Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτη Βελγίου

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ.Βελγίου - 18.42

Γιὰ μία ἀκόμη φορὰ μᾶς ἀξιώνει ὁ Πανάγαθος Θεὸς νὰ ἑορτάσουμε τὸ πανανθρώπινο γεγονὸς τῆς γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος στὸ ταπεινὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ.

Ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία συγκεντρώνει ἀνθρώπους ἀπὸ διάφορα μέρη, ἀπὸ «ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν» (Ψα 112,3), ἀνθρώπους διαφόρων ἡλικιῶν, ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιά, γιὰ νὰ προσφέρῃ σὲ ὅλους τὴν χαρὰ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, καὶ νὰ κηρύξῃ ὅτι «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, ἀλλὰ πάντες εἷς ἐσμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γα 3,28).

Αὐτὴ εἶναι ἡ ἑνότητα ποὺ χαρίζει ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ συμμετοχὴ στὸ ἀπολυτρωτικό Του ἔργο. Ἑνότητα βαθειὰ καὶ οὐσιαστική.

Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἐνανθρώπιση, ἦλθε νὰ συμφιλιώσῃ τὸ ἀνθρώπινο γένος, νὰ γίνῃ ἀδελφός μας, καὶ νὰ μᾶς κάνῃ μεταξύ μας ἀδέλφια.

Τοῦτο εἶναι τὸ δῶρο τῆς ἐνανθρωπήσεως: ἡ εἰρήνη, ἡ καταλλαγή, ἡ συμφιλίωση, ἡ ἀδελφοσύνη. Αὐτὸ ἔψαλλαν οἱ ἄγγελοι: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη» (Λκ 2,14).

Ὁ χορὸς καὶ ἡ δοξολογία τῶν ἀγγέλων ὁδήγησαν τοὺς ἀγραμμάτους ποιμένες τῶν προβάτων στὴν φάτνη τοῦ ἀρχιποίμενος Κυρίου.

Ὁ ἀστέρας ὁδήγησε τοὺς λατρεύοντας τὰ ἄστρα στὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης.

    Μπροστὰ στὴν φάτνη τοῦ γεννηθέντος Χριστοῦ γονατίζουν εὐλαβικὰ ἡ Παναγία Μητέρα Του καὶ ὁ μνήστωρ Ἰωσήφ, οἱ ἀγραυλοῦντες ποιμένες καὶ οἱ μάγοι μὲ τὰ δῶρα. Κοντὰ σ᾽ αὐτοὺς προσκυνοῦν οἱ Προφῆτες.

Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, 800 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ «ἔβλεπε» αὐτὴ τὴ σκηνὴ καὶ φώναζε: «ἰδοὺ ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός» (Ἠσ 7,14 καὶ Μθ 1,23).

    Μπροστὰ στὴ φάτνη τοῦ γεννηθέντος Χριστοῦ γονατίζουν εὐλαβικὰ καὶ οἱ χιλιάδες γενεὲς τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι πίστεψαν στὸ κήρυγμα τοῦ Σωτῆρος καὶ Τοῦ προσέφεραν ὄχι σμύρνα καὶ λίβανο καὶ χρυσὸ ὅπως τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, ἀλλὰ τὸ σημαντικώτερο ἀπ᾽ ὅλα, Τὸν ἀγάπησαν, διότι ἔνοιωσαν τὴν θεϊκή Του ἀγάπη, καὶ Τοῦ πρόσφεραν τὴν καρδιά τους, τὴν ἐμπιστοσύνη καὶ τὴν ὕπαρξή τους.

    Κι ἐμεῖς ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἑορτάζουμε σήμερα τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος διότι καὶ σήμερα μποροῦμε νὰ σκύψουμε ἐπάνω στὴν ταπεινὴ φάτνη, νὰ μιλήσουμε μὲ τὸν Χριστό, νὰ τοῦ ποῦμε τὸν πόνο καὶ τὴν ἀγωνία μας, τὴν θλίψη καὶ τὴ χαρά μας, νὰ τοῦ ἀναθέσουμε τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἐλπίδα μας, καὶ Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς, δὲν θὰ ἀργήσῃ νὰ ἀποκαλυφθῆ.

Θὰ μᾶς σκεπάσῃ μὲ τὴν στοργική του ἀγάπη, θὰ ἀνοίξῃ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας νὰ τὸν γνωρίσουμε, θὰ λιώσῃ τὸν πάγο τῆς ὀλιγοπιστίας, θὰ διαλύσῃ τὸ σκοτάδι μὲ τὸ φῶς τῆς γνώσεώς του, καὶ θὰ μεταβάλῃ τὴ ζωή μας σὲ παράδεισο.

    Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μας, 2000 χρόνια τώρα. Σ᾽ αὐτὸ τὸν δρόμο δὲν εἴμαστε μόνοι.

Ἔχουμε συνοδοιπόρους μας τοὺς Ἁγίους. Ὁ κάθε ἕνας μας ἔχει τὸν φύλακα ἄγγελό του.

Εἶναι πολὺ κοντά μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀρκεῖ νὰ ζητήσουμε τὴν βοήθειά τους, νὰ τοὺς ἐπικαλεστοῦμε μὲ πίστη καὶ βεβαιότητα. Αὐτοὶ μᾶς διδάσκουν ὅτι ἡ χαρὰ βρίσκεται στὴν διακονία καὶ ἡ πληρότητα στὴν προσφορά. Πρῶτος ὁ Κύριός μας, ὁ ὁποῖος ἀπὸ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ διακονήσῃ.

«Ἦλθον διακονῆσαι» μᾶς λέγει «καὶ οὐ διακονηθῆναι» (Μθ 20,28 καὶ Μρ 10,45).

Γι᾽ αὐτὸ κι ἐμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἂς μὴν φοβόμαστε νὰ διακονοῦμε τὸν ἀδελφό μας, χωρὶς νὰ περιμένουμε καμμία ἀνταμοιβή.

Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ θὰ διακονοῦμε τὸν ἐνανθρωπήσαντα Κύριον: «Ἀμήν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Μθ 25,40).

Ἔτσι θὰ ἑορτάσουμε ἀληθινὰ Χριστούγεννα, δίνοντας τὴν καρδιά μας καὶ τὴν ἐλπίδα μας στὸν Κύριο καὶ προσφέροντας στὸν συνάνθρωπό μας τὴν ἀγάπη, τὴν ὑπομονή μας, τὴν συγχωρητικότητα, ἐνεργοῦντες μὲ διάκριση, λεπτότητα καὶ σεβασμό, «ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Ἑβρ 13,17), καὶ προσέχοντες ὅτι ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.

Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐπιτρέψτε μου νὰ εὐχαριστήσω γιὰ τὶς εὐχὲς καὶ τὴν ἀγάπη σας, καὶ ζητῶ τὶς προσευχές σας, γιὰ νὰ ἀνταποκριθῶ στὸ βαρὺ καθῆκον, τὸ ὁποῖο μοῦ ἀνέθεσε ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, νὰ εἶμαι εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ γιὰ τὴν τοπική μας Ἐκκλησία, τὴν Μητρόπολη Βελγίου καὶ Ἐξαρχίαν Κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου, διαδεχόμενος τὸν πολιὸ Γέροντα καὶ πνευματικό μου πατέρα Σεβασμιώτατο κ. Παντελεήμονα.

Παρακαλῶ νὰ μὴν μὲ ξεχνᾶτε στὶς προσευχές σας, μὲ τὶς ὁποῖες νὰ ἀγκαλιάζετε καὶ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.

Ἰδιαιτέρως παρακαλῶ νὰ μὴν ξεχνοῦμε ποτὲ τὴν Μητέρα μας Ἐκκλησία, τὸ μαρτυρικὸ Φανάρι, καὶ τὸν ἀγῶνα τὸν ὁποῖο διεξάγει σὲ τόσο ἀντίξοες συνθῆκες.

Ἡ ἀγάπη μας καὶ ἡ συμπαράστασή μας καλὸ θὰ ἦταν νὰ εἶναι ἔμπρακτες, καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτό, ἂς ἐνισχύσουμε μὲ τὴν προσφορά μας, κατὰ τὴν δύναμή του ὁ κάθε ἕνας, μὲ τὸν καθιερωμένο δίσκο ὑπὲρ τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου.

    Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων καὶ σᾶς καλῶ ὅλους στὴν Κοπὴ τῆς Βασιλόπιττας τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ποὺ θὰ γίνῃ στὸν Μητροπολιτικό μας Ἱερὸ Ναὸ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Βρυξελλῶν, τὴν Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, 12 Ἰανουαρίου 2014 στὶς 4 τὸ ἀπόγευμα.

    Εὔχομαι ὁ δι᾽ ἡμᾶς Ἐνανθρωπήσας Κύριος νὰ χαρίζῃ σὲ ὅλους ὑγεία, προκοπὴ πνευματικὴ καὶ πᾶν οὐράνιον ἀγαθόν, στὸν κάθε ἕναν προσωπικὰ καὶ στὶς ἀγαπητές σας οἰκογένειες.

ὁ Μητροπολίτης,

+ ὁ Βελγίου Ἀθηναγόρας