Πανηγύρισε ο Ναός του Αγίου Λουκά του Ιατρού στη Βέροια

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 30 Μαΐου 2012

Γράφτηκε από τον/την Μητρόπολη Βεροίας - 13.11

 

Το απόγευμα της 28^ης Μαΐου στον υπό ανέγερση Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στην Βέροια τελέστηκε πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός για την εορτή της Μετακομιδής του Ιερού Λειψάνου από την Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Ιερά Μονή .

Χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναζιάνζου κ. Θεοδώρητος ο οποίος και ομίλησε. Ο Θεοφιλέστατος τόνισε στην ομιλία του τις κακουχίες που υπέστη ο Άγιος Λουκάς για την αγάπη του Χριστού, επισημαίνοντας ότι η Ορθοδοξία μέσα στον 20^ο αιώνα υπέστη δύο μεγάλα δεινά: α) το 1922 τον ξεριζωμό από την Μ. Ασία και β) τον διωγμό των Ορθοδόξων στα αθεϊστικά κράτη και ιδιαιτέρως στην Ρωσία.

Το πρωί της 29^ης Μαΐου τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο κατά το οποίο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ενώ έλαβαν μέρος οι Θεοφ. Επίσκοποι Ναζιανζού κ. Θεοδώρητος και Θερμών κ. Δημήτριος, καθώς επίσης και πολλοί ιερείς που ήρθαν να τιμήσουν και να πάρουν την ευλογία του Αγίου Λουκά.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων κήρυξε και τον θείο λόγο κατά τον οποίο μεταξύ των άλλων ανέφερε ότι: «Ο Θεός μας καλεί και πάλι με τον άγιό του και με τα θαύματα που επιτελεί καθημερινά δίπλα μας, ενώπιόν μας, να στραφούμε προς Αυτόν και επικαλούμενοι τις πρεσβείες και τη μεσιτεία του Αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του Ιατρού και Θαυματουργού, να Τον αφήσουμε με απόλυτη εμπιστοσύνη να κατευθύνει τη ζωή μας και να μας οδηγήσει να μάθουμε αυτό το μυστικό των αγίων που είναι η Πίστη. Αυτή η πίστη η οποία κτυπιέται στη διάρκεια των διωγμών αλύπητα, αυτή η πίστη την οποία η λογική την πνίγει με όλα αυτά τα αμείλικτα «γιατί»

Πνίγουν, κτυπούν την πίστη και μένει ο άνθρωπος πραγματικά σαν να κρατιέται από μία κλωστή. Μία κλωστή η οποία όμως έχει τεράστια δύναμη. Γι’ αυτό ο Θεός είπε στον Άγιο Σιλουανό «κράτα το νου σου στον Άδη και μη απελπίζεσαι». Η πίστη λοιπόν είναι το μυστικό της επιτυχίας. Και όταν λέμε πίστη δεν εννοούμε να πιστεύω απλός ότι υπάρχει ο Θεός, αλλά να παραμένω πιστός, ακλόνητος, ενωμένος με τον Θεό παρ’ όλη την φοβερά κακουχία την οποία υφίσταμαι, παρ’ όλην την ταλαιπωρία, τους θανάτους, τους διωγμούς, όλα αυτά τα φοβερά πράγματα να παραμένει κανείς εκεί. Γιατί; Διότι το λέγει ο απ. Παύλος: «αφορώντες εις τον της Πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν τρέχωμςν μεθ’ υπομονής τον προκείμενον ημίν αγώνα».

Το μυστικό είναι αδελφοί μου, όταν τρέχεις αυτόν τον αγώνα, όταν σ’ αυτόν τον αγώνα διαλύεσαι, γίνεσαι χίλια κομμάτια, όταν σ’ αυτόν τον αγώνα δεν έχεις καμία άλλη αντοχή , όταν σ’ αυτόν τον αγώνα όλα χάνονται τότε πρέπει να έχεις κάτι που θα τα υπερβεί όλα αυτά, θα τα νικήσει. Και αυτό το κάτι είναι ο Χριστός. Αυτό έκανε και ο άγιος Λουκάς, αυτό έκαναν οι άγιοι, αφορούσαν εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτής Ιησούν.

Δηλαδή τι σημαίνει αυτό; Έβλεπαν μπροστά τους συνέχεια τον Χριστό. Έτσι έκαναν οι άγιοι, έκλειναν τα αυτιά τους, έκλειναν τα μάτια τους και ανοιγόντουσαν μόνο στον Χριστό. Δεν πειραζόντουσαν ούτε όταν τους χειροκροτούσαν, ούτε όταν τους έφτυναν. Ούτε στα «Ωσαννά» ούτε και στα «Σταυρωθείτο». Δεν ξεγελιόντουσαν οι Άγιοι από τίποτα διότι ήξεραν καλά ποιος είναι ο σκοπός της ζωής τους.

Έτσι και εμείς αδελφοί μου πρέπει να έχουμε το βλέμμα μας, τον νού μας, την καρδιά μας συνεχώς στραμμένα στο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αυτό είναι το μυστικό.

Ο άνθρωπος ο οποίος νικά τον κόσμο είναι αυτός που μπροστά του έχει τον Χριστό. Και ο Χριστός λειτουργεί ως διέξοδος στα αδιέξοδα.

Ας βάλουμε λοιπόν και εμείς τον Χριστό στην ζωή μας και τότε η ζωή μας θα είναι γεμάτη Φως Πνεύματος Αγίου και έτσι θα καταλάβουμε τι τελικά έφερε ο Χριστός στον κόσμο και τι σημαίνει να είσαι πράγματι τέκνον Θεού.

Ας ευχηθούμε λοιπόν η Χάρις του Κυρίου μας δια πρεσβειών του Αγίου Λουκά του Ιατρού να μα δώσει να ανακαλύψουμε την όντως ζωή, την πραγματική οδό που θα μας οδηγήσει στον Βασιλεία του Θεού όπου εκεί η ύπαρξή μας θα πληρωθεί με φως και ειρήνη».

Στην συνέχεια όλος ο κόσμος έψαλλε τα εγκώμια στον Άγιο Λουκά και εν συνεχεία ακολούθησε ιερά λιτανεία γύρω από τον Ιερό Ναό του Αγίου.

Λίγο πριν το τέλος της ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος προέτρεψε τον Αρχιμανδρίτη π. Σωσίπατρο Πιτούλια να διηγηθεί ένα θαύμα του Αγίου Λουκά του Ιατρού που έγινε στο μικρό του ανιψάκι. Ο π. Σωσίπατρος εμφανώς συγκινημένος άρχισε να διηγείται το θαυμαστό περιστατικό, είπε χαρακτηριστικά: « Ο μικρός Ηλίας ήταν κάποιων μηνών και οι γιατροί διέγνωσαν ότι έχει λευχαιμία. Εγώ μαζί με τον π. Γρηγόριο Μάζα κάναμε βάρδιες στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν. Παραμονή της κοιμήσεως του Αγίου Λουκά δηλαδή 10 Ιουνίου ο π. Γρηγόριος αργά το βράδυ έφυγε από το νοσοκομείο για να ξεκουραστεί και άφησε εμένα στο πόστο του….μετά από λίγη ώρα με παίρνει τηλέφωνο και με μία τρομαγμένη αλλά και χαρούμενη συνάμα φωνή που λέγει: « π. Σωσίπατρε ο Άγιος Λουκάς έκανε και πάλι το θαύμα του!!» Τι είχε γίνει; Όταν έφυγε από το νοσοκομείο πήρε ένα ταξί για να τον πάει στο σπίτι που έμενε…λίγο πριν φτάσουν λοιπόν στο σπίτι ο άγνωστος ταξιτζής ρωτά τον π. Γρηγόριο «Πάτερ όλα καλά;» ο π. Γρηγόριος απαντά αμήχανα : « όλα καλά…», ο ταξιτζής όμως επιμένοντας ξαναρωτά: «Πάτερ όλα καλά;». Ο π. Γρηγόριος μην θέλοντας να συνεχίσει την συνομιλία μαζί με τον άγνωστο ταξιτζή απαντά και πάλι κοφτά: «Όλα καλά…».

Και τότε ο ταξιτζής του λέγει: « π. Γρηγόριε αυτό το παιδί που φροντίζετε και ο οποίο δεν είναι δικό σας θα γίνει καλά!». Ο π Γρηγόριος σάστισε προς στιγμή και απευθυνόμενος στον άγνωστο τον ρωτά μας πως ξέρετε για το παιδί; Για εμένα; Για όλα αυτά; Και ο ταξιτζής του απαντά: « μην ρωτάς πολλά πάτερ…το παιδί που φροντίζετε αλλά δεν είναι δικό σας θα γίνει καλά!» Με αυτά τα λόγια το ταξί σταμάτησε και ο π. Γρηγόριος συγκλονισμένος έδωσε το χρηματικό αντίτιμο στον άγνωστο που γνώριζε τα πάντα. Ο ταξιτζής πήρε τα χρήματα έδωσε τα ρέστα και εξαφανίστηκε. Δεν γνωρίζω εάν ο ταξιτζής αυτός ήταν ο Άγιος Λουκάς ή εάν ο Άγιος μίλησε δια μέσου αυτού του ανθρώπου, αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο μικρός Ηλίας έγινε καλά!»

Η αντίδραση των παρευρισκομένων σε αυτήν την διήγηση του π. Σωσιπάτρου ήταν συγκλονιστική. Ο μικρός Ηλίας που ήταν στον ναό μαζί με τους γονείς του ήταν ένα ακόμα ζωντανό θαύμα του Αγίου Λουκά.