Σαράντα χρόνια ποιμαντορίας του Μητροπολίτη Καβάλας

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Καβάλας - 13.20

Με την χάρη του παναγάθου Θεού συμπληρώνονται τούτο το έτος σαράντα έτη ποιμαντορίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καβάλας κ. Προκοπίου.

Η μακρά καί αγλαόκαρπος τούτων των σαράντα χρόνων ποιμαντορίας του Σεβασμιωτάτου Mητροπολίτου, αποτελεί χρόνο διακονίας αφιερωμένης στην υπηρεσία του Θεού και την διακονία του ανθρώπου.

Τό πολύμοχθο καί πολύκαρπο έργο του, αναπολώντας ευλαβώς τολμούμε να σκιαγραφήσουμε, όχι μόνο για να τιμήσουμε δικαίως τον Σεπτό Ποιμενάρχη μας, αλλά κυρίως για να εμπνευστούμε εμείς, τα πενυματικά του τέκνα, από την πολυσχιδή δράση και την θεοφιλή διακονία, ώστε κατά την αποστολική προτροπή «αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής ημών» να μιμηθούμε την πίστη και την θεουργό αγάπη του.
Νεανίας ως ο ομώνημός του άγιος Προκόπιος, ήλθε στην Πόλη της Καβάλας το 1974 για να διαποιμάνει τις ψυχές των ευσεβών απογόνων των Φιλιππησίων που τόσο αγαπούσε ο απόστολος Παύλος.

Η εντολή του Κυρίου: «Βόσκε τα αρνία μου» γίνεται συνεχής λειτουργική προσευχή του ποιμενάρχου. Μεριμνά καθημερινά για το ποίμνιό του. Αγωνιά για την πνευματική του προκοπή.

Οργανώνει ομιλίες, πνευματικές συναντήσεις, συνέδρια και Συμπόσια, για την ενίσχυση του θρησκευτικού φρονήματος του ποιμνίου. Συνομιλεί με το λαό. Το γραφείο του, ανοιχτό για όλους, περιμένει όλους, από πρωϊας μέχρι νυχτός.

Και εκεί εναποθέτουμαι ο καθένας μας τους προβληματισμούς μας, τις αγωνίες μας, τις αδυναμίες μας. Εκεί ενδυναμωνόμαστε, πληροφορούμαστε, καθοδηγούμαστε.

Ιδιαίτερα για μας τους κληρικούς, υπήρξε και συνεχίζει να υπάρχει ο φιλόστοργος πατέρας, ο πρεσβύτερος αδελφός, ο αδιακόπως νουθετών, συμβουλεύων, διδάσκων δια λόγου ζωής και παραδείγματος ώστε να είμαστε τύπος των πιστών εν πάσι, φως του κόσμου και άλας της γης.

Παράλληλα με τις άοκνες προσπάθειές του έχει κατορθώσει σε καιρούς χαλεπούς, να ιδρύσει νέες ενορίες και να επανδρώσει όλες τις κενές ενοριακές θέσεις με άξιους καί μορφωμένους κληρικούς.

Στην προτροπή του Παύλου «την νεότητα παιδαγώγησον», ανταποκρίθηκε απαρχής μ’ όλες τις δυνάμεις του. Αγκαλιάζει τα νιάτα με ελικρίνεια και κατανόηση Ποτίζει το είναι τους με τους ζήδωρους χυμούς των αθανάτων ιδανικών της ορθοδόξου πίστεως και της ελληνικής πατρίδος και καμινεύει το ψυχικό τους μέταλλο με το πυρ της θείας αληθείας.

Φροντίζει για την ίδρυση της Εκκλησιαστικής Σχολής της Νέας Καρβάλης και για τριάντα πέντε έτη μεριμνά καθημερινά για την εύρυθμη λειτουργία της αναγνωρίζοντας ότι η εποχή μας, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή απαιτεί μορφωμένους και εν πνεύματι αγίω παιδευμένους κληρικούς.

Ακόμη ιδρύει το Κιτσικοπούλειο Βρεφονηπιακό Σταθμό στην Ενορία της Μεταμόρφωσης Καβάλας προς ανακούφηση των εργαζομένων μητέρων της ευρύτερης περιοχής τής Καβάλας. Οι Εκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις στην Καλλιράχη Θάσου, έρχονται να συμπληρώσουν την διαρκή μέριμνα του επισκόπου για την ορθή πνευματική ανάπτυξη των νέων βλαστών της τοπικής εκκλησίας.

Αλλά και για το γήρας. Με τη δική του ανύστακτο μέριμνα και πρωτοβουλία ιδρύεται στην Χρυσούπολη το Πολίτειο Γηροκομείο «Η ΑΓΙΑ ΑΝΘΟΥΣΑ» και το Τμήμα Χρονίως Πασχόντων, όπου περιθάλπονται 48 γέροντες και 34 χρόνια πάσχοντες, ώστε να βρίσκουν στο μελιχρό δειλινό της ζωής τους αγάπη, στοργή και φροντίδα, ενώ στον Άγιο Σίλα ανακατασκευάζει το παλαιό κτίριο για να λειτουργήσει ο μιά σύγχρονη μονάδα φροντίδος ηλικιωμένων και χρονίως πασχόντων.

Άριστος χειριστής της γραφίδος αλλά και του λόγου, σπείρει συνεχώς τον Θείο Λόγο, ο οποίος ως ουρανόπεμπτο μάννα ψωμίζει τις ψυχές των ανθρώπων. Άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά οικοδομούν ψυχές. Για τρεις δεκαετίες εκδίδει τό περιοδικό Παρουσία.

Στον Ιεραποστολικό τομέα, τόσο με την Ίδρυση του Γραφείου Εξωτερικής Ιεραποστολής, όσο και με το Γραφείο Ορθοδόξου Μαρτυρίας προσπαθεί από τη μιά να προλαμβάνει, να διαφυλάσσει ως καλός ποιμένας, από τους άρπαγες λύκους τους προβατόσχημους αιρετικούς το ποίμνιό του και από την άλλη ιδρύει και οργανώνει ιεραποστολικά κλιμάκια στην Ουγκάντα με την οικοδόμηση ναών, σχολείων, ιατρείων.

Φωτεινό παράδειγμα ηγέτου με ευγένεια ψυχής, ανωτερότητα ήθους, απλότητα, αλλά και ηγεμονικό χάρισμα, με ευρύτητα πνεύματος και ρεαλισμό, με επιείκια και ανεξικακία, με τόλμη και φρόνηση ανδρός, με αληθινά αισθήματα φιλέσπλαχνος καί φιλόστοργος

Ας ευχηθούμε άπαντες όπως ο Κύριος ο Θεός διά της χάριτος του οποίου ανεδείχθη ως σήμερα "πιστός οικονόμος και δόκιμος τω Θεω εργάτης ανεπαίσχυντος, ας επιδαψιλεύη έτι περαιτέρω την Χάριν Του και να τον διατηρεί εν μέσω του ποιμνίου, σώον, έντιμον, υγιή, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγο της αληθείας Του»