Μεσσηνίας: "Οι ξένοι έγιναν κυρίαρχοι της πατρίδας όταν διχάστηκε ο λαός"

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 29 Οκτωβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την συνέντευξη στο Νίκο Παπαδημητρίου 11.31

Παρ' ότι ανήκει στη νεότερη γενιά της Εκκλησίας της Ελλάδος -γεννήθηκε το 1961 και εξελέγη Μητροπολίτης το 2007- ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος ακολουθεί το δικό του, διακριτό δρόμο, διατυπώνοντας συχνά προτάσεις που προκαλούν συζητήσεις τόσο εντός της διοικούσας της Εκκλησίας όσο και ευρύτερα, στην κοινωνία.

Τελευταίο παράδειγμα η ιδέα που κατέθεσε να μισθοδοτούνται από την Εκκλησία οι περίπου 10.000 κληρικοί της χώρας.

Ο ιεράρχης και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών μιλά στην εφημερίδα μας για το θέμα αυτό, καθώς και για την οικονομική κρίση και την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσία.

Η πατρίδα μας, Σεβασμιώτατε, είναι στο πλέον δύσκολο σταυροδρόμι των τελευταίων 50 χρόνων. Η Εκκλησία με ποιους τρόπους είναι διατεθειμένη να βοηθήσει στην υπέρβαση της κρίσης;

Είναι αλήθεια ότι η πατρίδα μας διέρχεται ίσως τη σοβαρότερη κρίση του αιώνα, κρίση οικονομική και κοινωνική, η οποία, εάν σκεφτούμε Βαθύτερα, είναι κρίση και εθνική.

Η Εκκλησία στην παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να είναι καταγγελτική, αλλά θα πρέπει κυρίως να δίνει ελπίδα στο λαό, να του ενισχύει την αυτοπεποίθηση και να συμβάλλει ουσιαστικά στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

Οποιαδήποτε ενέργεια η οποία μπορεί να λειτουργήσει πολωτικά ή διχαστικά τη στιγμή αυτή πρέπει να αποφευχθεί.

Αποτελεί πολυτέλεια ένας νέος εθνικός διχασμός.

Σίγουρα ένας τρόπος είναι η ανάληψη εκ μέρους της Εκκλησίας κάποιων οικονομικών Βαρών. Για παράδειγμα, εσείς προτείνατε να αναλάβει τη μισθοδοσία των κληρικών. Συνεχίζετε να υποστηρίζετε τη ρηξικέλευθη αυτή πρόταση ή οι αντιδράσεις αποδεικνύονται ισχυρότερες;

Είναι αλήθεια ότι ένας από τους τρόπους συμβολής της Εκκλησίας είναι και η οικονομική συμμετοχή της, γεγονός το οποίο έχει υλοποιήσει και συνεχίζει να υλοποιεί μέσα από το φιλανθρωπικό, κοινωνικό και ποιμαντικό της έργο, το οποίο επιτελείται σε κάθε μητρόπολη από κάθε ιερό ναό ή μοναστήρι.

Η Εκκλησία, όταν εκείνη κρίνει χρονικά και επιλέξει τον τρόπο, θα συμβάλει στη συμμετοχική διαδικασία, όμως είναι θέμα το οποίο θα αποφασίσει αυτή π ίδια και δεν θα της το επιβάλουν άλλοι παράγοντες.

Πρέπει να ξέρετε ότι η Εκκλησία δεν πρόκειται να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος, να δώσει δηλαδή την περιουσία της να τη διαχειριστούν άλλοι, εξωεκκλησιαστικοί, παράγοντες ανεξέλεγκτα, όπως παλιότερα.

Το θέμα της μισθοδοσίας του κλήρου είναι αφενός όρος ευθύνης των επισκόπων έναντι του κλήρου τους και αφετέρου άμεσο πρόβλημα, γι αυτό θεωρώ ότι θα πρέπει να απασχολήσει την προσεχή Ιεραρχία, εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ρεαλιστές και τίμιοι με τα ανθρώπινα.

Δεν αποτελεί μια πρόταση η οποία αναζητά την άμεση εφαρμογή της, αλλά απαιτεί μελέτη σε πολλά επίπεδα και μάλιστα χωρίς να παραθεωρούμε τις συμβατικές υποχρεώσεις της ελληνικής πολιτείας, τις οποίες αναγνωρίζει και εφαρμόζει από το 1952 και εξής.

Εάν υπάρχουν αντιδράσεις σε μια τέτοια πρόταση μελέτης του θέματος, είναι μάλλον μη ρεαλιστικές.

Εγώ πάντως καμία σοβαρή αντίδραση δεν έχω αντιληφθεί.

Να μπει τάξη στα του οίκου μας

Κάποιοι εικάζω πως θα σας ρωτήσουν αν είναι εφικτή η πρόταση, με δεδομένο ότι η οικονομική κατάσταση της Εκκλησίας της Ελλάδος εμφανίζεται, επισήμως, να ακολουθεί την πορεία των δημόσιων οικονομικών. Μόνο η Αρχιεπισκοπή Αθηνών καταγράφει έλλειμμα 767.000 ευρώ για το α' οκτάμηνο του 2011. Τι τους απαντάτε;

Θα μπορούσε να ήταν ως πρόταση εφικτή, αρκεί όμως να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ανταποδοτικά προς το σκοπό αυτό και εφόσον τα αξιοποιήσουμε σωστά, δηλαδή αναπτυξιακά και όχι αποταμιευτικά, και σε επίπεδο συλλογικό και όχι επιμεριστικά.

Εξεγείρεστε όταν διαπιστώνετε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας; Και ποιοι οι υπεύθυνοι; 0 λαός ή οι ηγέτες του;

Με το ερώτημά σας αυτό διευκρινίσατε την παραπάνω θέση μου, ότι η κρίση είναι και εθνική εάν σκεφτούμε βαθύτερα και προβληματιστούμε.

Όλοι αντιδρούν, και συναισθηματικά ακόμη, σε ένα τέτοιο άκουσμα, θεωρώ όμως ότι η οποιαδήποτε προτροπή για εξέγερση θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από ό,τι θα επιλύσει.

Το άμεσο παρελθόν πρέπει να μας διδάξει. Οι ξένοι έγιναν κυρίαρχοι της πατρίδας όταν διχάστηκε ο λαός!

Θα προτιμούσατε μια φτωχότερη, αλλά περισσότερο υπερήφανη χώρα;

Θα προτιμούσα μια χώρα δυνατή και υπερήφανη, η οποία δεν θα θυσίαζε τη δυνατότητά της για αυτοδιάθεση στους κάθε λογής κερδοσκόπους και δανειστές.