Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Σκυθουπόλεως Ιάκωβος

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 04 Αυγούστου 2012

Γράφτηκε από τον/την Εκ της Αρχιγραμματείας - 21.44

Την πρωΐαν 2 Αυγούστου 2012, ημέραν της εορτής του Προφήτου Ηλιού, (π. ε.) εξεδήμησεν προς Κύριον ο μακαριστός Μητροπολίτης Σκυθουπόλεως κυρός Ιάκωβος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Η νεκρώσιμος εξόδιος ακολουθία του εκλιπόντος γηραιού Ιεράρχου εψάλη την πρωΐαν της επομένης ημέρας, 21ης Ιουλίου/ 3ης Αυγούστου 2012, εις το εντός του Πατριαρχείου ευρισκόμενον παρεκκλήσιον της αγίας πρωτομάρτυρος και ισαποστόλου Θέκλης, προεξάρχοντος της της Α.Θ.Μ. του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ιερουργούντων Αυτώ των Αγιοταφιτών Αρχιερέων και Ιερομονάχων της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος και συμπροσευχομένων μελών της Ελληνικής παροικίας και ιερέων και λαϊκών μελών του Ελληνορθοδόξου Αραβοφώνου Ορθοδόξου ποιμνίου ημών.

Τον επικήδειον λόγον εξεφώνησε ο Γέρων Αρχιγραμματεύς Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίασταρχος, έχοντα ως έπεται ελληνιστί:
«Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Σεβασμιώτατοι άγιοι  Αρχιερείς,
Εκλαμπρότατε  κ. Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,
Ευλαβείς ιερείς,
Ευσεβές  χριστεπώνυμον πλήρωμα,

Χρέος ιερόν εσύναξεν όλους ημάς σήμερον εις το ιερόν τούτο παρεκκλήσιον της Αγίας πρωτομάρτυρος και ισαποστόλου Θέκλης του ημετέρου Πατριαρχείου, η απόδοσις δηλονότι του οφειλομένου σεβασμού και η ανάπεμψις προσευχών επί τη εκδημία εκ του κοσμου τούτου και τη ανοδική πορεία προς ουρανούς του μακαριστού Αγιοταφίτου και Μητροπολίτου Σκυθουπόλεως κυρού  Ιακώβου.

Η μετ’ ευλογημένην παρά Κυρίου μακροζωΐαν εκδημία του προκειμένου αδελφού ημών και εν ταυτώ διδασκάλου πολλών εξ ημών των Αγιοταφιτών, φέρει ημάς αναμφιβόλως εις τα όρια της ανθρωπίνης φύσεως ημών, τα οποία ενίοτε ημείς υπερβαίνομεν, είτε φυσιούμενοι εκ της δόξης  και δυνάμεως  η παρασυρόμενοι υπό των τερπνών και ηδέων του κόσμου τούτου, εκείνων άτινα σκιας και ονείρου απατηλότερα.

Ο θάνατος ως η οικονομία του Θεού δι’ ημάς μετά την πτώσιν ημών συνετίζει ημάς και σωφρονίζει  και επαναφέρει εις την πραγματικότητα  τής  ευθραύστου ημών φύσεως.

Το μυστήριον του θανάτου, το όντως φοβερόν, προσβλέποντες εν τη ώρα ταύτη, υπερβαίνομεν μόνον εν τη πίστει ημών εις το μυστήριον του Σταυρού και της Αναστάσεως του Λυτρωτού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Εν τη σωφρονιστική και εν ταυτώ ελπιδοφόρω ταύτη ενατενίσει του θανάτου, προπέμπομεν εξοδίως τον μακαριστόν Μητροπολίτην Σκυθουπόλεως κυρόν Ιάκωβον, αναμιμνησκόμενοι εν τη ώρα ταύτη ως Αδελφότης, όσα εύφημα ανήκουν αυτώ, ότι   δηλαδή από μικράς ηλικίας  προσήλθεν εκ της γενετείρας αυτού νήσου Σάμου και αφιέρωσεν εαυτόν εις την διακονίαν των Παναγίων Προσκυνημάτων της Αγίας Γης, εσπούδασεν την ιεράν  Επιστήμην της Θεολογίας εις την Θεολογικήν Σχολήν του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπηρέτησεν εν συνεχεία ως καθηγητής και Σχολάρχης εν τη Ιερατική Σχολή του Πατριαρχείου, τη στεγαζομένη τότε  εν τω  κτιρίω της νυν Σχολής του Αγίου Δημητρίου, επί τριακονταετίαν και πλέον  διηύθυνε το περιοδικόν «Νέα Σιών» του Πατριαρχείου, επί δεκαετίαν διετέλεσε Πατριαρχικός εν Άκκρη – Πτολεμαΐδι  Επίτροπος,  καθ’ ημέραν δια της καλλιφωνίας αυτού  αφύπνιζε τας ψυχάς των προσευχομένων εις τον ιερόν μοναστηριακόν ναόν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης  και επί επταετίαν υπέμεινε καρτερικώς και αγογγύστως την παραχωρηθείσαν αυτώ υπό Θεού ασθένειαν, βοηθούμενος υπό του Μητροπολίτου Ναζαρέτ  Κυριακού και  του Αρχιμανδρίτου Ανδρέου.

Ταύτα ημείς ως Αγιοταφίται οφειλετικώς αναμιμνησκόμενοι, παρακαλούμεν τον αγαθόν και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, όπως μνησθή υπέρ αυτού και εν τη  φιλευσπλάγχνω αυτού κρίσει, ήτις το πλείστον αγάπη  και έλεός  εστι,  επιτρέψη,  ίνα ταύτα ως έργα αγαθά καλύψωσιν, όσα ούτος ως άνθρωπος ήμαρτεν εν γνώσει ή   αγνοία, εκουσίως η ακουσίως  και αξιώση  αυτόν  της συγγνώμης, της αφέσεως των αμαρτιών και της κατατάξεως αυτού μετά των ευλογημένων εκείνων, των απολαμβανόντων όσα παρά Κυρίου  ητοίμασται αυτοίς.
Είη η μνήμη αυτού αιωνία!

Η Αγιοταφιτική  Αδελφότης ευχαριστεί όσους εκ της Ελληνικής Παροικίας, εκ των ιερέων και των πιστών του Αραβοφώνου ημών ποιμνίου  ετίμησαν  την μνήμην αυτού εις την εξόδιον αυτού ακολουθίαν ταύτην».