Πανηγύρισε ο Ι.Ν. του Οσίου Αντωνίου του Νέου Πολιούχου Βεροίας (ΦΩΤΟ)

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 02 Αυγούστου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Βεροίας

Το διήμερο 31 Ιουλίου και 1 Αυγούστου εόρτασε ο ιερός ναός αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας.

Το εσπέρας έγινε επίσημη υποδοχή του Τιμίου Σταυρού από το Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά και εν συνεχεία Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.

Μετά το πέρας του Εσπερινού πραγματοποιήθηκε ιερά λιτανεία των λειψάνων του αγίου Αντωνίου του Βεροιέως και του Τιμίου Σταυρού προς ευλογία της πόλεως των Βεροιέων.

Το πρωί τελέστηκε όρθρος της εορτής και θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, ενώ μετά το πέρας της Λειτουργίας τέλεσε και τον καθιερωμένο Αγιασμό για την Προόδο του Τιμίου Σταυρού.

Πριν την απόλυση ο σεβασμιώτατος τίμησε έξι ιερείς οι οποίοι καθ’ όλη την 20ετή διακονία του Σεβασμιωτάτου πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον πιστό λαό της Ημαθίας, στηρίζοντας εμπράκτως το ποιμαντικό, διοικητικό και κηρυκτικό έργο της Μητροπόλεως.

Ο Σεβασμιώτατος τους απένειμε το παράσημο με τον χρυσό σταυρό των Κ’ Παυλείων.

 

Οι 7 ιερείς οι οποίοι πλέον είναι συνταξιούχοι αλλά ακόμα εργάζονται πρόθυμα στον αμπελώνα της τοπικής Εκκλησίας είναι οι εξής: αρχιμ. Γρηγόριος Σοφός, πρωτοπρ.Βασίλειος Μπαξεβάνης, πρωτοπρ. Σταύρος Παντσής, πρωτοπρ.Παύλος Ντακόπουλος, πρωτοπρ. Δημήτριος Κοψιδάς, πρωτοπρ. Χρήστος Βαρελάς.

 

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου

Ἑορτάζει σήμερα, ἀ­δελ­φοί μου, ἡ Ἐκ­κλη­σία μας «τήν πρόοδο τοῦ τιμίου Σταυροῦ», τήν ἔξοδο, δηλαδή, τοῦ Τι­μίου Σταυροῦ πού ἐφυ­λάσσετο στό σκευο­φυ­λάκιο τοῦ ναοῦ τῆς ἁγίας Σοφίας καί τή λι­τάνευσή τoυ στήν Κων­σταντινούπολη, εἰς ἀνά­­μνηση τῆς λιτα­νεί­ας πού ἔγινε στήν πόλη ἐπί αὐτοκράτορος Μα­νουήλ τοῦ Κομνη­νοῦ προκειμένου νά  σωθεῖ ἀπό τήν ἐπιδρομή τῶν ἐχθρῶν της μέ τήν προ­στα­σί­α τοῦ Τιμίου Σταυ­ροῦ.

Δέν ἦταν ὅμως μόνο ἡ Κωνσταντινούπολη πού σώθηκε ἀπό τούς ἐπιδρομεῖς μέ τήν ἐπέμ­βαση τοῦ Τιμίου Σταυ­ροῦ. Εἶναι καί ὅλος ὁ κό­σμος· εἶναι καί κά­θε πόλη καί κάθε ἄνθρω­πος πού φυλάσσεται καί  προστατεύεται ἀπό τή χάρη του.

Γιατί ὅλοι ἐπικαλούμεθα τήν προ­στασία του· ὅλοι κά­νου­με τό σημεῖο τοῦ Σταυ­ροῦ πολλές φορές τήν ἡμέρα καί ἰδι­αί­τερα στίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς μας. Καί τό κάνουμε τόσο αὐ­θόρ­μητα, ὥστε μπο­ρεῖ καί νά μήν ἀντιλαμ­βανό­μα­­στε ὅτι τό κά­νου­με. Τόσο συνδεδε­μέ­νοι εἴ­μα­στε, ἀδελφοί μου, μέ τή δύναμη καί τή χάρη τοῦ Σταυροῦ. Τόσο συν­δεδεμένη εἶ­ναι ἡ ζωή μας ἀπό τήν προστασία του καί τή σκέπη του.

Μέ τή δική του δύ­να­μη βάδισαν οἱ ἅγιοι στό μαρτύριο. Μέ τή δική του δύναμη κατετρό­πω­­­­­σαν οἱ ὅσιοι καί θεο­φόροι πατέρες καί οἱ ἀσκητές τῆς ἐρήμου  τούς δαίμονες καί νί­κη­σαν τούς πειρασμούς. Μέ τή δική του δύναμη κατόρθωσε καί ὁ τιμώ­μενος σήμερα πολιοῦ­χος μας ἅγιος Ἀντώνιος νά ἀντιμετωπίσει τίς δυ­­σκολίες καί τίς ἀν­τι­ξοότητες τῆς ἐρη­μικῆς ζωῆς.

Μέ αὐτήν κατόρ­θωσε νά ξεπερά­σει τούς πειρασμούς καί τίς δαι­μονικές ἐπιθέ­σεις, μέ τίς ὁποῖες ὁ διά­βολος προσπαθοῦσε νά τόν ἀπομακρύνει ἀπό τόν σκοπό πού εἶχε θέσει στή ζωή του, τήν προ­σευχή καί τήν ἀπόλυτη ἀφιέρωση στόν Θεό, ἀλ­­λά καί μέ αὐτή ὡς στή­ριγμα καί βακτηρία κα­τόρθωσε νά ἀνέβει τήν οὐρανοδρόμο κλί­μα­κα καί νά φθάσει στήν ἁγιότητα.

Ἡ δύναμη τοῦ Σταυ­ροῦ εἶναι ὅμως, ἀδελ­φοί μου, αὐτή πού ἐνί­σχυε καί ἐνισχύει πάν­το­τε ὅσους τήν ἐπικα­λοῦνται στόν πνευ­μα­τι­κό ἀγῶνα ἀλλά καί στόν ἀγῶνα τῆς καθη­με­­ρινότητος καί τῆς ζω­­ῆς. Καί γι᾽ αὐτό καί ἐ­μεῖς, ἑορτάζοντας σή­με­ρα τήν πρόοδο τοῦ τι­μίου Σταυροῦ, καί τι­μῶ­ντας συγχρόνως κα­τά τήν παλαιά παρά­δο­ση, μαζί μέ τήν ἁγία Σο­λομονή καί τά ἑπτά ἡ­ρωικά τέκνα της πού, ἄν καί ἔζησαν πρίν ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Χρι­στοῦ, ὑπέμειναν τό μαρ­τύριο χάρη τῆς πί­στε­ως στόν Θεό καί τῆς εὐσεβείας, καί τόν πο­λιοῦχο μας ἅγιο Ἀντώ­νιο πού ἔδωσε καί αὐ­τός τή δική του μαρτυ­ρία πίστεως καί εὐσε­βεί­ας ζῶντας ὁλόκληρη σχεδόν τή ζωή του στίς ἐρημικές ὄχθες τοῦ Ἀ­λιάκμονος, ἄς συνειδη­το­ποιήσουμε, ἀδελφοί μου, πόσο εὐτυχεῖς καί μακάριοι εἴμαστε, γιατί στόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς μας, στόν ἀγῶνα μας τόν πνευματικό, δέν εἴ­μαστε μόνοι, ἔχουμε πάν­­τοτε τήν ἰσχυρή καί ἀκαταίσχυντη προ­στα­σία τοῦ τιμίου καί Ζωο­ποιοῦ Σταυροῦ, με­γάλο τμῆμα τοῦ ὁποίου ἔχου­με τήν εὐλογία νά βρί­σκεται σήμερα στόν ἱε­ρό ναό τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου προ­­ερχόμενο ἀπό τήν Ἱερά Μονή τῆς Πανα­γί­ας Σουμελᾶ, στό ἱστο­ρικό μοναστήρι τῆς ὁ­ποί­ας ἀφιέρωσαν πρό αἰώνων οἱ αὐτοκρά­το­ρες τῆς Τραπεζοῦντος, οἱ Μεγαλοκομνηνοί. Εἴ­μαστε εὐτυχεῖς καί μα­κάριοι, διότι ἔ­χου­με τήν ἐνεργό καί ζῶσα πα­ρουσία καί ἐνί­σχυση τῶν ἁγίων μας, οἱ ὁποῖοι ποτέ δέν παύ­ουν νά πρεσβεύουν ὑ­πέρ ἡμῶν στόν Θεό.

Ἔχου­με τά ἱερά καί χα­ρι­τό­βρυτα λείψανά τους, στά ὁποῖα μπο­ροῦμε νά προστρέχουμε καί νά κοινωνοῦμε τῆς χάρι­τός τους. Ἔχουμε τίς ἱερές καί θαυματουργές εἰκόνες τῆς Παναγίας καί τῶν ἁγίων μας, γιά νά καταφεύγουμε σ᾽ αὐ­τές καί νά ἐπικα­λού­μεθα τή βοήθειά τους. Καί νά μήν ἔχουμε κα­μία ἀμφιβολία, ἀδελφοί μου, ὅτι οἱ ἅγιοί μας καί ἡ Παναγία μας σπεύδουν πάντοτε νά μᾶς προστατεύσουν καί νά μᾶς ἐνισχύσουν, ὅ­ταν ἐμεῖς ἀγωνι­ζόμεθα τόν καλόν ἀγῶνα. Ὁ τί­μιος Σταυρός γίνεται πύργος ἀρραγής πού μᾶς προστατεύει ἀπό τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ.

Ἡ Παναγία μας γίνεται σκέπη πού μᾶς καλύπτει καί μᾶς προ­φυλάσσει ἀπό παν­τός κινδύνου. Οἱ ἅγιοι μᾶς συνοδεύουν στόν ἀγῶ­να μας καί παρη­γο­ροῦν τήν ψυχή μας μέ τή χάρη τους. Ἀρκεῖ νά μήν παραλείπουμε νά τούς τό ζητοῦμε. Ἀρκεῖ νά μήν παραλείπουμε νά προστρέχουμε σ᾽ αὐ­τούς καί νά προσευ­χό­μεθα ἐπικαλούμενοι τή βοήθειά τους.

 

Ἰδι­αι­τέ­ρως αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπεν­ταυ­­γού­στου, οἱ ὁποῖες εἶναι ἡ­μέρες νηστείας καί προ­ε­τοιμασίας προ­κει­μέ­νου νά ἑορτά­σου­με τήν Κοίμηση τῆς Ὑπε­ραγίας Θεοτόκου, ἄς μήν ξε­χνοῦμε νά ζη­τοῦμε τή βοήθειά τους, ὥστε νά ἐνισχύουν στόν ἀγώνα μας νά μι­μηθοῦμε καί ἐμεῖς τήν ἁγία βιοτή τους.