Ο Νικαίας Αλέξιος βράβευσε 1000 νέους φοιτητές

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 29 Οκτωβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Νικαίας - 10.16

Περισσότεροι από 1000 νέοι, μελλοντικοί επιστήμονες, νεοεισαχθέντες στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, κατέκλεισαν το Πνευματικό Κέντρο της Νίκαιας, κατόπιν προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικαίας κ. Αλεξίου, το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου 2014 για να δεχθούν από τον Ποιμενάρχη τους τα θερμά συγχαρητήρια και να λάβουν προσωπικό βραβείο και μία εικόνα της Παναγίας για τη μεγάλη αυτή επιτυχία τους, σε μία πανηγυρική εκδήλωση που πραγματοποιείται κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα.

Η μουσική ορχήστρα νέων της Μητροπόλεως απέδωσε επετειακά άσματα της Εθνικής Επετείου 1940 και ο Σεβασμιώτατος εκφώνησε τον Πανηγυρικό της ημέρας, αναφερόμενος στον ηρωισμό και την ανδρεία των προγόνων μας, οι οποίοι ευχήθηκε να αποτελέσουν πρότυπο για τη νέα γενιά, προτρέποντας παράλληλα τους νέους να διαφυλάξουν ως πολύτιμη παρακαταθήκη τα ιδανικά της πίστεως και της πατρίδος μας.

Συγκίνηση προκάλεσε η εκφώνηση των ονομάτων των νέων φοιτητών, καθώς και της Σχολής που εισήχθησαν, οι οποίοι αφού λάμβαναν από τα χέρια του Σεβασμιωτάτου τη Συγχαρητήρια Επιστολή και την ευχή του για τη νέα πορεία, ανέβαιναν στη σκηνή και καταχειροκροτούνταν από τους γονείς τους και όλους τους παρευρισκομένους.

Τέλος ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη και ευχαρίστησε τον Σεβάσμιο Γέροντα, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Δαμασκηνό Χαλκίτη, ο οποίος δώρισε στη Μητρόπολη Νικαίας την προσωπική του Βιβλιοθήκη, πολύτιμο θησαυρό πλέον της Τοπικής Εκκλησίας, περιέχουσα βιβλία θεολογικά, ιστορικά, φιλοσοφικά, εγκυκλοπαίδειες και λεξικά.

Ακολουθεί ο Χαιρετισμός του Μητροπολίτη και η Συγχαρητήρια Επιστολή του:

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΑΙΑΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Εἶμαι πράγματι συγκινημένος καθώς βλέπω στά πρόσωπά σας τήν χαρά καί τήν ἱκανοποίηση τῆς ἐπιτυχίας σας, δηλαδή τῆς εἰσαγωγῆς σας σέ ἀνώτερα ἤ ἀνώτατα ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα.

Σᾶς ἀξίζουν διπλά εὖγε, γιατί κάτω ἀπό ἀντίξοες συνθῆκες, πού ἡ Ἑλλάδα μας γνώρισε μόνο σέ περιόδους πολέμου, ἐσεῖς μέ πεῖσμα, σεβασμό στόν κόπο τῶν γονιῶν σας καί ἀποφασισμένοι νά περάσετε στίς Σχολές τῆς ἐπιλογῆς σας, ἀγωνιστήκατε, παραμερίσατε προσωπικά θέλω, διασκεδάσεις καί ἄλλες δραστηριότητες καί ριχτήκατε στόν ἀγώνα τῆς μελέτης.

Βγήκατε νικητές γιατί πιστέψατε μέ θέρμη στό εὐγενές ἰδανικό σας. Δέν θά ἦταν ὑπερβολή νά πῶ ὅτι εἴσαστε ἀντάξιοι ἀπόγονοι τῆς ἐποποιΐας τοῦ ’40.

Ἀλήθεια σκεφθῆτε, ἀγαπητά μου παιδιά, τί ἦταν ἐκεῖνο πού ἔκανε μιά χούφτα ἑλλήνων νά πεῖ τό ΟΧΙ στήν πολυάριθμη Ἰταλία ;

Ποιά δύναμη, ποιό σθένος, ὁδηγοῦσε τό λαό μας «μέ τό χαμόγελο στά χείλη» σέ ἕνα τόσο ἄνισο πόλεμο; Τό ὅτι γεννηθήκαμε νά εἴμεθα ἐλεύθεροι. Τά ἰδανικά καί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας ἀφ’ ἑνός καί τό φιλότιμο μας ἀφ’ ἑτέρου. Τό φιλότιμο πού σάν λέξη μόνο στήν ἑλληνική γλῶσσα θά τήν βροῦμε. Ἔτσι γράφτηκε λοιπόν τό ἔπος τοῦ ’40, μέ τήν πίστη στό Χριστό μας καί μέ τή δύναμη τοῦ δικαίου.

Ὅλη ἡ Εὐρώπη παρακολουθοῦσε ἔκπληκτη τίς νίκες τῶν ἑλλήνων, οἱ ἐχθροί μᾶς φοβήθηκαν καί οἱ σύμμαχοι μᾶς δόξασαν. «Στό μέλλον θά λέμε πώς οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες» ἀνεφώνησε τότε ὁ Τσώρτσιλ.

Ἐπανέρχομαι στό τώρα. Ἐπανέρχομαι σέ σᾶς. Πόσα κοινά στοιχεῖα δέ βρίσκετε ὅτι ἔχετε μέ τούς ἀγωνιστές ἐκείνους; Σέ πόσα παιδιά ἀπό σᾶς τήν ὥρα τῆς σκληρῆς μελέτης δέν τούς ἔλειπαν ἀκόμα καί τά βασικά ἀγαθά; Σέ πόσους ἀπό σᾶς δέν ἔχει χτυπήσει ἡ ἀνεργία τά σπίτια σας; Κι’ ὅμως ἐσεῖς σταθήκατε ὄρθιοι, δυνατοί καί σάν ἄξιοι πολεμιστές ἀγωνιστήκατε καί πετύχατε τό στόχο σας.

Εὖγε σας λοιπόν! Ὅλοι σᾶς καμαρώνουμε.

Ἀγαπητοί μου νέοι καί νέες,

Τώρα ζοῦμε σέ καιρό εἰρήνης ἤ ἔτσι νομίζουμε. Τά μέτωπα εἶναι πολλά σέ ὅλη τή γῆ, οἱ γείτονες ἐπιβουλεύονται τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς πατρίδος μας καί τώρα τίς θαλάσσιες περιοχές τῆς μαρτυρικῆς Κύπρου, ἐνῶ οἱ ἀσθένειες μαστίζουν καί ἀπειλοῦν τήν ἀνθρωπότητα. Ὀφείλουμε νά εἴμαστε ἰδιαίτερα προσεκτικοί! Ὡστόσο, θά προχωρήσουμε.

Προφανῶς δέν εἶναι στό χέρι σας νά ἀλλάξετε συνθῆκες καί καταστάσεις. Εἶναι ὅμως δικό σας θέμα ἡ μάθηση, ἡ μελέτη, ἡ κατάκτηση τῆς ἐπιστήμης, ἡ ἄνοδος στίς κορφές πού ὀνειρεύεστε καί πρέπει νά τίς κατακτήσετε. Τίποτε δέν χαρίζεται στή ζωή. Ὅλα θέλουν ἀγώνα, κόπο, ἱδρώτα καί ξενύχτια.

Σ’ αὐτό τόν ὄμορφο ἀγῶνα σας θά εἶμαι πλάι σας, πάντα μέ τίς προσευχές μου καί εὐκαιριακά ὅταν κτυπήσετε τήν πόρτα τοῦ Ἐπισκοπείου. Θά μοιραστῶ τά προβλήματά σας, ὅπως κάνω πάντα. Ἡ ἐπιτυχία συμβαδίζει μέ τήν πίστη.

Συνειρμικά ἔρχονται στή σκέψη τά λόγια τοῦ Ἰ. Πολέμη: «Μή φοβηθεῖς αὐτόν, πού στήριξε στήν Πίστη ἐπάνω τήν ἐλπίδα∙ τόν εἶδα στή ζωή νά μάχεται, μά πάντα ἀνίκητο τόν εἶδα».

Αὐτά καί ἄλλα ὅμοια λέμε στίς νεανικές συνάξεις τῶν Ἐνοριῶν καί στήν Κατασκήνωσή μας, ἀπό ὅπου ἔχετε περάσει πολλοί ἀπό σᾶς. Νομίζω πιάνουν τόπο, γιατί μετά ἀπό χρόνια, ἐκλεκτοί σήμερα ἐπιστήμονες, μᾶς εὐχαριστοῦν καί ὁμολογοῦν πώς μονάχα αὐτά τούς στήριξαν στόν ἀγώνα τους.

Ἡ Μητρόπολη μας εἶναι κοντά σας. Εὔχομαι ὁλόψυχα σέ ὅλους καλές καί ἐπιτυχημένες σπουδές. Εἶμαι ὑπερήφανος γιά σᾶς καί προσεύχομαι παιδιά μου ὁ Θεός νά εἶναι μαζί σας.

+ ὁ Νικαίας Ἀλέξιος