Η εορτή του Αγίου Ονουφρίου στα Ιεροσόλυμα

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 27 Ιουνίου 2012

Γράφτηκε από τον/την Εκ της Αρχιγραμματείας - 12.28

Την Δευτέραν, 12ην /25ην Ιουνίου 2012, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων η μνήμη του οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου του Αιγυπτίου εις την επ’ ονόματι αυτού Ιεράν Μονήν, κειμένην εις την νότιον Ιερουσαλήμ, εις περιοχήν εκτός των τειχών, εις τους πρόποδας του όρους Αμπού Τορ και έναντι της κολυμβήθρας του Σιλωάμ, εις την συμβολήν της κοιλάδος Εννώμ και της κοιλάδος της Γεθσημανής.

Η περιοχή επί της οποίας είναι εκτισμένη η αρχαιοτάτη αύτη Μονή του Πατριαρχείου είναι η γνωστή και ως «Ακελδαμά», ήτοι «αγρός του αίματος», τον οποίον ηγόρασαν οι άρχοντες των Ιουδαίων εις ταφήν τοις ξένοις με τα τριάκοντα αργύρια, τα οποία μεταμεληθείς επέστρεψεν ο Ιούδας, ( Ματθ. 27, 3-10).

Έκτοτε επί Ιουδαίων αλλά και επί Χριστιανών επ’ αιώνας εκεί ήσαν τα κοιμητήρια της πόλεως των Ιεροσολύμων ως εμφαίνεται και εκ των λελαξευμένων εις τους βράχους τάφους, εις των οποίων είναι και του Αγίου Ιουβεναλίου πρώτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων.

Εις την ιστορικήν ταύτην Μονήν του Πατριαρχείου ετέλεσε την θείαν Λειτουργίαν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, ιερομονάχων και ιεροδιακόνων του Πατριαρχείου, παρεπιδημούντων ιερέων, μοναχών και μοναζουσών, τη προσελεύσει πολλών ευλαβών προσκυνητών εξ Ελλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας και μελών της Ελληνικής Παροικίας των Ιεροσολύμων.

Προς το ευσεβές εκκλησίασμα το συναχθέν εις τον εντός του βράχου ναόν λελαξευμένον κατά το ήμισυ αυτού και πλέον εντός βραχώδους σπηλαίου εκήρυξε τον θείον λόγον ο Μακαριώτατος, έχοντα ως έπεται ελληνιστί:

«Εζήτησας Θεοφόρε, του θεωρείν του Κυρίου την τερπνότητα και μόνος αυτώ μόνω προσομιλείν επεπόθησας. Όθεν κόσμον κατέλιπες φυγαδεύων, και διαιτώμενος εν ερήμοις και όρεσι και τον Χριστόν ενδεδυμένος, χιτώνος ουκ εφρόντιζες της αφθαρσίας χιτώνα σεαυτώ εμπορευόμενος, μεθ’ ου εισήλθες εις τον ουράνιον νυμφώνα, αιωνίως αγαλλόμενος, Ονούφριε Όσιε», ψάλλει ο υμνωδός της Εκκλησίας.

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Ευλαβείς Χριστιανοί,

Χάριτι Θεού τελούμεν σήμερον την λαμπράν μνήμην του Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου του Αιγυπτίου εν τη φερωνύμω αυτού μονή επί του τόπου του κληθέντος και «αγρού αίματος έως της σήμερον», (Ματθ. 27,8). «Είναι δε λαμπρά η μνήμη του Οσίου Ονουφρίου, διότι φως νοητόν και ουράνιον ένδον λαβών εν τη καρδία του, ως λέγει ο υμνωδός, της ακηράτου Τριάδος δοχείον ώφθη και νυν μετά Αγγέλων ηρίθμηται εις τον ουράνιον νυμφώνα, αιωνίως αγαλλόμενος». Επέτυχε τούτο ο Όσιος ημών Ονούφριος δια της άκρας αυτού ασκήσεως εις την έρημον της Θηβαΐδος, ένθα «ώκησεν επί εξήκοντα έτη», ως λέγει ο Συναξαριστής αυτού , «άνθρωπον μη εωρακώς».

Η εις την έρημον φυγή του Οσίου Πατρός ημών εις ουδέν άλλο τι απεσκόπει ει μη μόνον εις την επιθυμίαν αυτού «του θεωρείν, ως λέγει ο υμνωδός του Κυρίου, την τερπνότητα και μόνος αυτώ μόνω προσομιλείν». Τούτο ασφαλώς εποίησεν ο Όσιος Πατήρ ημών υπακούων εις τας οδηγίας του Αποστόλου Παύλου περί προσευχής: «Βούλομαι ουν προσεύχεσθαι τους άνδρας εν παντί τόπω, επαίροντας οσίους χείρας χωρίς οργής και διαλογισμού», (Α’ Τιμ. 2,8). Θέλω λοιπόν λέγει ο Απόστολος να προσεύχωνται οι άνδρες εις κάθε τόπον και να σηκώνουν προς τον ουρανόν χέρια καθαρά από κάθε μολυσμόν, ελεύθεροι από οργήν και δισταγμόν ολιγοπιστίας

«Διαιτώμενος εν ερήμοις και όρεσι και τον Χριστόν ενδεδυμένος», ο Άγιος Ονούφριος ανεδείχθη εις δοχείον του Αγίου Πνεύματος και συνεπώς Υιός του Θεού κατά τον σοφόν Παύλον λέγοντα: «Αδελφοί, όσοι πνεύματι Θεού άγονται, ούτοι εισίν υιοί Θεού», (Ρωμ. 8,14). Όσοι κυβερνώνται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι υιοί του Θεού, με άλλα λόγια, οι έχοντες ως ηνίοχον και ηγεμόνα και κυβερνήτην της ζωής αυτών το Άγιον Πνεύμα κατά τον ιερόν Χρυσόστομον).

Ο σήμερον τιμώμενος Άγιος Πατήρ ημών Ονούφριος είχεν ως ηνίοχον κυβερνήτην και ηγεμόνα καθ’ όλον τον βίον της ασκήσεως αυτού το Πνεύμα του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού, δηλονότι το Άγιον Πνεύμα (Λουκ. 4,1). Ιδού τι λέγει ο υμνωδός του Οσίου Πατρός ημών: «Ολοκαυτώσας τον νουν, τω δι’ ημάς υπέρ ημών θάνατον, δια σταυρού κεκαρτερηκότι τω Χριστώ αξίως κοινωνός, και συγκληρονόμος της δόξης γεγένησαι».

Τούτο σημαίνει, αγαπητοί μου, ότι ο Άγιος Ονούφριος είχεν ως τροφήν της ψυχής και φωτισμόν του νου αυτού την μητέρα των αρετών την μακαρίαν προσευχήν, ως λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος και κατά τον οποίον: «Προσευχή εστι κατά μεν την αυτής ποιότητα, συνουσία και ένωσις ανθρώπου και Θεού κατά δε την ενέργειαν…Θεού καταλλαγή ( συμφιλίωσις με τον Θεόν) αμαρτημάτων ιλασμός (συγχώρησις των αμαρτημάτων), τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, έσοπτρον προκοπής (καθρέπτης της πνευματικής προόδου)».

Η προσευχή δια τον όσιον Ονούφριον ήτο το άροτρον της ανανεώσεως και ανακαινίσεως της ψυχής αυτού, ως χαρακτηριστικώς επισημαίνει ο υμνωδός λέγων: «Νεώσας ψυχήν τω αρότρω προσευχής, Πάτερ Ονούφριε, και κατασπείρας την εγκράτειαν, στάχυν αγνείας εθέρισας, η συνδιαιτώμενος μάκαρ συν Αγγέλοις εκραύγαζες, ευλογητός ει ο Θεός ο των Πατέρων ημών».

Όντως, αγαπητοί μου αδελφοί, ο όσιος Ονούφριος εγένετο συνόμιλος των αγγέλων η καλλίτερον ειπείν άγγελος επίγειος και τούτο διότι εζήλωσε την πολιτείαν των μεγάλων της Εκκλησίας Αγίων αυτής αναχωρητών Ιωάννου του Προδρόμου και Ηλιού του Θεσβίτου, γενόμενος ούτω μιμητής αυτών.

Η αγία του Χριστού ημών Εκκλησία έχει καθιερώσει τας εορτάς της μνήμης των Δεσποτικών και Θεομητορικών γεγονότων του μυστηρίου της θείας Οικονομίας ως και της μνήμης όλων των Αγίων και οσίων αυτής.

Και τούτο διότι αι εορταί, ως διδάσκει ο Άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας, περιέχουν μίμησιν της του Κυρίου πολιτείας ( Επιστ. Προς Φιλιπ, ΧΙΙΙ, 30). Αυτό ακριβώς ισχύει και δια κάθε εορτήν ιδιαιτέρως δια την σημερινήν εορτήν του Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου: «Μίμησιν γαρ περιέχει της του Οσίου Ονουφρίου πολιτείας».

Το περιεχόμενον της εορτής του Οσίου Ονουφρίου καλούμεθα να μιμηθώμεν και ημείς, αδελφοί μου, «όγκον αποθέμενοι πάντα και την ευπερίστατον αμαρτίαν δι’ υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν», (Εβρ. 12, 1-2) κατά την προτροπήν του Θείου Παύλου (ας πετάξωμεν από επάνω μας κάθε βάρος βιωτικών πραγμάτων και φροντίδων, επί πλέον δε και την αμαρτίαν, εις την οποίαν εύκολα κανείς παρασύρεται και ας τρέχωμεν με υπομονήν τον αγώνα που προβάλλει εμπρός μας. Και πουθενά αλλού ας μην στρέφωμεν τα βλέμματά μας και την προσοχήν μας παρά μόνον εις τον Ιησούν Χριστόν, που είναι αρχηγός και θεμελιωτής της πίστεως και μας τελειοποιεί εις αυτήν).

Ικετεύσωμεν λοιπόν τον εορταζόμενον άγιον Ονούφριον ίνα δια πρεσβειών της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου τας υπέρ νουν δωρεάς ουρανόθεν δεξάμενος μεταδώση πάσι τοις ευσεβώς τιμώσι την μνήμην αυτού. Αμήν».

και εις την ρωσικήν μετέφρασεν ο οσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ευσέβιος.

Μετά την θείαν Λειτουργίαν η καθηγουμένη οσιωτάτη μοναχή Παϊσία μετά της μετ’ αυτής διακονούσης εν τη Μονή μοναχής Σεραφείμας εδεξιώθησαν την Πατριαρχικήν συνοδείαν και όλον το Εκκλησίασμα εις το περιποιημένον και ανεκαινισμένον ηγουμενείον.