Ο μύθος του δάσους που έγινε οικόπεδο!!!

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 09 Νοεμβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 16.32

Στη συνέχεια του προηγούμενου άρθρου, το «φάντασμα» του αρχαιολογικού χώρου, η Romfea.gr έρχεται να αναδείξει και έναν άλλο μύθο.

Σαν δάσος παρουσιάστηκε η έκταση στην Ουρανούπολη που μεταβιβάστηκε στη Μονή, ενώ αυτό το υποτιθέμενο δάσος το μοίραζε ο εποικισμός σε ιδιώτες από το 1935 μέχρι σήμερα!!! Το ιστορικό έχει ως εξής:

Δασική έκταση που την ονόμασαν δάσος που δεν μεταβιβάζεται!!!

Ο άνθρωπος που το σκαρφίστηκε αυτό μέσα στο δάσος αυτό ετοιμάζει ξενοδοχειακή μονάδα!!!

Αφορμή της πρώτης εισαγγελικής έρευνας έδωσε η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 23-7-2007 όπου ανέφερε ότι «το Δάσος της Ουρανούπολης έγινε οικόπεδα και το εκμεταλλεύτηκε η Μονή Βατοπεδίου. Τώρα ήρθε η ώρα της δικαιοσύνης λένε νομικοί κύκλοι της Θεσσαλονίκης».

Μάλιστα έχει και φωτογραφία δάσους που έγινε οικόπεδο!!! Δηλαδή η φωτογραφία έχει σαν αντικείμενο ένα οικόπεδο χωρίς βλάστηση που μόλις εκχερσώθηκε και το οποίο δεν αφορά την έκταση που μεταβιβάστηκε στη Μονή Βατοπαιδίου.

Εκχέρσωση του δάσους της Ουρανούπολης δεν έγινε ποτέ. Μετά από έρευνα ο εισαγγελέας έβαλε την υπόθεση στο αρχείο. Για τα ΜΜΕ το θέμα ήταν από τα πολύ ενδιαφέροντα.

Όμως άλλο προστασία δάσους ή δασικής έκτασης, και άλλο διαχείριση και μεταβίβαση.

Οι δύο Υπηρεσίες…

Η αλήθεια είναι ότι, δύο υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειρίζονται τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, η Διεύθυνση Δασών και η Διεύθυνση Πολιτικής Γης.

Η διαφορά αυτών των δύο υπηρεσιών είναι ότι η Διεύθυνση Πολιτικής Γης ασχολείται με δάση και με δασικές εκτάσεις οι οποίες προήλθαν από απαλλοτρίωση.

Η έννοια της διαχείρισης αυτών των δασικών εκτάσεων έχει να κάνει με το γεγονός καθαρά και μόνο της διαθέσεως και της κυριότητάς τους. Το θέμα της προστασίας έχει να κάνει με την αξιοποίησή τους.

Ο λεγόμενος αποχαρακτηρισμός είναι όρος νομικά ανυπόστατος

Οι πολιτικές και οι άλλου τύπου σκοπιμότητες, καθώς και η άγνοια της πολύπλοκης δασικής νομοθεσίας οδήγησε επικοινωνιακά στη χρησιμοποίηση όρων που δεν υπάρχουν στη Νομοθεσία. Ο όρος αυτός είναι ο λεγόμενος «αποχαρακτηρισμός» και είναι τελείως ανυπόστατος.

Στις 13-09-2008 (20:31) στο ΜΕΓΚΑ ακουγόταν:

«Με γνωμοδότηση του ΝΣΚ τον Φεβρουάριο του 2008 η έκταση αυτή αποχαρακτηρίζεται από δάσος ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την εκμετάλλευσή του».

Πολλοί έγιναν δασολόγοι, δικηγόροι και συμβολαιογράφοι στην υπόθεση αυτή και μάλιστα μιλούν σαν αυθεντίες για εξειδικευμένα θέματα τα οποία δεν έχουν την δυνατότητα να εννοήσουν.

Ο ξενοδόχος Τρύφων Μίτιντζης που έγινε δασολόγος, έγινε η βάση των κατηγοριών εναντίον των υπηρεσιών και του ΝΣΚ, ακόμα μάλιστα και δικηγόρων!!!

Ο Τρύφων Μίτιντζης στο ΜΕΓΚΑ έλεγε: «Αυτά είναι αστεία πράγματα που γράφουνε στην συμβολαιογραφική τους πράξη. Η έκταση, κι αφού πλέον την έχουν αποχαρακτηρίσει και την έχουνε δώσει άρτια και οικοδομήσιμη…».

Αποχαρακτηρισμός δασικής έκτασης δεν γίνεται. Δεν υπάρχει τέτοια νομική έννοια. Και ο χαρακτηρισμός άρτια και οικοδομήσιμη δεν αφορά την οικοπεδοποίηση.

Ο δήμος Σταγείρων Ακάνθου έχει προβλέψει δυνατότητα για κοινωφελείς δράσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν μόνο μετά από συνεργασία και έγκριση κυρίως του οικουμενικού πατριαρχείου αλλά και της Ιεράς Κοινότητας εφόσον αφορούν το Άγιον Όρος.

Ο Αποστόλης Παπαγεωργίου, πολιτικός μηχανικός, πρώην δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Σταγείρων Ακάνθου, αναφέρει: «...εμείς σαν Δήμος Σταγείρων Ακάνθου, σαν Δημοτικό Συμβούλιο είχαμε σχεδιάσει την ανάπτυξη μας στην προ του Άθω περιοχή και μάλιστα στην περιοχή μεταξύ των συνόρων του Αγίου Όρους και της Διώρυγας του Ξέρξη που είναι η περιοχή η οποία συνορεύει άμεσα με το Άγιον Όρος. Μέσα από αυτή την σκέψη είχαμε προβλέψει ότι θα κάναμε περιοχές για πνευματικά ιδρύματα, για μουσεία, για campus πανεπιστημιακά όπου ο αγιορειτικός μοναχισμός θα έβγαινε προς τα έξω για να μπορέσει να γίνει κτήμα όλης της οικουμένης και ειδικά της ορθόδοξης οικουμένης».

Οι κοινωφελείς δράσεις βαφτίστηκαν μπίζνες!

Σαν μπίζνες εμφανίστηκαν πολιτιστικές και εκπαιδευτικές κοινωφελείς δράσεις που πιθανόν να διενεργούσε η Μονή.

Στις 14-09-2008 (20:30) το ΜΕΓΚΑ έλεγε:

«Στην επίμαχη έκταση ο ηγούμενος Εφραίμ ανακοίνωνε ομοίωμα της Χερσονήσου του Αγίου Όρους, Συνεδριακό κέντρο και Κέντρο μεταπτυχιακών σπουδών θεολογίας το οποίο θα μετατρεπόταν σε πανεπιστημιακή σχολή».

Αποστόλης Παπαγεωργίου: «Στο διάστημα αυτό το Άγιον Όρος μας έστειλε μια επιστολή όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μας εξέφραζε τις απόψεις του για την περιοχή αυτή, οι οποίες συνέπιπταν απόλυτα με τις απόψεις τις δικές μας. Την επιστολή αυτή την κάναμε θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο και το ερώτημα ήταν αν θα πρέπει να συνεργαστούμε με τη Μονή Βατοπεδίου για να πραγματοποιήσουμε αυτό το μεγάλο όνειρο που είχαμε σχεδιάσει και προφανώς η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν ομόφωνα ναι. Στην ιστορία αυτή υπήρξε μια αντίδραση από ένα τοπικό της Ουρανούπολης που δεν έχει καμία σχέση με το Δημοτικό Συμβούλιο (Τρύφων Μίτιντζης), ο οποίος έπεισε τους κατοίκους της Ουρανούπολης ότι το Άγιον Όρος πάει εκεί για να φάει τα σπίτια τους, να τους πάρει τα οικόπεδα, να τους πάρει τις επιχειρήσεις… Στο πνεύμα αυτό πολύς κόσμος πλανήθηκε, ήλθαν διάφορα ΜΜΕ και Κόμματα και πήραν το θέμα αυτό και το ανάπτυξαν σε μια στρεβλή διάσταση και έτσι όλο αυτό το σχέδιο που είχαμε κάνει για την ανάπτυξη της περιοχής μας έμεινε νεκρό».

Η κατάληξη της αγωγής…

Στις 14-09-2008 (07:12) το ΜΕΓΚΑ έλεγε:

«Να σας ρωτήσω κ. Μίτιντζη, έχει ξεκινήσει μια διαδικασία πια από τους πολίτες της Ουρανούπολης εναντίον της Μονής Βατοπεδίου».

Μίτιντζης: «Όχι μόνο της Μονής Βατοπεδίου, αλλά ακύρωση της συμβολαιογραφικής πράξης και στρεφόμαστε εναντίον του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, της ΚΕΔ και βεβαίως του Μοναστηριού».

Πλήθος μεταβιβάσεων γίνεται στην υποτιθέμενη δασική και αρχαιολογική περιοχή της Ουρανούπολης, ακόμη και οι πρωτεργάτες των αντιδράσεων έχουν κτήματα μέσα στην περιοχή αυτή.

Αποστόλης Παπαγεωργίου: «Στην ιστορία αυτή βέβαια αποκαλύφθηκαν κι άλλα φαιδρά και τραγικά. Σε ένα δικαστήριο που έγινε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της Ξάνθης με θέμα την περιοχή αυτή την επίδικη και το οποίο προκάλεσε ο Μιτιντζής, ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου της Ουρανούπολης, ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι εκεί δεν επιτρέπεται να γίνει τίποτα, ότι όλη η περιοχή είναι δάσος, ότι όλη η περιοχή είναι αρχαιολογική και το τελείως παράδοξο είναι ότι την ίδια στιγμή που ο ίδιος έλεγε αυτά, αγόρασε ένα κτήμα στην επίδικη περιοχή, το ξερρίζωσε όλο από τους θάμνους και ξεκίνησε να κτίζει μια ξενοδοχειακή μονάδα. Αυτό και μόνο δείχνει ότι ο λόγος για τον οποίο παρακινείται να κάνει αυτό το πράγμα δεν ήταν η προστασία ούτε του δάσους ούτε της αρχαιολογικής περιοχής. Και χρειάστηκε ο Δήμος να παρέμβει στο κεντρικό αρχαιολογικό συμβούλιο, να κερδίσουμε την προσφυγή μας, να κριθεί αυτό που σας είπα πρωτύτερα και στο Δασαρχείο η περιοχή είναι απελευθερωμένη να γίνει η χρήση όπως μπορεί να γίνει οπουδήποτε σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στην Ελλάδα».

Τελικά απέτυχε η προσπάθεια ακύρωσης του συμβολαίου της Ουρανούπολης για την οποία είχε γίνει πολύς λόγος.

Με την απόφαση υπ. αριθμ. 100/2009 το Πολυμ. Πρωτοδικείο Ξάνθης απέρριψε τις απόψεις του κ. Μίτιντζη και αναφέρει, «ενώ αλήθη υποτιθέμενου του ισχυρισμού ότι το ανταλλασσόμενο ακίνητο έχει την ιδιότητα του κοινόχρηστου δάσους και όχι της δασικής έκτασης, η μεταβίβαση της κυριότητας αυτών, δεν είναι κατά νόμον απαγορευμένη και συνεπώς άκυρη, κατά τα άρθρα 174 και 175 Αστικού Κώδικα». Προφανώς το δικαστήριο έχει υπόψη του την εποικιστική νομοθεσία σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η ανταλλαγή εν γένει εποικιστικών εκτάσεων.

Αποστόλης Παπαγεωργίου: «Ο κ. Μίτιντζης έκανε ένα αίτημα στο Δημ. Συμβούλιο με το οποίο ζητούσε από το Δημ. Συμβούλιο να παρέμβει υπέρ της προσφυγής του για να συνηγορήσει κι αυτό ότι η περιοχή είναι αρχαιολογική και δάσος και προφανώς το Δημοτικό Συμβούλιο ομόφωνα απέρριψε το αίτημα».

Ποια ήταν η άποψη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Σταγείρων Ακάνθου σχετικά με τα όσα διαδίδονταν επικοινωνιακά κατά τον χρόνο αυτό; Ξενίζεται το Δημοτικό Συμβούλιο για τις απόψεις που εκφράζει ο κ. Μίτιντζης ότι η περιοχή είναι δάσος και αρχαιολογικός χώρος και δεν επιτρέπονται οι μεταβιβάσεις διότι πλήθος συμβολαίων έχουν γίνει στην περιοχή μεταξύ δε των ιδιοκτητών είναι και ο κ. Μίτιντζης. Το Δημοτικό Συμβούλιο εκφράζει την απορία του για την επιθυμία εκδίωξης της Μονής. Προβληματίζεται διότι μετά την πιθανή ακύρωση του συμβολαίου θα παραμένει απροστάτευτη η περιοχή από διαδικασίες μεταβιβάσεων που γίνονταν μέχρι την μεταβίβαση της περιοχής στη Μονή και αποφασίζει να μην παρέμβει υπέρ του κ. Μίτιντζη στην ανοιγμένη δίκη διότι βλάπτονται συμφέροντα δημοτών - ιδιοκτητών της περιοχής επειδή στο δικόγραφο αναφέρεται ψευδώς ότι όλη η περιοχή από τη διώρυγα του Ξέρξη μέχρι και τα σύνορα του Αγίου Όρους είναι αρχαιολογικός χώρος «ουδέποτε η αρχαιολογική Υπηρεσία αμφισβήτησε το πλήθος των συμβολαίων που έγιναν στην περιοχή». Επίσης, «εάν ήταν πράγματι δάσος δεν θα είχαν παραχωρηθεί από το Δημόσιο πολλές ιδιοκτησίες και θα εκδίδονταν πράξεις χαρακτηρισμού αποφαινόμενες περί του μη δασικού χαρακτήρα αυτών».

Δάσος που κοστίζει 800.000.000 ευρώ!!!

Τα σενάρια φαντασίας οδήγησαν στην λαθεμένη εντύπωση ότι μια δασική έκταση ή ένα δάσος κοστίζει 800 εκατομμύρια ευρώ. Έγγραφο Δασαρχείου δεν χρειαζότανε για την μεταβίβαση, διότι την έκταση αυτή την διαχειρίζεται η Διεύθυνση εποικισμού.

Στις 13-09-2008 (20:31) ο ΜΕΓΚΑ έλεγε:

«Τα συμβόλαια μάλιστα έκανε η Αικατερίνη Πελέκη, η σύζυγος του πρώην υπουργού Ναυτιλίας χωρίς να έχει έγγραφο του Δασαρχείου. Το Ελληνικό Δημόσιο κοστολόγησε την έκταση των 8600 στρεμμάτων στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής σε 1.700.000 ευρώ, την στιγμή που αν πουληθεί αυτή η έκταση μπορεί να αποφέρει στα ταμεία της Μονής Βατοπεδίου περισσότερα από 800.000.000 ευρώ».

«Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι πώς είναι δυνατόν σε μια νύκτα, μια έκταση που ήταν δάσος, 8600 στρέμματα, να επαναλάβω ότι οι κάτοικοι θεωρούν ότι αξίζει 800.000.000 ευρώ και εκτιμήθηκε ότι έχει αντικειμενική αξία 1.100.000 ευρώ, πώς άνοιξε λοιπόν ο δρόμος ώστε αυτή η έκταση, αυτό το δάσος να γίνει οικόπεδο»;

Σωστά δεν καταλαβαίνει διότι δεν υπάρχει διαδικασία που μετατρέπει τα δάση σε οικόπεδα.