Η εορτή του γενέσιου του Τιμίου Προδρόμου στο Μακροχώρι

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 24 Ιουνίου 2012

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Βεροίας - 18.01

 

Την Κυριακή 24 Ιουνίου, εορτή του γενέσιου του Τιμίου Προδρόμου, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον ιερό ναό Τιμίου Προδρόμου Μακροχωρίου Βέροιας και κήρυξε το θείο λόγο.

Στο τέλος της θείας λειτουργίας προχείρισε σε Αναγνώστες τα κατά σάρκα τέκνα του ιερέως της ενορίας Αντώνη και Σταύρο, οι οποίοι διακονούν τόσο στο ιερό βήμα, όσο και στο αναλόγιο.

Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε: ««Και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις και πολλοί επί τη γεννήσει αυτού χαρήσονται· έσται γαρ μέγας ενώπιον Κυρίου».

Αγγελική παρουσία στον ναό του Θεού προαναγγέλλει ένα θαύμα. Ο πρεσβύτης Ζαχαρίας, άνθρωπος ευσεβής και ιερεύς του Υψίστου, αμφισβητεί την είδηση που ακούει και τον αφορά. Γιατί ο ουράνιος απεσταλμένος εγκατέλειψε προς χάριν του τα υπερκόσμια σκηνώματα κατ’ εντολή του Κυρίου και κατήλθε για να του φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της γεννήσεως του υιού του.

Άγγελος προαναγγέλλει τη γέννηση του επίγειου αγγέλου. Άγγελος ετοιμάζει τον δρόμο γι’ αυτόν που επρόκειτο να γίνει ο πρόδρομος του Κυρίου. Άγγελος προλέγει την έλευση του προφήτου που επρόκειτο να αναδειχθεί ως ο «μείζων εν γεννητοίς γυναικών» και ως «μέγας ενώπιον Κυρίου».

Φωνή βοώντος αγγέλου ακούεται στον ναό του Σολομώντος, αλλά ο Ζαχαρίας δεν φαίνεται διατεθειμένος να ακούσει και να δεχθεί το μήνυμα του ουρανού για τη φωνή του βοώντος που επρόκειτο να γεννηθεί. Η χαρά και η αγαλλίαση που προλέγει ο άγγελος δεν φαίνεται να πείθει τον Ζαχαρία. Γι’ αυτό και δοκιμάζει τη θλίψη της τιμωρίας που επιβάλλει ο άγγελος για την απείθειά του στο ουράνιο μήνυμα. Σιωπά αναγκαστικά και δεν μπορεί να μιλήσει μέχρι την ημέρα της γεννήσεως του υιού του που χρόνια περίμενε να αποκτήσει. Σιωπά και δεν μπορεί ούτε να μεταφέρει την χαρμόσυνη είδηση που του αποκάλυψε ο ουράνιος επισκέπτης. Σιωπά και ίσως δεν μπορεί ούτε να αισθανθεί τη χαρά που του προείπε ο άγγελος. «Και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις και πολλοί επί τη γεννήσει αυτού χαρήσονται· έσται γαρ μέγας ενώπιον Κυρίου».

Αυτή τη χαρά που εξαιτίας της αφωνίας δεν μπόρεσε να μεταδώσει ο Ζαχαρίας, μεταδίδει ο τίμιος Πρόδρομος σε όλους εμάς που τιμούμε ευλαβώς σήμερα το γενέσιό του. Γιατί όντως η γέννηση του υπήρξε αιτία χαράς και αγαλλιάσεως όχι μόνο για τους μέχρι τότε άτεκνους γονείς του, τους ευσεβείς Ζαχαρία και Ελισάβετ, αλλά και για όλο τον κόσμο, γιατί ήταν ο λύχνος μέσα στο σκοτάδι της απομακρύνσεως των ανθρώπων από τον Θεό, μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας και της πνευματικής καταπτώσεως.

Ήταν η γέννησή του αιτία χαράς και αγαλλιάσεως, γιατί ήταν το προανάκρουσμα της ελπίδας του ταλαιπωρημένου ανθρώπου ότι ο Θεός δεν ξέχασε το πλάσμα του, ήταν ο προάγγελος της σωτηρίας που θα ερχόταν στον κόσμο με την γέννηση του Θεανθρώπου.

Ήταν η γέννησή του αιτία χαράς και αγαλλιάσεως, γιατί ο τίμιος Πρόδρομος γίνεται ο πρώτος απόγονος του Αδάμ που υπηρετεί στο μυστήριο της σωτηρίας της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, γίνεται π πρώτος άνθρωπος που θα βρει τόση παρρησία ενώπιον του Θεού, ώστε να ίσταται διαρκώς ενώπιον του θρόνου της μεγαλοσύνης του και να μεσιτεύει υπέρ των ανθρώπων, όπως ακριβώς τον απεικονίζει ο χρωστήρας των βυζαντινών αγιογράφων και οι ψηφίδες των ταπεινών ψηφιδογράφων στην παράσταση της Δεήσεως: Δίπλα στην μορφή του Χριστού η ασκητική μορφή του αγίου Ιωάννου, που παρόλη την αυστηρότητά του αποπνέει την γλυκύτητα και τη συγκαταβατικότητα του κήρυκος της μετανοίας.

Αδελφοί μου, τιμώντας σήμερα τον από Θεού τιμηθέντα άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ας μελετήσουμε την αγιότητα και την καθαρότητα της ζωής του, ας προβληματισθούμε από το μεγαλείο της ταπεινώσεώς του και της αφοσιώσεώς του στον Θεό, που ανταμείφθηκε με τον μεγαλύτερο έπαινο από το στόμα του ίδιου του Χριστού, να ονομασθεί δηλαδή «μείζων εν γεννητοίς γυναικών», ο μεγαλύτερος ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους που γεννήθηκαν στον κόσμο, ας ζηλώσουμε την αρετή και την ασκητική του διάθεση και ας μην αφήσουμε την αμαρτία να μεταβάλλει σε έρημο την ψυχή μας και τη ζωή μας.

Η ζωή του τιμίου Προδρόμου και η σεβάσμια μορφή του, όπως την βλέπουμε να απεικονίζεται στην εικόνα του τέμπλου του ιερού αυτού ναού και κάθε ναού, ας είναι για μάς μία διαρκής υπόμνηση να αποφεύγουμε την αμαρτία, να αγωνιζόμαστε εναντίον των πειρασμών και των προκλήσεων του κόσμου, και να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, για να αξιωθούμε να απολαύσουμε και εμείς διά των πρεσβειών και της μεσιτείας του τα αγαθά της αιωνίου βασιλείας τα οποία έχει ετοιμάσει για όλους μας ο Θεός».