Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Μεγάλος σταυρός της Ορθοδοξίας οι εθνικές Εκκλησίες»

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 14 Ιουλίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Δημητριάδος - 18.44

Στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου λειτούργησε σήμερα (14/7), παρουσία πλήθους προσκυνητών, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, επί τη εορτή του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ημέρα κατά την οποία άγει τα ονομαστήριά της η Ηγουμένη της Μονής Γερόντισσα Νικοδήμη.

Ο κ. Ιγνάτιος, παίρνοντας αφορμή από την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, τους Πατέρες της οποίας τιμά επίσης σήμερα η Εκκλησία μας, αναφέρθηκε στο μεγάλο αγαθό της ενότητας της Εκκλησίας, το οποίο εκείνοι διεφύλλαξαν, ενόψει του μεγάλου κινδύνου της αιρέσεως.

Σημείωσε ότι «κάθε φορά που η ενότητα ετίθετο σε κίνδυνο, η Εκκλησία ανέθετε στους Επισκόπους Της, εν Συνόδω, το καθήκον να αποτυπώνουν ακριβώς την αλήθεια και το δόγμα της πίστεως. Γι’ αυτό τους τιμούμε, γιατί κράτησαν ανόθευτη την ενότητα της Μιάς Εκκλησίας».

Στη συνέχεια επεσήμανε ότι «η ενότητα δεν είναι καταγραφή κειμένων και όρων, αλλά πράξη ζωής. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας είναι κυρίως Αγία… Οι Πατέρες έκαναν την Αγιότητα προσωπικό τους βίωμα· ήταν εκφραστές της ενότητας με τον άγιο βίο τους. Οι πλείστοι εξ αυτών μίλησαν περισσότερο με την αγιότητα του βίου και λιγότερο με Θεολογικούς όρους και κείμενα. Και γνωρίζουμε πολύ καλά τί σημαίνει Άγιος: είναι αυτός που ευλογεί, που συγχωρεί, που είναι έτοιμος να θυσιαστεί για την αλήθεια και την ενότητα της Εκκλησίας…»

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην συνείδηση της Οικουμενικότητας της Εκκλησίας, η οποία πάντοτε διέκρινε τους Πατέρες: «Το φως του Χριστού διαχέεται παντού, δεν εξαιρεί κανένα. Οι Πατέρες διεφύλλαξαν, με τα έργα τους, την καθολικότητα της Εκκλησίας, η οποία, όμως, δεν είναι πάντοτε δεδομένη, ενώ κράτησαν ζωντανή την Αποστολική Παράδοση, αυτή που φέρουμε οι Επίσκοποι μέχρι σήμερα, κατοχυρώνοντας έτσι την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Όποιος αμφισβητεί αυτή την αλήθεια βρίσκεται εκτός Εκκλησίας και εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία. Η Μία Εκκλησία είναι εδώ. Η Αποστολική Παράδοση είναι η Παράδοση των Επισκόπων, ανεξαρτήτως του ήθους των ιδίων. Αυτοί είναι οι διάδοχοι των Αποστόλων, μαζί με τους οποίους καλούμαστε να συγκροτούμε το Σώμα του Χριστού μέσα στην Εκκλησία»

Ακολούθως, ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε σε «ένα σημείο που σήμερα ταλανίζει την Εκκλησία του Χριστού, το οποίο θα κατανοήσουμε αν συνειδητοποιήσουμε τις έννοιες οικουμενικότητα και καθολικότητα της Εκκλησίας. Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία φέρει τον μεγάλο σταυρό των λεγομένων εθνικών Εκκλησιών… Πρόκειται για μεγάλο και οξύτατο πρόβλημα, που γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, όταν, πολλές φορές, ακόμα κι εμείς οι Ποιμένες, προτάσσουμε τον εθνικισμό μας εις βάρος της Ορθοδοξίας μας. Αυτό φαίνεται στις διορθόδοξες διασκέψεις, όπου, τις περισσότερες φορές, κυριαρχεί το συμφέρον των εθνών που εκπροσωπούν οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες και όχι του συνόλου της Οικουμενικής και ενωμένης Ορθοδοξίας. Κι αν σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο εμπόδιο για να συνέλθει η Πανορθόδοξη Σύνοδος,  η διάδοχος των Οικουμενικών, είναι οι εθνικές Εκκλησίες. Καλόν είναι, λοιπόν, να εντοπίζουμε τα ελλείμματά μας και εκείνα που πρέπει να διορθώσουμε αν θέλουμε να διασώσουμε την καθολικότητα και οικουμενικότητα της Εκκλησίας μας και την αληθινή της ενότητα, που, ενώ την διαθέτουμε στο κοινό Ποτήριο και στην κοινή πίστη, δεν μπορούμε να την παρουσιάσουμε στην ανθρωπότητα με μία σύγχρονη Πανορθόδοξη Σύνοδο…»

Καταλήγοντας, ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι «στη σημερινή κρίσιμη και μεταβατική εποχή, οφείλουμε να αγωνιστούμε για να κρατήσουμε την Εκκλησία Μία. Αλίμονο σ’ εκείνους που, με τους λόγους και τα έργα τους, θα θέσουν σε κίνδυνο την ενότητά Της. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει ν’ αποστρέψουμε κάθε εσωστρέφεια, να ξεπεράσουμε κάθε εθνικισμό και να ξαναδούμε την Ορθοδοξία όπως πρέπει, έτοιμη να προσφέρει το Οικουμενικό Της μήνυμα σ’ όλο τον κόσμο, που διψάει σήμερα την αλήθεια του Χριστού, αυθεντική και ανόθευτη, όπως την διαθέτουμε ως θησαυρό αδαπάνητο, που διακυβεύουμε, δυστυχώς, με τις ιδιαιτερότητες και τους διχασμούς μας…»

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε πατρικώς στην Γερόντισσα Νικοδήμη για τα ονομαστήριά της, εξέφρασε την μεγάλη ικανοποίησή του για την πρόοδο της Μονής σε όλα τα επίπεδα, ενώ ευχαρίστησε την Ηγουμένη και για την μέριμνά της και για τα άλλα Μοναστήρια της Τοπικής μας Εκκλησίας.