Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Κρήτης Ειρηναίου

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 23 Δεκεμβρίου 2008

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr

Αγαπητοί μου αδελφοί, παιδιά της Εκκλησίας«Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνης εν ανθρώποις ευδοκία».

 

Χριστούγεννα σήμερα και η Εκκλησία μας, μας καλεί να γιορτάσωμε αυτή τη μεγάλη Γιορτή. Τη Γιορτή του Θεού, των Αγγέλων και των ανθρώπων. Του ερχομού και της παρουσίας Του εις την γη μας, με τον ύμνο των Αγγέλων «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».

 

Σύμφωνα με τον ύμνο και τον λόγον αυτόν το δεύτερο Πρόσωπο του Τριαδικού Θεού, ο Σωτήρας Χριστός έρχεται στη γη, φέρει σ’ εμάς εδώ, την δόξα του Θεού, την πραγματικότητα του ουρανού και γίνεται η ειρήνη, η φιλία, η εύνοια, η ευαρέσκεια του Θεού για όλον τον κόσμο και όλους τους ανθρώπους. Μαζί με όλους και εμάς τους σημερινούς ανθρώπους.

 

Ο Θεός Λόγος ήλθε σ’ εμάς, στον πλανήτη μας ως το φως, ο φίλος, ο μόνος Σωτήρας και συμπαραστάτης μας. Για να μην είμαστε εμείς μόνοι, μοναχικοί, έρημοι, αβοήθητοι, αδιέξοδοι, απελπισμένοι, συγχυσμένοι, χαμένοι. Με συντροφιά τον ίδιο τον Επανανθρωπίσαντα Θεό, το Θείον Βρέφος.

 

Για να έχωμε δρόμους και ορίζοντες ανοικτούς, να προοδεύωμε, να προχωρούμε προς τα εμπρός, να ελευθερωνώμαστε και να ζούμε αιώνια και αυθεντικά, από τώρα.

 

Αυτά είναι τα διαχρονικά επίκαιρα Χριστούγεννα, η σημερινή λαμπρή Γιορτή της Εκκλησίας μας.

 

Αγαπητοί μου αδελφοί

 

Για να δούμε την Εορτή που γιορτάζομε σε όλο το μεγαλείο της, με όλο το βάθος και το νόημά της, χρειάζεται πολύ να αξιολογήσωμε το γεγονός ότι τα Χριστούγεννα είναι η ένωση και η ενότητα του Θεού με τον κόσμο και τον άνθρωπο. Σήμερον ο Θεός δεν μας έρχεται εις τον Τόπον μας ως απλός επισκέπτης, ως τουρίστας, αδιάφορος και ξένος προς εμάς.

 

Ερχεται «εις τα ίδια» στο σπίτι Του και γίνεται κατά πάντα «εμείς» σε όλα. Ενσαρκώνεται ενανθρωπίζεται, γίνεται αληθινός άνθρωπος, ο αληθινός Θεός, ο Θεάνθρωπος. Μοιράζεται με εμάς την πενία, τη φτώχια, τις δύσκολες συνθήκες, τις φυσικές δυσκολίες της ζωής, την ανέχεια, την ειρήνη, την κακία, την εχθρότητα, τα μίση και τα πάθη, ο μόνος αναμάτρητος Κύριος.

 

Βρίσκεται ανάμεσά μας, ως ο Εμμανουήλ, ο Θεός μαζί μας. Μοιράζεται την ζωή μας όπως είναι, τις κακίες, τις συκοφαντίες, τις ακαταστασίες, τις αβεβαιότητες, τις στερήσεις, τις ανάγκες μας και τον ίδιο τον θάνατο.

 

Ολα αυτά, Εκείνος τα παίρνει, τα μοιράζεται μαζί μας, αλλά τα μεταμορφώνει σε χαρά, γιορτή, μελωδία μοναδική και ζωή ατέλειωτη, αιώνια.

 

Τώρα πια, με τα Χριστούγεννα, η γη μας γίνεται και ουρανός. Τα επίγεια γίνονται ουράνια. Οι άνθρωποι γινόμαστε, όσο το θελομε, ουράνιοι, επουράνιοι, άγγελοι επίγειοι. Χωρίς αυτό να είναι σχήμα λόγου, γιατί το βλέπομεν ως συγκεκριμένη πραγματικότητα εις τους Αγίους μας, τους παλιούς και τους σύγχρονους.

 

Τα Χριστούγεννα έτσι, ανοίγουν για εμάς τις πύλες του ουρανού, για να προχωρήσωμε προς τα εκεί, να ανοιχθούμε, να γιορτάσωμε και να χαρούμε. Ανοικτοί ουρανοί, φωτεινή γη, ελεύθερος κόσμος και ελεύθεροι άνθρωποι είναι τα Χριστούγεννα, η σημερινή μεγαλειώδης Γιορτή.

 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

 

Αυτά είναι τα Χριστούγεννα, τα οποία μεταμορφώνουν τα πάντα και πάνω απ’ όλα εμάς όλους τους ανθρώπους, εάν όμως ανοίξωμε τα μάτια μας, για να δούμε την Χριστουγεννιάτικη πραγματικότητα, όπως είναι, για να δεχθούμε τα Χριστούγεννα, όπως οι άνθρωποι του Θεού και οι Αγιοι. Να τα βιώσωμε.

 

Να τα ζήσωμε. Να το χαρούμε. Να τα αξιοποιήσωμε. Να ξεκολλήσωμεν από τα μικρά και ασήμαντα πράγματα, τα οποία σήμερα μεγιστοποιούμε και θεοποιούμε. Δυστυχώς στους καιρούς μας ασχολούμαστε πιο πολύ, μόνον με αυτά και χάνομε, θυσιάζομε όλη μας τη ζωή, στα πράγματα που βλέπομε, την θέαση, την τηλεθέαση, τις γεύσεις, τις εντυπώσεις, τους εντπυπωσιασμούς, το φαίνεσθαι, την υπερκατανάλωση, τις ατέλειωτες διεκδικήσεις, τα ατομικά δικαιώματα, τα σχήματα, τα οράματα, τα προγράμματα.

 

Τις επιθέσεις και τις επιθετικότητες, τις εκδικήσεις, τις ταραχές, τα πολλά, μεγάλα, μεγέθη, τις ποσότητες, τα μεγάλα νούμερα, τα μεγάλα λόγια, την μεγάλη ζωή, τα μεγάλα ονόματα.

 

Τα μεγάλα και πολλά φώτα, αλλά δυστυχώς, όχι το Φως, χωρίς τον Θεό, χωρίς τον ουρανό, χωρίς την αιώνια ζωή, χωρίς την βασιλεία των ουρανών, την βασιλεία του Θεού.

 

Χωρίς τους Αγίους και τους Αγγέλους.

 

Μάλλον με δαίμονες και σατανισμούς, ατέλειωτη νύχτα και σκοτάδι, λόγια, έργα και ζωή της νύχτας και των σκοτεινών πραγμάτων.

 

Όλα αυτά καλούμαστε να τα επανεξετάσωμε, να τα δούμε όπως είναι, να συνειδητοποιήσωμε πόσο μικρά και επουσιώδη είναι, χωρίς το φως και την αλήθεια του Θεού, χωρίς τον ουρανό.

 

Μόνον, έτσι βρίσκομε τον εαυτό μα και τη ζωή μας. Ετσι βρίσκομε τα Χριστούγεννα του Θεού και όχι μόνον τα τεχνολογικά, επιφανειακά τυποποιημένα Χριστούγεννα. Ετσι γιορτάζομε τα αληθινά Χριστούγεννα.

 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

 

Τούτο τον χρόνο, και μάλιστα τις τελευταίες ημέρες, αυτού, να είμαστε προβληματισμένοι και στενοχωρημένοι για όλα όσα έγιναν και γίνονται, στις πόλεις, στους δρόμους, αλλά και στις καρδιές και στις διανθρώπινες σχέσεις μας, καλούμαστε να έχομεν χρέος, να ανακαλύψωμεν τα αληθινά, αυθεντικά Χριστούγεννα. Όπως τα εβίωσεν ο λαός μας εις την Παράδοσή του.

 

Όπως μας τα παρέδωσαν οι Αγίοι, να γιορτάσωμε και εμείς αυτά τα Χριστούγεννα. Μέσα σ’ αυτά τα Χριστούγεννα να φωτισθούν τα πρόσωπά μας, όλη μας η ζωή, από τον Φωτοδότη Χριστό, το Θείον Βρέφος, το Οποίον εφώτισε και φωτίζει τη φάτνη των αλόγων και όλον τον κόσμο. Εκείνος, ευχόμαστε να φωτίσει και τώρα, κατά τον 21ο αιώνα, όλη μας την ύπαρξη, όλη την Ελλάδα, όλη την Κρήτη, το Ηράκλειο και όλο τον Τόπο μας.

 

Να μας φέρει και να μας δώσει ό,τι μας λείπει και μας χρειάζεται. Ολοι εμείς και τα παιδιά μας, να δεχθούμε με χαρά τον Χριστό και Σωτήρα μας, τον Κύριο της Φάτνης, της Βηθλεέμ, να γιορτάσωμε, να χαιρόμαστε, να ζήσωμε αιώνια και αληθινά.

 

Χρόνια Πολλά, ευλογημένα και σωτήρια.

 

Ευλογημένο, σωτήριο και ειρηνικό το ερχόμενο σε λίγο νέον έτος 2009.

 

Με πατρικές ευχές και πολλήν εν Κυρίω αγάπη

 

Ο Κρήτης Ειρηναίος