Εις μνημόσυνον αιώνιον για τον γέροντα Μακάριο Πιταροκοίλη (ΦΩΤΟ)

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 11 Οκτωβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 11.50

Του Αρχιμ. Επιφανίου Ζαχαράκη

Συμπληρώθηκαν σαράντα ημέρες από την κοίμηση του μακαριστού Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Αρετίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου Μακαρίου Ποιταροκοίλη γέροντα, θείου, αδελφού και συλλειτουργού ημών γενομένου.

Ο γέροντας Μακάριος υπήρξε γόνος πολυμελούς οικογενείας. Ανατράφηκε εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου και γαλουχήθηκε από μικρό παιδί από τούς γονείς του, με τα νάματα της πίστεως μας και τις παραδόσεις της Αγίας μας Εκκλησίας.

Ο γέροντας ήταν από τους τελευταίους παραδοσιακούς μοναχούς της νήσου Κρήτης.

Η ιερατική, μοναχική, λειτουργική και πνευματική του στόφα ήταν σπάνια και παλαιά, που στις μέρες μας δυστυχώς σπανίζει.

Είναι η στόφα των μαυροφορεμένων αγωνιστών του καθημερινού κόπου και μόχθου, του υψηλού χρέους της πίστεως και της πατρίδος, της ανεκτιμήτου αξίας, της ελληνορθοδόξου παραδόσεως, της γενναιότητος και της ειλικρίνειας, της αφιλοχρηματίας και Αγάπης, της πραγματικής φιλίας, της Ιεροπρέπειας.

Της γνήσιας Κρητικής Ιερατικής πνευματικότητος και απλότητος, αξιοπρέπειας , φιλοξενίας και καλοσύνης.

Πώς τα κατάφερνε: πίστευε, εργαζόταν, προσευχόταν και έψαλλε. Εύρισκε δύναμη και θάρρος, επιμονή και υπομονή από το σώμα και αίμα του Ιησού που κοινωνούσε τακτικά.

Στην πορεία της ζωής του οι δυσκολίες, οι πειρασμοί και τα εμπόδια ήταν πολλά, αλλά ήξερε, είχε μάθει να τα υπομένει, να τα σηκώνει, να τα υπερνικά.

Και ωσάν άλλος Κυρηναίος σήκωνε αγόγγυστα τον δικό του Σταυρό, ατενίζοντας τον Εσταυρωμένο, παίρνοντας την εξ’ ύψους δύναμη, πίστη και ελπίδα.

Ο γέροντας Μακάριος υπήρξε καλός φίλος, ενός μεγάλου γέροντος, και σύγχρονου αγίου της πίστεως μας του π. Παΐσιου.

Γνωρίστηκαν στο Θεοβάδιστο Όρος της Αγίας Αικατερίνης όπου ήταν το ξεκίνημα τους σαν μοναχοί και έπειτα ο μεν Παΐσιος εγκατεστάθη στο Άγιον Όρος και ο δε Μακάριος εγκατεστάθη στην γενέτειρα του Κρήτη.

Κάθε χρόνο μέχρι που ζούσε ο γέροντας Παΐσιος, τον επισκεπτόταν για να τον συναντήσει με χαρά, για να πάρει τις πολύτιμες ευχές, συμβουλές και αγάπες του.

Ο γέροντας τα έδινε όλα κυριολεκτικώς και ανιδιοτελώς για τους ανθρώπους και τον Θεό, έχασε την ψυχή του, γι’ αυτό και την κέρδισε.

Έκανε πράξη την φράση του Ευαγγελίου «τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων».

Υπήρξε καλός εργάτης στον αμπελώνα Του Κυρίου και ακάματος μοναχικός λευίτης στον καθημερινό αγώνα της μοναχικής ζωής. Αγαπήθηκε, διώχθηκε, πόνεσε αλλά και χάρηκε σε όλη την πορεία της ζωής του.

Αποτέλεσε για όλους εμάς την πνευματική βακτηρία, την καλή συμβουλή, τον καλό λόγο, την πολύτιμη βοήθεια, τον πατρικό εναγκαλισμό.

Υπήρξε πνευματική λαμπάδα που από τη μια έκαιγε τα πάθη, τις αγωνίες, τα προβλήματα και από την άλλη η λαμπάδα αυτή φώτιζε, θέρμαινε τη ζωή, την ψυχή και την πορεία των ανθρώπων που ζητούσαν την βοήθεια του.

Ο γέροντας υπήρξε η πνευματική όαση, το πανδοχείο ξεκούρασης και το καταφύγιο ανακούφισης. Μας ενεφύσησε, μας πότισε με αγάπη, με ειρήνη, με μακροθυμία με πίστη, με πραότητα, με εγκράτεια, με ειρήνη, με προσευχή.

Όλα αυτά αποτελούν τον πνευματικό θησαυρό και την παρακαταθήκη που μας ενέπνευσε και εμπιστεύθηκε σε όλους εμάς, αδελφούς, συγγενείς, φίλους, γνωστούς και πνευματικά του τέκνα.

Ήρθε όμως η ώρα ο Τριαδικός Θεός να σε πάρει από το μοναστήρι τούτο της Αγίας Τριάδος Αρέτίου και να σε ανεβάσει στο αληθινό, αιώνιο και ουράνιο μοναστήρι του, για να διακονείς εκεί, να λειτουργείς, να ψάλεις, να θυμιάζεις και να δοξολογείς τον Θεό.

Μόνο που εκεί δε θα ζεις πια, ούτε πόνο, ούτε οδύνη, ούτε αναστεναγμό, αλλά μια ζωή αναστάσιμη, αθάνατη, χαρούμενη, στην πατρική αγκαλιά του Παναγίου Θεού.

Και τώρα πολυσέβαστε γέροντα μου, σου ζητούμε όλοι εμείς κάτι τελευταίο, που πιστεύω δε θα μας το αρνηθείς.

Να συνεχίσεις να προσεύχεσαι, να ικετεύεις, να πρεσβεύεις από το θυσιαστήριο της ουρανίου τραπέζης, όντας και πάλι σαν λειτουργός της Αγίας Τριάδος, για όλο τον κόσμο, για όλους τους ανθρώπους, για όλους εμάς τα πνευματικά σου τέκνα, που αν καμιά φορά σφάλαμε, σε πικράναμε ή δε τηρήσαμε το πατρικό σου λόγο συγχώρησε μας.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ