Οι απαντήσεις του Αρχ. Τύχωνα Σεβκούνωφ στην Romfea.gr

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 07 Ιανουαρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr

Πριν λίγο καιρό το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr, υλοποίησε ένα αίτημα δεκάδων αναγνωστών, από τους οποίους λαμβάναμε καθημερινώς ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που αφορούσαν

την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

 

Για το λόγο αυτό, το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr, ήρθε σε επικοινωνία με τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σρετένσκυ της Μόσχας, Αρχιμανδρίτη Τύχωνα Σεβκούνωφ, για το αν μπορεί να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις αναγνωστών μας σχετικά με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

 

Ο Ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Τύχωνας Σεβκούνωφ, δέχθηκε το αίτημα μας με πολύ χαρά, τονίζοντας πως "αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον".

 

Να αναφερθεί πως Ιερά Μονή Σρετένσκυ έχει έναν από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους στην Ρωσία, ο οποίος φημίζεται για την διαφωτιστική του δραστηριότητα.

 

Ακόμη εντός της Μονής στεγάζεται το μεγαλύτερο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων στην Ρωσία, κτίρια θεολογικών Σεμιναρίων καθώς και η χορωδία της Μονής η οποία είναι παγκοσμίας φήμης.

 

ΟΙ 11 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΤΥΧΩΝ ΣΕΒΚΟΥΝΩΦ, ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΕΞΗΣ:

 

Αγαπητέ π. Τύχωνα είδα για πρώτη φορά στο Πρακτορείο Romfea.gr, που διαφήμιζε την ταινία σας που αφορά την κατάρρευση του Βυζαντίου, και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση! Θα ήθελα όμως να σας ρωτήσω, ποια ήταν η αφορμή που την σκηνοθετήσατε, αλλά και τι μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από αυτήν;;;

 

- Όταν πριν από δυο χρόνια μου έτυχε να βρεθώ στην Κωνσταντινούπολη έμεινα κατάπληκτος από αυτά που είδα εκεί. Την ίδια στιγμή είδα και το απερχόμενο μεγαλείο αλλά και την επιβλητική πτώση της μεγάλης χριστιανικής αυτοκρατορίας.

 

Επειδή οι αναλογίες μεταξύ της και της Ρωσίας και των άλλων χωρών ήταν πάρα πολύ πρόδηλες μου προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον το πως αυτή η ασυνήθιστα βιώσιμη, πεφωτισμένη και μη συγκρίσιμη με κανένα άλλο κράτος αυτοκρατορία, απώλεσε τις βιοτικές τις δυνάμεις και τέλος κατέρρευσε.

 

Γιατί αυτός ο μεγάλος λαός φωτισμένος από το φως του Ευαγγελίου, παραχώρησε τη θέση του, σε πιο πρωτόγονο και πιο αγροίκο κράτος και λαό. Για να πούμε την αλήθεια, η ταινία λέει ακριβώς για αυτό.

 

Η ιδέα της ταινίας αυτής, εμφανίσθηκε μέσα στους στοχασμούς για την ιστορία του Βυζαντίου και τη σύγχρονη Ρωσία.

 

-Άγιε Καθηγούμενε ο Γέροντας Παϊσιος κάποτε είχε πει πως το Βυζάντιο δημιούργησε το Άγιον Όρος, και το Άγιον Όρος πρόσφερε πάρα πολλά στην Ορθοδοξία. Όμως το Άγιον Όρος μπορεί να δημιουργήσει και ένα Βυζάντιο. Τι έχετε να πείτε πάνω σ΄ αυτό, και πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;;

 

Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι το Βυζάντιο όχι μόνο δεν πέθανε αλλά και δεν θα μπορούσε να πεθάνει. Συνεχίζει να ζει πνευματικώς συμπεριλαμβανομένου και του Αγίου Όρους.

 

Όσοι από μας επισκεπτόμαστε το Άγιον Όρος, φεύγοντας έχουμε στη καρδιά μας το Βυζάντιο, το οποίο βρήκε την ενσάρκωση του στον Άθω. Βυζάντιο το οποίο γίνεται πλέον ένα αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μας.

 

-Πατέρα Τύχωνα το 2007 Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας εξέφρασαν τον έντονο προβληματισμό τους, σχετικά με ανέγερση Ρωσικού Ναού στην Ελλάδα προς τιμήν του Ρώσου Αγίου Θεοδώρου Ουζακόφ. Τότε όπως διαβάσαμε στον Ελληνικό Τύπο οι Μητροπολίτες έκαναν λόγο για επεκτατικές διαθέσεις του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ελλάδα, ποια είναι η δική σας άποψη για αυτό;;

 

Γνωρίζω πολύ καλά την ιστορία αυτή. Πριν λίγα χρόνια σ΄ ένα μέρος της ρωσικής κοινωνίας, πρέπει να τονισθεί ότι η πρωτοβουλία αυτή δεν ανήκε στην επίσημη εκκλησία αλλά στους ορθοδόξους πιστούς, φανερώθηκε η επιθυμία για ανέγερση ναού προς τιμή του αγίου και δικαίου Θεοδώρου Ουζακώφ στην Ελλάδα.

 

Πήρα πρόσκληση να γίνω μέλος του συμβουλίου για την ανέγερση αυτού του ναού.  Πρώτα πρέπει να πω ότι καθώς φαίνεται στην Ελλάδα ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν γιατί αυτός ο Ρώσος ναύαρχος κατατάχθηκε στην χορεία των Αγίων.

 

Εδώ πρέπει να τονισθεί ότι ο άγιος και δίκαιος Θεόδωρος Ουζακώφ ανακηρύχθηκε άγιος όχι ως ναύαρχος αλλά ως πνευματικός αγωνιστής. Έχοντας εξαιρετικά υψηλή θέση και αυθεντία στην ρωσική κοινωνία του 18 αιώνα, και αυτοπροαιρέτως αποσύρθηκε και εγκαταβίωσε με ταπείνωση δίπλα σε ένα μοναστήρι όπου εκεί επί πολλά χρόνια αγωνίσθηκε εν προσευχή, νηστεία, θεωρία και μοναχικοίς κόποις. Ο αγωνιστικός του βίος, ήταν η αφορμή που κατατάχθηκε στη χορεία των Αγίων.

 

Τώρα όσον αφορά τις «επεκτατικές διαθέσεις του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ελλάδα», όπως αναφέρεται στην ερώτηση Σας, να ομολογήσω ότι то διάβασα με μεγάλη έκπληξη.

 

Η ομάδα που ανέλαβε την πρωτοβουλία ανέγερσης του ναού αυτού αμέσως προχώρησε σε δημόσια δήλωση ότι αφού ανεγερθεί κατευθείαν θα παραχωρηθεί στην Εκκλησία της Ελλάδος, πράγμα για το οποίο ενημερώθηκαν και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ο οικείος μητροπολίτης.

 

Πολλές φορές τονίσθηκε η επιθυμία μόνο για την ανέγερση της εκκλησίας αυτής, ώστε ύστερα να ανήκει στην Εκκλησία της Ελλάδος και το Ελληνικό λαό, να τη διαχειρίζεται ο οικείος μητροπολίτης και να υπηρετούν μέσα της Έλληνες ιερείς.

 

Η μόνη μας αίτηση ήταν να έχουμε ευκαιρία μια φορά το χρόνο να συλλειτουργούμε στην εκκλησία αυτή την ημέρα της μνήμης του αγίου Θεοδώρου Ουζακώφ, ανθρώπου ο οποίος προσέφερε πολλές θυσίες για την απελευθέρωση της Ελλάδος.

 

Είχαμε ελπίδα να μας επιτρέψουν κατά την λειτουργία αυτή να ψάλλει μαζί με την ελληνική χορωδία και η ρωσική. Αυτό ήταν το πιο πολύ που ζητήσαμε και για το οποίο είχαμε ελπίδες.

 

Εάν υπάρχει κάποιος που το αξιολογεί ως «επεκτατικές διαθέσεις», τότε ίσως δεν καταλαβαίνω κι εγώ κάτι.

 

-Αγαπητέ π. Τύχωνα πως βλέπει η Ρωσική Εκκλησία την προοπτική της Ελλάδος, γενικά σε όλα τα επίπεδα??

 

Στη Ρωσία αγαπάνε πολύ την Ελλάδα. Για μας είναι μια ιδιαίτερη χώρα, με ιδιαίτερο πολιτισμό. Εμείς πάντα με μεγάλη προσοχή, παρακολουθούμε αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα.

 

Πρώτα από όλα μας ενδιαφέρει η πνευματική πρόοδος της Ελλάδος, αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

 

Όσον αφορά την οικονομία δεν αποκαλύπτω μυστικό, εάν πω ότι αυτό μας νοιάζει πολύ λιγότερο: Η Ελλάδα δεν είναι η Γερμανία ούτε η Ιαπωνία, για αυτό δεν περιμένουνε στη χώρα σας, να ξεκινήσει παραδείγματος χάριν μια καινούργια φάση στην ανάπτυξη των υπολογιστικών η των νάνοτεχνολογιών.

 

Η Ελλάδα έχει κάτι άλλο το οποίο από την άποψη μου είναι ασυγκρίτως σπουδαιότερο. Εννοώ τα πνευματικά της και χριστιανικά στοιχεία τα οποία ως κεκτηθέν της χώρας σας είναι πολύ πολυτιμότερα για την ανθρωπότητα.

 

Σε σχέση με την Ελλάδα μας προκαλεί έντονη ανησυχία το γεγονός, ότι όλο και περισσότερο κάνουν την εμφάνιση τους στον τόπο τα αντιχριστιανικά φαινόμενα: π.χ. οι βλάσφημες γελοιογραφίες που θίγουν τα ιερά θέματα η κατάργηση της διδασκαλίας των Θρησκευτικών.

 

Εμάς τους ορθοδόξους στη Ρωσία μας τρομάζει το κατά πόσο όλα αυτά βλάπτουν και βρίσκονται σε δυσαρμονία με όλη την εικόνα της Ελλάδος ως μιας Ορθόδοξης χώρας.

 

Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει τόσο για τον εαυτό της, όσο και για τον κόσμο η ορθόδοξη χώρα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για μας.

 

-1.Πανοσιολογιώτατε, θα ήθελα να μάθω ποια είναι η σαφής θέση της Ρωσικής Εκκλησίας στο ζήτημα του Οικουμενισμού που μαστίζει την Ορθοδοξία στις μέρες μας. Επίσης να μάθω αν εγκρίνει η Ρωσική εκκλησία τις συμπροσευχές με τον Πάπα και τους άλλους αιρετικούς, καθώς και την συμμετοχή της Ορθοδοξίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών?? 2). Επίσης θα ήθελα να ξέρω τη θέση της Ρωσικής Εκκλησίας για τον Οικουμενισμό και την Πανθρησκεία. Θα προχωρήσει σε διάλογο με τους αιρετικούς ετεροδόξους (Άθεους);;

 

Δε μπορώ και δεν είμαι εξουσιοδοτημένος να κάνω λόγο εκ μέρους ολόκληρης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ρώσων ορθοδόξων από τον Αγιώτατο Πατριάρχη έως τελευταίο πιστό ούτε θέτουν το ζήτημα αυτό περί της «Πανθρησκείας» και συμπροσευχής με τους ετεροδόξους στην ατζέντα.

 

Για μας είναι τελείως αναπόδεικτο.

 

-Πατέρα Τύχωνα μπορείτε να μας κάνετε ένα απολογισμό της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας των τελευταίων χρόνων…;

 

Να πω ένα παράδειγμα: ακόμα πριν από 20 χρόνια, το 1988, στην Μόσχα ήταν περίπου 40 ναοί και ούτε ένα μοναστήρι. Σήμερα στη πρωτεύουσα λειτουργούν 700 ναοί και 10 Ιερές Μονές και όλοι μάλιστα γεμάτοι από πιστούς. Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα της Μόσχας.

 

Εάν να αναφερθούμε στη ολόκληρη τη Ρωσική Εκκλησία, σήμερα υπάρχουν 157 επαρχίες με 29268 ενορίες (το 1988 ήταν 76 επαρχίες με 6893 ενορίες αντίστοιχα), τελούν τη διακονία τους 203 αρχιερείς (το 1988 ήταν 76).

 

Συνολικός αριθμός των κληρικών της Ρωσικής Εκκλησίας (ιερείς και διάκονοι) είναι 30 670  και έχει τετραπλασιασθεί από το 1988.

 

Ο αριθμός των Ιερών Μονών αυξήθηκε 38 φορές και τώρα έχουμε τις 850 ενώ πριν από 20 χρόνια – 22.

 

Οι θεολογικές σχολές από τρεις έγιναν 87, τα κυριακάτικα εκκλησιαστικά σχολεία πριν 20 χρόνια δεν υπήρχαν καθόλου ενώ τώρα είναι πάνω από 11.000, κλπ.

 

Βέβαια είναι απλοί αριθμοί όμως πίσω τους φαίνονται οι άνθρωποι που σκληρά εργάσθηκαν στον πνευματικό χώρο, πίσω τους – οι προσευχές των Ρώσων νεομαρτύρων, πίσω τους – ο ρωσικός ορθόδοξος λαός ο οποίος παρά τους φοβερότατους διωγμούς δεν απώλεσε την πίστη του, δεν πρόδωσε την Ορθοδοξία του που έλαβε από το Βυζάντιο πριν 1000 χρόνια.

 

-π. Τύχωνα. θα ήθελα να σας ρωτήσω αν σκέπτεται η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία να πάρει πρωτοβουλίες στον ορθόδοξο χώρο ώστε σε κάθε τόπο να υπάρχει ένας επίσκοπος (ορθόδοξος) στον οποίο να ανήκει όλο το ποίμνιο, και όχι η σημερινή κατάσταση που είναι από εκκλησιολογικής πλευράς απαράδεκτη, δηλαδή σε ένα μέρος να υπάρχει Ρώσος, Έλληνας ή Ρουμάνος επίσκοπος με ποίμνιο εθνικό;

 

Συμφωνώ απολύτως ότι η κατάσταση αυτή τελεί από εκκλησιαστικής πλευράς απαράδεκτη με την συνύπαρξη στο ίδιο έδαφος των εθνικών υποδιοικήσεων,  όμως αυτή τη στιγμή μπορούμε να διαπιστώσουμε μόνο, ότι η κατάσταση αυτή είναι προϊόν ιστορίας.

 

Πρέπει να υψώνουμε τις προσευχές μας, ώστε αντεπεξέλθουμε βάσει το σωστό εκκλησιαστικό πνεύμα.

 

Δεν έχω καθόλου πληροφορίες για το θέμα της αναλήψεως των πρωτοβουλιών από την Ρωσική Εκκλησία. Νομίζω ότι η Ρωσική Εκκλησία θα προσεύχεται και θα ψάχνει για το θέλημα του Θεού, για να μπει η υπάρχουσα κατάσταση σε σωστή εκκλησιαστική γραμμή.

 

-Αγαπητέ π. Τύχωνα πριν λίγα χρόνια ο Μητροπολίτης Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ κ. Κύριλλος είχε δηλώσει στην Σύνοδο των Ρώσων Επισκόπων ότι «Η Ρωσική Εκκλησία είναι η κληρονόμος της πνευματικότητας του Βυζαντίου». Επίσης είπε πως «η Ρωσική Ορθόδοξος Εκκλησία κατέχει de facto ηγετικήν θέσιν μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών λόγω μεγέθους, πνευματικότητος, ηθικών αρχών, παραδόσεως και πολιτικής επιρροής... Εκφράζει όλους τους Ρώσους εις όλον τον κόσμον, περί τα 350 εκατομμύρια, και ασκεί επιρροήν εις όλας τας Ορθοδόξους Εκκλησίας των Βαλκανίων, καθώς και εις όλας τας Ορθοδόξους Εκκλησίας, αι οποίαι είναι μειονότητες εις άλλας χώρας». Ποια είναι η άποψη σας γι΄ αυτό;

 

-Η Ρωσική Εκκλησία μαζί με τις Εκκλησίες της Κωνσταντινουπόλεως, της Ελλάδος, της Σερβίας, της Αλεξανδρείας, της Βουλγαρίας και άλλες είναι πραγματικά κληρονόμος της βυζαντινής παραδόσεως.

 

Κι αυτό αποτελεί ένα από τα κοινά μας θεμελιώδη εκκλησιαστικά και πνευματικά κεκτηθέντα. Όσον αφορά το ότι εκατοντάδες εκατομμύρια Ρώσοι σε όλο το κόσμο είναι και συνειδητοποιούν τον εαυτό τους ως τέκνα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός όπως και το άλλο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η Εκκλησία μας χάριν στην ιστορική της και πνευματική εμπειρία και το μέγεθος πάντα ασκούσε και συνεχίζει να ασκεί επιρροή πάνω σε ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο.

 

Εδώ δεν πρόκειται καθόλου για την επιδίωξη κάποιας ηγεμονίας διότι αυτή η διάθεση είναι απολύτως ξένη προς το πνεύμα της ρωσικής Ορθοδοξίας.

 

-Άγιε Ηγούμενε πριν 1 χρόνο επισκέφθηκα την Ρωσία, εκεί επισκέφθηκα πολλά προσκυνήματα και εκκλησίες, στις οποίες αντίκρισα μια μεγάλη διαφορά των εκεί εκκλησιαζόμενων με τους εκκλησιαζόμενους εδώ στην Ελλάδα. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η ευλάβεια τους, και συγκεκριμένα τα εξής:

 

1. Το κερί που ανάβουν σε οποιαδήποτε εκκλησία, είναι καθαρό από αγνό κερί μέλισσας.

 

2.  Ο τρόπος με τον οποίο κάνουν το σημείο του Σταυρού τους

 

3.  Η όρθια στάση τους σε ολόκληρη την Θεία Λειτουργία, και πάντα σιωπηλοί και προσηλωμένοι. Το τελευταίο που μου έκανε όμως την μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν ότι όλες οι γυναίκες φορούν στο κεφάλι τους μαντίλι, όπως κατά το ρητό του Αποστόλου Παύλου που λέει η γυναίκα προσευχόμενη δεν πρέπει να είναι ασκεπής. Εδώ όμως στην Ελλάδα αντικρίζω μια άλλη κατάσταση. Ποια είναι η άποψη σας πάνω σ΄ αυτό;

 

-Η Ρωσική Εκκλησία καμιά φορά κατηγορείται για την «υπερβολική» της παραδοσιακότητα. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όταν για αυτό το λόγο, την γελάνε ακόμα. (Προσωπικά, βρέθηκα αντιμέτωπος με τη στάση αυτή, και στην Ελλάδα).

 

Όμως ο Ρώσος ορθόδοξος είναι άνθρωπος βαθιά εκκλησιαστικός και απεριορίστως προσηλωμένος στην Εκκλησία.

 

Αυτό το πράγμα εκφράζεται ακόμα και μέσα από τη δική μας ιδιαίτερα συνεπή εξωτερική ευλάβεια η οποία για μας αποτελεί ένα ανεκτίμητο δώρο του Θεού που καταφέραμε να το διαφυλάξαμε.

 

-Για ποιό λόγο η Ρωσική Εκκλησία αρνείται να υπακούσει στον 28ο Κανόνα της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου και αμφισβητεί την Οικουμενικότητα του Πατριαρχικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως με μια σειρά απίστευτων ενεργειών, όπως "παραχωρήσεις αυτοκεφαλίας" στην λεγόμενη OCA, στην Ιαπωνική "Εκκλησία", ανεγέρσεις ναών σε περιοχές που ανήκουν στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου (Κούβα, Κορέα κ.α), ακόμα και άρνηση παραχώρησης αυτοκεφαλίας σε τοπικές Εκκλησίες που εγκαταβιώνουν σε κράτη που είναι ανεξάρτητα όπως η Εσθονία και η Ουκρανία (δημιουργείται έτσι μια Ορθόδοξη Εκκλησία δύο ταχυτήτων...) Ευχαριστώ.

 

Στην ερώτηση αυτή θα ήθελα να απαντήσω ως εξής. Κανείς δεν αμφισβητεί τα πρωτεία τιμής του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

 

Τον σεβόμαστε ως τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον πρώτο μεταξύ ίσων μέσα στα δίπτυχα των αρχηγών των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Είναι εντελώς αναμφισβήτητο. Όσον αφορά κάποια άλλα προνόμια μου φαίνεται είναι καλύτερα να τα πούνε για αυτά οι ίδιοι οι Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως:

 

Ο Πατριάρχης Γερμανός Β΄: "Υπάρχουν πέντε πατριαρχεία με καθορισμένα για καθένα όρια ενώ τελευταία μεταξύ τους δημιουργήθηκε ένα σχίσμα αρχή της οποίας έβαλε ένα τολμηρό χέρι το οποίο ζητάει την υπεροχή και την κυριαρχία  στην Εκκλησία. Η Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός και η οποιαδήποτε επιδίωξη της κυριαρχίας έρχεται σε αντίθεση με την διδασκαλία Του ".

 

Ο Πατριάρχης Νείλος ο Κεραμεύς: "Είναι άδικο αυτό που μερικοί λένε για μας ότι δήθεν επιθυμούμε τα πρωτεία".