Θρονική Εορτή στο Φανάρι - Χειροτονία Μητροπολίτη Αυστρίας

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 01 Δεκεμβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Fanarion.blogspot

Ρεπορτάζ-φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

Με την δέουσα Τάξη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας γιορτάστηκε σήμερα στο Φανάρι η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επί τη μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

Της Πατριαρχικής και Συνοδικής Θ. Λειτουργίας προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, και κατά την Θ. Λειτουργία τελέστηκε η χειροτονία του νέου Μητροπολίτου Αυστρίας Αρσενίου.

Παρέστησαν: Ιεράρχες του Θρόνου και της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Πεταλωτής, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβέρνησης, Αντιπροσωπεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας υπό τον Καρδινάλιο Κουρτ Κοχ, Άρχοντες Οφφικιάλοι και πλήθος πιστών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ:

Ιερώτατοι Άγιοι Αδελφοί,

Θεοφιλέστατε Εψηφισμένε Μητροπολίτα Αυστρίας

κύριε Αρσένιε,

Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε Kurt Koch μετά της συνοδείας υμών,

Εντιμότατε κ. Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,

Εντιμολογιώτατοι Άρχοντες,

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Εν ευσήμω ημέρα, εν ημέρα εορτής, καθ' ην η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία τιμά την μνήμην του αγίου ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, του ιδρυτού αυτής, έχομεν την χαράν να τελώμεν την εις Επίσκοπον χειροτονίαν του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Αυστρίας και αγαπητού αδελφού και συλλειτουργού κυρίου Αρσενίου, όστις διαδέχεται τον προς Κύριον εκδημήσαντα μακαριστόν κυρόν Μιχαήλ, υπάρξαντα εκλεκτόν Ιεράρχην του Οικουμενικού Θρόνου.

Ως ο μέγας Απόστολος του Χριστού Ανδρέας έρριψε τα δίκτυα και, άρας τον σταυρόν αυτού, ηκολούθησε τω Χριστώ, ούτω και ο σήμερον χειροτονούμενος Μητροπολίτης υπήκουσεν εις την κλήσιν του Κυρίου δια να διακονήση, εκ νεότητος αυτού, την Μητέρα Εκκλησίαν, υπέρ της οποίας και εγκατέλιπε την ιδιαιτέραν πατρίδα αυτού, την μεγαλόνησον Κρήτην, αποδημήσας εις χώρας μακρυνάς, ένθα έταξεν αυτόν η βουλή του Κυρίου, ίνα σαγηνεύση αντί ιχθύων ανθρώπους και πορίση και ούτος τω σταυρώ αυτού «την ακήρατον βασιλείαν, ην ο πάντας Ελκύσας σταυρώ κληροδοτήσει ημίν».

Η άχρι τούδε θεοφιλής διακονία σου, Θεοφιλέστατε, ως Πρωτοσυγκέλλου εν τη Ιερά Μητροπόλει Γαλλίας παρά τω αγαπητώ αδελφώ και συλλειτουργώ ημών κυρίω Εμμανουήλ, αλλά και παλαιότερον εν τη Ιερά Μητροπόλει Γερμανίας, σε επλούτισε με την απαιτουμένην ποιμαντικήν πείραν εν τη Διασπορά.

Αι σπουδαί σου ωσαύτως σε εφωδίασαν με τα απαραίτητα εφόδια δια την διακονίαν σου εις τον χώρον αυτόν. Καλείσαι δε τώρα να αποδώσης εις την Μητέρα Εκκλησίαν εκατονταπλάσιον το παρατιθέμενον σήμερον εις τας χείρας σου τάλαντον, ώστε να λάβης αύριον τον μισθόν παρά του δικαίου Μισθαποδότου Κυρίου.

Διακόνησον, λοιπόν, μετά φόβου Θεού, με την επίγνωσιν της υψηλής σου αποστολής, τηρών σεαυτόν καθαρόν από παντός μολυσμού, μολύνοντος την καρδίαν και την διάνοιαν, υποτάσσων την σάρκα εις την δύναμιν του Πνεύματος και σχολάζων αδιαλείπτως τη προσευχή, γινώσκων ότι αύτη συνάπτει και οικειοί προς τον Θεόν.

Φύτευσον εις το ποίμνιόν σου τον πόθον της αιωνίου ζωής, εισάγαγε αυτό εις την βασιλείαν των ουρανών, διάδος τον θείον λόγον, στερέωσον την πίστιν, κοπίασον υπέρ της οικοδομής των εμπεπιστευμένων σοι ψυχών, αεί ακμαίος και αειθαλής, πυρούμενος την καρδίαν σου υπό ενθέου ζήλου, μετ’ αγάπης και αυταπαρνήσεως.

Έχε τας αγκάλας ανοικτάς προς υποδοχήν των πλανωμένων, έτοιμος ίνα άρης το φορτίον των βεβαρυμένην εχόντων την συνείδησιν και χαρίσης εις αυτούς την προς τον Θεόν παρρησίαν και τας ευλογίας του ουρανού.

Έχε πάντοτε εν τη καρδία σου τους λόγους τούτους του αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως: «Ο αγαπών τον Θεόν, ως πεπληρωμένην έχων την εαυτού καρδίαν εκ της θείας αγάπης, αγαπά τους εχθρούς αυτού, ευλογεί τους καταρωμένους αυτόν, καλώς ποιεί τους μισούντας αυτόν και προσεύχεται υπέρ των επηρεαζόντων και διωκόντων αυτόν» («Περί αγάπης Θεού ότι θείόν εστι ιδίωμα»).

Δίδασκε τα εν τη Διασπορά τέκνα της Μητρός Εκκλησίας ότι η ευτυχία των δεν ευρίσκεται εις την απόλαυσιν των επιγείων αγαθών αλλά εν τη αγάπη του Θεού, του άκρου και αιωνίου αγαθού.

Ομολόγησον προς πάντας την δια του Υιού του Θεού γενομένην αποκάλυψιν προς σωτηρίαν του κόσμου και αγώνισαι με όλας τας δυνάμεις σου υπέρ της αποκαταστάσεως της βασιλείας του Θεού επί της γης, δια να υμνήται και να δοξάζηται, ως εν τω ουρανώ, και εν μέσω ημών ο Θεός και πραγματώται το άγιον Αυτού θέλημα.

Μη λησμονής ότι η ίδρυσις της αγίας ημών Εκκλησίας υπό του Θεανθρώπου Αρχηγού αυτής προς τούτο εγένετο, όπως απολούη και αποκαθαίρη ημάς εκ των αμαρτιών ημών, αγιάζη και συμφιλώνη ημάς μετά του Θεού, χαρίζηται εις ημάς την καταλλαγήν μετ’ αυτού και κατάγη εφ’ ημάς τα θεία δώρα.

Ωσαύτως, μη λησμονής ότι έχεις καθήκον να δεικνύης αγάπην ου μόνον προς το ποίμνιόν σου, αλλά και προς πάντα άνθρωπον καλής θελήσεως και μάλιστα προς τους ετεροδόξους αδελφούς ημών. Ενθυμού και αύθις τους κάτωθι λόγους του αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως εκ της «Ποιμαντικής» του: 

«Αι δογματικαί διαφοραί ως αναγόμεναι προς μόνον το κεφάλαιον της πίστεως αφίενται ελεύθερον και απρόσβλητον το της αγάπης κεφάλαιον· το δόγμα δεν καταπολεμεί την αγάπην, η δε αγάπη χαρίζεται τω δόγματι, διότι “πάντα στέγει, πάντα υπομένει”· η χριστιανική αγάπη εστίν αναλλοίωτος, δι’ ο ουδ’ η των ετεροδόξων χωλαίνουσα πίστις δύναται να αλλοιώση το προς αυτούς της αγάπης συναίσθημα.

Δια της αγάπης εστί λίαν πιθανόν να ελκύση προς εαυτόν και την εξ εσφαλμένης περιωπής κρίνουσαν δογματικόν τι ζήτημα ετερόδοξον εκκλησίαν.

Η αγάπη ουδέποτε χάριν δογματικής τινος διαφοράς πρέπον να θυσιάζηται. Παράδειγμα έστω ο Απόστολος των εθνών, όστις εξ αγάπης και προς αυτούς τους σταυρωτάς του Χριστού ηύχετο ανάθεμα είναι αυτών.

Ο μη αγαπών τους ετεροδόξους επίσκοπος, ο μη και υπέρ αυτών εργαζόμενος, από ψευδούς κινείται ζήλου και εστερημένος εστίν αγάπης· διότι όπου η αγάπη, εκεί και η αλήθεια και το φως, ο δε ψευδής ζήλος και η πεπλανημένη δόξα εξελέγχονται υπό του φωτός και της αγάπης και αποκρούονται.

Τα της πίστεως ζητήματα ουδ’ όλως δέον εστί να μειώσι το της αγάπης συναίσθημα.

Οι διδάσκαλοι του μίσους εισί μαθηταί του πονηρού, διότι εκ της αυτής πηγής δεν εξέρχεται γλυκύ και πικρόν.

Ο διδάσκαλος της αγάπης, οίός εστιν ο επίσκοπος, δεν δύναται να μη αγαπά, αδυνατεί δε όλως να μισή, διότι το πλήρωμα της αγάπης εκδιώκει το μίσος».

Ο ίδιος χριστόψυχος Ιεράρχης μας δίδει την περιγραφήν του μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτού και των άκρων τα οποία δέον να αποφεύγη ο Επίσκοπος κατά την ποιμαντικήν του διακονίαν:«Ο μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτής κέκτηται μεν ζήλον, αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν, πλανάται εν ταις σκέψεσι και ενεργείαις αυτού και εργαζόμενος δήθεν υπέρ της δόξης του Θεού παραβαίνει τον νόμον της προς τον πλησίον αγάπης. 

Ο μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτής διαπράττει το κακόν, όπως επέλθη το υπ’ αυτού νοούμενον αγαθόν. Ο ζήλος του μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτού είναι πυρ διαφθείρον, πυρ καταναλίσκον· η καταστροφή προπορεύεται αυτού και η ερήμωσις έπεται αυτώ.

Ο μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτής εύχεται τω Θεώ να ρίψη πυρ εξ ουρανού και να κατακαύση πάντας τους μη δεχομένους τας αρχάς και πεποιθήσεις αυτού. Τον μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτήν χαρακτηρίζει μίσος προς τους ετεροθρήσκους η ετεροδόξους, ο φθόνος και ο επίμονος θυμός, η εμπαθής αντίστασις προς το αληθές πνεύμα του θείου νόμου, η παράλογος επιμονή εν τη υπερασπίσει των ιδίων φρονημάτων, ο παράφορος ζήλος προς κατίσχυσιν εν πάσιν, η φιλοδοξία, η φιλονικία, η έρις και το φιλοτάραχον.

Ο μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτής είναι άνθρωπος ολέθριος» (Νεκταρίου Πενταπόλεως, Το γνώθι σαυτόν).

Τας νουθεσίας ταύτας έχε υπ' όψιν σου, οσάκις συναναστρέφεσαι και συνδιαλέγεσαι μετά των ετεροδόξων αδελφών ημών, οι οποίοι λίαν αγαθήν διάθεσιν επιδεικνύουν προς την Εκκλησίαν ημών, εις εκπλήρωσιν της εντολής της αγάπης προς πάντας, δια να καταστήσωμεν προς πάντας σαφές ότι είμεθα μαθηταί του Χριστού.

Η ευθύνη την οποίαν αναλαμβάνεις είναι μεγάλη, ου μόνον λόγω του βάρους του της αρχιερωσύνης χαρίσματος, αλλά και διότι, ως προείπομεν, διαδέχεσαι άνδρα διαποιμάναντα επαξίως την κληρωθείσάν σοι Ιεράν Επαρχίαν.

Έχε το παράδειγμα αυτού προ οφθαλμών σου πάντοτε, μιμούμενος την ευγένειαν, την φιλοξενίαν, την αφοσίωσίν του εις τον Οικουμενικόν Θρόνον, την προσήλωσιν εις την εκκλησιαστικήν τάξιν και λειτουργικήν παράδοσιν, την καλήν καγαθήν σχέσιν μετά των ετεροδόξων αδελφών ημών.

Εκλήθης ίνα διακονήσης εις την ιστορικήν ελληνικήν κοινότητα της Βιέννης μετά των δύο ιερών ναών του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Τριάδος, ήτις αφυπνίζει τοσαύτας μνήμας εις πάντα ομογενή.

Η Βιέννη υπήρξεν αξιόλογον πνευματικόν κέντρον του Γένους ημών. Η εκείσε Κοινότης διεδραμάτισεν ιδιαίτερον ρόλον, παρέχουσα στέγην εις τους Διδασκάλους του Γένους και διαπρεπείς λογίους, συμβαλούσα εις την ανάπτυξιν της παιδείας και αναπτύξασα έντονον εκδοτικήν δραστηριότητα.

Δια τούτο πρέπει να είναι μόνιμος η μέριμνά σου δια την συντήρησιν της ιστορικής μνήμης και την διαφύλαξιν της κληρονομίας αυτής κατά τους εσχάτους καιρούς ημών, ότε μετά λύπης βλέπομεν προσπαθείας δια την εξάλειψίν της και την αποκοπήν των λαών εκ της ιστορικής των συνειδήσεως υπό το πρόσχημα της δήθεν απαλύνσεως των διαφορών και μιας επιφανειακής και επιπλάστου ενότητος.

Υπό την κανονικήν σου επιστασίαν ευρίσκονται και αι λοιπαί εν Αυστρία ενορίαι αλλά και εν Ουγγαρία, ένθα διαβιοί σήμερον ικανός αριθμός Ορθοδόξων οι οποίοι αναμένουν από σε την παράκλησιν και την ενίσχυσιν.

 Σε αποστέλλομεν, άγιε αδελφέ, εις Μεσευρώπην δια να διαποιμάνης το εκεί ευσεβές ποίμνιον αλλά και δια να συνεργασθής μετά των λοιπών εκεί Ορθοδόξων παρουσιών, ως Πρόεδρος της τοπικής Επισκοπικής Συνελεύσεως, και να μεριμνήσης, μετ' αυτών δια την φανέρωσιν της ενότητος της Ορθοδοξίας και την ανάπτυξιν κοινής δράσεως όλων των ορθοδόξων των χωρών της Αυστρίας και της Ουγγαρίας προς θεραπείαν των ποιμαντικών αναγκών των εκεί διαβιούντων ορθοδόξων, δια την κοινήν εκπροσώπησιν πάντων των ορθοδόξων έναντι των ετεροδόξων αδελφών ημών και της όλης κοινωνίας της περιοχής και δια την καλλιέργειαν των θεολογικών γραμμάτων και της εκκλησιαστικής παιδείας.

Ευχόμεθα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός να σου δίδη σύνεσιν πνευματικήν, νήψιν και εγρήγορσιν, ώστε να είσαι των χειμαζομένων λιμήν, κλυδωνιζομένων άγκυρα, σαλευομένων βακτηρία, αμαρτάνουσιν έλεγχος και διόρθωσις, δικαίοις ασφάλεια.

Πότισον την έρημον της διαρκώς μακρυνομένης του θελήματος του Κυρίου Δύσεως με το ζων ύδωρ της ευαγγελικής πίστεως, ίνα πολυγονήση τέκνα της Εκκλησίας και καρποφορήση τον σπόρον του θείου κηρύγματος. 

Μερίμνησον δια την καλλιέργειαν πνεύματος ενότητος μεταξύ των ομοδόξων αδελφών ημών και των διαφόρων ορθοδόξων κοινοτήτων, μένων μακράν πάσης αφορμής αντιπαραθέσεως και διχασμού, ίνα μη βλασφημήται το όνομα του Κυρίου εν τοις έθνεσιν.

Ωσαύτως, φρόντισον δια την ανάπτυξιν αγαθών σχέσεων, συνεργασίας και διαλόγου μετά των ετεροδόξων, κατά το πνεύμα των ως άνω μνημονευθεισών προτροπών του αγίου Νεκταρίου.

Εις το έργον σου θα σε συνοδεύουν αι πρεσβείαι του Εφόρου του Οικουμενικού ημών Πατριαρχείου αγίου ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου και των λοιπών αγίων της Κωνσταντινουπόλεως, και αι διάπυροι ευχαί της ημών Μετριότητος και πάντων των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, των τιμησάντων σε δια της ψήφου αυτών, δι’ έτι πλουσιωτέραν και ευλογημένην παρά του Παρακλήτου εφεξής πνευματικήν διακονίαν εν τη Εκκλησία της Διασποράς προς δόξαν Θεού και οικοδομήν του πιστού λαού του Κυρίου.