεωρία, αφού προηγούμενως έδωσαν εξετάσεις και καθάρισαν το σώμα ή το μετριότατο οι καθαιρόμενοι. Ταυτόχρονα υπάρχει και η θεολογία ως επιστήμη, όταν αναλύη την διδασκαλία των Πατέρων, τα χειρόγραφα, την εκκλησιαστική ιστορία, τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε στην Εκκλησία κλπ. Σπουδαιότερη όμως είναι η θεολογία ως εμπειρία.

Στην συνέχεια παρουσίασα με συντομία ένα μικρό βιογραφικό διάγραμμα του π. Ιωάννη Ρωμανίδη, αναφέρθηκα στα κέντρα στα οποία σπούδασε την θεολογία ως επιστήμη, στο πώς γνώρισε την θεολογία ως εμπειρία και πώς έδωσε την ομολογία της πίστεώς του γι' αυτήν την ζωντανή εμπειρική θεολογία, στα Συνέδρια, στα Πανεπιστήμια και όπου βρέθηκε.

Ακολούθως παρουσίασα τα βασικά στοιχεία της εμπειρικής θεολογίας, όπως την δίδασκε, ότι ο Θεός αποκαλύπτεται στους αγίους Του μέσα στο Φως και είναι το τριλαμπές Φως της μιας θεότητος ότι δημιούργησε τον άνθρωπο να ζή μέσα σε αυτό το Φως ότι ο άνθρωπος με την αμαρτία απομακρύνθηκε από το Φως του Θεού και σκοτίσθηκε ότι οι Προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη έφθασαν στην γνώση του Θεού μέσα στο Φώς, αλλά δεν μπορούσαν να νικήσουν τον θάνατο ότι ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να νικήση τον διάβολο, την αμαρτία και τον θάνατο και να επαναφέρη τον άνθρωπο σε αυτήν την φωτεινή κατάσταση ότι μέσα στην Εκκλησία με τα άγια Μυστήρια περνάμε μέσα από την κάθαρση στον φωτισμό και την θέωση, με απώτερο σκοπό όταν εμφανισθή ο Χριστός μέσα στο Φως να ανθέξουμε του Φωτός της δόξης και όχι του πυρός της Κολάσεως και ότι αυτήν την εμπειρία της κοινωνίας με το τριλαμπές της μιας θεότητος Φως οι άγιοι την πέρασαν μέσα στα δόγματα και την εκκλησιαστική παράδοση, τον λεγόμενο ρωμαίϊκο πολιτισμό κλπ.

Η εισήγηση προκάλεσε το ενδιαφέρον των ακροατών και διατυπώθηκαν πολλά ερωτήματα, τα οποία ομαδοποιήθηκαν από τον συντονιστή Ιερέα-Καθηγητή σε πέντε ομάδες. Το πρώτο ήταν οι σχέσεις καρδίας, νοός και λογικής το δεύτερο πώς νοείται η βίωση του Σταυρού στην πνευματική ζωή το τρίτο ποιά η διαφορά της θεολογίας του π. Ιωάννου Ρωμανίδη από την θεολογία του Άντονυ Μπλούμ και του π. Ιωάννη Μέγεντορφ το τέταρτο για πόσο συχνά πρέπει να κοινωνούμε και το πέμπτο για την ορθόδοξη ψυχοθεραπεία σε σύγκριση με τις ουμανιστικές ψυχοθεραπείες.

Η εισήγηση μαζί με τις ερωτήσεις κράτησαν περίπου τρεις ώρες και στην συνέχεια για μία ολόκληρη ώρα είχε σχηματισθή μια σειρά για να υπογράψω τα βιβλία τα οποία είχαν αγοράσει. Ήταν πάρα πολύ συγκινητική η όλη εκδήλωση, έδειχνε τον ζήλο τους και την αγάπη τους για την θεολογία της Εκκλησίας και για το πώς αυτή η θεολογία θα βιωθή στην προσωπική μας ζωή και θα αποκτήσουμε γνώση του Θεού. Ομιλώ συχνά για τέτοια θέματα σε διάφορα ακροατήρια, όμως διαπίστωσα ότι αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο ακροατήριο, αλλά αισθανόμουν την ενέργεια και την δύναμη με την οποία οι παρόντες παρακολουθούσαν.

Κατά την διαμονή μου στο Ιάσιο έδωσα συνεντεύξεις στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως και σε κρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

 

6. Επιστροφή στο Βουκουρέστι

Μιά άλλη έκπληξη που αισθάνθηκα ήταν στο αεροδρόμιο του Βουκουρεστίου, όπου θα περιμέναμε για δύο περίπου ώρες την πτήση επιστροφής προς την Αθήνα. Συνάντησα εκεί πρόσωπα, τα οποία ήταν στο Ιάσιο, που ταξίδευσαν όλη την νύκτα, περίπου έξι ώρες, μετά το τέλος της ομιλίας για να φθάσουν στο αεροδρόμιο του Βουκουρεστίου για να με αποχαιρετήσουν. Ήταν κάτι το ανέλπιστο. Η αγάπη των ανθρώπων πολλές φορές σε σκλαβώνει, αλλά και σε ταπεινώνει. Δόθηκε η δυνατότητα μέσα σε χώρο του αεροδρομίου, έξω από το παρεκκλήσι, να συζητήσουμε για άλλα θέματα θεολογικά και πνευματικά περίπου δύο ώρες.

Συγκινήθηκα βαθύτατα από την αγάπη των ανθρώπων. Δεν είμαστε άξιοι να διακονούμε τέτοιους ευλογημένους ανθρώπους και θα δώσουμε λόγο στον Θεό για το πώς χειριζόμαστε αυτήν την δίψα και την αγάπη τους. Δεν έχω λόγους να ευχαριστώ τον Θεό γι' αυτήν την δωρεά και προσεύχομαι να ανταποκριθώ σε αυτό το μεγάλο δώρο του Θεού να μας καθιστά διακόνους ενός τέτοιου ευλογημένου λαού.

Γενικά ήταν ένα πολύ ευλογημένο ταξίδι. Η εμπειρία να ταξιδεύης με το λείψανο ενός αγίου είναι συγκλονιστική. Το λείψανο του αγίου Πολυκάρπου είχε την δική του θέση μέσα στο αεροπλάνο, είχε εκδοθή δικό του εισιτήριο με το όνομά του, και τον είχαμε δίπλα μας. Κατά κοινή ομολογία, στο αεροδρόμιο του Βουκουρεστίου από το ιερό λείψανο εξερχόταν έντονη ευωδία. Επίσης ήταν ιδιαίτερη εμπειρία το ότι γνώρισα τα πνευματικά τέκνα και τους καρπούς του ησυχαστού αγίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι και του π. Κλεόπα που έζησαν στα μέρη εκείνα και έσπειραν τον λόγο της ορθοδόξου θεολογίας και επομένως άφησαν καρπούς.

Ευγνωμονώ τον Θεό για το δώρο που μου χάρισε και ευχαριστώ από καρδίας τον Σεβ. Μητροπολίτης Μολδαβίας, κ. Θεοφάνη, εκλεκτό και αγαπητό εν Χριστώ αδελφό, για την χαρά που μου έδωσε.