Λαγκαδά Ιωάννης: ''Ας προσπαθήσουμε να συναντήσουμε τον Χριστό''

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ.Λαγκαδά - 21.00

Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Αὐτό τό μήνυμα τῆς χαρᾶς τῶν Ἀγγέλων ἀποτελεῖ τό μήνυμα τῆς ἑορτῆς πού καλούμεθα νά ἐορτάσωμεν. Ἡ Γέννησις τοῦ Κύριου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι μόνον ἕνα γεγονός ἱστορικόν. Εἶναι πρωτίστως ἕνα γεγονός τό ὁποῖον, ἔχει τήν ἀφετηρίαν του ὡς μυστήριον οἰκονομίας καί ὡς πρόνοια τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ διά τόν ἄνθρωπον.

Ὁ Θεός ἔδωσε τήν ὑπόσχεσιν ὅτι θά ἔρθει κάποια ἡμέρα πού θά ὑπάρξει διά τό ἀνθρώπινον γένος ἡ σωτηρία καί ὅταν ὁμιλοῦμεν διά σωτηρίαν καί λύτρωσιν ὁμιλοῦμεν διά τό γεγονός τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ ἀνθρώπου  ἀπό τήν φθοράν καί τόν θάνατον.

Αὐτό, λοιπόν, τό συγκεκριμένον γεγονός ὑποστασιάζεται εἰς τήν μεγάλην φανέρωσιν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τήν σάρκωσιν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου Του.

O Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ προσλαμβάνει τήν ἀνθρώπινην φύσιν, γίνεται ἄνθρωπος ὅμοιος μέ ἐμᾶς, χωρίς ὅμως τήν ἁμαρτίαν, διά νά μπορέσῃ μέσα ἀπό τήν ὀντολογικήν διάστασιν πού ἔχει ὁ ἴδιος, ὡς τέλειος Θεός καί ὡς τέλειος Ἄνθρωπος, νά θεραπεύσῃ τό μέγα τραῦμα, τόν ἄνθρωπον.

Ἔτσι, λοιπόν, ἀπό τήν πρώτην στιγμήν τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀρχίζει νά ὑπάρχῃ τό σχέδιον τῆς προνοίας τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν του.

Αὐτό τό μυστήριον, λοιπόν, εἶναι ἐκεῖνον πού ἐκφράζει τήν δυνατότητα τῆς ἀναδημιουργίας καί ὁ Ἰησοῦς Χριστός φέρνει εἰς τόν κόσμον αὐτήν τήν δυνατότητα, ἐπί τῆς ὁποίας δεν ἔχει κυριαρχίαν ὁ θάνατος.

Γεννᾶται ὁ ἴδιος ὁ Χριστός διά νά μπορῇ νά γεννηθῇ ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς ξανά ἀπό τήν ἀρχήν εἰς τήν καινούργιαν ζωήν, τήν ὁποίαν ὁ Ἴδιος φέρει ὡς δῶρον πρός τήν ἀνθρωπότητα.

Αὐτό, λοιπόν, πού ἀποτελεῖ ὑπόσχεσιν τοῦ Θεοῦ τό εἶδαν οἱ προφῆτες, τό προανήγγειλαν καί τό διετύπωσαν εἰς τά γραπτά κείμενα καί κατά αὐτόν τόν τρόπον δημιουργήθηκε ἡ προσδοκία.

Δι΄ αὐτό καί περίμεναν ὅλοι τόν Σωτήρα.

Ὁ Θεός ἔδωσε τό μήνυμα ὅτι ἔρχεται μία Βασιλεία ἡ ὁποία εἶναι ἡ πιο ἰσχυρή ἀπό ὅλες τίς βασιλεῖες τοῦ κόσμου τούτου καί πού μπορεῖ νά βγάλῃ τόν ἄνθρωπον ἀπό τήν καθημερινότητα τῆς συγκρούσεως ἤ καί τῆς ταυτίσεώς του μέ ὅλα αὐτά πού εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς εὐτελοῦς, κοσμικῆς καί ἐφημέρου ἐξουσίας.

Τό γεγονός ὅτι γεννᾶται εἰς ἕνα σπήλαιον ὁ Βασιλεύς τῶν Οὐρανῶν καί Ποιητής τῶν ὅλων, ὅπως τόσο ὡραία διατυπώνουν τά κάλαντα τῶν Χριστουγέννων, φανερώνει ὅτι ἔρχεται ὁ Ἴδιος ὁ ἀληθινά Μεγάλος καί μέσα ἀπό τήν ταπείνωσιν, τήν ὁποίαν καθιστᾶ στολήν θεότητος, γίνεται ἄνθρωπος διά νά δείξῃ εἰς ὅλους ἐμᾶς πώς τό ἀληθινόν μεγαλεῖον εὑρίσκεται εἰς τήν ἀληθινήν μεγαλοπρέπειαν πού εἶναι ἡ ἀπόθεσις τῆς ματαιότητος.

Καί εἶναι αὐτό τό βίωμα τῆς ἀληθινῆς μεγαλουργίας, διότί μέσα ἀπό τό σπήλαιον τῆς Βηθλεέμ ἔρχεται καί βγαίνει πραγματικά ἡ μεγάλη εἰκόνα τοῦ Παντοδυνάμου μέσα ἀπό τήν ἀδυναμίαν.

Ἔτσι, λοιπόν, μέσα ἀπό ὅλες αὐτές τίς εἰκόνες ἡ γέννησις τοῦ Χριστοῦ καταγράφεται ὡς γεγονός ἱστορικόν που μας συνδέει μέ τό παρελθόν τοῦ χρόνου καί μᾶς δίδει τό μήνυμα καί τήν βεβαίωσιν ὅτι τελικῶς ἐπραγματοποιήθη ἡ ἐκπλήρωσις τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ.

Ἀπό τήν ἄλλην πλευράν, ὅμως, ἐκεῖνο πού ζεῖ κανείς μέσα εἰς τήν Έκκλησίαν εἶναι αὐτό πού ψάλλει ἡ Ἐκκλησία ὅτι «σήμερον ὁ Χριστός γεννᾶται ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας».

Δηλαδή ἡ Γέννησις τοῦ Κυρίου ὡς ἱστορικόν γεγονός μπορεῖ νά πραγματοποιήθηκε τότε ἀλλά πραγματοποιεῖται καί τώρα εἰς τήν ζωήν τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

Αὐτό σημαίνει ὅτι ἐφ’ ὅσον γεννᾶται ὁ Χριστός τώρα, ὅλοι ἐμεῖς ἔχομεν τήν δυνατότητα νά συνδέσωμεν τήν ζωήν μας μέ τήν ζωήν Ἐκείνου καί ἔτσι τά Χριστούγεννα μετατρέπονται διά τόν καθέναν ἀπό ἐμᾶς εἰς τρόπον καί στάσιν ζωῆς.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι οὐτοπία ἀλλά ζωντανή παρουσία. Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί πού πιστεύομεν καί ἔχομεν τήν εὐλογίαν ἀπό τόν Θεόν νά γνωρίζωμεν τήν ἀλήθειαν πρέπει νά ἀκολουθήσωμεν τόν ἀστέρα πού μᾶς δείχνει αὐτήν τήν πορείαν πρός τό Σπήλαιον τῆς Βηθλεέμ καί νά δημιουργήσωμεν προϋποθέσεις ἑνός τέτοιου σπηλαίου, ἄν θέλωμεν νά γεννηθῇ εἰς τήν ζωήν μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ἄν οἱ ἑορτές μποροῦσαν ἀπό μόνες τους νά ἀλλάξουν τήν ζωήν μας, νά εἶσθε βέβαιοι ὅτι θά τίς εἶχαν καταργήσει ὅλα ἐκεῖνα τά κέντρα τῶν ἐξουσιῶν πού δέν θέλουν τόν ἄνθρωπον ὡς πρόσωπον, πού δέν θέλουν τόν ἄνθρωπον ἐλεύθερον καί εὐτυχισμένον καί μέ τήν προσωπικήν αὐτάξιαν πού ὁ Θεός τόν ἐδημιούργησε.

Ἡ ἑορτή, ὅμως, ἔχει τήν δύναμιν καί ἐπιδρᾶ εἰς τόν ἄνθρωπον μεθεκτικᾶ ποῦ σημαίνει ὅτι ἄν ὁ ἄνθρωπος ζήσῃ τό περιεχόμενον αὐτῶν τῶν ἑορτῶν ὡς προσωπικόν βίωμα, τότε ἡ μεγάλη αὐτή Ἑορτή μπορεῖ νά τοῦ προσφέρῃ κάτι τό ἀπολύτως οὐσιαστικόν.

Μπορεῖ τίς ἡμέρες αὐτές νά ὑπάρχῃ ἕνας ἐντυπωσιακός διάκοσμος στίς πόλεις καί τά σπίτια ἄν καί λόγῳ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως καί αὐτά ἔχουν περιορισθῇ.

Ὅμως, ὅλα αὐτά τά φῶτα καί οἱ στολισμοί καί οἱ πανηγυρισμοί δέν μποροῦν νά ἀλλάξουν τό περιεχόμενον τῆς ζωῆς μας.

Ἡ ζωή μᾶς μπορεῖ νά ἀλλάξῃ μόνον ὅταν συνδεθῇ μέ τήν ζωήν τοῦ Χριστοῦ. Καί ὅταν συνδέσωμεν τήν ζώην μας μέ τήν ζωήν τοῦ Χριστοῦ, τότε τά Χριστούγεννα θά εἶναι καί ἡ δική μας ἐν Χριστῷ γέννησις καί ἀνακαίνισις εἰς τήν διάστασιν τῆς Καινῆς Κτίσεως, θά εἶναι δηλαδή ἡ μεγάλη μας Ἑορτή.

Σᾶς εὔχομαι, ἀδελφοί μου, αὐτά τά Χριστούγεννα νά ἔχουν κάτι τό ξεχωριστόν εἰς τήν ζωήν σας.

Ας κάνωμεν ὅλοι μίαν προσπάθειαν. Ἅς ἀνοίξωμεν τήν καρδιάν μας. Ἅς μιλήσωμεν μέ εἰλικρίνεια εἰς τόν Θεόν.

Ἅς ζητήσωμεν νά ἔλθῃ εἰς τήν ζωήν μας Ἐκεῖνος πού ἔγινε ἀπό ἀγάπη δι’ ἡμᾶς ἄνθρωπος ὅμοιος μέ ἐμᾶς χωρίς τήν ἁμαρτίαν.

Ἅς ζητήσωμεν τόν Ἰησοῦν Χριστόν νά ἔλθῃ εἰς τήν ζωήν μας νά τήν ἀλλάξῃ καί νά μᾶς χαρίσῃ τήν εὐλογίαν τῆς Καινῆς Κτίσεως. Ἅς προσπαθήσωμεν καί ἅς δοκιμάσωμεν νά συναντήσωμεν τόν  Χριστόν.

Νά μήν ξεχνάμε ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐγεννήθη μέν ἱστορικᾶ τότε εἷς τήν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας ἀλλά γεννᾶται καί σήμερον καί ὁ τόπος πού μπορεῖ νά γεννηθῇ εἶναι ὁ δικός μας χῶρος, εἶναί ἡ δική μας καρδιά.

Ἅς μετατρέψωμεν τίς καρδιές μας σέ σπήλαια θεοδέγμονα, σέ τόπον πού θά μπορέσει πραγματικᾶ νά χωρέσῃ ὁ Ἀχώρητος διά νά μᾶς χαρίσῃ τήν χαράν τῆς δικῆς Του εὐλογίας καί τήν εἰρήνην τῆς δικῆς Του παρουσίας.  

Χρόνια Πολλά καί ἐν παντί παρά Κυρίου εὐλογημένα
Διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης