Ομιλία Μητροπολίτη Σιατίστης στην Ι.Μ. Λαγκαδά

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 03 Μαρτίου 2015

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Λαγκαδά - 22.47

Μέσα στα πλαίσια του δεύτερου κύκλου εκπαιδευτικών σεμιναρίων που αφορούν «Την Ποιμαντική Προσέγγιση του παιδιού και του εφήβου στη σύγχρονη πραγματικότητα», που υλοποιούνται στο γενικότερο πλαίσιο της Πράξεως «Προγράμματα Διά Βίου Εκπαίδευσης για την Ανάπτυξη των Κοινωνικών Δεξιοτήτων των Κληρικών και των Λαϊκών Στελεχών της Εκκλησίας», σε συνεργασία της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης με το  Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, όπου απευθύνονται σε κληρικούς και σε λαϊκά στελέχη της Εκκλησίας, ενώ είναι και πιστοποιημένα σύμφωνα με το «Σύστημα Πιστοποίησης Επιμόρφωσης» (ΦΕΚ 1592 30/9/2010), πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης 03 Μαρτίου 2015, εις την κεντρική αίθουσα του Πολυδυνάμου Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης  «η Αγία Κυράννα», η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Παύλου με κεντρικό θέμα : Την Ποιμαντική Προσέγγιση των Παιδιών και των Εφήβων.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Παύλος αναπτύσσοντας την άκρως ενδιαφέρουσα εισήγηση του, υπογράμμισε πως η ποιμαντική προσπάθεια της Εκκλησίας και των ποιμένων είναι να οδηγήσουν στην εν Χριστώ ζωή, τον άνθρωπο, καθώς η Ποιμαντική μέριμνα είναι η έκφραση της αγάπης της Εκκλησίας των ποιμένων, για τον λαό του Θεού και κυρίως για τα νεαρά μέλη της. Είναι μια μορφή έκφραση αγάπης διότι είναι η προσφορά της εν Χριστώ αλήθειας.

Το έργο της Ποιμαντικής ξεκινάει από μια γνήσια αγάπη για τον Χριστό και δεν είναι πάρεργο αλλά μια βασική αποστολή των ποιμένων της Εκκλησίας. Η Εκκλησία είναι ένας χώρος ελευθερίας που προσκαλεί και δεν παγιδεύει, διότι είναι ο χώρος με την πιο ουσιαστική πληρότητα που συναντάται το κτιστό με άκτιστο, ο Θεός προσλαμβάνει τον άνθρωπο και ο άνθρωπος γίνεται «θείας φύσεως κοινωνός».

Η Εκκλησία από τη φύση της είναι ο κατ΄ εξοχήν χώρος των νέων γιατί μπορεί με τον πιο ουσιαστικό τρόπο να γεμίσει τις υπαρξιακές τους ανάγκες και να νοηματοδοτήσει την ζωή τους.

Στην Εκκλησία ο νέος δεν στοχάζεται και δεν φιλοσοφεί αφηρημένα την ύπαρξη του Θεού αλλά βιώνει και γίνεται μέτοχος της εν σαρκί παρουσίας Του και γίνεται μέτοχος της θείας ζωής Του.

Μέσα στην Εκκλησία ο νέος άνθρωπος έχει την δυνατότητα να ψηλαφίσει την δυνατότητα της θεόσεως μέσα από τα πρόσωπα των παλαιοτέρων και των νεοτέρων ανθρώπων του Θεού.

Η Εκκλησία ταιριάζει στους νέους διότι είναι ένας δυναμικός χώρος ένας χώρος γεμάτος δύναμη και ζωή, ένας χώρος άθλησης.

Η πραγμάτωση της ζωής σαν αγάπη είναι η πλήρη καταξίωση της ζωής των νέων μέσα από τις πράξεις προς τους εν δυνάμει αδελφούς.

Ο νέος άνθρωπος, για να παραμένει νέος, θα πρέπει να ζήσει την νεότητα του στην Εκκλησία, τηρώντας το θέλημα του Θεού.

Χωρίς την Εκκλησία, ο νέος του σήμερα, γίνεσθε το «χθές», όπως δυστυχώς έχουν γίνει «χθές και παρελθόν» χιλιάδες νέοι, που αναζήτησαν την ζωή, όχι στον χώρο της ζωής που είναι η Εκκλησία αλλά σε υποκατάστατα που δεν τους βοηθούν αλλά αντιθέτως τους καταστρέφουν και τελικά τους σκοτώνουν.

Εν συνεχεία χαρτογράφησε και ανέπτυξε τον κάθε χώρο ξεχωριστά τόσο των νέων όσο και των εφήβων αναλύοντας τα χαρακτηριστικά και τους τρόπους προσεγγίσεως της κάθε κατηγορίας τονίζοντας το γεγονός πως κάθε ενορία έχει τον δικό της χώρο για τα παιδιά και είναι έτοιμη να υποδεχθεί τους νέους.

Μετά της πέρας της κύριας ομιλίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Παύλου ακολούθησε γόνιμος διάλογος με ερωτήσεις που απεύθυναν οι παρακολουθούντες προς τον ομιλητή ενώ τέλος ο Σεβασμιώτατος Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης κατακλύοντας την εσπερινή ομιλία ευχαρίστησε τον ομιλούντα που προσήλθε και μίλησε στους συμμετέχοντες στον δεύτερο κύκλο των επιμορφωτικών σεμιναρίων τονίζοντας πως όλες οι παραπάνω προσεγγίσεις που ειπώθηκαν θα πρέπει να έχουν σχέση με την προσευχή και θα πρέπει να είναι το ουσιαστικό γεγονός που θα πιστοποιεί το ενδιαφέρον και την μέριμνα μας.

Ο πυρήνας δε και το ουσιαστικό στοιχείο της ποιμαντικής μας μερίμνης τόσο για την νεότητα όσο και για την οικογένεια είναι η δημιουργία προϋποθέσεων για την λειτουργική εμπειρία και την συμμετοχή στην λειτουργική ζωή.