Δημητριάδος: "Αδιανόητη η απελπισία για έναν χριστιανό"

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 01 Ιουλίου 2012

Γράφτηκε από τον/την Μητρόπολη Δημητριάδος - 20.45

Στην Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Αγιάς χοροστάτησε και ομίλησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, κατά τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού (30/6), παρουσία των Κληρικών της επαρχίας Αγιάς και πλήθους λαού της γύρω περιοχής.

Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στους Αγίους Αναργύρους, ως θεραπευτές του σώματος και της ψυχής των ανθρώπων. «Θεράπευαν τις ψυχές με το φάρμακο της αθανασίας, που είναι η Θεία Κοινωνία… Και η σύγχρονη Επιστήμη ομολογεί ότι η ψυχική υγεία προηγείται της σωματικής και το σώμα καταπονείται όταν η ψυχή πάσχει, αλλά κι όταν το σώμα πάσχει τότε και η ψυχή πονάει»

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην απελπισία που καταλαμβάνει πολλούς ανθρώπους στην εποχή μας από τα προβλήματα που διαρκώς αυξάνονται, «γεγονός που συμβάλει στην αρρώστια της ψυχής, ενίοτε και σε τέλος τραγικό».

Αναρωτήθηκε στη συνέχεια, τί είναι αυτό που συμβάλει στις σύγχρονες ανθρώπινες τραγωδίες; Τόσο σημαντική είναι, τελικά, η έλλειψη χρημάτων που μπορεί να οδηγήσει σ’ αυτές;

«Είναι λύση αυτή και απάντηση στο δώρο του Θεού που είναι η ζωή; Δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρέσουμε την ζωή. Ο Θεός την έδωσε, Εκείνος μπορεί να την πάρει. Την απάντηση στο πρόβλημα δίδουν οι Άγιοι Ανάργυροι και είναι η Κοινωνία, ως καρπός πίστης και εμπιστοσύνης στον Θεό.

Η ζωή των Αγίων δείχνει πως όταν έφταναν σε αδιέξοδα τότε παρενέβαινε ο Θεός και έδινε την δική Του σωτήρια λύση. Στον πιστό Χριστιανό δεν πρέπει η απελπισία. Όπλο μας η προσευχή»

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος στηλίτευσε την «λογική» του ατομισμού, που οδηγεί στην απελπισία. «Ο Χριστιανός έχει αδελφό τον Χριστό και αδέλφια τους πιστούς. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια, η Εκκλησία, που κοινωνούμε από το ίδιο Ποτήριο, που συνιστά την έμπρακτη και ουσιαστική ενότητά μας.

Μόνο αυτή η κοινωνία μπορεί να μάς κρατήσει αληθινά αλληλέγγυους… Είναι καιρός να μάθουμε να μοιραζόμαστε… Είναι η ώρα να απλώσουμε τα χέρια μας στους συνανθρώπους μας, γεγονός που θα συμβάλει στην ίαση πολλών προβλημάτων. Η ελεημοσύνη συγχωρεί αμαρτίες, θεραπεύσει ψυχές, δίδει πραγματική υγεία, προσφέρει χαρά σ’ εκείνον που λαμβάνει, κυρίως, όμως, σ’ εκείνον που προσφέρει…»

Ολοκληρώνοντας αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της μελέτης του Λόγου του Θεού, που είναι «όπλο πνευματικό στα χέρια των Χριστιανών. Ο Λόγος του Θεού ομιλεί στις καρδιές, γιατί στερέψαμε από αλήθεια στην εποχή μας…»

Ανήμερα της εορτής ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Βόλου. Στο κήρυγμά του ανέλυσε τον Ύμνο της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου, μιας αγάπης που υπήρξε η κινητήριος δύναμη του έργου των Αγίων Αναργύρων. Αναφέρθηκε, επίσης, στις περιπτώσεις ανθρώπων μέσα στην Εκκλησία, που «αντί να προσφέρουν αγάπη, επιλέγουν να γίνονται κριτές των άλλων.

Και απορεί κανείς, πώς είναι δυνατόν να φέρουν τον τίτλο του Χριστιανού και μάλιστα, του ζηλωτού, να αναστατώνουν και να εκβιάζουν, να θεωρούν εαυτούς θεματοφύλακες της πίστης και της Εκκλησίας. Πρόκειται για ανθρώπους με φανερή έλλειψη αληθινής αγάπης. Αυτή την πίστη ο Απόστολος Παύλος θεωρεί περιττή και ανούσια, αφού είναι κενή αγάπης…»