Ταλλίνης Στέφανος: "Η Εκκλησία της Εσθονίας είναι μαρτυρική Εκκλησία"

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 05 Νοεμβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Ιστογράφος - 03.32

Την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2011 κορυφώθηκε ο διπλός εορτασμός στην πόλη της Αριδαίας στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Νικάνδρου και Ιωαννικίου.

Στο αρχιερατικό συλλείτουργο προέστη ο Προκαθήμενος της Εσθονικής Εκκλησίας, Σεβ. Μητροπολίτης Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας κ. Στέφανος.

Συλλειτούργησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Ελασσώνος κ. Βασίλειος, Φλωρίνης κ. Θεόκλητος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μαραθώνος κ. Μελίτων και ο ποιμενάρχης της μητροπολιτικής επαρχίας Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.

Στο κήρυγμά του ο Σεπτός Προκαθήμενος της Εσθονικής Εκκλησίας σημείωσε ότι, ενώ στον χάρτη η απόσταση των δύο Εκκλησιών φαίνεται μεγάλη, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Συνηγορεί σε αυτό το γεγονός ότι η Εσθονία γνώρισε τον Χριστιανισμό από βυζαντινούς ιεραποστόλους κατά την εποχή του Μεγάλου Φωτίου, ενώ στην ευρύτερη περιοχή έδρασαν ακόμη και αγιορείτες μοναχοί.

Επίσης η Εκκλησία της Εσθονίας είναι μαρτυρική Εκκλησία, όπως και αυτή της Ελλάδος.

Μάλιστα η Εκκλησία της Εσθονίας γνώρισε περίοδο υποδούλωσης σε ξένους κατακτητές επί οκτώ αιώνες, όπως η Ελληνική γνώρισε ανάλογη περίοδο τεσσάρων αιώνων επί Τουρκοκρατίας.

Γνώρισε επίσης τις διώξεις των μπολσεβίκων κατακτητών, κατά τις οποίες εμαρτύρησε και ο πρώτος επίσκοπος της Εσθονίας, ιερομάρτυς Πλάτων και διήλθε μακρά περίοδο πενήντα ετών χωρίς την πνευματική προστασία επισκόπου-ποιμένος.

Οι πιστοί Εσθονοί κατάλαβαν ότι η πίστη στον Χριστό είναι Σταυρός. Είναι τρόπος ζωής και όχι ηθικολογία.

Η πίστη μειώθηκε στην χώρα. Μόνον το 18% είναι σήμερα χριστιανοί. Υπάρχει μόνο μια μικρή ζύμη και χρειάζεται μεγάλος ιεραποστολικός αγώνας.

Το μεγαλείο όμως της πίστεως αυτής βρίσκεται στη Θεία Λειτουργία, όπως αυτή.

Για εμάς η Θεία Λειτουργία είναι εικόνα της Βασιλείας του Θεού, είναι συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό, είναι ένωση με τον Θεό μέσω της Θείας Ευχαριστίας. Τότε βρίσκουμε την πραγματική ελευθερία.

Μπορεί καθημερινά να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, να αντιμετωπίζουμε την αμαρτία.

Να μην ξεχνάμε όμως ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι. Κάποιος μας περιμένει.